Aartsbisschop Frane Franic

Emeritus Aartsbisschop van Split en Makarska en voorheen President van de Episcopale Theologische Commissie, Joegoslavië Split, Joegoslavië

De volgende inleiding van Aartsbisschop Franic werd voor het eerst gepubliceerd in 1993:

De Zuiverheid van de Integrale Openbaring van God

Toen ik twee boeken ontving, geschreven door de visionaire Vassula Ryden, en die waren vertaald in het Kroatisch door mw. Marija-Dragica Vukic, was ik aangenaam verrast, temeer omdat de vertaling in het Engels in Belgrado was geschreven, waar mw. Vukic woont. Ze vroeg me een voorwoord te schrijven voor het derde boek dat in het Kroatisch zal verschijnen. Er zijn al vijf Engelse volumes met de titel: True Life in God, geschreven door Vassula Ryden. Het is mij een groot genoegen dit voorwoord te schrijven. 

Het eerste nieuws dat ik hoorde over Vassula was twee jaar geleden, in 1991, in een Canadese Katholieke recensie, ‘L'Informateur Catholique’.  Een groot deel van die specifieke editie was gewijd aan Vassula. Daarna publiceerde de uitgever regelmatig informatie over haar.  Een goede katholieke dame woonachtig in Canada, die erg geïnteresseerd is in Medjugorje - een leidster van frequente bedevaarten, had sterke kritiek op Vassula, bewerende dat de boodschappen die zij overdraagt valse theorieën bevatten: bijvoorbeeld dat Jezus zichzelf 'Eeuwige Vader' van mensen noemt, alsof Hij zichzelf in alle opzichten identificeert met de Vader, waardoor het onderscheid tussen de Vader en de Zoon wordt ontkend. Deze toegewijde bewonderaarster van O.L. Vrouw is ook niet gelukkig met de manier waarop Jezus Zijn boodschappen doorgeeft, via Vassula's hand; ze denkt hierover in termen van spiritistische overdracht van boodschappen.

Deze criticus van Vassula, over wie ik heb gelezen in de recensie die ik vermeldde, was mw. Darija Klanac, nee Skunca. Ik had de eer haar te ontmoeten op haar weg als pelgrimsleidster van Canada naar Medjugorje. Ze bezocht me in Split, in de Sint-Pietersbasiliek, waar ik sinds 1983 woon. Ik sprak in het Frans met de pelgrims over de vredesboodschappen van Medjugorje.  Mevrouw Klanac sprak ook met grote ijver over O.L. Vrouw. Ik was heel blij dat mevrouw Klanac, één van onze in Canada gehuwde Kroaten, zo'n goede reputatie genoot onder de katholieken van dat land. Later, toen ze moeite had met de recensie die ik vermeldde, omdat ze Vassula ondersteunen, merkte ik op met welk respect ze over haar persoonlijkheid schreven, dat wil zeggen, de experts die voor hen werkten. Dit beviel mij.

Maar ik sta aan de kant van Vassula, vooral omdat ik drie boeken van haar boodschappen in het Italiaans heb gekregen, getiteld ‘Vrede en Liefde’. Een groep Italiaanse pelgrims op weg naar Medjugorje stopte in Split en bezochten de St. Pieter. Ze nodigden mij uit naar Italië. Dus, op 23 september 1992 vierde ik de Heilige Mis in een grote kerk in Como. De kerk was vol en daar ontmoette ik Vassula. Vóór de Mis gaf ze een getuigenis over haar mystieke ervaringen en boodschappen, die ze met de grootste overtuiging aan Jezus toeschreef. Ik gaf de homilie over het Evangelie van de dag. Ik heb gesproken over privé-openbaringen en het belang dat ze hebben voor de Kerk en de wereld van vandaag. Ik voegde enkele woorden van steun toe voor Vassula, dat het laatste oordeel aan de Kerk moet worden overgelaten. Ik gebruik altijd deze voorzorg als ik openlijk praat over de boodschappen van Medjugorje.

Aan de andere kant, wanneer ik privé spreek, spreek ik mijn constante overtuiging uit over de authenticiteit van de verschijningen en boodschappen van Medjugorje; ik vertrouw op de test van het Evangelie, die zegt dat een goede boom kan worden herkend aan zijn goede vruchten. Dit geldt met name voor religieuze bekeringen, wonderen in de morele orde en, veel voorkomend, ervaringen in Medjugorje. Dit gebeurt ook door Vassula, die zelf een wonder is, een voorwerp van verwondering. Het is waar dat ze geen wonderen in fysieke zin veroorzaakt, want ze maakt geen aanspraak op een charisma van genezing.

Ik ontving een exemplaar van het vierde boek met de boodschappen van Vassula persoonlijk van de vertaler. Ik was verheugd op te merken dat het voorwoord van Fr. René Laurentin was, die ik zeer waardeer; ik heb hem vele malen ontmoet in Split op weg van en naar Medjugorje.

Toen ik Vassula's boeken las, werden mijn eerste indrukken van haar nadrukkelijk bevestigd. Haar boodschappen, eigenlijk voor mij de boodschappen van Jezus, zijn levend en authentiek. Deze boodschappen kunnen ons helpen het Evangelie van Jezus beter te begrijpen en ons ook helpen deze op een persoonlijke manier te ervaren. Deze moeten altijd de authentieke criteria blijven, bij het beoordelen van privé-openbaringen, bij het herkennen van gezonde mystieke ervaringen. Er zijn altijd mystieke ervaringen in de Kerk geweest, en ze zullen er altijd zijn. Deze moeten we niet geringschatten, maar we moeten het laatste oordeel aan de Kerk overlaten.

Toen ik Vassula ontmoette in Como, op 23 september 1992, had ik het gevoel dat ze door veel critici werd aangevallen; ze schreven minachtend over haar. Dit is begrijpelijk omdat Jezus door Vassula extremistische theologen van onze tijd veroordeelt, die afstand nemen van goddelijke openbaringen door een te grote nabijheid van de wereld. Dit ondervond Paus Paulus VI kort voordat hij stierf; hij begon te spreken over de “rook van de duivel”, die de Kerk was binnengedrongen en de fundamentele waarheden van Gods openbaring vertroebelde.

Het lijkt mij, hoe meer ik deze dingen begrijp, dat Vassula's belangrijkste charisma is om de ZUIVERHEID VAN DE INTEGRALE OPENBARING VAN GOD te tonen. Niets mag worden weggelaten uit, niets toegevoegd aan de Openbaring; er moet geen toegeven aan de wereld zijn en aan permissiviteit van de beschaving van onze tijd, die zelfs tot in de Kerk doordringt, en wanorde veroorzaakt in haar reddende missie.

Interculturatie is noodzakelijk als basis voor een nieuwe evangelisatie. Dus zegt Paus Johannes Paulus II: volg het Concilie. We moeten culturen respecteren, opdat we in mensen van alle naties Gods geopenbaarde waarheden kunnen planten, ze versterken met liefde, altijd met voldoende aandacht voor menselijke, nationale en sociale rechten, en aandacht voor sociale situaties. Dit is de waarheid; het Tweede Vaticaans Concilie zegt het; dat geldt ook voor de Pausen van het Concilie en daarna. Maar er is de waarheid die ons vertelt dat Christus en Zijn Woord alle culturen beoordelen, alle menselijke, nationale en sociale rechten. Het zijn niet daarentegen, de culturen die Christus beoordelen, maar Christus die hen beoordeelt. Christus beschermt, bevordert, geeft waardigheid en tilt alle culturen op naar een hoger niveau, naar het niveau van God.

Wees daarom niet bang om "de deur naar Christus te openen".  Hij is onze Schepper, onze Vriend, Hij is onze "Eeuwige Vader", samen met de Vader en de Heilige Geest; Hij weet wat we nodig hebben om ons kleine aardse en grote hemelse geluk te bereiken.

De Kerk, samen met de Paus en onder de Paus, als het zichtbare hoofd van de Kerk en de Vicaris van Jezus Christus, zendt de reddende leerstellingen van Christus uit. Dat is wat Jezus ons vertelt door Vassula, hoewel ze duidelijk maakt dat ze van de Grieks-orthodoxe kerk is. Op deze manier toont ze de weg naar een gezonde oecumene, een oecumene die vandaag door haar Golgotha gaat. Maar oecumene is Gods werk, dus moet het door haar Golgotha gaan zoals Christus Zelf. Moge God ons beschermen zodat de Golgotha zich niet over de hele wereld verspreidt.

Oecumene zal, door haar Golgotha, haar verrijzenis kennen. Het lijkt erop dat dit de kern is van alle boodschappen die Jezus ons geeft door Vassula Ryden, Grieks-orthodox, die nu in Zwitserland woont.

+Frane Franic, Emeritus Aartsbisschop van Split

Voorheen President, Episcopale Theologische Commissie, Joegoslavië

Onmiddellijk na de Notificatie in 1995 schreef de Aartsbisschop de volgende getuigenis:

Integriteit van de waarheden geopenbaard in de boodschappen van Vassula Ryden, zeer trouwe dochter van de oude en Heilige Grieks-orthodoxe Kerk

Door de boeken van de goddelijke boodschappen te lezen en wetende dat de auteur, mw. Vassula Ryden, een dochter is van de Grieks-orthodoxe Kerk, was ik erg onder de indruk in hen een trouw te vinden, en ik ben er vast van overtuigd, een absolute trouw aan alle geopenbaarde waarheden zoals geleerd en uiteengezet door de Katholieke Kerk.

Ik zou er nederig op willen wijzen dat ik in 1941 een Ph.D. heb (Doctor in de Filosofie) van de Gregoriaanse Universiteit, die in die tijd zeer trouw was aan de Thomistische theologie en -filosofie en dat ik deze theologie 38 jaar lang heb onderwezen, van 1942 tot 1980, aan de Interdiocesane Theologische School voor voortgezet onderwijs in Split. Ik ben bekend met de verschillende bezwaren die door bepaalde katholieke theologen werden geformuleerd over de boodschappen in de boeken van "Waar Leven in God". Maar deze bezwaren zijn zeker niet bij machte om mijn overtuiging in twijfel te trekken, dat al deze boeken authentieke boodschappen bevatten die afkomstig zijn van Christus Zelf, boodschappen die de waarheden over geloof in het bovennatuurlijke bevatten, waarheden waarin zowel de oude Byzantijnse Orthodoxe Kerk als de Romeinse Kerk geloofden, tot aan het pijnlijke moment van hun scheiding. Bijgevolg, komen de boodschappen goed overeen met het oude geloof van de Heilige Grieks-orthodoxe Kerk, wat inhoudt dat Vassula niet formeel haar toebehoren aan de Orthodoxe kerk hoeft te verlaten om katholiek te worden.

Ik blijf in deze overtuiging ook nu nog, niettegenstaande de "verklaring" (notificatie) van de Congregatie voor de Geloofsleer, gepubliceerd in de l’Osservatore Romano, gedateerd 23-24 oktober 1995.

Ik smeek de Heer dat deze "verklaring" verduidelijkt wordt, zodat elke verwarring in onze Kerk wordt weggenomen en de moeilijkheden worden weggenomen die zich hebben voorgedaan door deze "verklaring", in de oecumenische betrekkingen tussen de Orthodoxe Kerk en de Katholieke Kerk.

Verder vind ik dat ik moet verklaren dat in de boodschappen van Vassula's boeken waarheden te vinden zijn over een toestand van crisis in onze eigen Kerk. Deze waarheden worden heel duidelijk in deze boodschappen vermeld en op een verrassende krachtige en beslissende manier bevestigd. Waarheden zoals de Maagd en het heilige moederschap van de Gezegende en Onbevlekte Maagd Maria, de ware tegenwoordigheid van het Lichaam en van het Bloed met de ziel en de goddelijkheid van Jezus Christus in de Eucharistie.

Volgens mijn nederige maar vaste overtuiging is er geen fout en zijn er nooit fouten geweest, noch in de eerste boeken van Vassula, noch in dewelken die volgden.

Er is geen fout wanneer Vassula spreekt over Christus die zich Abba of Jahweh noemt, ook niet als ze zegt dat Christus in de wereld zal komen om een periode van Zijn vrede te brengen, omdat het te maken heeft met de historische wederkomst van Christus in deze wereld door Zijn Kerk, die in die periode van Vrede vernieuwd zal worden; en dan zal de aanwezigheid van Christus zelfs nog meer zichtbaar zijn voor de hele mensheid in deze wereld, zoals de Heilige Maagd en de Koningin van de Profeten in Fatima zeiden, en zoals ze nu nog steeds profeteert in Medjugorje.

Daarom verenig ik mezelf met al die katholieke bisschoppen en theologen die de authenticiteit en oprechte waarachtigheid van Vassula Ryden, ziener en mysticus, als een van de grootste van onze tijd verdedigen.

+ Frane Franic, Emeritus Aartsbisschop van Split en Makarska