Natchniona Duchem Bożym II: Vassula I CDF

O. Edward O’Connor

W tej książce, Natchniona Duchem Bożym II: Vassula i CDF, O. Edward O’Connor, emerytowany profesor teologii z Uniwersytetu Notre Dame, z łaską, pewnością i gruntownością, odpiera punkt po punkcie każdą krytykę skierowaną na Vassulę, przez Notyfikację CDF. P.O. Box 475, Independence, MO 64051-0475, U.S.A. E-mail : trinitas@sbcglobal.net

Wstęp

To jest druga seria zebranych esejów przez księży piszących o orędziach Prawdziwe Życie w Bogu. Pierwszy tom zaczyna się artykułem Ojca Francisa Elsingera sugerującego, że dar proroctwa, zawsze był żywy dla Kościoła i ze jego wartość musi być bardziej rozpoznawana, nie mniej w wieku bezprecedensowego realizmu. Reszta esejów w pierwszym tomie przemawia do autentyczności, pilności i prawosławności orędzi Prawdziwego Życia w Bogu.

Ten obecny tom w seriach skupia się całkowicie na Notyfikacji Kongregacji dla Doktryny Wiary datowanej na październik 1995 r. która ostrzega biskupów i wiernych przed tymi samymi orędziami. Ten paradoks wydaje się uosabiać jak Nasz Pan wyciąga dobro z bolesnych prób. W Trinitas, byliśmy usatysfakcjonowani, z dawania świadectwa z wylewania się telefonów i korespondencji od zwolenników orędzi, którzy nie podzieliliby się z nami tym jak orędzia poruszyły ich życia, gdyby Notyfikacja nie została wydana. Jednocześnie, Notyfikacja pobudziła wiele naukowych prac księży broniących autentyczności i wartości orędzi Prawdziwego Życia w Bogu. 'Jest wielu, którzy mogą cię obronić' Jezus powiedział Vassuli w listopadzie 1995 r.

Ojciec Edward O’Connor, C.S.C jest wyjątkowo uprawniony do dostarczenia rzetelnych analiz o Notyfikacji. On nauczał teologii na Uniwersytecie Notre Dame przez 41 lat. Więcej, on poczynił rygorystyczne studia nad pismami Prawdziwego Życia w Bogu, w tym kierunku, w którym miał kilka przedłużonych dyskusji z Vassulą przez lata.

Jego dobrze uzasadnione zakończenie na temat klucza sprawy posłuszeństwa i szacunku dla autorytetu Kościoła jest jednoznaczne. On oświadcza, ze wierni katolicy mogą czytać pisma Vassuli, uczęszczać na wykłady, i nawet promować je. Jako próbowanie świadectwa zaświadcza, jego konkluzje są podzielone przez innych autorytatywnych duchownych na całym świecie.

Analizy O. O’Connora odpowiadają definitywnie na sprzeciwy, które powstały w Notyfikacji, która przyznała, jakkolwiek, że „błędy” nie istnieją w późniejszych pismach.

Ojciec O’Connor prezentuje mocne, informacyjne dowody, że powoływane „doktrynalne błędy” w rzeczywistości nie istnieją nigdzie w pismach Vassuli. Jego praca bez wątpienia ułatwi ponowne spojrzenie Watykanu na orędzia, które Kardynał Ratzinger uznał w trakcie.

Ci z nas, którzy poznali orędzia blisko, i widzieli wielkie owoce, które przyszły do tych, którzy próbują żyć nimi, bolało nas, gdy widzieliśmy orędzia fałszywie oskarżane o wyznawanie, czego one nawet nie mówią. Warty był ten ból, jakkolwiek, żeby móc opublikować teraz tą książkę przez teologa kalibru O. Edwarda O’Connora. Jego praca w drugim wydaniu, „Vassula i Koniec Czasów” wznosi naukowe badanie o orędziach Prawdziwego Życia w Bogu na nowy poziom. On pokazuje istotna konsystencję pomiędzy pismami, pismami Ojca Stefano Gobbi ( założyciel Maryjnego Ruchu Księży) i odniesieniami w Starym i Nowym Testamencie. O. O’Connor czyni także ekscytujące odkrycia gdzie orędzia Prawdziwego Życia w Bogu odkrywała ukryte, głębokie znaczenia pewnych Biblijnych fragmentów, które wcześniej nie były widoczne.

Inni teologowie i Biblijni naukowcy, którzy czytali studium O. O’Connora uważnie i z otwartym sercem, nawet, jeżeli nie zagłębiali się bezpośrednio w orędzia, zaczną doceniać, co oni oferują. Jest tam bezcenny skarb w tych orędziach, który tylko garstka teologów i egzagetów zaczęła zauważać.

Dla niektórych, fakt, ze taki skarb pochodzi od „zwykłej gospodyni domowej” bez przygotowania czegokolwiek z teologii lub nawet podstawowych katechizmów będzie przekonującym dowodem, że jej oświadczenie, ze jest prowadzona bosko musi być prawdziwe – dla innych, to będzie przeszkodą do ich sensu intelektualnej przyzwoitości.

O. „X”, P.I.M.E., pierwszy przewodnik duchowy Vassuli jest zwiastunem drugiego. On był i jest dzisiaj nauczycielem filozofii i teologii dla seminarzystów. Kiedy Vassula przyszła do jego seminarium w Bangladeszu poszukując przewodnictwa w sprawie jak i czy zaprezentować swoje orędzia duchowieństwu, on próbował początkowo odwodzić, Vassulę od kontynuowania w pobieraniu dytkand, przekonany, ze źródłem tego było zł. Jako ostatnie uciekniecie, kiedy wszystko zawiodło, on przeczytał orędzia. Kiedy jego intensywna analiza nie znalazła żadnych błędów, co, do których on był pewny, że będą, on zaczął wierzyć, że ta praca może być tylko boska. W wyniku tego on stał się jednym z jej niezmąconych obrońców.

W jednym punkcie, Jezus odnosi się do Swoich orędzi przekazywanych przez Vassulę jak do „Przypomnienia Mojego Słowa”. (19 styczeń 95). To „Przypomnienie” przychodzi wtedy, kiedy duchowieństwo i świeccy zauważają utratę poczucia nadprzyrodzoności, nie tylko w świeckiej społeczności, ale także pomiędzy duchowieństwem i religijnymi. Objawiona prawda jest prawdopodobnie, nie tak popularna lub „poprawnie polityczna” jak to raz było w wielu seminariach lub na uniwersytetach Katolickich. Niektórzy widzą niepokojące znaki, w rzeczywistości, systematycznego wysiłku w celu wykorzenienia mistycznej duchowości, która jest wielką spuścizną i tradycją Wiary Katolickiej.

Jezus powiedział Vassuli ostatnio, że niektórzy z Jego własnych w Kościele poszukują zmniejszenia tego wszystkiego do „prywatnych medytacji” i że Jego Duch Święty jest dzisiaj prześladowany jak nigdy przedtem w historii.

W takiej atmosferze, to wymaga odwagi wyznawanie i popieranie tego, ze Bóg wciąż przemawia do nas dzisiaj poprzez Jego wybranych posłanników. Potrzeba więcej odwagi i pokory dla księży i teologów takich jak Ojciec O’Connor, żeby bronić tych posłanników.

Trinitas ostatnio otrzymało list, co, do którego wierzymy, że reprezentuje wdzięczność z głębi serca do Boga, do Jego posłanników i dla tych, którzy wspierają i bronią ich. Poza tymi częstymi telefonami wyrażającymi wdzięczność dla tych orędzi, listy jak ten przychodzą każdego dnia przez prawie siedem lat. Dla nas, to jest to, czym naprawdę jest duchowieństwo: rozprzestrzenianie tego „chleba” z nieba wszystkim, którzy są go głodni.

Do tych, których to dotyczy: : Prawdziwe Życie w Bogu zrobiło dla mnie to, czego żadna inna książka nie była w stanie zrobić. Jezus stał się realny. Nie mogłem do Niego dotrzeć, żeby stał się realny w ciągu wszystkich tych latach (około 35 lat). Ja stękam i jęczę i tęsknię, żeby być blisko Boga.

Te Orędzie jest prawdziwie Jezusem przemawiającym. Ale oczywiście ja jestem tylko małą osóbką mówiącą, jakby Vassula powiedziała – ja nie mam nigdzie autorytetu. Teraz poprzez moją księgarnię zamówiłem resztę tomów.

Jestem prawdziwie wdzięczny Bogu, za to że znalazł posłannika w Vassuli. Ja czytałem Św. Jana od Krzyża, Św. Teresę z Avila i Św. Teresę z Lisieux wiele lat temu. Tam zaczęła się moja podróż w wieku około 35 lat. Teraz mam 72 i pół. Ale Jezus jakoś zawsze pozostawał mitem.

Ja mam nadzieję, że czytanie i modlenie i rozmyślanie nad „Prawdziwym Życiem w Bogu” będzie kontynuowało do doprowadzenia mnie i Jezusa razem tak, jakim było moje życzenie wydaje się na całe życie. Błogosławię wszystkich was, którzy mieli udział w tym Orędziu.

I w końcu, ten prosty i dogłębny fragment listu z Indii otrzymany 27 kwietnia 1998 r.:

Odkąd zacząłem czytać książki Vassuli wydaje się, ze jestem bardziej spokojny... Staję się lepszą osobą, i kiedy straciłem moją pracę wybaczyłem mojemu pracodawcy i nawet się z nim nie kłóciłem. Dlatego Jezus wynagrodził mnie i dął mi nową pracę w ciągu miesiąca. Pomimo, ze ta praca nie ma lepszych korzyści niż ta poprzednia ja dziękuję Mu za Jego uprzejmość, przynajmniej pokrywa miesięczna rentę. Dziękuję za wszystko, co mi zesłałeś. To daje mi porażający spokój. Niech łaska Boga będzie z wami wszystkimi.

I niech łaska Boga będzie wszystkimi, którzy czytają tą książkę. Ja mogę upewnić tych, którzy już zostali dotknięci przez te orędzia, ale odłożyli je z powodu niepewności wywołanej tym, o co Kościół prosi nas odnośnie nich. Także, niech oświecająca praca Ojca O’Connora poprowadzi innych, którzy jeszcze nie uchwycili orędzi Prawdziwego Życia w Bogu, żeby je przejrzeć. Jak te przychodzące listy zaświadczają, te orędzia są namaszczone. Jezus powiedział Vassuli, „Moje Orędzia zbawiają!” Vassula zapytała publiczność w Indiach, „Jeżeli prawdziwie wierzycie, ze to Bóg przemawia, czy nie bylibyście zainteresowani żeby dowiedzieć się, co On ma do powiedzenia w naszych czasach?”

Robert Carroll Trinitas