Prawo Kanoniczne

Drogi Panie,

Byliśmy proszeni od czasu do czasu o radę o Kanonicznej pozycji Rzymsko- Katolików którzy spotykają się z gościnnością ze strony ich parafialnych księży lub Biskupów odnośnie nauczań i pism Vassuli Ryden, Prawosławnej Wizjonerki Greckiej.

Fakty materiałowe są takie, ze Kościół nigdy nie ogłosił, że pisma Vassuli są przeciwko nauczaniom Kościoła. W swoim publicznym stwierdzeniu Prefekt Kongregacji dla Doktryny Wiary (Kardynał Ratzinger) uważnie unikał powiedzenia, ze jest herezja lub błąd w orędziach Vassuli. Daleki od krytykowania jej nauczania, Kardynał powiedział Brazylijskiemu Biskupowi, na przykład, że oni będą kontynuować promowanie pism Vassuli z wnikliwością. On powiedział także, ze wierni powinni trwać w spoglądaniu na jej pisma z ostrożnym okiem, utrzymując wnikliwą postawę. W 1998 r., Ojciec Święty, kiedy dał jej ostatnią książkę powiedział, „Niech Bóg ja błogosławi”. Centralny motyw orędzi Vassuli ( powrót Jedności pomiędzy Chrześcijanami) wzmacnia niestrudzone wysiłki Papieża Jana Pawła II w kierunku Jedności Chrześcijan.

Istotne pozycje Prawa Kanonicznego są takie jak następuje: -

(i) Obowiązek poszukiwania prawdy - Jednym z najbardziej znaczących dokumentów Watykanu II była Deklaracja o Religijnej Wolności (Dignitatis Humanae). Ten następujący fragment pojawia się w paragrafie 2:

"„To jest zgodnie z ich godnością jako osób, – która jest obdarzona przyczyną i wolna wolą a zatem przywilejem noszenia osobistej odpowiedzialności, – że wszyscy ludzie powinni być od razu skłaniani przez naturę i także związani przez moralny obowiązek do poszukiwania prawdy, zwłaszcza religijnej prawdy. Oni także są związani do trzymania się prawdy, kiedy jest poznana i zgodnie z ich całymi życiami według żądań prawdy.”

I w paragrafie 3:

"„Odkąd każdy człowiek ma obowiązek i zatem prawo do szukania prawdy w sprawach religijnych zgodnie z ostrożnością może tworzyć dla siebie prawe i prawdziwe osądy sumienia, z użyciem odpowiednich środków.”

Te zasady zainspirowały Kanon, 748 który obliguje wszystkie osoby do szukania prawdy i kiedy raz ją przyjmiemy to akceptujemy obowiązek nakładany przez boskie prawo do przestrzegania jej. Kanon idzie do zakorzenionego sumienia i odporności na przymus w stosunku do Wiary Katolickiej. To jest szeroko akceptowane, że ten Kanon chroni pozycję Deklaracji o Religijnej Wolności i legitymuje naród, że Objawiona Prawda jest rozwijającą się koncepcją, nie czymś, co jest utrzymywane przez Magisterium w sztucznym stanie.

(ii) Prawa Wiernych - To jest fundamentalna teologiczna prawda wyrażona w jurysdykcyjnym języku Kanonu 204, ze wszyscy z Wiernych Chrześcijan złączonych w Chrystusie poprzez Chrzest są zaangażowani w misję Kościoła, dzieląc w Chrystusowych książęcych, prorockich i królewskich biurach w ich własny sposób. Podążając za Watykanem II (Lumen Gentium par 10) to Prawo odwraca stare wrażenie, ze tylko hierarchii jest powierzona misja Chrystusa i Kod Prawa Kanonicznego jasno ustala rolę wszystkich Chrześcijan w misji Kościoła szczególnie tej ludzi świeckich.

(iii) Prawo do wyrażania opinii - W czasie, gdy Wierni musza podążać za nauczaniem wiary determinowanej przez przywódców Kościoła (Kanon 212.1) otrzymali oni specjalne prawo i nawet czasami obowiązek do pokazywania ich opinii na temat spraw odnoszących się dobra Kościoła swoim Biskupom i innymi Wiernym Chrześcijanom (Kanon 212.3) i Kod Prawa Kanonicznego oświadcza, że Kościół jest żeby strzec i objaśniać objawione prawdy i ogłaszać ewangelię, ale znowu podążając za Druga Radą Watykańską (Lumen Gentium paragr. 12, 31, 35) to wszyscy ludzie Boga dzielą się prorockim i nauczającym oficjum Chrystusa, nie tylko hierarchia Duchowieństwa (Kanon 747)

(iv) Obowiązek Ekumeniczny - Kanon 755 przekazuje, że Kościół jest związany przez wolę Chrystusa ( najważniejsze upoważnienie znane Chrześcijanom) do promowania jedności. Kolegium Biskupów i Stolica Apostolska są do kierowania uczestnictwem Katolików w Ekumenicznym Ruchu i Biskupi mają robić to samo w powierzonych im Kościołach. Ten Kanon, który oczywiście jest w trakcie w Dokumencie Drugiej rady Watykańskiej (Dekret o Ekumenizmie) jest określony bardzo pozytywnymi określeniami „żeby promować.. ekumeniczny ruch, którego celem jest odbudowa jedności pomiędzy wszystkimi Chrześcijanami.” To ponagla w drugiej części lokalnych Biskupów do promowania jedności Chrześcijańskiej i do ustanowienia linii przewodzącej temu działaniu w tym celu. Otrzymano, ze to jest jedność, o którą Sam Chrystus się modlił ( Ewangelia Jana Rozdział 17) jest trudno nie doceniać ważności tych kanonicznych obowiązków.

Duchowieństwo nie powinno próbować krępować członków Wiernych Katolików przed wypełnianiem obowiązku poszukiwania prawdy, mając w umyśle, ze Eklezjastyczne uznanie nie jest konieczne dla nich do uczestniczenia w spotkaniach, Vassuli ( bo w ogóle ona jest Greko- Prawosławna). Oni nie powinni podkopywać praw Świeckich ludzi do zopiniowania na temat spraw ważności dotyczących Kościół i ich Kanonicznego prawa, żeby być zaangażowanym w Misję Kościoła. Rzeczywiście oni mają obowiązek wspierać promowanie Jedności Chrześcijańskiej, w co włącza się Sam Chrystus, i ustalać do przodu w najbardziej zrozumiałych określeniach w Kanonie 755

Wasz wierny,

ANTHONY W JEREMY