Echo Ewangelii

Ojciec Ljudevit Rupcic OFM
Teolog, Profesor Interpretacji, Autor

Każdego dnia, Vassula Ryden ma nowe doświadczenie boskie; ona kontynuuje rozprzestrzenianie swojego prorockiego orędzia w dzisiejszym świecie, który wzrasta w oddalaniu się od Boga, oddalając się od fundamentów, na których on jest zbudowany, jego egzystencja. Vassula jest prawdziwym prorokiem naszych czasów. Z jednej strony, ona radzi sobie z problemami i potrzebami naszych czasów; z drugiej strony, ona poszukuje nowych szans od Boga, stając się w końcu ubogaconą poprzez jej trudności i zanurza się w Nim w harmonii, pokoju i pełni. Jej Orędzie jest przepełnione Ewangelią. Ich specjalna cecha polega na sposobie przekazywania tego nam; poza tym, Vassula oferuje starymi i nowym problemom naszego świata tylko wiecznie trwającą Ewangelię.

Vassula, jak pozostali prorocy jest przekonana o prawdziwości jej orędzia i autentyczności jej misji. Ona zna swoją słabość, ale zdecydowanie trzyma się swojego zobowiązania rozprzestrzeniania orędzi innym. Ona znajduje Bożą pomoc w nieustannej modlitwie i w Eucharystii. Trwając w swojej woli i pragnieniach, ona dąży do bycia całkowicie zjednoczona z Bogiem. Ona jest świadoma pilności rozprzestrzeniania orędzia, ponieważ czas ucieka i nieunikniona wielka kara zbliża się; można tego uniknąć, jeżeli powrócimy do Boga, i znowu Go przyjmiemy.

Doświadczenie Vassuli z Bogiem jest trwającym i niewyczerpanym źródłem mądrości, entuzjazmu miłości dla Boga i zbawienia świata. Dla przyczyny to świadectwo jest przekonujące, przynoszące radość, i pobudzające. Poza przemianą i wezwania, na które rodzaj ludzki powinien odpowiedzieć miłością na miłość, jest także sprawa jedności kościoła. „Miłość was kocha” (3/7/92) co oznacza, że w przemowach Vassuli i związku z Bogiem, każdy z nas może i ma pozwolenie, postawić siebie na miejscu Vassuli. Bóg kocha każdego w ten sposób. Wszędzie w tych pismach czujemy Oddech Miłości. Łaska płynie wszędzie; Duch Święty jest wszędzie w pracy, dając obficie. Wszędzie można usłyszeć kroki Pana.

Pisma Vassuli są echem Ewangelii. Jedyny, który przemawia, jest rzeczywiście, Słowem Bożym. Większość czytelników i słuchaczy rozpoznaje w Jego słowach głos Boga (14/7/92). Vassula nie mówi właściwie nic nowego, czego Bóg jeszcze by nie powiedział, ale Słowo Boże jest przekazywane przez jej usta dla uaktualnienia, uwypuklając priorytety i potrzebny nacisk. W ten sposób Słowo jest aktualizowane, poważne, przekonujące świadectwo.

Pytanie, „Dlaczego powtarzać, co zostało już powiedziane?” znaczy ze ktoś nie zna potrzeb rodzaju ludzkiego, mamy prawo słyszeć Słowo Boże w zrozumiały i uaktualniony sposób. Poza tym jest jeszcze obowiązek stania się posłańcem Słowa, co daje świadectwo o doświadczeniu ludzkim. Zgodnie ze zdolnością mężczyzn i kobiet do zapominania, ktoś może zbyt łatwo przeoczyć nadchodzącą klęskę i natychmiastowość katastrofy, na która rodzaj ludzki jest narażony; to jest konieczne wyciągnąć to z obojętności, żeby pozwolić łasce płynąć stale i rozwijać przemianę.

Pomimo rzeczywistej autentyczności świadectwa Vassuli, ludzie tu i tam wnoszą sprzeciwy do jego prawdy. Pomimo, że są one nie wystarczające żeby poddać świadectwo pod wątpienie, przyczyny są obiektywnej nieobiektywnej natury. Zastrzeżenia są wnoszone głównie ze strony wąskiego i fragmentarycznego spojrzenia na tajemnicę rasy, zwłaszcza, gdy łaska jest wylewana darmo, poprzez ta łaskę Bóg czyni z ludzkiej osoby partnera w tym życiu i jego dzieł. Wszystkie te sprzeciwy wzrastają w stosunku do narodów ludzkich i języków, ponieważ pochodzą one z ograniczonego ludzkiego doświadczenia, niezdolni poprzez ich ograniczenie do zaakceptowania Tajemnicy boga. Dlatego człowiek poddaje pod wątpliwość Słowo Boże i odrzuca przyjęcie Boga. Dla sceptyków Słowo Boże jest zawsze za trudne, nawet „skandaliczne” i konsekwentnie uważane za nieprawdziwe. Końcowe założenie ludzkiego umysłu powinno być takie, że zaakceptuje fakt, że rzeczy, których nie można dostrzec istnieją, a żeby to zrobić trzeba pozostać otwartym. To tylko poprzez otwartość na Bożą łaskę ludzkie istnienia mogą osiągnąć pewne, cenne i odpowiednie poznanie tajemnicy.

Krytycyzm wzrasta, ponieważ doświadczenia Vassuli i świadectwa nie są w harmonii z ignorancją i uprzedzeniami tych, którzy są więźniami swojej własnej wyobraźni. Świadectwa Vassuli są przeciwko fałszywemu rozumowaniu tych, którzy ją dyskredytują, nie przeciwko Ewangelii albo wiary. W żaden sposób ona nie jest przeciwko Bogu w Biblii, lub przeciwko wiary w Niego Ci, którzy ją dyskredytują naprawdę widzą kogoś przeciwko ich własnemu sposobowi wyobrażania Boga, co, do którego zakładają w większości, ze jest Jedynym siedzącym na Tronie, z daleka od rodzaju ludzkiego. Dla Vassuli, ludzka egzystencja jest zdolna otrzymywać Bożą miłość, jego łaskę i jego wszechmoc. Ten „skandaliczny” obraz, jest naprawdę ponownym odkryciem Boga. To jest bezpodstawne obarczać Vassulę reprezentowaniem jako wspierającego „Nowy Wiek”. To jest nielogiczne jakby zmieszać ogień z wodą. Taki krytycyzm pokazuje, że krytycy nie znają ani Vassuli ani „Nowego Wieku.”

Z drugiej strony, trzeba się zastanowić gdzie Orędzie Vassuli mogłoby zaprowadzić, jeżeliby zastosować je w praktyce. Jeżeli ludzie zmierzyliby się z rzeczywistością miłości do Boga i szanowania człowieka, zostaliby poprowadzeni do miłości Bożej i do siebie nawzajem. Jeżeli ludzie odpowiedzą na prośbę o modlitwę, orędzie rozprzestrzeniłoby poprzez świat notkę dziękczynienia dla Boga. Jeżeli ktoś zaakceptuje, że musi być jedność pomiędzy Chrześcijańskimi Kościołami, już wtedy byłaby nadzieja na wypełnienie się obietnicy Jezusa –„jedna fałda i jeden Pasterz” (J., 10:16). Jeżeli ludzie zaakceptują Boga w taki sposób, jaki Vassula poleca, On byłby już „wszystkim we wszystkich” ( 1 Kor. 15:28). Jeżeli ludzie wzięliby na poważnie ostrzeżenie Vassuli o szatanie, wtedy śmieć byłby już wygnany z ludzkich serc i ze świata. Jeżeli ludzie zwracaliby uwagę na wezwanie Vassuli do przemiany, wszyscy mężczyźni i kobiety byliby już święci. Jeżeli każdy podzieliłby się doświadczeniami Vassuli, to osobista historia każdego, i konsekwentnie historia całego rodzaju ludzkiego, byłaby Pieśnią Miłości.

Wszystko to jest w radykalnym stylu ewangelii. Przy tym założeniu nie ma podstaw oddzielenia doświadczeń Vassuli z Bogiem od Ewangelii, wciąż za małych żeby im się przeciwstawiać. Orędzia Vassuli zakładają zdolność w ludzkiej naturze do dialogu. Indywidualni wierzący, zwłaszcza ci, którzy są bogaci w duchu, mają prawo do oceniania przypadku Vassuli, nie umieszczając siebie niezależnie od Kościoła. W ten sposób oni mogą wesprzeć osąd Kościoła skutecznie. Ostateczny osąd pozostaje w Kościele, który ma swoją gwarancję w Bogu i Jego potwierdzenie w „sensus fidelium”, którego autorem jest Duch Prawdy i daje świadectwo o wiarygodności.

Wszystkie te dowody przed nami, pokazują, że codzienne świadectwo Vassuli jest bardziej brane poważnie i bardziej w pełni akceptowane. To jednocześnie ułatwia i przyśpiesza końcowy osąd całego Kościoła, którego ocenienie, będzie bez wątpienia brane jako kryterium ilość dobrych owoców orędzi Vassuli.