De Toenadering van Mijn Engel

door Vassula

In het begin was het eerste wat mijn Engelbewaarder op papier zette een tekening van een hart. Vanuit het centrum van dat hart tekende hij een roos, alsof die uit het hart groeide. Vervolgens stelde hij zich beminnelijk, en nog steeds tot mijn grote verbazing, voor als mijn Engelbewaarder, Daniël. Hij liet mij verbijsterd en in grote vreugde achter. Ik was zo gelukkig dat ik bijna door het huis vloog, mijn voeten raakten nauwelijks de grond en ik herhaalde telkens hardop: "Ik ben de gelukkigste mens op aarde, en ik ben ongetwijfeld de enige persoon op aarde die op deze wijze met haar engel heeft kunnen communiceren!"

De volgende dag keerde mijn engel weer bij mij terug. Ik bracht eindeloos vreugdevolle uren converserend met hem door. Opnieuw keerde hij, de volgende dag, terug, maar deze keer bracht hij tot mijn grote verrassing een groot aantal engelen uit verschillende koren mee. Ik voelde dat de poorten van de hemel plotseling wijd open waren, want ik kon zonder moeite deze grote bewegingen van engelen van boven voelen. Ze leken allemaal opgewonden en gelukkig, net als wanneer iemand verwacht dat er iets fantastisch gaat gebeuren. Uit hun vreugde maakte ik op dat er een feest was in de hemel en dat zij aan het vieren waren. Vervolgens zongen alle engelen samen eenstemmig deze woorden: "Er gaat een gelukkige gebeurtenis plaatsvinden!" Ik wist dat wat die gebeurtenis ook zou zijn, het mij direct betrof, maar, ofschoon ik intens probeerde te gissen, kon ik niet zeggen wat het was. Dit refrein werd de hele dag gezongen, met deze zelfde woorden en met slechts enkele minuten stilte tijdens deze koorzang. Telkens wanneer de hemel zich opende, herhaalden de engelen dezelfde koorzang.

De eerste woorden die mijn engel over God sprak waren de volgende: "God is dichtbij je en bemint je." Ik moet de Heer deze minuut erg gekwetst hebben want Zijn woorden hadden geen enkel effect op mij. Ik herinner mij dat ik, toen mijn engel deze woorden over God sprak, dacht dat het iets normaals was voor een engel om dat te zeggen, daar engelen dichtbij God leefden. Ik antwoordde niet en mijn engel voegde er niets meer aan toe.

Enkele dagen later veranderde mijn engel zijn gedrag tegenover mij en ik merkte op hoe uitermate ernstig hij werd. Met een zeer plechtige stem vroeg hij mij Het Woord te lezen. Ik deed alsof ik niet wist wat Het Woord was en vroeg hem naar zijn bedoeling. Hierdoor werd mijn engel nog ernstiger en zei dat ik heel goed wist wat hij bedoelde, niettemin zei hij mij dat het de Heilige Schrift was. Ik had mijn antwoord al op mijn tong en zei dat ik er geen in huis had. Hij zei te weten dat ik er geen had. Hij vroeg mij er een te gaan halen. Nog steeds met hem redetwistend zei ik dat hij het onmogelijke van mij vroeg, omdat in het Moslimland waarin ik toen woonde (Bangladesh) de boekhandels geen Bijbels verkochten. Hij zei mij onmiddellijk naar de Amerikaanse School te gaan waar mijn zoon naar school ging, en er één uit de bibliotheek te lenen. Ik overwoog of ik zou gaan of gewoon thuis zou blijven en weigeren. Waar ik mij ook voor geneerde was over hoe mijn echtgenoot en al mijn vrienden wel niet op dit alles zouden reageren. Ik kon het me gewoon niet voorstellen dat ik met een Bijbel voor hen te staan! Ik dacht al na over een plek in ons huis waar ik hem zou kunnen verbergen als ik hem mee naar huis zou nemen. Maar toen ik weer de ernstige blik op het gelaat van mijn engel zag besloot ik hem te gehoorzamen. Dus ging ik naar de school en ik zal verschillende Bijbels op de boekenplanken staan. Ik koos er één uit en nam die mee naar huis. Ik opende hem om te lezen, precies zoals mijn engel mij gevraagd had te doen. Mijn oog viel op de Psalmen: ik las, maar kon er geen enkel woord van begrijpen. Dit was een teken van God om mij te laten zien hoe blind ik was.

De Zuivering

Mijn engel kwam bij mij terug, nog steeds zeer ernstig, en berispte mij over bepaalde dingen die ik in mijn leven had gedaan en die God zeer mishaagden. Toen verweet hij mij de wijze waarop ik de gaven van God in het Gelaat van God had geworpen, gaven die Hij mij had gegeven maar die ik in het geheel niet had gewaardeerd. Hiermee begon hij me aan mijn zonden te herinneren die ik nooit gebiecht had, en hij liet ze mij zien. Hij liet ze mij zien als op een filmdoek. Hij herinnerde mij aan die gebeurtenissen en hoezeer ik God had beledigd. Maar de ernstigste verwijten die ik ontving betroffen de afwijzing van Gods gaven. Mijn engel vertelde mij dat het een grote belediging van God was om Zijn gaven te ontkennen en te verwerpen. Hij deed mij mijn zonden zien door de ogen van God, op de wijze waarop God ze ziet en niet op de wijze waarop wij ze zien. Ze waren zo monsterlijk dat ik mijzelf verachtte, terwijl ik bitter huilde. Deze toestand waarin ik werd geplaatst, zo begreep ik later, was een genade van God, opdat ik oprecht berouw zou hebben. Mijn zonden werden mij zo glashelder getoond, de innerlijke toestand van mijn ziel werd mij zo openlijk voor ogen gesteld, dat het was alsof ik binnenstebuiten werd gekeerd. Ik besefte plotseling hoe Adam en Eva zich gevoeld moeten hebben nadat ze hadden gezondigd, toen God hen naderde in Zijn Licht en ze Hem onder ogen moesten komen. Mijn ziel was ontbloot en stond te kijk; ik voelde mij naakt, weerzinwekkend en lelijk. Ik kon tussen mijn snikken door alleen maar tegen mijn engel zeggen dat ik geen fatsoenlijke dood verdiende en dat ik, omdat ik was zoals ik was, zo volkomen slecht, zou moeten sterven en in kleine stukjes zou moeten worden gehakt om voor de hyena's te worden geworpen.

Deze zuivering moet bijna een week hebben geduurd. Het voelde als vuur, een reinigend vuur, dat het inwendige van mijn ziel zuiverde, en het was werkelijk een zeer pijnlijke ervaring.