Przyjście Mojego Anioła

autorstwa Vassuli

Na samym początku jedną z pierwszych rzeczy, które mój anioł stróż narysował na kartce było serce; na środku serca była róża, która jakby z niego wyrastała. Potem łagodnie ku mojemu wielkiemu zdumieniu przedstawił się jako mój anioł stróż, Daniel. Zostawił mnie zdumioną, ale jednocześnie radosną. Byłam tak szczęśliwa, że niemalże fruwałam po domu, moje stopy ledwo dotykały ziemi i głośno powtarzałam: "Jestem najszczęśliwszą osobą na ziemi i w dodatku pewnie jedyną która w taki sposób komunikowała się ze swoim aniołem!"

Następnego dnia mój anioł powrócił do mnie tak jak przedtem. Spędziłam niezliczone szczęśliwe godziny komunikując się z nim. Potem znowu, następnego dnia powrócił, ale tym razem ku mojemu zaskoczeniu przyprowadził ze sobą mnóstwo aniołów z różnych chórów. Poczułam jakby niebo nagle się otworzyło bo łatwo wyczuwałam ruch ich skrzydeł na sobą. Wszystkie wydawały się podekscytowane i szczęśliwe, tak jak wtedy kiedy ktoś oczekuje że zaraz ma się stać coś wspaniałego. Ze sposobu w jaki się radowały zrozumiałam, że w niebie była uczta a one właśnie świętowały. Nagle wszystkie anioły zaśpiewały jednym głosem: "Szczęśliwa chwila wkrótce nadejdzie!" Wiedziałam, że cokolwiek ma się stać będzie to miało związek bezpośrednio ze mną ale pomimo moich usilnych prób nie mogłam zgadnąć co to mogłoby być. Chór ten wyśpiewywał cały dzień te same słowa z tylko kilkuminutowymi przerwami. Za każdym razem kiedy otwierało się niebo, anioły powtarzały ten sam śpiew.

Pierwsze słowa, które mój anioł wymówił o Bogu były następujące: "Bóg jest blisko ciebie i kocha cię." Musiałam wtedy bardzo zranić Pana, bo te słowa nie zrobiły na mnie żadnego wrażenia. Kiedy mój anioł wypowiedział te słowa pamiętam że pomyślałam, że to normalne że anioł mówi takie rzeczy bo anioły żyją blisko Boga. Nie odpowiedziałam i anioł nie powiedział już nic więcej.

Tylko kilka dni później, mój anioł nagle zmienił stosunek do mnie i stał się bardzo poważny. Bardzo uroczystym głosem poprosił mnie, żebym przeczytała Pismo. Udawałam, że nie wiem co to znaczy Pismo i poprosiłam go, żeby mi wytłumaczył. Po tym mój anioł stał się jeszcze bardziej poważny i powiedział że dobrze wiem co on miał na myśli i dodał że chodzi mu o Biblię. Ja już miałam odpowiedź na jego prośbę i powiedziałam mu, że nie mam Biblii w domu. Poprosił mnie, żebym poszła i ją gdzieś zdobyła. Dyskutując z nim próbowałam mu wyperswadować, że prosi mnie o coś niemożliwego bo w muzułmańskim kraju w którym się znajdowałam (w Bangladeszu) księgarnie nie sprzedawały Biblii. Powiedział, żebym natychmiast poszła do amerykańskiej szkoły, do tej samej do której chodził mój syn i wzięła jedną z tamtejszej biblioteki. Zastanawiałam się czy mam pójść czy po prostu odmówić i zostać w domu. Kolejna rzecz, która mnie zniechęcała była myśl o tym, jak mój mąż i moi przyjaciele na to wszystko zareagują. Po prostu nie umiałam siebie wyobrazić stojącą przed nimi z Biblią! Już się zastanawiałam nad miejscem w domu gdzie mogłabym ją schować kiedy przyniosę ją do domu. Jednak zobaczywszy ten poważny wyraz twarzy mojego anioła zdecydowałam mu się nie sprzeciwiać. Tak więc poszłam do szkoły i zobaczyłam kilka Biblii na półkach. Wybrałam jedną i zaniosłam ją do domu. Otworzyłam ją i zaczęłam czytać, tak jak prosił mnie o to mój anioł. Moje oczy wylądowały na psalmie: Czytałam, ale nie mogłam zrozumieć z tego żadnego słowa. To był znak od Boga, który mi uświadamiał jak bardzo byłam ślepa.

Oczyszczenie

Mój anioł powrócił do mnie wciąż bardzo poważny i zaczął przypominać mi niektóre chwile z mojego życia, które bardzo nie podobały się Bogu. Potem zaczął wypominać mi boże dary, które ja z niewdzięcznością odrzucałam mu w twarz, dary które on mi dał a których ja wcale nie doceniłam. Potem zaczął wypominać mi grzechy, których nigdy nie wyznałam. Pokazał mi je jak na ekranie. Przypominał mi o nich i o tym jak bardzo obrażały one Boga. Jednak najsurowsze wyrzuty dotyczyły odrzucania bożych darów. Mój anioł powiedział mi, że odrzucanie i zaprzeczanie bożym darom najbardziej go uraziło. Sprawił, że zobaczyłam swoje grzechy oczami Boga, tak jak Bóg je widzi, nie tak jak my. Były takie potworne, że wzgardzałam sobą gorzko płacząc. Później zrozumiałam, że stan w którym się znalazłam był łaską od Boga, żebym mogła szczerze żałować za swoje grzechy. Zobaczyłam swoje grzechy tak wyraźnie, z tak bardzo widząc wnętrze swojej duszy jakbym była wywrócona na zewnątrz. Nagle zrozumiałam jak musieli czuć się Adam i Ewa kiedy zgrzeszyli, kiedy Bóg zbliżył się do nich w swoim blasku twarzą w twarz. Moja dusza była cała obnażona i na widoku; czułam się naga, brzydka i obrzydzająca. Pomiędzy moimi łkaniami mogłam mogłam tylko powiedzieć mojemu aniołowi, że nie zasługuję nawet na przyzwoitą śmierć i że taka kompletnie słaba jaka jestem teraz powinnam być pocięta na małe kawałeczki i rzucona hienom.

Oczyszczenie to musiało trwać przez jakiś tydzień. To było jak ogień oczyszczający moją duszę i było naprawdę bardzo bolesnym doświadczeniem.