Archimandriet Eugene Nicolau

Eens in de zoveel tijd gebeurt er een buitengewone gebeurtenis die mensen in hun gedachten en harten markeren, en de daaropvolgende gebeurtenissen vanaf dit punt. Zo is de ervaring van een openhartige lezing van "Waar Leven in God", waarvan de boodschappen - ik ben ervan overtuigd - van Goddelijk geïnspireerde oorsprong zijn en ons profetisch worden geschonken (Hand. 2: 17), via Mevr. Vassula Rydén.

Ik zal niet op het punt ingaan dat deze geschriften Schriftuurlijk intact en correct zijn. Noch zal ik stilstaan bij het feit dat degenen die deze boodschappen sceptisch benaderen sceptisch blijven. Noch zal ik proberen uit te leggen waarom God Vassula heeft verkozen om ons Zijn Woord nog een keer over te brengen. Er wordt geen "nieuw" Goed Nieuws aangekondigd, maar Gods kinderen horen de stem van hun Vader en weten dat Hij het is die spreekt. Hij spreekt om ons te herinneren aan Zijn eeuwige waarheden en om die dingen van Zijn Woord uit te leggen die zijn genegeerd geworden of misrekend. De effecten van Zijn boodschap en de impact van Zijn woorden op Zijn kinderen zijn buitengewoon. Ze zijn aan het transformeren. Ze zijn verjongend. Dit is waar ik het - zij het kort - in deze notitie wil hebben.

Ik wil iedereen die dit leest laten weten van een opmerkelijke gebeurtenis. Het is mijn ervaring dat degenen die de boodschappen van Waar Leven In God lezen en volgen, zich gedragen alsof ze in Christus zijn herboren! Ze hebben Christus aangedaan alsof ze door Hem moeten worden omhuld. Ze omarmen hun geloof met een vuur dat lijkt op dat van de vroege neofiet Christenen! Ze voelen zich nog meer aangetrokken tot hun Kerk en volgen kerktradities en sacramenteel leven met een zeldzame toewijding! Van wat ik heb waargenomen, leven ze een leven dat een waar leven in God is!

Wat anders zou ik als voorganger van mijn kudde van God kunnen verlangen? Als deze boodschappen hen tot betere Christenen maken; als ze als gevolg van hun lezen van het Ware Leven in God terugvloeien naar de Kerk en haar sacramenten; als ze hun geloof niet alleen beter begrijpen, maar volledig gefocust zijn op het leven van een Christus-gelijk leven; als ze overstromen van liefde voor God en hun naaste; als ze een intimiteit met God omarmen die op die van de heiligen lijkt; als zij hun wil aan God onderwerpen en voorbeelden voor anderen worden; als de Waar Leven in God boodschappen zulke transformaties veroorzaken, wat kan ik dan meer vragen van mijn spirituele kudde en congregatie?

Deze transformatie waarvan ik getuige ben geweest is zonder enige twijfel een "goede vrucht" van de Heilige Geest en daarom moeten de boodschappen zelf van God komen (Mat. 7:20). Ik zal daarom blijven studeren en putten uit de spiritualiteit die ik heb gevonden in Waar Leven in God.

Archimandriet Eugene Pappas, Grieks-Orthodoxe Kerk,
New York, V.S., 20 februari 2001