De Droevige Mysteries van de Rozenkrans
Meditaties uit Waar Leven in God
1. Jezus bidt in doodsangst tot Zijn hemelse Vader (Mt 26,36-50; Mc 14,32-46; Lc 22,39-48; Joh 18,1-8)
“O Gethsemane! wat heb je te onthullen behalve angsten, zielensmarten, verraad en verlatenheid? Gethsemane, je hebt de mensen de moed ontnomen, je hebt in je door stilzwijgen gevulde lucht Mijn doodsangsten voor alle eeuwigheid vastgehouden; Gethsemane, wat heb je te zeggen, wat al niet gezegd is? je hebt in de stilte getuigd van Heiligheid, van het verraad van je God; je hebt van Mij getuigd; het uur was gekomen, de Schrift moest worden vervuld; dochter, Ik weet dat veel zielen in Mij geloven alsof ik slechts een mythe ben; zij geloven dat Ik alleen in het verleden bestaan heb; voor velen ben Ik slechts een voorbijgaande schaduw, nu ingehaald door de tijd en de evolutie; zeer weinigen beseffen dat Ik op aarde in het Vlees heb bestaan en ook nu nog onder jullie verblijf; Ik ben wat was, is en zal zijn; Ik ken hun angsten, Ik ken hun kwellingen, Ik ken hun zwakheden; was Ik niet in Gethsemane getuige van al deze zwakheden? dochter, toen de Liefde in Gethsemane bad, waren duizend duivels geschokt en sloegen de angstig geworden duivels op de vlucht; hun uur was gekomen: de Liefde verheerlijkte de Liefde; O Gethsemane, getuige van de Verradene, getuige van de Verlatene; sta op en getuig; dochter, Judas heeft Mij verraden, maar hoeveel meer Judassen verraden Mij nog steeds? Ik wist onmiddellijk dat zijn kus zich zou verspreiden onder velen, en dat onder vele komende generaties deze zelfde kus aan Mij zou worden gegeven, telkens en telkens weer, Mijn smart vernieuwend en Mijn Hart verscheurend; Vassula, kom en laat Mij troost vinden en uitrusten in je hart;” (17 mei 1987)
2. De geseling (Mt 27,26; Mc 15,15; Joh 19,1)
“nadat ze Mij gegeseld hadden, bespuwden ze Mij en gaven Mij diverse harde slagen op Mijn Hoofd, zodat Ik duizelde, zij schopten Mij in Mijn maag, waardoor Ik buiten adem op de grond viel en kreunde van de pijn, ze maakten er een sport van Mij om beurten te trappen; Ik was onherkenbaar; Mijn Lichaam was gebroken en ook Mijn Hart; Mijn Vlees, dat overal van Mijn Lichaam was losgerukt, hing er aan flarden bij; één van soldaten trok Mij omhoog en sleurde Mij mee, omdat Mijn Benen Mij niet langer konden dragen;” (9 nov 1986)
3. Jezus wordt met doornen gekroond (Mt 27,27-301; Mc 15,16-20 ; Joh 18,37; Joh 19,2-15)
"daarna bekleedden ze Mij met één van hun gewaden, sleepten Mij naar voren en herhaalden hun slagen, ook in Mijn Gezicht; ze braken Mijn Neus1 en martelden Mij; Ik luisterde naar hun beledigingen, dochter; er klonk zoveel haat en spot in hun stemmen dat Mijn kelk tot de rand werd gevuld; Ik hoorde hen zeggen: 'waar zijn nu je bij elkaar verzamelde vrienden, terwijl hun koning bij ons is? zijn alle Joden zo vals als dezen? "ziet hun koning!"' en ze kroonden Mij met een gevlochten doornenkroon: "waar zijn de Joden om je toe te juichen? je BENT toch koning, of niet? kun je er een nadoen? lach! huil niet! gedraag je dan ook als een koning'... ” (9 nov 1986)
4. Jezus draagt Zijn Kruis naar de berg van Calvarië (Mt 27,31-33; Mc 15,20-22; Lc 23,26-32; Joh 19,16-17)
"ze bonden Mijn Voeten met touwen vast en droegen Mij op naar de plaats te gaan waar zich Mijn Kruis bevond; dochter, Ik kon niet lopen omdat ze Mijn Voeten hadden vastgebonden; dus wierpen ze Mij op de grond en sleurden Mij aan Mijn haren naar Mijn Kruis; Mijn pijn was ondraaglijk; delen van Mijn Vlees, die door de geseling loshingen, werden afgerukt; ze maakten de touwen van Mijn Voeten los en schopten Mij opdat Ik zou opstaan om Mijn Last op Mijn Schouders te nemen;
Ik kon niet zien waar Mijn Kruis was, want Mijn Ogen waren met bloed gevuld, dat over Mijn gelaat stroomde tengevolge van de doornen die in MIjn Hoofd waren gedrongen; dus tilden ze Mijn Kruis op, legden het op Mijn Schouder en dreven Mij voor zich uit naar de poorten;
dochter, o wat was Mijn Kruis, dat Ik moest dragen, zwaar! Ik zocht Mij tastend een weg naar de poort, voortgedreven door de zweep achter Mij; Ik probeerde Mijn weg te zien door het bloed heen, dat in Mijn Ogen brandde; toen voelde Ik dat iemand Mijn Gelaat afwiste; vrouwen die doodsbang naar voren kwamen om Mijn gezwollen Gezicht af te wissen; Ik hoorde hen schreien en weeklagen; Ik voelde ze en zei: "wees gezegend;" Mijn Bloed zal alle zonden van de mensheid uitwissen; ziet dochters, de tijd van jullie verlossing is gekomen;"
"Ik heb Mijzelf opgericht; de menigte werd wild; Ik kon geen enkele vriend om Mij heen onderscheiden, er was niemand om Mij te troosten; Mijn doodsstrijd leek toe te nemen en Ik viel op de grond; omdat de soldaten bang waren dat Ik voor de kruisiging zou sterven, bevalen ze een zekere Simon om Mijn Kruis te dragen; dochter, het was geen gebaar van goedheid of medelijden; het was om Mij in leven te houden voor het Kruis"; (9 nov 1986)
5. Jezus wordt gekruisigd en sterft op het Kruis (Mt 27,34-61; Mc 15,23-47; Lc 23,33-56; Joh 19,18-42)
"na aankomst op de berg Calvarië wierpen ze Mij op de grond, rukten Mijn kleren af en lieten Mij naakt tegenover alle aanwezigen; Mijn Wonden gingen weer open en Mijn Bloed vloeide op de grond; de soldaten gaven Mij wijn te drinken, met gal vermengd; Ik weigerde het, want diep in Mij had Ik reeds de bitterheid die Mijn Vijanden Mij hadden gegeven;
ze spijkerden snel Mijn polsgewrichten vast, en nadat de nagels vast in het Kruis zaten, rekten ze Mijn gebroken Lichaam uit en doorboorden met geweld Mijn Voeten; dochter, o dochter, wat een pijn, wat een doodsangst, wat een kwelling voor Mijn Ziel! verlaten door Mijn geliefden, verloochend door Petrus, op wie Ik Mijn Kerk zou bouwen, verloochend door de rest van Mijn vrienden, alleen gelaten, overgeleverd aan Mijn vijanden, heb ik geschreid, want Mijn Ziel was vervuld van smarten;
de soldaten richtten Mijn Kruis op en plaatsten het in de groeve; vanaf het Kruis, waaraan Ik hing, keek Ik neer op de menigte, maar Ik zag nauwelijks iets vanwege Mijn gezwollen Ogen; Ik keek naar de wereld; Ik zal geen vriend tussen degenen die Mij bespotten en uitlachten; er was niemand om Mij te troosten; "Mijn God! waarom hebt jullie Mij verlaten?" verlaten door allen die Mij beminden;
Mijn starende blik viel op Mijn Moeder; Ik keek op Haar neer, en Onze Harten spraken: "Ik geef u Mijn geliefde kinderen, opdat ze ook uw kinderen zullen zijn, u moet hun Moeder zijn";
alles liep ten einde, de Verlossing was nabij; Ik zag de hemelen open en alle engelen stonden rechtop, allen stonden zwijgend; "Mijn Vader, in Uw Handen beveel Ik Mijn Geest; nu ben Ik met U";
Ik, Jezus Christus, heb je Mijn doodsstrijd gedicteerd; draag Mijn Kruis1, draag het voor Mij, (...) want Ik bemin je dochter"; (9 nov 1986)
|
