Een 1997 Beweging voor een Gemeenschappelijke Datum voor Pasen

Door Edmund Doogue, Oecumenisch Nieuws Internationaal (ENI )

Kerken over de hele wereld zal worden gevraagd mee te werken aan een internationale inspanning om vanaf het jaar 2001 een ​​einde te maken aan een 400 jaar oude verdeeldheid over de datum van de belangrijkste viering op de Christelijke kalender: Pasen.

Momenteel wordt Pasen - het feest dat de verrijzenis van Jezus Christus uit de dood markeert - meestal gevierd op twee verschillende data. Dit jaar bijvoorbeeld, vieren de meeste Protestanten en Rooms-Katholieken Pasen op 30 maart, terwijl de meeste Orthodoxen, samen met een aantal Protestanten en Katholieken bijna een maand later, op 27 april, hun Pasen houden. De verschillende dateringen zijn het gevolg van onenigheid over de hervorming van de kalender door Paus Gregorius XIII, 400 jaar geleden.

Tijdens een bijeenkomst in Aleppo, Syrië, van 5 tot 10 maart, gesponsord door de Wereldraad van Kerken (WCC) en het Midden-Oosten Concilie van Kerken (MECC), waren vertegenwoordigers van 's-werelds belangrijkste Christelijke tradities het eens over wat de Wereldraad van Kerken gisteren beschreef als "een ingenieus voorstel om een ​​gemeenschappelijke datum voor Pasen te stellen". Volgens het voorstel zouden de kerken de huidige formule om de datum van Pasen te berekenen blijven volgen, maar met de hulp van de meest nauwkeurige astronomische beschikbare wetenschappelijke kennis. Dit zou de eerdere verdeeldheid overwinnen, waarbij beide tradities aandrongen op het behoud van hun oude methoden voor het berekenen van de datum, ook al zijn ze niet altijd volledig getrouw aan de door de vroege kerk neergelegde formule.

Eerw. Dr. Thomas Fitzgerald, een theoloog en senior WCC ambtenaar, die deelnam aan de bijeenkomst van Aleppo, vertelde ENI dat onder de Christenen de verdeeldheid met Pasen "een intern schandaal" was. ”En we kunnen ons afvragen wat voor soort getuigenis deze verdeeldheid aan de wereld als geheel geeft," zei hij. "We hebben het over de verrijzenis van Christus, een teken van onze eenheid en verzoening," zei Dr. Fitzgerald, die ook een priester is van het Grieks-Orthodoxe aartsbisdom van Amerika, een provincie van het Oecumenisch Patriarchaat van Constantinopel. "Er is geen groter feest dan Pasen, en toch als je kijkt naar hoe we het vieren, dan doen we dat het op een verdeelde wijze."

In kerkelijke kringen lag er de afgelopen jaren een sterke druk op kerken om tegen het einde van de eeuw een ​​akkoord over de datum van Pasen te bereiken. Het jaar 2001 is lang gezien als een ideaal jaar om een ​​overeengekomen reeks data in te wijden, want in dat jaar blijkt de 15^e april de datum te zijn volgens beide huidige berekeningssystemen. Een voorstel vanuit de vergadering van Aleppo zal worden toegezonden aan de kerken over de hele wereld, samen met een grafiek met mogelijke data voor Pasen in de eerste 25 jaar van de 21^e eeuw, om overgenomen te worden indien het voorstel wordt aanvaard.

Dr. Fitzgerald vertelde ENI dat terwijl hij "optimistisch noch pessimistisch" was over de waarschijnlijkheid van het voorstel om tijdig te worden aanvaard voor het jaar 2001, werd er grote betekenis gehecht aan de datum van Pasen, en hij hoopte dat er sprake zou kunnen zijn van een overeenstemming. De verschillen over de datum van Pasen "kwam voornamelijk voort uit het feit dat de vier evangeliën niet de daadwerkelijke datum van de verrijzenis leverden, maar alleen zeiden dat het plaatsvond in relatie met het Pascha en op de eerste dag van de week", zei Dr. Fitzgerald.

In de eerste eeuwen van onze jaartelling, was er onenigheid over de datum van Pasen, maar het probleem werd opgelost tijdens het Eerste Oecumenische Concilie van Nicaea in AD 325, die een aanvaardbare formule voortbracht volgens welke Pasen werd gevierd, op de eerste zondag na de eerste volle maan na de lente-equinox. Deze formule hielp de verbinding handhaven tussen het Schriftuurlijke verslag en de jaarlijkse viering van Pasen.

Volgens Dr. Fitzgerald, "leidde de controverse van Pasen in de vroege Kerk uiteindelijk tot een belangrijke consensus die werd geuit op het Concilie van Nicea. Er was een grote erkenning dat de viering van de verrijzenis geen teken van verdeeldheid onder de Christenen zou moeten zijn." Echter, de consensus rond Pasen werd verbroken toen Paus Gregorius XIII de kalender hervormde in 1582, en daarmee de data voor Pasen veranderde. De meeste Orthodoxe kerken veranderden niet de berekeningsmethode van Pasen. Zelfs nu zijn er onjuistheden in beide methoden voor de berekening van de datum van Pasen. Maar hoewel er verschillen in de methoden waren, was er, zoals op het Concilie van Nicea, was er een basisovereenkomst over de formule. De in Aleppo voorgestelde oplossing - het gebruik van de meest wetenschappelijk accurate beschikbare methoden om de data van Pasen te berekenen - zou gebaseerd zijn op de Nicaea formule.

Grotendeels is de impuls voor de vaststelling van een gemeenschappelijke datum voor Pasen gekomen uit het Midden-Oosten, waar Christenen uit verschillende tradities in elkaars nabijheid wonen, doch erg vaak als kleine Christelijke minderheden. In sommige delen van het Midden-Oosten hebben plaatselijke kerken onderling een overeenstemming bereikt over gemeenschappelijke data voor Pasen. Dr. Fitzgerald vertelde ENI dat een gemeenschappelijke datum van bijzonder belang zou zijn in de regio's waar er een hoge mate van inter-huwelijken zijn tussen Christenen uit verschillende tradities. Hij zei dat in zijn eigen huisparochie, in Manchester, New Hampshire, in de Verenigde Staten, de datum van Pasen belangrijk was omdat gezinnen met leden in verschillende Christelijke tradities moesten kiezen welke datum zij volgden.

Dr. Fitzgerald zei dat sommige kerken de druk hadden weerstaan die er op sommige momenten was geweest vanuit grote bedrijven, onderwijsinstellingen en overheden, om Pasen elk jaar op dezelfde datum te houden. "De kerken willen in harmonie met Nicaea blijven," zei Dr. Fitzgerald. "De Verrijzenis is een goddelijke gebeurtenis die in de realiteit doordringt, en misschien helpt ons die variatie [van de datum waarop het elk jaar gevierd wordt] om daaraan te denken."
Dr. Fitzgerald is de uitvoerend directeur van het Programma voor de Eenheid en Vernieuwing, bij de Wereldraad van Kerken.

De organisaties die op de bijeenkomst in Aleppo vertegenwoordigd waren: de Anglicaanse Gemeenschap, de Armeens-Orthodoxe Kerk, het Oecumenisch Patriarchaat van Constantinopel, de Evangelische Kerken in het Midden-Oosten, het Grieks-orthodoxe Patriarchaat van Antiochië, de Lutherse Wereld Federatie, de Midden-Oosten Raad van Kerken, de OudKatholieke Kerken van de Unie van Utrecht, het Patriarchaat van Moskou, de Pauselijk Raad van het Vaticaan voor de Bevordering van de Eenheid van de Christenen, de Zevende-dag Adventisten en de Wereldraad van Kerken. De bijeenkomst in Aleppo werd georganiseerd door de Syrisch-Orthodoxe Kerk."