Η Βασούλα στο Le Mans, Γαλλία, 1999

Το Σάββατο 16 Οκτωβρίου 1999 η Βασούλα ήταν στο Le Mans της Γαλλίας. Η ημερομηνία εκείνη ήταν θεόσταλτη: ήταν και η εορταστική θεία λειτουργία για την Αγία Μαργαρίτα Μαρία Αλακόκ (γεννήθηκε στο Vesosvres το 1647 και πέθανε στο Paray-le-Monial το 1690) και η επέτειος της εκλογής του Πάπα Ιωάννη-Παύλου ΙΙ. Έτσι, εκείνη την ημέρα, ο Ιερή Καρδιά του Ιησού κατά κάποιο τρόπο ένωνε τους αγγελιοφόρους Του: την Αγία Μαργαρίτα Μαρία και τη Βασούλα.

Μέχρι τις 2.30 το μεσημέρι το Palais des Congrès είχε ήδη γεμίσει με 1400 ανθρώπους που είχαν έρθει απ’ όλη τη Γαλλία κι ακόμα και από τις μακρινές χώρες Μπενίν, Τόγκο, Δυτικές Ινδίες, Μαδαγασκάρη, Βιετνάμ, Ile de la Reunion. Μετά από μία θερμή υποδοχή, ο André Roueil παρουσίασε τον π. Θεόφιλο, ο οποίος ξεκίνησε καλωσορίζοντας τους ανθρώπους από τη Μαδαγασκάρη στη μαλγασική, και μετά μας μίλησε για το σημερινό χάρισμα της προφητείας. Η Βασούλα τότε έκανε την ακόλουθη ομιλία:

Απόψε διάλεξα μηνύματα για την Ιερή Καρδιά, επειδή σήμερα θα μιλήσω για την Ιερή Καρδιά. Διάλεξα ό,τι είναι η καρδιά της Ιερής Καρδιάς, επομένως μηνύματα που μας λένε πως είναι η Καρδιά του Θεού. Όπως γνωρίζουν οι αναγνώστες της Αληθινής εν Θεώ Ζωής, αυτά τα μηνύματα καλύπτουν πολλά θέματα˙ δεν είναι μόνο η εισαγωγή ή η παρουσίαση της Ιερής Καρδιάς.

Υπάρχουν άλλα μηνύματα – θα έλεγα σελίδες ολόκληρες – που μας γνωρίζουν το Άγιο Πνεύμα, το τρίτο θεϊκό Πρόσωπο της Αγίας Τριάδας. Αυτό συμβαίνει επειδή δε γνωρίζουμε το Άγιο Πνεύμα καλά˙ Τον γνωρίζουμε πολύ λίγο. Συνεπώς ο Ιησούς μας διδάσκει˙ στην πραγματικότητα το Ίδιο το Άγιο Πνεύμα μιλάει. Υπάρχουν άνθρωποι (άνθρωποι πιστοί στη διδασκαλία της Εκκλησίας και οι οποίοι πηγαίνουν τακτικά στην εκκλησία) που μου λένε μερικές φορές: «Μα το Άγιο Πνεύμα, είναι πρόσωπο, σύμβολο ή περιστέρι; Τι είναι;»

Ο Κύριός μας, μας γνωρίζει, και επί του παρόντος ζούμε σε αυτή την αποστασία (και δεν πρέπει να μας εκπλήσσει αν υπάρχουν μερικές αρνητικές αντιδράσεις)˙ και όπως λέει ο Ιησούς σε πολλά μηνύματα: “Ecclesia will live again”, δηλαδή «Η Εκκλησία θα ξαναζήσει» (χρησιμοποιεί την ελληνική λέξη “Ecclesia”, η οποία αντιστοιχεί στην αγγλική λέξη “Church”). Αυτό δίνει πολύ ελπίδα επειδή η Εκκλησία θα ζήσει. Τον πρώτο-πρώτο καιρό, ο Κύριός μας μου ζητούσε πράγματα που μου φαίνονταν βουνό, επειδή – για εκείνους που δε με ξέρουν – δεν πήγαινα εκκλησία, δεν πήγα ποτέ κατηχητικό, δεν ήξερα τίποτα. Όλη η διδασκαλία της Αληθινής εν Θεώ Ζωής μου δόθηκε εσωτερικά, από τη Φωνή του Θεού, μερικές φορές με φράσεις ή, κάποιες φορές αργότερα, λάμβανα κάποια «φώτιση» στο νου μου: ό,τι σκεφτόταν ο Θεός, ό,τι ήθελε Εκείνος να γράψω, χωρίς προφορικό λόγο αλλά καταλάβαινα τι εννοούσε και το έγραφα.

Θα ήθελα όμως πρώτα να σας πω τι συνέβη πρόσφατα κατά τη διάρκεια των ταξιδιών μου. Δύο μήνες πριν, με προσκάλεσαν στην Ιαπωνία. Δεν ήταν η πρώτη φορά που πήγαινα στην Ιαπωνία, ήταν η τρίτη φορά. Αλλά αυτό που ήταν εκπληκτικό και διαφορετικό από τις προηγούμενες προσκλήσεις ήταν ότι η συγκεκριμένη προερχόταν από τη Χιροσίμα – εκεί που είχε εκραγεί η ατομική βόμβα – και ήταν από βουδιστές μοναχούς οι οποίοι ήθελαν ν’ ακούσουν τη μαρτυρία ενός χριστιανού. Ήθελαν να μάθουν περισσότερα για τον Ιησού και τη Παναγία μας. Έμεινα έκπληκτη με αυτή την πρόσκληση, αλλά νόμισα ότι ήθελαν να μάθουν περισσότερα για την Ειρήνη, την Ενότητα του Θεού που τώρα μας καλεί. Πήγα στη Χιροσίμα, και βρίσκονταν εκεί μερικοί καθολικοί, ακόμη κι ένας αρχιεπίσκοπος, και τρεις βουδιστές μοναχοί, εκ των οποίων ο ηγούμενος με καλωσόρισε, καθώς και μερικοί βουδιστές λαϊκοί (δεν ήξερα ότι στους γιαπωνέζους βουδιστές μοναχούς επιτρέπεται να παντρευτούν) μου είπαν ότι οι γυναίκες τους διαβάζουν ΑεΘΖ. Στο ξενοδοχείο, στο υπνοδωμάτιό μου, άνοιξα ένα μικρό αντίγραφο της ΑεΘΖ κι έπεσα πάνω σ’ αυτά τα λόγια:

Ακόμη και οι ξένοι, ακόμη κι αυτοί άκουσαν τη Φωνή Μου και κατάλαβαν τα Λόγια Μου (20 Σεπτεμβρίου, 1989)

Όταν διαβάζουμε την Αληθινή εν Θεώ Ζωή, ο Κύριός μας μας δίνει πολλές προφητείες, δηλαδή, ο Κύριός μας λέει πράγματα αλλά δεν τα καταλαβαίνουμε αμέσως, και αργότερα, όταν τα ξαναδιαβάσουμε – με όλα όσα έχουν συμβεί κατά τη διάρκεια σχεδόν 14 ετών – βλέπουμε ότι όλα όσα είπε Εκείνος έχουν εκπληρωθεί. Με βοήθησε να καταλάβω ότι ακόμα και άνθρωποι που ποτέ δε γνώριζαν ποιος είναι ο Χριστός, οι οποίοι δεν είναι Χριστιανοί, θα θελήσουν, στην εποχή μας, ν’ ακούσουν το Λόγο Του. Και Ποιος εργάζεται εκεί; Το Άγιο Πνεύμα. Το Άγιο Πνεύμα εργάζεται τώρα και μιλάμε για μια Νέα Πεντηκοστή, για μια Δεύτερη Πεντηκοστή.

Κανείς δεν πρέπει να περιμένει την ημέρα αυτής της Νέας Πεντηκοστής, επειδή έχει ήδη αρχίσει. Ο Θεός μιλάει πολύ δυνατά με πολύ ισχυρά σύμβολα. Ακόμη και στην Αγία Γραφή, όταν βλέπετε εκφράσεις όπως «άστρα θα πέσουν στη γη» κλπ… αυτά είναι εκφράσεις του Θεού. Έχω αντιληφθεί ότι οι εκφράσεις του Θεού δεν παίρνουν μορφή με υλικό τρόπο˙ σημαίνει ότι η προφητεία μπορεί να λάβει χώρα μπροστά σου χωρίς εσύ να το αντιληφθείς επειδή αυτό που συμβαίνει είναι σχεδόν φυσικό. Για παράδειγμα, ο Κύριός μας μιλάει γι’ αυτή τη Δεύτερη Πεντηκοστή και για τη νέα εποχή που πρόκειται να έρθει η οποία θα είναι γεμάτη από το Άγιο Πνεύμα, και θα υπάρχει η εξαγνιστική φωτιά. Δεν καταλάβαινα απολύτως πως θα συνέβαιναν όλα αυτά. Θα είναι μια μέρα Δεύτερης Πεντηκοστής, όταν όλοι θα μιλούν και θα ψάλουν ταυτόχρονα σε όλες τις γλώσσες και θα προφητεύουν; Πραγματικά, τι είναι αυτή η Δεύτερη Πεντηκοστή για την οποία ακόμα και ο Πάπας Ιωάννης ΧΧΙΙΙ είχε προσευχηθεί τόσο πολύ για να ανανεωθεί η Εκκλησία;

Τελικά, μόνον όταν ο Θεός το θέλησε, ήταν ενώ έδινα μαρτυρία στα Γαλλικά μπροστά σε μια τηλεοπτική κάμερα που, εντελώς ξαφνικά, μου δόθηκε η φώτιση να καταλάβω τι είναι η Δεύτερη Πεντηκοστή. Όταν προέρχεται από το Θεό, θέλω να χοροπηδήσω από χαρά, γιατί είναι τόσο εκπληκτικό. Νιώθω αυτή τη χαρά: αυτό είναι. Δεν είμαι εγώ που το ανακαλύπτω, είναι ο Θεός που το φανερώνει. Τότε, κατάλαβα ότι η Δεύτερη Πεντηκοστή έχει ήδη αρχίσει, εδώ και αρκετά χρόνια. Η Δεύτερη Πεντηκοστή είναι προσωπική. Ας πάρουμε, για παράδειγμα, κάποιον που είναι πνευματικά νεκρός για πολλά χρόνια˙ νομίζεις ότι αυτό είναι αθεράπευτο, ότι ποτέ δε θα βρει το Θεό κι ότι δεν ενδιαφέρεται καθόλου για την πνευματικότητα˙ ξαφνικά τι συμβαίνει; Είναι το Άγιο Πνεύμα: ακούει μια λέξη ή διαβάζει μια πρόταση˙ είναι το Άγιο Πνεύμα που τον ανυψώνει και τον ανασταίνει πνευματικά.

Πως βλέπουμε τη διαφορά ανάμεσα σ’ έναν άνθρωπο που ζει σύμφωνα με τη θρησκεία του, που πάντα ζούσε σύμφωνα με τη θρησκεία του και ήταν πιστός, και τον ίδιο άνθρωπο ο οποίος έχει αναγεννηθεί από το Άγιο Πνεύμα; Εκείνοι οι οποίοι έχουν τώρα αναγεννηθεί είναι γεμάτοι από τη διάπυρη Φλόγα του Αγίου Πνεύματος. Δίνουν μαρτυρία και είναι γεμάτοι ζήλο για το Θεό˙ δεν κάνουν τίποτα παρά να δίνουν μαρτυρία και βάζουν το Θεό πρώτα πριν απ’ οτιδήποτε άλλο. Είναι σα νέοι άνθρωποι και αυτή η Φλόγα είναι πάντα παρούσα, δηλ. Εκείνος είναι εντός τους, φλογερός, και αυτοί δίνουν μαρτυρία και γίνονται απόστολοι των εσχάτων καιρών. Καθώς ταξιδεύω πολύ, βλέπω αυτή τη θέρμη παντού. Όταν κανείς συναντά το Θεό, αυτή είναι η Νέα Πεντηκοστή, είναι η προσωπική Δεύτερη Πεντηκοστή, μέσα στον καθένα.

Κι αυτό πολλαπλασιάζεται, και τώρα φτάνει ακόμα και στους βουδιστές. Στο Μπαγκλαντές που ήμουν πρόσφατα, υπήρχαν 5000 άνθρωποι στη συνάντηση, εκ των οποίων πάνω από τους μισούς ήταν μουσουλμάνοι. Ακούνε αυτό το θεϊκό Μήνυμα, ένα κάλεσμα Αγάπης, ένα κάλεσμα Ενότητας, ένα κάλεσμα Συμφιλίωσης. Αυτό είναι το ισχυρότερο κάλεσμα στην Αληθινή εν Θεώ Ζωή: η Συμφιλίωση. Χωρίς συμφιλίωση, δεν υπάρχει ενότητα κι αυτό δείχνει ότι λείπει η αγάπη. Αλλά αφού ο Θεός είναι πολυεύσπλαχνος, μας λέει μέσα από τα μηνύματα της Αληθινής εν Θεώ Ζωής πώς να κάνουμε το πρώτο βήμα, πώς να πετύχουμε τη συμφιλίωση. Αυτό γίνεται μέσω της μετάνοιας επειδή, όταν μετανοούμε, ο καρπός της μετάνοιας είναι η αγάπη και τότε, με την αγάπη, μπορούμε να κάνουμε τα πάντα, μπορούμε να συμφιλιωθούμε˙ και ξέρουμε πολύ καλά ότι ενόσω είμαστε διηρημένοι, αυτό δεν είναι σε συμφωνία με τη σκέψη του Θεού, είναι αντίθετο με τη σκέψη του Θεού˙ είναι ο σατανάς, ο διχαστής που μας κρατά διηρημένους.

Η αντίδραση των βουδιστών ήταν εκπληκτική. Μίλησα για την Παναγία, και για τα μηνύματα της Παναγίας. Τους μίλησα για τον Ιησού, για την Αγάπη Του. Τους μίλησα για την Αγία Τριάδα. Τα είπα όλα, όπως έπρεπε να κάνω, και περίμενα την αντίδρασή τους. Τότε ο ηγούμενος ήρθε προς το μέρος μου κι αυτά που είπε θα είναι στην επόμενη εφημερίδα της Αληθινής εν Θεώ Ζωής. Ήδη οι βουδιστές κάνουν ένα βήμα προς το Χριστιανισμό για ν’ ανακαλύψουν την Αγία Τριάδα˙ κι επομένως ήταν ένας θρίαμβος του Ιησού, στην Ιαπωνία αυτή τη φορά, επειδή αν ήδη αποδέχονται μηνύματα της Αληθινής εν Θεώ Ζωής, την τριαδική πνευματικότητα, υπάρχει πολλή ελπίδα για την Ιαπωνία, και κάθε φορά που πάω στην Ιαπωνία βρίσκω ανθρώπους έτοιμους να βαπτιστούν. Ήταν ειδωλολάτρες, ούτε καν βουδιστές, και ξαφνικά έγιναν χριστιανοί. Μεταστροφές στο Χριστιανισμό συμβαίνουν συνεχώς στην Ιαπωνία και αυτό χάρη στο Άγιο Πνεύμα.

Θα ήθελα επίσης να πω λίγα λόγια για τα βήματα που ακολουθούμε στην Αληθινή εν Θεώ Ζωή. Είναι ένα κάλεσμα για συμφιλίωση, για ενότητα, μέσα στις οικογένειες, μέσα στα έθνη κι επίσης μέσα στην Εκκλησία, Ενότητα στην οποία μας καλεί ο Χριστός˙ να ενώσουμε την Εκκλησία Του. Όμως η Αληθινή εν Θεώ Ζωή μας διδάσκει επίσης για το Άγιο Πνεύμα και είναι επιπλέον μία αποκάλυψη της Καρδιάς της Παναγίας, δηλαδή ποια είναι η Παναγία, πως είναι η Καρδιά της Παναγίας… αυτή είναι μία ολόκληρη διδασκαλία για τη Παναγία. Στην Αληθινή εν Θεώ Ζωή, υπάρχουν επίσης σοβαρά κι ακόμα και θλιβερά μηνύματα για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Εκκλησία επί του παρόντος. Αλλά όταν ο Θεός μιλάει – πρέπει πάντα να το γνωρίζουμε αυτό – όταν ο Θεός μιλάει, λέει τι βρίσκει λάθος σ’ εμάς (επειδή μπορούμε να πούμε ότι κανείς δεν είναι αληθινά τέλειος) αλλά αφού είναι Πατέρας, το λέει με αγάπη κι όταν ο Θεός μιλάει, κλείνει πάντα μ’ έναν τόνο ελπίδας. Ο Θεός ανυψώνει την ψυχή, ποτέ δε συνθλίβει την ψυχή και από αυτό αναγνωρίζουμε το Θεό, την Αγάπη Του, τη Μεγαλόπρεπη Αγάπη Του. Αν Εκείνος παρεμβαίνει, δεν είναι για το δικό μου ατομικό συμφέρον αλλά για το συμφέρον της Εκκλησίας, για το συμφέρον όλων. Είμαστε η Εκκλησία και προς όφελος της Εκκλησίας μιλάει ο Θεός.

Θα ήθελα τώρα να πω μια προσευχή πριν σας δώσω μερικές περικοπές του Θεϊκού Καλέσματος το οποίο ονομάζω Κάλεσμα του Νυμφίου, επειδή η Καρδιά του Θεού είναι ο Νυμφώνας στον οποίο πρέπει όλοι να φτάσουμε και να μπούμε.

Όταν ήμουν στην Ιαπωνία, στο Τόκιο, στο Πανεπιστήμιο Sofia, υπήρχε ένας καθηγητής, ένας Ιησουΐτης, ο π. Valera. Είναι θεολόγος υψηλού επιπέδου και μερικές φορές, όταν μιλάει, δεν καταλαβαίνω τίποτα. Αυτή είναι μια γλώσσα που δεν κατανοώ, ίσως λίγο τεχνική, πράγμα που το κάνει δύσκολο για μένα να καταλάβω και του ζητώ να μου εξηγεί με τον πιο απλό τρόπο τι εννοεί˙ τότε επαναλαμβάνει αυτό που έχει πει. Μου είπε κάποτε ότι είχε ανακαλύψει κάτι εξαιρετικό στην Αληθινή εν Θεώ Ζωή. Τον ρώτησα τι ήταν. Απάντησε: «Η Lectura Divina που έχουμε χάσει». Τότε τον ρώτησα: «Τι είναι η Lectura Divina;» Μου είπε ότι υπήρχε μια εποχή κατά την οποία η Καθολική Εκκλησία συνήθιζε να μαθαίνει να κατανοεί τη Βίβλο όχι διαβάζοντας μία περικοπή και αναλύοντας ό,τι είχε διαβαστεί, αλλά παίρνοντας διαφορετικές περικοπές και βάζοντάς τις μαζί για να καταλήξει σε μία εξήγηση.

Κι αν διαβάσετε την Αληθινή εν Θεώ Ζωή, ο Ιησούς μας διδάσκει για παράδειγμα σχετικά με την αποστασία. Οι άνθρωποι με ρωτάνε πως λαμβάνω τα μηνύματα. Ο Ιησούς θέλει να έχω πάντα δίπλα μου τη Βίβλο, επειδή μου δίνει περικοπές για εξήγηση και μερικές φορές για αντιγραφή στην Αληθινή εν Θεώ Ζωή, καθώς μου εξηγεί εκείνες τις περικοπές. Τότε όλα γίνονται πολύ γρήγορα˙ για παράδειγμα δε λέει: «άνοιξε τη Βίβλο στον Ιεζεκιήλ Κεφάλαιο 28.1». Όχι. Εκείνος δε χάνει τον καιρό Του έτσι. Λέει: «Άνοιξε τη Βίβλο». Τότε, με απόλυτη εμπιστοσύνη, τυφλή, ανοίγω τη Βίβλο στην τύχη κι Εκείνος λέει: «γράψε» . Τότε η Βίβλος ανοίγει ακριβώς εκεί που έπρεπε ν’ ανοίξει. Μ’ αυτόν τον τρόπο είναι γρήγορος κι εγώ γράφω. Μου λέει: «σταμάτα, τώρα˙ τώρα θα υπαγορεύσω Εγώ» και υπαγορεύει. Τότε ξαφνικά, λέει: «Σταμάτα˙ άνοιξε τη Βίβλο». Ανοίγω τη Βίβλο στην τύχη και λέει: «Γράψε» . Κι όλο αυτό γίνεται με εκπληκτική ταχύτητα.

Εκείνος δε μου λέει: «άνοιξε τη Βίβλο, θα σου εξηγήσω». Για παράδειγμα, σχετικά με την αποστασία, μου λέει: «Άνοιξε». Ανοίγω και βρίσκω το βιβλίο του Δανιήλ˙ γράφω αυτή την περικοπή. Μου λέει: «ξανάνοιξε τη Βίβλο». Πέφτω στον Ιεζεκιήλ 28, που φανερώνει επίσης την αποστασία, τον αποστάτη, το πνεύμα της αποστασίας. «Ξανάνοιξε τη Βίβλο». Ανοίγω τη Βίβλο και πέφτω στην 2 προς Θεσσαλονικείς 2, όπου ο Απ. Παύλος μιλάει και αυτός για την αποστασία, και για τον αποστάτη, και για το πνεύμα της αποστασίας. Και πάλι ξανά: «Άνοιξε τη Βίβλο». Ανοίγω τη Βίβλο και πέφτω στην Αποκάλυψη, κλπ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο συμβαίνει στην Αληθινή εν Θεώ Ζωή. Αν προσέξετε βιβλικές περικοπές, μαθαίνετε ότι συνέβη ακριβώς όπως μόλις περιέγραψα. Εκείνος μου είπε: «Άνοιξε, αυτό είναι. Κατόπιν βάλε όλα αυτά μαζί, αυτό έχει νόημα». Ο π. Valera με δίδαξε ότι αυτό ονομάζεται «Lectura Divina».

Κι επίσης, για παράδειγμα, για τους Δύο Μάρτυρες, τις δύο Καρδιές που δίνουν μαρτυρία. Οι Δύο Καρδιές, είναι ο Ιησούς και η Παναγία, οι Δύο Καρδιές που θα θριαμβεύσουν στους Έσχατους Καιρούς˙ θα θριαμβεύσουν, επειδή ο Ιησούς θα θριαμβεύσει. Μερικές φορές οι άνθρωποι ρωτάνε: «μα πότε, πότε;». Όταν παρατηρούμε όλα όσα συμβαίνουν, λέμε: «μα Ιησού είναι ο καιρός Σου τώρα; επειδή Εσύ έλεγες ότι ήταν ο καιρός μου˙ ο καιρός μου είναι σύντομος αλλά ο δικός Σου είναι χίλια χρόνια. Όμως ο καιρός Σου πρέπει ν’ αρχίζει». Ο θρίαμβος πλησιάζει. Η μάχη είναι μεγάλη επειδή ο σατανάς δεν παραιτείται και θέλει πάντα να εξαπατά τους ανθρώπους. Θέλει πάντα να τους κρατά διηρημένους.

Αλλά καθόσον αφορά τις Δύο Καρδιές: Μία μέρα ο Κύριός μας μου είπε: «Άνοιξε τη Βίβλο». Πέφτω στην Αποκάλυψη 11, στους Δύο Μάρτυρες. Ήταν Παραμονή Χριστουγέννων κι Εκείνος μου είπε: «αυτό είναι χριστουγεννιάτικο δώρο για σένα». Μας λέει πως συμβαίνει. Εκείνος περιγράφει αυτή την περικοπή: οι δύο μάρτυρες είναι οι Δύο Καρδιές του Ιησού και της Παναγίας, επειδή σήμερα προφητεύουν. Η Παναγία εμφανίζεται παντού, όπως κι ο Ιησούς. Αυτό είναι μία μαρτυρία κι Εκείνοι χρησιμοποιούν όργανα για να διαδώσουν το Λόγο Τους˙ η μαρτυρία Τους δέχεται πολλές επιθέσεις, κι αυτό το ξέρουν όλοι. Τους επιτίθενται επειδή ο κόσμος έχει γίνει τόσο ορθολογιστικός που δεν πιστεύει πια στο θείο, που δεν πιστεύει πια στα θαύματα, που δεν πιστεύει ότι ο Θεός είναι ζωντανός, ότι μπορεί να μιλήσει.

Όταν ο Ιησούς μου εξήγησε την Αποκάλυψη 11, είπε: «Άνοιξε και τον Ζαχαρία 4.4». Τα δύο κλαδιά ελιάς, τα δύο λυχνάρια που λάμπουν στο σκοτάδι, πάνε κι αυτά μαζί, βοηθάει να κατανοηθεί το κείμενο: Ας μην πει κανείς ‘οι Δύο Καρδιές, αυτό δεν είναι στη Βίβλο’». Δεν κατανοούμε τη Βίβλο πια, κι έτσι τώρα ο Ιησούς μας δείχνει ότι αν βάλουμε αυτή την περικοπή μαζί μ’ εκείνη την άλλη περικοπή, εκεί είναι που ήδη μιλάει Εκείνος για τις Δύο Καρδιές.

Ο Κύριός μας μου είπε μια μέρα: Θέλω να δώσεις μαρτυρία για την αγιότητά Μου και τη θεία Μου γλυκύτητα, να γίνεις σαν ηχηρό βιβλίο, ένα βιβλίο γραμμένο από τον Τριαδικό Θεό. (25 Σεπτεμβρίου 1997)

Δυστυχώς, ειδικά στην Ορθόδοξη Εκκλησία που ανήκω, έχουμε χάσει την έννοια της γλυκύτητας του Θεού. Τον έχουμε μετατρέψει σ’ έναν Θεό που είναι μόνο Κριτής, αυστηρός, κι ο οποίος καταδικάζει. Αλλά αυτό σίγουρα οφείλεται στην καρδιά του ανθρώπου που έχει γίνει έτσι, τότε βλέπει το Θεό κατ’ αυτόν τον τρόπο. Έχουμε χάσει την έννοια της γλυκύτητας του Θεού. Αφού λοιπόν μου ζητάει να δώσω μαρτυρία για τη γλυκύτητά Του, σήμερα θα δώσω μαρτυρία για τη γλυκύτητα της Καρδιάς του Θεού.

Γι’ αυτό τώρα, θα κλείσουμε τον εαυτό μας μέσα στην Καρδιά του Σωτήρα μας και θα επιδιώξουμε να κατανοήσουμε τον Αόρατο Θεό μέσω της απλότητας και καθαρότητας της καρδιάς. Ας ψάξουμε να κατανοήσουμε την πληθωρική Αγάπη Του στη θεία ένωση και την οικειότητα που η Μεγαλοσύνη Του καταδέχθηκε να μας προσφέρει, με το να παραδοθούμε ολοκληρωτικά σ’ Εκείνον. Ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τι εννοεί ο Θεός όταν μιλάει για τη Γλυκύτητά Του. Αυτό είναι που λέει ο Θεός μας σ’ ένα μήνυμα:

...άνθρωποι από σάρκα και αίμα θα συλλογίζονται πάντα πονηρά και θα βρίσκουν ευχαρίστηση στο να πράττουν το κακό. Αυτές οι ίδιες ψυχές δεν μιλούν για την γλυκύτητά Μου και για την Θεότητά Μου γιατί το πνεύμα τους δεν γνωρίζει πώς να ξεχωρίζει την Θεία Μου γλυκύτητα από τις δικές τους σαρκικές επιθυμίες. Όχι, δεν βλέπουν ότι υπάρχει διαφορά. Όταν μιλώ, περιστέρι Μου, με τα Χείλη Μου που στάζουν χάρη, αγιότητα και γλυκύτητα, δεν αντιλαμβάνονται τα λεγόμενά Μου και δεν μπορούν να κατανοήσουν την καθαρότητά Μου μέσα στο Μεγαλείο Μου. Είναι τόσο σκληρόκαρδοι που αδυνατούν να κατανοήσουν τη λαμπρότητα και την Θεότητα της Καρδιάς Μου. Γι’ αυτό οι καρδιές αυτές στερούνται το Φως Μου και με το φθαρτό τους σώμα και το λογισμό τους Με κατηγορούν πως τα Λόγια Μου είναι υπερβολικά και συναισθηματικά. Γι’ αυτούς λέω «Μου είναι ξένοι και δεν Με γνωρίζουν... ( 25 Σεπτεμβρίου 1997)

...χαράξτε όλοι στις καρδιές σας τούτη τη βασική αλήθεια: «Ο Κύριος ο Θεός γνωρίζει αυτούς που είναι δικοί Του και τους επιτρέπει να Τον πλησιάσουν.» Προορίζονται να φτάσουν την τελειότητα που δίνει η θεία και στενή κοινωνία τους μαζί Μας. Καλούνται να μεταμορφωθούν μέσα Μας και να ενωθούν μαζί Μας. Ο παλιός τους εαυτός δεν θα υπάρχει πια, αλλά με τρόπο απερίγραπτο που πάντα έδινα στους αγίους Μου, θα τους θεοποιήσω με την ένωσή Μας. Με τη δύναμή Μου θεοποιώ όλους αυτούς με τους οποίους ενώνομαι και δεν μιλούν πια με το δικό τους πνεύμα αλλά με τον τρόπο που θα μιλούσα Εγώ. Δεν βλέπουν πια με τα δικά τους μάτια αλλά με τον τρόπο που θα έβλεπα Εγώ. Οι πράξεις τους θα είναι πράξεις Μου. (22 Ιουνίου 1998)

Για να φτάσουμε σ’ αυτή την τελειότητα που ζητάει ο Θεός από μας, πρέπει να κάνουμε βήματα κι αυτά βρίσκονται στην Αληθινή εν Θεώ Ζωή. Το πρώτο κάλεσμα του Θεού Πατέρα δεν ήταν: «Βασούλα, Εγώ είμαι ο Θεός Πατέρας˙ έλα, θέλω να σου δώσω μηνύματα˙ γράψε», και μετά ο Θεός μου έδωσε μηνύματα. Όχι, δεν έγινε καθόλου έτσι˙ έγινε προοδευτικά μέσα από πολλά βήματα. Ο Θεός δεν ήθελε να βγω έξω στον κόσμο – δεν ήθελε να με στείλει στον κόσμο – να κηρύξω το Λόγο Του, εάν δεν Τον αγαπούσα με τον τρόπο που Εκείνος θα ήθελε εμείς να Τον αγαπάμε: κανείς δεν μπορεί να υπηρετήσει το Θεό και να Τον δοξάσει αν δεν Τον αγαπάει. Πρέπει να Τον αγαπάμε, πρέπει να ξέρουμε πώς να Τον αγαπάμε.

Μου μίλησε με αληθινή τρυφερότητα, σαν πατέρας, και μου είπε: «Αγάπα Με˙ αλλά για να Με αγαπήσεις, πρέπει να έρθεις πιο κοντά˙ δεν πρέπει να μένεις τόσο μακριά˙ θέλω να αποκτήσεις οικειότητα μαζί Μου». Αλλά δεν τολμούσα, παρόλο που με το φύλακα άγγελό μου, τόλμησα˙ συνήθιζα να του μιλάω με απλό τρόπο, όπως σ’ ένα φίλο, είχα οικειότητα με το φύλακα άγγελό μου. Αλλά όταν μιλούσε ο Θεός, ήμουν σα μαθήτρια όταν ο διευθυντής μπαίνει στην τάξη, που κάθεται ήσυχη στη θέση της, εντελώς ίσια και σφιγμένη. Δεν κατανοούσα αυτή την οικειότητα που ζητούσε ο Θεός. Το ίδιο ισχύει και για σας, όχι μόνο για μένα. Θέλει να είμαστε χαλαροί μαζί Του, να έχουμε μια απλή καρδιά, μια καθαρή καρδιά, να μην έχουμε κακόβουλες, καχύποπτες σκέψεις. Μετά Εκείνος είπε: «Έλα σε Μένα», αλλά δεν μπορούσα. Τελικά, ο Ιησούς έκανε το εξής: ήταν στην αρχή, όταν μιλούσα με τον άγγελό μου˙ ήμουν χαλαρή˙ ο άγγελός μου μου μιλούσε και συνήθιζα να του απαντάω˙ τότε ξαφνικά, δεν ήξερα ότι ο Ιησούς είχε πάρει τη θέση του αγγέλου μου χωρίς να το παρατηρήσω, και συνέχισα να είμαι οικεία, ειλικρινής. Τότε Εκείνος άρχισε ν’ αλλάζει τον τόνο της φωνής Του, τον τρόπο της ομιλίας Του˙ δε μιλούσε σαν τον άγγελο, μιλούσε με αυθεντία. Μπορούσες να νιώσεις ότι καθοδηγούσε, κι έλεγε: «Εγώ είμαι που το δίνω αυτό, Εγώ είμαι». Τότε είπα στον άγγελό μου: «Ποιος είσαι εσύ που δίνεις και δίνεις έτσι; Δεν είναι αυτή η θέση σου, δεν είσαι εσύ, ο Θεός είναι που ενεργεί». Τελικά τότε το παραδέχτηκε, είπε Εκείνος: «Εγώ είμαι ο Ιησούς»˙ είχε πάρει τη θέση του αγγέλου. Και μου είπε Εκείνος: «είδες πως ήσουν οικεία μαζί Μου και απλή και χαλαρή˙ θέλω να συνεχίσεις έτσι». Από εκείνη την ημέρα άρχισα να είμαι πιο χαλαρή και πιο ειλικρινής με τον Ιησού, και το ίδιο θέλει απ’ τον καθένα μας ξεχωριστά. Κι ακόμη θέλει ολοκληρωτική παράδοση.

Είμαστε έτοιμοι να διαλέξουμε το Θεό; Αν είμαστε κι αν πραγματικά επιθυμούμε ν’ αλλάξουμε εσωτερικά, θα μείνουμε σταθεροί; Αυτό είναι το πιο δύσκολο: να είναι κανείς σταθερός στην πνευματική του ζωή, να μην ενδίδει στον πειρασμό, να είναι πάντα σταθερός και να βάζει το Θεό πρώτο πριν απ’ όλα.

Τότε ο Θεός θα προωθήσει τα συμφέροντά σας. Δεν πρέπει να σκέφτεστε ότι αν δώσετε στο Θεό λίγο περισσότερο χρόνο όλα θα σκοντάψουν στην οικογενειακή σας ζωή˙ καθόλου: Εκείνος θα το φροντίσει αυτό. Το βλέπω καθημερινά στην οικογένειά μου, και μπορώ να δώσω μαρτυρία ότι πράγματι είναι έτσι όταν εργάζομαι για το Θεό – και το κάνω με όλη μου την καρδιά – έτσι ώστε όλος ο κόσμος να μάθει ποιος είναι ο αληθινός Θεός, ένας τρυφερός Θεός, ένας χαρούμενος Θεός που μας δίνει χαρά, ένας Θεός θαυμαστός˙ μετά θέλω να γνωστοποιήσω το μήνυμα στους ανθρώπους. Εν τω μεταξύ ο Κύριος φροντίζει την οικογένειά μου. Πως; Κεντρίζει τα παιδιά μου πνευματικά˙ έχουν φύγει τώρα από το σπίτι˙ είναι ενήλικα.

Θα πείτε: «Μα τι λέει ο άνδρας σου για όλα αυτά τα ταξίδια». Ο Κύριός μας το ανέλαβε κι αυτό: τώρα ο σύζυγός μου ταξιδεύει ακόμα πιο πολύ από μένα. Θα λείψω το μήνα Νοέμβριο – θα πάω στην Ινδία για δεύτερη φορά – και θα δώσω μαρτυρία παντού. Θα είναι ένα δύσκολο ταξίδι αλλά μπορεί να γίνει όταν ο Θεός μας δίνει τη δύναμη. Σκέφτηκα: «Θα λείψω απ’ το σπίτι για σχεδόν ένα μήνα˙ τι θα πει ο άνδρας μου;» Παρόλο που δεν έχω λείψει για ολόκληρο μήνα σχεδόν ποτέ, ο σύζυγός μου με ρώτησε: «τι κάνεις το Νοέμβριο;» Του είπα ότι θα πήγαινα ένα μακρύ ταξίδι και μου απάντησε: «Κι εγώ το ίδιο.» Για πόσο καιρό; Τρεις εβδομάδες κι αυτός. Θα φύγει δύο μέρες μετά από μένα. Θα γυρίσουμε συγχρόνως.

Σας λέω τελείως σοβαρά ότι ο Θεός φροντίζει τα συμφέροντά σας όταν εργάζεστε για το Θεό και κάνετε θυσίες για το Θεό. Κι αν είστε έτοιμοι να διαλέξετε το Θεό, θα κερδίσετε πραγματικά αυτή τη μοναδική χαρά που κανείς δε μπορεί να σας δώσει. Θα τη νιώσετε στην καρδιά σας. Μπορεί να σκέφτεστε: «Ναι, Βασούλα, για σένα αυτό είναι εύκολο, επειδή ακούς τον Κύριο μ’ ένα ιδιαίτερο χάρισμα, αλλά για μας;» Ξέρω όμως ότι και σεις μπορείτε να λάβετε αυτή τη χαρά που δεν είχατε πριν, και αυτή η χαρά μπορεί μερικές φορές να κρατήσει δευτερόλεπτα˙ έρχεται και φεύγει. Είναι η Παρουσία του Θεού που μας υπενθυμίζει μέσα στις καρδιές μας: «Είμαι εδώ», και μας δίνει αυτή τη χαρά.

Αν θέλουμε να προοδεύσουμε πνευματικά και ν’ ακολουθήσουμε τον Ιησού, ο οποίος είναι η Οδός, να ενωθούμε μαζί Του, πρέπει να μάθουμε ότι όσο περισσότερο σβήνουμε τον εαυτό μας για χάρη του Θεού, τόσο περισσότερο θα ενωνόμαστε με το Θεό, και τόσο πιο μεγάλα θα είναι τα Έργα Του εντός μας. Μπορεί να εργαστεί αν Του δώσεις την ελευθερία να το κάνει˙ αλλά αν Τον εμποδίσεις, είναι σα να έχεις δέσει τα Χέρια Του.

Τι σημαίνει να «σβήσουμε τον εαυτό μας» και «να νεκρώσουμε τον εαυτό μας»; Τι πρέπει ν’ απαρνηθούμε; Μία πλήρης απόσπαση χρειάζεται˙ για να το πετύχουμε αυτό, πρέπει ν’ ανοίξουμε τον εαυτό μας στη χάρη και να πεθάνουμε αμέσως ως προς τη βούλησή μας και τα πάθη μας που μας κρατούν αιχμαλώτους αυτού του κόσμου. Αυτό είπε ο Θεός σ’ ένα μήνυμα:

Άφησέ Με ελεύθερο να αφανίσω όλες τις ηθικές ακαθαρσίες και όλες τις ατέλειες που Με αντιμάχονται. […] για να σε προετοιμάσω γι’ αυτή την τέλεια ένωση, θα έπρεπε να σε εξαγνίσω και να στολίσω την ψυχή σου. […] Επίτρεψε στο Πνεύμα Μου να αυξάνεται μέσα σου και στη Θεία Μου Φλόγα να βρυχάται μέσα στην ψυχή σου. Θα λιώσεις κάτω από την επίδραση της Θείας Μου Φλόγας. […] Και ο πιο μικρός ρύπος θα κυριευθεί από την Καθαρότητά Μου και θα εξαφανιστεί, και το Φως Μου θα συνεχίσει να λάμπει μέσα σου, και το Πνεύμα Μου θα πλημμυρίσει το πνεύμα σου σαν ποτάμι. (20 Ιανουαρίου 1992)

Εδώ, ο Θεός μιλάει για τις ηθικές ακαθαρσίες και τις ατέλειες που βρίσκονται μέσα μας. Αυτά τα πράγματα είναι ήδη εμπόδια στη Θεϊκή Σοφία που θέλει να τρέξει εντός μας σαν ποτάμι για να μας δώσει ευτυχία. Αλλά η ψυχή είναι γενικά ανίκανη να δεχτεί τη Θεϊκή Σοφία. Επομένως, όταν ο Θεός λέει στο μήνυμά Του ότι για να προετοιμαστείτε για μια τέλεια ένωση θα πρέπει Εκείνος ν’ αφανίσει όλες τις ηθικές ακαθαρσίες και τις ατέλειες˙ σε αυτή την πράξη και μόνο, η ψυχή θα πρέπει να περάσει μέσα από τη φωτιά και να υποστεί τρομερά οδυνηρές επιδράσεις. Αυτό είναι ένας εξαγνισμός. Όταν κάποιος υφίσταται αυτόν τον εξαγνισμό, γίνεται διάφανος.

Στην αρχή αυτού του θείου καλέσματος, όταν μου συνέβη – και δεν πέρασα από έναν εξαγνισμό αλλά από πολλούς σε διαφορετικές στιγμές, κι αυτό πονούσε τρομερά – ένιωθα την ψυχή μου να καίγεται και να κλονίζεται˙ μέσα στον πόνο μου, ρώτησα: «Ιησού, τι μου έχεις κάνει!» κι Εκείνος απάντησε με ήρεμο και χαλαρό τρόπο: «Έπιασα απλώς την καρδιά σου...» Αυτό μου ειπώθηκε σα να ήταν εντελώς φυσιολογικό.

Έχουμε μέσα μας κομμάτια σκληρά σα βράχια τα οποία κλείνουν την είσοδο στη θεϊκή ροή του Αγίου Πνεύματος. Το νερό του Αγίου Πνεύματος δεν παύει τα θεία έργα του μέσα μας αλλά συνεχίζει να παφλάζει εντός μας και να χτυπάει με σφοδρότητα πάνω στα βράχια που αντιστέκονται στο διάβα του, και τότε είναι που νιώθουμε αυτή την εσωτερική μάχη, αυτός είναι ο εξαγνισμός. Η ψυχή νιώθει τις πανίσχυρες επιδράσεις του και ξέρει ότι περνάει μέσα από τη φωτιά. Αλλά άπαξ και τα βράχια ραγίσουν και υποχωρήσουν, η Στοργική Σοφία, δηλαδή το Άγιο Πνεύμα, σα χείμαρροι ιαματικού νερού, αρχίζει να κυλά μέσα μας, αθόρυβα, πλημμυρίζοντάς μας με το Φως Του. Σε αυτή την περικοπή, το Άγιο Πνεύμα εξηγεί την έννοια της λέξης «φως»:

Εγώ, μέσα στην καλοσύνη Μου, θα κατέβαινα από τον ουρανό σαν αστραπή μέσα στο σώμα σας και θα γινόμουν το λυχνάρι σας. Διδαχθήκατε ότι το λυχνάρι του σώματός σας είναι το μάτι σας και έτσι ακριβώς είναι, επειδή ένα χαλασμένο μάτι δεν έχει όραση παρά μόνο σκοτάδι, ενώ ένα γερό μάτι φωτίζει τη θέα. Εγώ είμαι το λυχνάρι αυτό και όποιος Με κατέχει, θα επιζητήσει την αληθινή αρετή και όχι την ανηθικότητα. Εγώ είμαι το λυχνάρι του σώματός σας που γεμίζει ολόκληρο το σώμα σας με τα πλούτη και τα μεγαλεία της Βασιλείας Μας. Αυτά τα πλούτη και τα μεγαλεία είναι οι αρετές. Όπου υπάρχει Φως υπάρχει και αρετή, όπου υπάρχει σκοτάδι υπάρχει και ανηθικότητα. Μην κάνεις το λάθος να προσκολληθείς στον κόσμο αυτό που αργοπεθαίνει, μείνε πιστή σε Μένα και θα ζήσεις μαζί Μου με αγάπη. Αγάπα την αρετή. (22 Ιουνίου 1998)

Εδώ και σε πολλές άλλες περικοπές, ο Θεός μας προτρέπει να Τον ακολουθήσουμε και να τελειοποιήσουμε την ένωσή μας με τα Τρία Θεϊκά Πρόσωπα, επειδή τελειοποιώντας την κοινωνία μας με την Αγία Τριάδα, οι σκέψεις μας, οι πράξεις μας και οι λέξεις μας είναι σε πλήρη αρμονία με το Θείο Θέλημα αφού κάθε τι θα διέπεται και θα ρυθμίζεται από την Αγάπη. Σ’ αυτή τη θεϊκή ένωση, όλα όσα ανήκουν στην Αγία Τριάδα θα ανήκουν σ’ εκείνους που είναι ενωμένοι μαζί Τους. Όταν η ψυχή είναι δοσμένη στο Θείο Θέλημα, το πνεύμα δεν περιέχει τίποτα εκτός απ’ το Θεό και η ζωή μας μεταμορφώνεται σε μια αδιάλειπτη προσευχή, και στεκόμαστε ενώπιον του Θεού με καθαρό πνεύμα.

Σε άλλες συναντήσεις, έχω μιλήσει πολύ για την αδιάλειπτη προσευχή. Θα πω λίγα λόγια πάνω σ’ αυτό το θέμα γι’ ανθρώπους που δεν ξέρουν τι είναι η αδιάλειπτη προσευχή. Μια μέρα, ο Ιησούς μου ζήτησε να προσευχηθώ ασταμάτητα. Του απάντησα: «Είναι αδύνατο˙ έχω δουλειά στο σπίτι, να κρατήσω το νοικοκυριό, να βοηθήσω τους γιους μου στα μαθήματά τους˙ πως μπορώ να προσευχηθώ χωρίς διακοπή;» Ο Ιησούς με άφησε να μιλήσω και με κοίταξε με κατάπληξη. Μου είπε: «Α, Βασούλα, πόσο σε λυπάμαι. Δεν έχεις καταλάβει. Το να προσεύχεσαι αδιαλείπτως δε σημαίνει ότι θέλω να είσαι γονατιστή 24 ώρες το εικοσιτετράωρο». Η αδιάλειπτη προσευχή είναι νοερή προσευχή˙ είναι προσευχή χωρίς λόγια επειδή είναι η καρδιά που μιλάει. Καμιά λέξη δε βγαίνει από το στόμα σου, είναι η καρδιά που αγαπάει, που λαχταρά το Θεό όλη μέρα, που διψά για το Θεό όλη μέρα και ταυτοχρόνως, αυτή η αδιάλειπτη προσευχή είναι η μεγαλύτερη Εντολή που μας έδωσε ο Θεός˙ είναι το να είμαστε μαζί, οι δυο μας.

Και τότε αν δοθούμε ολοκληρωτικά στο Θεό, δε θα ζούμε μόνο εν Θεώ, αλλά και σε μια αδιάλειπτη προσευχή. Η ζωή μας θα είναι μια αδιάλειπτη προσευχή, επειδή όλη μέρα θα σκεφτόμαστε το Θεό κι όταν συναντάτε φίλους, θα μιλάτε μόνο για το Θεό. Ξέρω ομάδες ανθρώπων που μιλούν μόνο για το Θεό και κατ’ αυτόν τον τρόπο ζουν ήδη την αδιάλειπτη προσευχή.

Η καθαρότητα της ψυχής είναι επίσης απαραίτητη για να πραγματοποιηθεί αυτή η θεία ένωση ανάμεσα στο Δημιουργό και το πλάσμα Του. Γι’ αυτό, πρέπει να υποστούμε αυτόν τον εξαγνισμό που πονάει˙ αλλά αξίζει τον κόπο. Δεμένοι με το Θεό κατ’ αυτόν τον τρόπο και ζώντας υπό το Φως Του και μέσα σ’ Εκείνον, κατανοούμε το Θέλημα του Θεού καλύτερα και ο Θεός ποτέ δε θα σε συνθλίψει˙ ποτέ δε θα ζητήσει από σένα περισσότερα απ’ όσα μπορείς να δώσεις ή να κάνεις. Έδωσα κάποτε το παράδειγμα με το γέμισμα ενός ποτηριού: μπορεί να υπάρχει ένα μεγάλο ποτήρι, ένα μεσαίο ποτήρι, ένα μικρό ποτήρι. Για το Θεό, το σημαντικό είναι το ποτήρι να είναι γεμάτο κι όχι μισογεμάτο. Ο Θεός δεν τους έκανε όλους ίδιους: ο ένας μπορεί να δώσει περισσότερα από τον άλλο. Μην αποθαρρύνεστε σκεπτόμενοι: «αυτός ο άνθρωπος δίνει τόσα πολλά κι εγώ δε μπορώ να κάνω το ίδιο: έχω την οικογένειά μου, έχω τα παιδιά μου, και δε μπορώ να πω τόσες προσευχές». Καθένας πρέπει να παραμένει ήρεμος και εν ειρήνη. Κάντε ότι μπορείτε, κι ο Ιησούς θα κάνει τα υπόλοιπα, εφόσον κάνετε ειλικρινά αυτό που χρειάζεται να κάνετε, δηλαδή το μέγιστο.

Όταν κατανοήσουμε το θέλημα του Θεού, και είμαστε διάφανοι μετά από αυτόν τον εξαγνισμό της ψυχής μας, τότε θα μπορούμε να πούμε: «βαδίζουμε με το Θεό». Το να βαδίζεις με το Θεό, είναι το να είσαι σ’ αυτή την κατάσταση. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας, ο Θεός ποτέ δε θα πάψει να μας καλεί να μοιραστούμε τη Μακαριότητα της Αγίας Τριάδας. Προσκαλεί τον καθένα από μας να γίνει κοινωνός της Αληθινής και Μοναδικής Γνώσης της Θεότητάς Τους, να ζήσει μία αληθινή εν Θεώ ζωή. Αν δεχθούμε, θα φτάσουμε σε μία κατάσταση πολύ κοντά στην κατάσταση της Μακαριότητας επειδή η κοινωνία την οποία μας καλεί ο Θεός να έχουμε μαζί Του σήμερα θα μοιάζει με την κοινωνία των ψυχών που βλέπουν το Θεό στον Ουρανό. Σ’ ένα μήνυμα ο Κύριός μας περιγράφει αυτή την κατάσταση και είναι αλήθεια ότι θα μπορέσετε να λάβετε αυτή τη χάρη αν διαλέξετε το Θεό. Λέει Εκείνος:

...κι ενώ θα βρίσκεσαι πάντα ανάμεσα στους ανθρώπους, ο νους σου θα είναι στον ουρανό. Κι ενώ το σώμα σου θα κινείται πάντα ανάμεσα στους ανθρώπους, η ψυχή σου και ο νους σου θα μοιάζουν με ενός αγγέλου, που βαδίζει στις Αυλές της Βασιλείας Μας, που βαδίζει ανάμεσα στους αγγέλους. […] Θα σε μάθω να ζεις σ’ Εμάς, να κινείσαι σ’ Εμάς και να αναπνέεις σ’ Εμάς. Θα σε διδάξω ότι εμείς είμαστε η Ζωή και ότι σ’ Εμάς δεν θα πάψεις να υπάρχεις (25 Οκτωβρίου 1994)

Πολύ αργότερα, ο Πατέρας είπε σχεδόν το ίδιο πράγμα, αλλά ανέπτυξε εκείνη την περικοπή:

Θα έρθει καιρός, και αυτή η ώρα πλησιάζει, που αν και θα βρίσκεστε ακόμη ανάμεσα στους ανθρώπους, ο νους σας θα βρίσκεται στον ουρανό και θα δοξολογεί την Τρισαγιότητά Μας. Αν και το σώμα σας θα κινείται ανάμεσα στους ανθρώπους, η ψυχή και ο νους σας, αιχμαλωτισμένοι από το Θέλημά Μου, φωτισμένοι από το ανώτερο Φως Μου, θα μοιάζουν αγγελικοί. Θα βρεθείτε να βαδίζετε στην Εδέμ, στον Παράδεισο ανάμεσα στους αγγέλους και τους αγίους Μου, επειδή η κοινωνία σας μαζί Μου θα είναι ολοκληρωμένη... Α! Κι Εμείς θα χαιρόμαστε να βλέπουμε σ’ εσάς τον εαυτό Μας. Θα είστε η εικόνα του αόρατου Θεού. Θα αντικρίζουμε μέσα σας τον ουρανό.(25 Φεβρουαρίου 1998)

Αυτή η περικοπή μας θυμίζει τα λόγια του Χριστού, ότι θέλει να μεταμορφώσει την ψυχή μας σ’ έναν Παράδεισο έτσι ώστε η δική μας εσωτερική εικόνα ν’ αντανακλά τη δική Του. Ξέρετε στο Θεό αρέσει πολύ να βλέπει και ν’ ατενίζει την Εικόνα Του μέσα μας. Χαροποιείται μαζί μας. Για να φτάσουμε σ’ αυτό το σημείο πρέπει πρώτα να νεκρωθούμε ως προς τον εαυτό μας και ν’ αφήσουμε το Άγιο Πνεύμα να εργαστεί εντός μας. Όπως ανέφερε ο Ιησούς πολλές φορές, αυτό μας θυμίζει επίσης τα λόγια του Θεού Πατέρα, μία μεταμόρφωση θα γίνει μέσα μας και θα γίνουμε σαν τον Ουρανό, μία Εδέμ, ένας Παράδεισος για το Θεό, μέσα μας. Θα είναι – όπως ήδη ανέφερα – αφού θα έχετε δεχθεί το Άγιο Πνεύμα, η Δεύτερη Πεντηκοστή σας εντός σας. Σε αυτή τη Δεύτερη Πεντηκοστή, όλα θα μεταμορφωθούν μέσα σας και ο Θεός θέλει λίγο-λίγο ο καθένας να πετύχει αυτή τη μεταμόρφωση, ώστε οι καρδιές μας να γίνουν ένας παράδεισος για την Αγία Τριάδα.

Μετά από αυτή την αλλαγή η οποία, όπως είπα, θα είναι σα μία Δεύτερη Πεντηκοστή μέσα σας, όποιος δεχθεί αυτή τη Μεταμόρφωση θα δεχθεί επίσης μέσα του τους Νέους Ουρανούς και τη Νέα Γη [Αποκάλυψη 21-4]. Θα γίνει η Νέα Ιερουσαλήμ [Αποκάλυψη 21-4], προερχόμενη από τον Ουρανό από κοντά στο Θεό, καθώς τώρα θα είναι σαν την ωραία νύφη που είναι στολισμένη για το νυμφίο της. Σε αυτή την κατάσταση της ψυχής, ο Νυμφίος μας, που είναι ο Δημιουργός μας, θα μεταφέρει τη νύφη Του στο νυμφώνα που είναι η Καρδιά Του. Και ο Κύριός μας θα πει:

Έλα τώρα στη μόνιμη κατοικία σου, στο νυμφώνα της Καρδιάς Μου, όπου περιμένει ο Βασιλιάς σου να βρει σε σένα τη χαρά Του κι εσύ σ’ Αυτόν. Έλα, άγγελέ Μου και νύφη Μου, επιθυμώ πολύ να σε ντύσω με το Όνομά Μου, με την ίδια Μου την Παρουσία.(28 Ιανουαρίου 1997)

Όποιον μεταμορφωθεί σ’ αυτή την κατάσταση, ο Κύριος θα τον προσκαλέσει αμέσως στην Καρδιά Του, για να ζήσει μέσα σε αυτή την Καρδιά, την οποία Εκείνος αποκαλεί νυμφώνα. Θα γίνει επίσης απόστολος˙ θα σταλεί σε ολόκληρο τον κόσμο, δηλαδή σύμφωνα με την ικανότητά του, ειδικά όπου η αίρεση, η ανηθικότητα, η αδικία ανθούν, για να μπορέσει να ασκήσει το αποστολικό του έργο. Γεμάτη ζήλο κι αγάπη για τον Οίκο του Θεού, αυτή η ψυχή που η θεϊκή Αγάπη ένωσε σε μία αχώριστη κοινωνία με το Θεό θα πέσει στη φωτιά για να κερδίσει ψυχές για το Θεό, αφού θα έχει καταλάβει την αξία κάθε ψυχής˙ ο ζήλος για τον Οίκο του Θεού θα την καταφάει σαν τη φωτιά. Το να κερδίσεις μια ψυχή για τον Κύριό μας ξεπερνάει όλων των ειδών τις υπηρεσίες που μπορούμε να Του προσφέρουμε. Κάποτε, ο Θεός μου είπε: «αν κερδίσεις μια μόνο ψυχή και τη φέρεις πίσω σε Μένα, αυτή είναι η μεγαλύτερη υπηρεσία που μπορείς να κάνεις για Μένα το Θεό σου˙ αυτή ξεπερνάει κάθε άλλη υπηρεσία που θα μπορούσες να κάνεις για το Θεό».

Στην Αληθινή εν Θεώ Ζωή, η Ιερή Καρδιά μιλάει συνεχώς για Πλούτο, και προσκαλεί όλους μας να μοιραστούμε αυτόν τον Πλούτο. Απ’ όλο το θεϊκό Πλούτο μέσα στην Καρδιά Του, ο μεγαλύτερος και ανώτερος είναι η κατοχή του Ίδιου του Θεού. Όπως το λέει ο Θεός σ’ ένα μήνυμα: «Έλα να Με πάρεις, έλα να Με κάνεις δικό σου». Να ένα απόσπασμα που περιγράφει την Ιερή Του Καρδιά:

Η Ιερή Μου Καρδιά είναι παρτέρι από διαλεχτά ρόδα. Η Ιερή Μου Καρδιά είναι γεμάτη ευσπλαχνία. Ναι, είναι πηγή ζωής. Στρέψτε τα μάτια σας στην Ιερή Μου Καρδιά και η λαμπρότητά της θα πλημμυρίσει τη σκοτεινή σας νύχτα και θα τη μετατρέψει σε πληρότητα ημέρας. Πάρτε την Ιερή Μου Καρδιά και αγκαλιάστε την και η εγγύτητά της θα στέψει το κεφάλι σας με εξαγνιστική χάρη που θα οδηγήσει τα βήματά σας στο δρόμο της πιστότητας, σε σημείο να δεχθείτε ακόμη και να χύσετε το αίμα σας προς τιμή Μου. (28 Νοεμβρίου 1996)

Όταν, σε άλλες περικοπές, Εκείνος μας θυμίζει να Τον πιάσουμε και να Τον κάνουμε δικό μας, όπως εξηγεί εδώ, αυτός είναι ο μεγαλύτερος Πλούτος που μπορεί να μας προσφέρει μέσα από την Ιερή Του Καρδιά. Η θεϊκή ένωση είναι ολική, πλήρης, τέλεια.

Βλέπουμε εδώ πόσο ισχυρά μπορεί η Ιερή Καρδιά να μας μεταμορφώσει για να γίνουμε πιστοί και γεμάτοι φλόγα σε σημείο που να δίνουμε και το αίμα μας για Εκείνον. Μια μέρα, ο Ιησούς έχει πει:

Όποιος αγκαλιάζει Εμένα, αγκαλιάζει τον Σταυρό Μου… Και τώρα άφησέ Με να σου εμφυσήσω τα Θεϊκά Μου Λόγια: Σου έχω πει ότι όταν αγκαλιάζεις Εμένα, αγκαλιάζεις τον Σταυρό Μου και με αυτό το αγκάλιασμα λούζεσαι μέσα στο Φως Μου. Ο δρόμος, και το επαναλαμβάνω, ο μόνος δρόμος για μια κοινωνία Θεϊκής Αγάπης μαζί Μου είναι όταν πρόθυμα αγκαλιάζεις με αγάπη τον Σταυρό Μου, που ξέρεις ότι κουβαλάει τους πόνους του αλλά και τις χαρές του επίσης και που θα σε οδηγήσει εκεί που θα εξυψωθεί η ψυχή σου... (11 Νοεμβρίου 1998)

Η απόδειξη ότι κάποιος είναι ενωμένος κι έχει γίνει ένα με Μένα, έχει διαπλαστεί εντός Μου και δεθεί μαζί Μου, είναι όταν και η καρδιά σας είναι μπολιασμένη πάνω στον Σταυρό Μου, με ότι αυτό συνεπάγεται. Όποιος είναι πεπεισμένος ότι ανήκει σε Μένα, πρέπει να καταλάβει ότι ανήκει και στον Σταυρό Μου. (12 Νοεμβρίου 1998)

Αυτό το κάλεσμα είναι κάλεσμα στον Ίδιο τον Ιησού, και όταν κανείς αποδέχεται τον Ιησού, αναλαμβάνει το Σταυρό Του. Εκείνος μου έδωσε ένα είδος οράματος: στεκόταν μπροστά μου (στην πραγματικότητα εσωτερικά εμφανίστηκε μέσα μου, σ’ ένα νοερό όραμα) και Τον είδα μπροστά μου, κι Εκείνος άνοιξε την αγκαλιά Του, και μου είπε: «έλα, έλα προς Εμένα, αγκάλιασέ Με (δηλ. τύλιξέ Με με τα χέρια σου)». Όταν Τον κράτησα, είδα ότι δεν ήταν Εκείνος πια, είχα πάρει στην αγκαλιά μου έναν μεγάλο σταυρό. Αυτό σημαίνει ότι κανείς δε μπορεί να διαχωρίσει το Χριστό από το Σταυρό Του. Στα μηνύματα, ο Θεός επιμένει να μεταμορφώσουμε τις ζωές μας σε μία αδιάλειπτη προσευχή αλλά επίσης να μην τα παρατήσουμε ποτέ, δηλαδή πρέπει να είμαστε σταθεροί˙ επειδή υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που γυρίζουν στο Θεό, όλο φλόγα, όλο ενθουσιασμό, και μετά λίγο-λίγο, ο κόσμος ξαναρχίζει. Αντί να κάνουν βήματα μπροστά, έχουν πάει πίσω. Η προσευχή είναι που θα μας κρατήσει στο ίδιο επίπεδο και θα μας κάνει ακόμα και ν’ ανεβούμε. Η Παναγία μας είπε: «Το όπλο σας είναι η προσευχή». Δεν υπάρχει τίποτε άλλο, είναι μόνο η προσευχή.

Το κάλεσμα δεν είναι μόνο ένα κάλεσμα να ενωθούμε με το Θεό. Ο Θεός ζητάει κι άλλα πράγματα από μας. Ο Θεός μας λέει ότι όταν τελειώσουν οι μέρες μας θα κριθούμε από το μέτρο της αγάπης που είχαμε πάνω στη γη. Και είναι πολύ σημαντικό να ζούμε μέσα στην Αγάπη του Θεού πάνω στη γη. Σ’ ένα μήνυμα, ο Θεός λέει:

Υπηρετήστε το δίκαιο, ανακουφίστε τους καταδυναστευμένους, μη βλάπτετε κανένα αλλά αγαπάτε και βοηθάτε ο ένας τον άλλο. Μη θλίβετε και μη βασανίζετε τη χήρα και μη δείχνετε σκληρότητα στο ορφανό. Εφαρμόστε την καλοσύνη και μην είστε σαν τους μοχθηρούς και τους κακούς που βλάπτουν την ψυχή τους βλάπτοντας τους αβοήθητους. (19 Ιουνίου 1995)

Βλέπετε, αυτές είναι πράξεις αγάπης και πρέπει πάντα να προχωρούμε με αυτά τα στοργικά βήματα. Η αγάπη ενώνει την ψυχή με το Θεό και όσο πιο ισχυρή γίνεται η αγάπη, τόσο πιο βαθιά η ψυχή εισδύει στο Θεό. Σε μία τέτοια βαθιά ένωση θα καταφέρουμε να γνωρίσουμε το Θέλημα του Θεού˙ τότε όπως λέει Εκείνος:

εσύ που εισχώρησες στις χαρές της Τρισαγιότητάς Μας και έφτασες να συλλάβεις την τρυφερή στοργή Μας και την άπειρη Αγάπη Μας, χαιρόμαστε που δέχθηκες πρόθυμα να στηρίξουμε πάνω σου το έργο Μας και να γίνεις στο εξής ζωντανό θυσιαστήριο, αυξάνοντας έτσι τη χαρά Μας. Σε μεταστρέψαμε και σε οδηγήσαμε στην ενατένιση του Νυμφώνα, σε στενή κοινωνία με τη μοναδικότητά Μας. (25 Σεπτεμβρίου 1997)

Η Αγάπη του Θεού είναι μια διάπυρη φλόγα που δεν επιτρέπει σε καμία σαρκική ή επίγεια σκέψη να περάσει από το μυαλό μας. Όποιος βιώσει αυτή την Αγάπη θα διψάει γι’ αυτή την Αγάπη μέρα και νύχτα χωρίς να κουράζεται, και θα έλκεται προς αυτή, για να εισέλθει στη Φλογερή Του Αγάπη. Ο Θεός δεν είναι περίπλοκος, αλλά εμείς τον περιπλέκουμε. Ο Θεός είναι απλός˙ θέλει μόνο να κάνεις μερικά βήματα μπροστά. Αυτή τη στιγμή, όταν κάνεις αυτή την προσπάθεια, και πεις ειλικρινά: «Ναι, θέλω να το κάνω αυτό, και θέλω να μεταμορφωθώ, θέλω να λάβω αυτή τη γλυκύτητα του Θεού, θέλω να κάνω ένα βήμα προς Εσένα, Θεέ μου», αν το κάνετε αυτό, αν δείξετε ότι επιθυμείτε να το κάνετε, ο Θεός που είναι Βασιλιάς και κάθεται στο Θρόνο Του, όταν δει το παιδί Του να πέφτει προς το μέρος Του κάνοντας μικρά βήματα, θα σηκωθεί˙ θα βγάλει το Στέμμα Του και θα τρέξει προς το μέρος σας να σας σηκώσει και να σας ακουμπήσει στην Καρδιά Του. Ο Θεός δεν είναι αναίσθητος˙ έχει την πιο ευαίσθητη Καρδιά που θα μπορούσατε να φανταστείτε. Δε μπορεί να μείνει αδιάφορος στις προσπάθειές σας.

Όταν στο πιο πρόσφατο μήνυμά Του, ο Κύριός μας μιλάει για πνευματικούς γάμους στην Αγία Τριάδα, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Πατέρας που είναι ο Δημιουργός μας είναι επίσης ο πνευματικός μας Νυμφίος. Αν διαβάσετε Ησαΐα 54.4, θα δείτε ότι σ’ εκείνη την περικοπή ο Θεός περιγράφεται ως εξής: «Ο Θεός Δημιουργός είναι ο Νυμφίος σου. Γιαχβέ Σαβαώθ είναι το Όνομά Του.» Ο Ιησούς είναι επίσης ο πνευματικός μας Νυμφίος, καθώς και το Άγιο Πνεύμα. Στα πιο πρόσφατα μηνύματα, η Αγία Τριάδα μας θεωρεί ως νύμφη Τους. Εμείς είμαστε η Εκκλησία και η Εκκλησία είναι η Νύμφη του Θεού. Σ’ ένα μεγάλο μήνυμα του Πατέρα, από το οποίο έχω ένα απόσπασμα, Εκείνος λέει τα εξής:

Εγώ ο Γιαχβέ, ο Δημιουργός σας, έχω νυμφευθεί τη Δημιουργία Μου και είμαι ο Νυμφίος όλων. Μέρα και νύχτα σκοντάφτεις, δημιουργία, κυνηγώντας σκιές κι ούτε μια φορά δεν προσπάθησες να εισχωρήσεις σε τούτο το μυστήριο […] Κοίταξα το γένος Μου και αναρωτήθηκα: «Τι να κάνω με αυτούς; Έχουν οχυρωθεί μέσα στη δολιότητά τους. Πώς να τους κάνω όλους αυτούς που δεν διακρίνουν το δεξί τους χέρι από το αριστερό να καταλάβουν ότι είμαι ο Νυμφίος τους και το μόνο που θέλω από αυτούς είναι αγάπη και όχι θυσία, γνώση της Καρδιάς Μου και όχι ολοκαυτώματα και επίσημους εορτασμούς». (25 Σεπτεμβρίου 1997)

Και από μια φωνή που μπορώ να περιγράψω μόνο ως γεμάτη γλυκύτητα, άκουσα αυτό:

Ω, βασιλική Μου γενιά, έχετε ανταλλάξει τη δόξα σας με τη ντροπή! […] Ελάτε σε Μένα! Η Καρδιά Μου μοιάζει στα πόδια σου λυχνάρι και από τα Χείλη Μου που στάζουν χάρη και τη δρόσο της θεότητας, βγαίνουν ποταμοί χάριτος και ατέλειωτα σπλαχνικά καλέσματα. (25 Σεπτεμβρίου 1997)

Αυτό είναι ένα κάλεσμα του Αιώνιου Πατέρα αλλά ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα επίσης φανερώνονται ως Νυμφίος. Για να καταλάβουμε αυτή τη γλώσσα πρέπει να είμαστε απλοί και πτωχοί τω πνεύματι. Το Άγιο Πνεύμα δε φανερώνεται σ’ εκείνους που επιδεικνύουν πνευματική υπερηφάνεια˙ αυτοί πτοούν το Άγιο Πνεύμα και Το τρέπουν σε φυγή και, κατά συνέπεια, συνεχίζουν να ζουν στο σκοτάδι. Ας ακούσουμε τώρα τι μας διδάσκει ο Ιησούς Χριστός:

Αυτός που σου ψάλλει τώρα είναι ο Εραστής της ανθρωπότητας, ο Νυμφίος όλης της γης. Αν και μερικοί από σας δεν έχουν καμιά θύμηση του Θεού τους, ως αυτή τη μέρα Εγώ, χάρη στην Πιστότητά Μου και στην περίσσεια Μου Αγάπη, έρχομαι σε σας για να σας προσφέρω την Καρδιά Μου. Μεγαλύτερη προσφορά από αυτήν κανείς δεν μπορεί να δώσει. Ας θαυμάσουν τα μάτια σας την ωραιότητα της Καρδιάς Μου. Είναι η Καρδιά της Μεγάλης Θυσίας, είναι η Καρδιά της Νέας Διαθήκης, είναι η Καρδιά της Αληθινής Αμπέλου, είναι η Καρδιά που είναι μέσα στους κόλπους του Πατέρα. […] Άφησε το Νυμφίο σου να αναπαυθεί ανενόχλητος στην καρδιά σου. Μάθε από τον Αγαπημένο σου: είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά και σε Μένα η ψυχή σου θα βρίσκει πάντα την ανάπαυσή της (26 Ιανουαρίου, 1997)

Η ψυχή μας δε μπορεί να ζήσει χωρίς το Θεό, αλλά παίρνει τη ζωή της από το Θεό. Γνωρίζουμε ότι το Άγιο Πνεύμα είναι η Αιώνια Ζωή και ότι η ψυχή ζει μέσα στην Αγάπη του Θεού, στην ταπεινότητα και τη γλυκύτητα του Αγίου Πνεύματος. Η ψυχή είναι σα νύφη και ο Κύριός μας είναι ο Νυμφίος, και αγαπούν ο ένας τον άλλο και λαχταρούν ο ένας τον άλλο. Ο Κύριός μας, μέσα στην Αγάπη Του, λαχταρά την ψυχή και λυπάται αν δεν υπάρχει καθόλου χώρος ή ανταπόκριση μέσα στην ψυχή. Ωστόσο η ψυχή που έχει καταφέρει να γνωρίσει το Θεό Τον λαχταρά, επειδή σ’ Εκείνον βρίσκεται η ζωή της και η χαρά της.

Το να γνωρίσεις το Θεό σημαίνει να Τον κατανοήσεις, και το να Τον γνωρίσεις σημαίνει ότι κάνεις τα πρώτα βήματα προς την οικειότητα, καρδιά με καρδιά, ένας διάλογος καρδιά με καρδιά. Είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή μας επειδή μπορεί να μιλάμε στο Θεό όλη μας τη ζωή, να κηρύττουμε για το Θεό, αλλά το να γνωρίζουμε το Θεό μόνο μέσα από βιβλία θεολόγων δεν είναι αρκετό. Το να γνωρίζεις το Θεό στα μύχια της καρδιάς σου είναι το να έχεις ήδη αποκτήσει βιωματική εμπειρία του Θεού, μία ιδιαίτερη εμπειρία. Αφού και έχετε λάβει αυτή τη χάρη του να γνωρίσετε το Θεό και να Τον κατανοήσετε, αυτός είναι ο θησαυρός, το μαργαριτάρι, αυτός είναι ο θησαυρός που αναφέρει ο Ιησούς στις παραβολές Του και το μαργαριτάρι που κερδίζει κάποιος. Τότε δεν επιθυμούμε τίποτε άλλο επειδή κατέχουμε το Θεό κι έχουμε επιτρέψει στο Θεό να μας κατέχει. Κατ’ αυτόν τον τρόπο ενωνόμαστε και γινόμαστε μία σκέψη με το Θεό, και οι πράξεις μας γίνονται πράξεις Του, τα λόγια μας λόγια Του. Δεν είμαστε πια εμείς, και γι’ αυτό Εκείνος εξήγησε σε μία περικοπή ότι «ενώ θα βρίσκεσαι πάντα ανάμεσα στους ανθρώπους, ο νους σου θα είναι στον ουρανό». Και μοιάζει σα να είστε αποσπασμένοι, αλλά αποσπασμένοι μ’ έναν όμορφο τρόπο, επειδή οι σκέψεις σας, το πνεύμα σας θα είναι σε τόσο στενή κοινωνία με το Θεό που θα ζείτε στον Ουρανό επί γης. Εκεί θέλει να οδηγήσει όλους μας ο Θεός.

Θα προσευχηθούμε στο Άγιο Πνεύμα να έρθει επάνω μας με δύναμη για να μας θεραπεύσει πνευματικά, να μας δώσει ειρήνη, να ενισχύσει την αγάπη μας, να μας ζωογονήσει. Αυτή είναι επίσης προσευχή και για σωματική θεραπεία. Θα σηκωθούμε όλοι όρθιοι και θα κάνουμε δύο προσευχές στο Άγιο Πνεύμα, η μία για να Του ζητήσουμε τα δώρα Του, και η άλλη για θεραπεία και απολύτρωση.

Κύριε και Πηγή της Ζωής,
Θεία και Μεγαλόπρεπη ενέργεια
του Μυστικού Σώματος του Χριστού
που είναι η Εκκλησία,
Λαμπρότητα της ψυχής μας,
Χορηγέ χαρισμάτων,
Φανέρωση του Υιικού Μυστηρίου,
έλα να επισκεφθείς την ταλαίπωρη ψυχή μας
για να την πλουτίσεις με τα δώρα Σου
και να μεταμορφωθούμε
με την Αγαθότητά Σου και την Ευσπλαχνία Σου.
Σου ζητούμε και Σε παρακαλούμε
να μας καλύψεις με τα επτά Σου δώρα,
ώστε η καρδιά μας να φλογιστεί
από τη διάπυρη φλόγα Σου.
Αμήν

Ευλογημένο το Όνομά Σου,
Εσύ που ακούς την προσευχή μου!
Ευλογημένος είσαι Κύριε,
ευλογημένη η Ευσπλαχνία Σου
που μας προσελκύει στην Καρδιά Σου,
για να μας σώσει και να μας ελευθερώσει.

Θεέ, είσαι η Σωτηρία μας,
ο Πλούτος μας, το Φως μας και η Ζωή μας.
Εσύ που καθημερινά θέλγεις την ψυχή μας
και χαροποιείς την καρδιά μας
με την Παρουσία Σου,
επίτρεψέ μας να ωφεληθούμε
από την Παρουσία Σου.
Σου ζητούμε, Ιησού Χριστέ,
στο Όνομά Σου, ειρήνη, ακεραιότητα,
αγάπη και πνεύμα συγνώμης.

Σου ζητούμε, Ιησού Χριστέ,
στο Όνομά Σου, να μας θεραπεύσεις
από τις ανομίες και τις αμαρτίες μας.
Θεράπευσέ μας, Κύριε,
με τη δύναμη του Αγίου Σου Πνεύματος,
θεράπευσέ μας πνευματικά
και ξερίζωσε κάθε κακό.
Ζωογόνησέ μας, Άγιο Πνεύμα,
και ανακαίνισέ μας αναγεννώντας μας.

Ιησού Χριστέ, στο Όνομά Σου,
Σε ικετεύουμε να θεραπεύσεις
κάθε πνευματική ασθένεια,
κάθε σωματική ασθένεια
και καθετί που ταράζει την ψυχή μας.
Κάθε ίνα της καρδιάς μας
ας διακηρύξει τώρα με αγάπη τη Δόξα Σου.
Άκουσε την προσευχή μας,
Πολυεύσπλαχνε Κύριε,και απάντησέ μας.
Αμήν

Αυτός ο εσταυρωμένος (σταυρός με τον Ιησού επάνω) περιέχει Τίμιο Ξύλο.

Ο Κύριος να σε ευλογεί και να σε φυλάει.
Ο Κύριος να λάμψει το πρόσωπό Του επάνω σου,
και να σε ελεήσει.
Ο Κύριος να δείξει το πρόσωπό Του,
και να σου δώσει ειρήνη.
Αριθμοί 6:22-27)
Αμήν

(12 Αυγούστου 1996)

Με τη Βασούλα επικεφαλής, η συνάθροιση έψαλε την ελληνική δοξολογία στην Αγία Τριάδα:
Δόξα, Δόξα, Δόξα (Δόξα στο Θεό! Δόξα στο Χριστό! Δόξα στο Πνεύμα το Άγιο!)

Μια αίσθηση αδελφικής επικοινωνίας αναδυόταν από τη συνάθροιση˙ μία υγιής και άγια χαρά καθρεφτιζόταν σε κάθε πρόσωπο και όλοι αποχώρησαν εν ειρήνη.