Ομιλία της Βασούλας σε Διαθρησκειακή Συνάντηση

Διαθρησκειακή ομιλία στο Bouddha Kristi Prachar Sangha στην Dharmarjika (Βουδιστικό Μοναστήρι),
23 Φεβρουαρίου, 2003

περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την απονομή του Βραβείου Ειρήνης )

Είναι πράγματι ευχαρίστησή μου να παρευρίσκομαι και να συμμετέχω στην ετήσια δια-θρησκειακή σημερινή σας συγκέντρωση και θα ήθελα να ευχαριστήσω εγκάρδια τον Σεβ. Σουντανάντα Μαχάτερο και όλη την αξιότιμη οργανωτική ομάδα που με προσκάλεσε να είμαι ανάμεσά σας. Εκ μέρους εκείνων που προωθούν την ειρήνη, την ενότητα και τη συμφιλίωση, τους φίλους του Συνδέσμου της Αληθινής εν Θεώ Ζωής και εμού της ιδίας, επιθυμώ να απευθύνω θερμούς χαιρετισμούς και ειλικρινή ειρήνη προς όλους σας. Είμαι ιδιαίτερα συγκινημένη σήμερα που βρίσκομαι στο Μπανγκλαντές, γιατί θεωρώ αυτή τη χώρα ως τη χώρα όπου έλαβα από τον Θεό τη χάρη να μου ενσταλάξει το Φως Του, όχι μόνο για δικό μου όφελος, αλλά και για όφελος των άλλων επίσης, δίνοντας στο πνεύμα μου νέα ζωή. Ανάμεσά σας αισθάνομαι άνετα, ευπρόσδεκτη και αγαπητή από όλους σας, παρά τη διαφορετική μας ιστορία, τα διαφορετικά μας δόγματα, τη διαφορετική μας εμφάνιση, τη διαφορετική νοοτροπία, παραταύτα νιώθω πολύ κοντά σας. Η συγκέντρωσή μας σήμερα δεν πρέπει να μείνει μόνο ανάμεσά μας αλλά πρέπει να μεταφέρουμε μέσα μας τον πλούτο που μπορούμε να αποκομίσουμε από μια τέτοια συγκέντρωση στους δικούς μας ανθρώπους, διδαχές βασισμένες στη συμφιλίωση, την ανεκτικότητα, την ειρήνη και τον σεβασμό του ενός προς το άλλον.

Ο διαθρησκειακός διάλογος είναι ένας πολύτιμος θησαυρός

Ένας διαθρησκειακός διάλογος είναι ένας πολύτιμος θησαυρός από μόνος του γιατί φέρνει κοντά διάφορους ηγέτες ώστε να ανακαλύψουν ότι έχουμε πολλά κοινά σημεία πάνω στα οποία θα μπορούσαμε να χτίσουμε έναν κοινό διάλογο. Σε όλες τις θρησκείες υπάρχει πάντα ένας άγιος νόμος για να τον ακολουθήσει κανείς. Σκοπός του είναι να μας οδηγήσει στην ενάρετη οδό της αγιότητος, είτε είναι Χριστιανικός νόμος, Μουσουλμανικός, Βουδιστικός, Ινδουϊστικός, Εβραϊκός ή ο,τιδήποτε άλλο. Αλλά δεν πρέπει μόνο να ακούμε ή να διαβάζουμε τον νόμο, η τήρησή του είναι σημαντική και αυτή η τήρηση θα κάνει το λαό άγιο στα μάτια του Θεού.

Όλοι προσευχόμαστε με τον δικό μας τρόπο, όλοι νηστεύουμε ανάλογα με τις περιόδους για να καθαρίσουμε το νου και την ψυχή και συγχρόνως να εξιλεωθούμε για τις αμαρτίες μας, όλοι εξαγνιζόμαστε σύμφωνα με τον τρόπο που έχουμε μάθει, όλοι κάνουμε περισυλλογή για να φτάσουμε σε ανώτερα επίπεδα πνευματικότητος σύμφωνα με τις πνευματικές μας διδαχές, πιστεύουμε στην ευθύτητα, τη δικαιοσύνη και τις αρετές. Στην Χριστιανική μας θρησκεία σεβόμαστε την ελευθερία των ανθρώπων και η Εκκλησία απορρίπτει τη χρήση ανήθικων μέσων για την επίτευξη μεταστροφών. Επομένως, οι συγκεντρώσεις μας πρέπει να είναι ειλικρινείς με στόχο την προώθηση της κατανόησης και του σεβασμού για τις θρησκευτικές παραδόσεις ο ένας του άλλου και να αποφεύγουμε να τις κακολογούμε. Έτσι, θα πετύχουμε τη συμφιλίωση και την ειρήνη.

Μερικές φορές υπήρξαμε ανέντιμοι και δείξαμε έλλειψη σεβασμού με τη συμπεριφορά μας απέναντι στον άλλο, ασεβείς στα πιστεύω και στις παραδόσεις μας, αφού δεν καταφέραμε να μιλήσουμε για συμφιλίωση και να παραδεχθούμε τις παραλείψεις είτε λόγω φόβου είτε υπερηφάνειας. Ίσως να καταφέρουμε να μιλήσουμε ανοιχτά για δικτατορικά καθεστώτα που είναι η αιτία της υπερβολικής βίας και βασάνων στον κόσμο μας, για την φτώχεια και την αδικία. Για να σταματήσουν οι διαμάχες εντός και εκτός των κοινοτήτων μας πρέπει να μορφώσουμε το λαό μας και να του ενσταλάξουμε μια θεϊκή πνευματικότητα βασισμένη στην αγάπη και την ειρήνη. Γι' αυτόν το λόγο οι κοινότητές μας είναι διχασμένες και η διαίρεση δεν προέρχεται από το Θεό.

Το ζήτημα της ειρήνης

Όλοι αντιλαμβανόμαστε, καθώς είμαστε συγκεντρωμένοι εδώ, οτι το ζήτημα της ειρήνης έχει γίνει ζωτικής σημασίας για τον κόσμο μας και πιο έντονο παρά ποτέ στις μέρες μας. Είμαστε εδώ προς αναζήτηση λύσεων για την ειρήνη στον κόσμο, αλλά για να υπερασπίσουμε και να προωθήσουμε τις ηθικές αξίες, την κοινωνική δικαιοσύνη, την ελευθερία και την ειρήνη, δεν θα πρέπει μόνο να συνεχίσουμε αυτούς τους διαλόγους αλλά και να αναλάβουμε την ευθύνη να διδάξουμε και να μορφώσουμε το λαό μας γι' αυτά που μοιραζόμαστε. Ο λαός μας, με άλλα λόγια, χρειάζεται ευαγγελισμό. Αναφέρετε στις Γραφές μας ότι: "είναι αρκετό λίγο προζύμι για να φουντώσει όλο το ζυμάρι." Εννοεί οτι αρκεί ένα άτομο να είναι άγιο για να οδηγήσει ένα ολόκληρο έθνος στην αγιωσύνη.

Όλοι πρέπει να παρατηρήσατε οτι ο κόσμος έχει γίνει πιο βίαιος και απάνθρωπος και οτι έχουμε περισσότερες φυσικές καταστροφές. Αν ο κόσμος ταλανίζεται από φυσικές καταστροφές είναι λόγω του κακού. Ο κόσμος επισύρει πάνω του όλα αυτά τα κακά γιατί δεν υπάρχει θέση για το Θεό, δεν υπάρχει θέση για προσευχή και περισυλλογή που θα τον έβγαζαν από το Σκοτάδι στο Φως. Ο κόσμος είναι τόσο απασχολημένος με την τεχνολογία, τον υλισμό και με οτιδήποτε δεν έχει πνευματικότητα που ξεχνά τις αληθινές αξίες. Στην Χριστιανική μας πίστη, πιστεύουμε οτι για να κάνουμε το καλό πρέπει να γεμίσει η ψυχή μας με το Πνεύμα του Θεού που δίνει το Φως, αλλά αν εμείς δεν μεταφέρουμε αυτό το Φως σα λυχνάρι μέσα μας τότε θα σκοτιστούμε και θα συνεχίσουμε να βαδίζουμε στη σκιά του θανάτου.

Η τεχνολογία και ο υλισμός από μόνα τους ποτέ δεν θα ικανοποιήσουν τον πόθο του ανθρώπου για την αλήθεια και την κοινωνία. Πάντα θα υπάρχει ένα κενό μέσα στην ψυχή και πάντα θα αναζητά να γεμίσει αυτό το κενό στοχεύοντας σε λάθος πράγματα. Αυτό είναι το καθήκον μας: να γεμίσουμε αυτό το κενό με τα σωστά πράγματα, τις πνευματικές αξίες, αρχίζοντας με την προσευχή και τα καλά έργα.

Η δύναμη της προσευχής

Επομένως, η προσευχή είναι σημαντική, γιατί με την προσευχή μας δίνεται το απαραίτητο φως για να βαδίσουμε στην οδό των αρετών, για να μας αξιώσει όχι μόνο να μεταμορφωθούμε και να ανανεωθούμε, αλλά να μας κάνει και αποστόλους για να βγούμε και να ανανεώσουμε τον κόσμο και να ευωδιάσουμε τα έθνη το ένα μετά το άλλο, οδηγώντας όλους στο να ζουν ειρηνικά.

Ας μη σας ξεγελάσει κανένας λέγοντας οτι η προσευχή δεν είναι ένα ισχυρό όπλο. Η προσευχή και η περισυλλογή είναι τεράστια δύναμη από μόνη της, ιδιαίτερα όταν η προσευχή γίνεται με μετανοημένη καρδιά και με ειλικρίνεια. Με την προσευχή μπορούμε να μεταμορφώσουμε τις καρδιές που είναι ξερές σαν έρημος, σε κήπο, και να κάνουμε συντριβάνια να αναβλύσουν απ' αυτές τις καρδιές. Μπορούμε να αλλάξουμε τις καρδιές μας και να γίνουν ένας παράδεισος και τόσο διάφανες και καθαρές που θα μοιάζουν με λαμπρό στέμμα. Όσο καθαρότερη είναι η καρδιά τόσο ισχυρότερη γίνεται η προσευχή, γι' αυτό ας γίνουν οι προσευχές σας ευωδιαστό θυμίαμα που θα ευωδιάσει το σύμπαν, ας φτάσουν μέχρι τον ουρανό. Ας δημιουργήσουμε μια Εδέμ πάνω στη γη και τότε, όταν οι καρδιές σας θα έχουν καθαριστεί, όποιος κι αν είναι ο Θεός σας, θα ακούσει τις ικεσίες σας. Γι' αυτό, ας μάθουμε να είμαστε σε διαρκή κατάσταση προσευχής.

Σπουδαιότητα της διατήρησης της ειρήνης

Η προέλευση κάθε είδους διαμάχης συνήθως εντοπίζεται μέσα στην καρδιά μας και μερικές φορές είναι καλά ριζωμένη. Η καρδιά μας είναι σαν καθρέφτης της ψυχής μας. Αντανακλά ό,τι έχουμε μέσα της. Αν έχουμε πόλεμο μέσα στην καρδιά μας, ο πόλεμος θα εξωτερικευθεί και γίνει υλικός. Ο Ιησούς μας είπε τα ακόλουθα: "Το στόμα μιλάει απ' το περίσσευμα της καρδιάς. Ο καλός άνθρωπος βγάζει από το καλό του απόθεμα τα καλά, κι ο κακός άνθρωπος από το απόθεμα της καρδιάς του τα άσχημα λόγια..." (Ματθ. 12:34-35)

Όταν κάποιος δεν βρίσκεται σε ειρήνη με τον Θεό του και τον εαυτό του πώς θα έχει ειρήνη με τον πλησίον του; Όλοι έχουμε κουραστεί με αυτούς τους πολέμους, τις καθημερινές αιματοχυσίες, το μίσος, γιατί είναι αντίθετος με τη φυσική τάξη και τον παγκόσμιο νόμο της Αγάπης, είναι αντίθετος με τις Εντολές που λάβαμε.

Όλες οι θρησκείες παίζουν ένα σημαντικό ρόλο στην διατήρηση της ειρήνης και της συμφιλίωσης. Ο καρπός της ειρήνης θα είναι η συμφιλίωση και ο καρπός της συμφιλίωσης θα φέρει την αγάπη και την αλληλοαποδοχή. Η αγάπη θεωρείται μητέρα των αρετών, η κυριότερη αρετή η οποία γεννά όλες τις άλλες αρετές. Λέγεται οτι κατά την Ημέρα της Κρίσεως όλοι θα κριθούμε σύμφωνα με το μέτρο της αγάπης που είχαμε στη γη: με το να αγαπάμε ο ένας τον άλλον. Η πίστη δεν είναι αρκετή.

Καλά έργα

Επομένως, τα καλά έργα είναι απαραίτητα για να αποδείξουμε την πίστη μας. Αν κάποιος που δεν έχει κάνει καμμιά καλή πράξη αλλά ισχυρίζεται οτι έχει πίστη και ακολουθεί με σεβασμό την θρησκεία του, προσευχόμενος τις σωστές ώρες, αυτή μονάχα η πίστη θα τον σώσει; Αν οι φτωχοί δεν έχουν ρούχα ή αρκετό φαγητό για να ζήσουν και κάποιος τους λέει: " Σου εύχομαι ό,τι καλύτερο, να είσαι στα ζεστά και να τρως αρκετά", χωρίς να του δώσει τα ελάχιστα στοιχειώδη προς το ζην, τότε σε τι ωφελεί αυτό; Η πίστη είναι ως εξής: εάν δεν τη συνοδεύουν καλά έργα, είναι εντελώς νεκρή. Αποδείξτε το πιστεύω σας με τα καλά σας έργα, αυτά τα καλά έργα μπορούν να ονομαστούν επίσης "πράξεις αγάπης."

Ο Ιησούς είπε αυτά τα λόγια: "Ό,τι είναι το αλάτι για την τροφή, είστε κι εσείς για τον κόσμο. Αν το αλάτι χάσει την αρμύρα του, πώς θα την ξαναποκτήσει; Δε χρησιμεύει πια σε τίποτα, το πετούν έξω στο δρόμο και το ποδοπατούν οι άνθρωποι. Εσείς είστε το φώς για τον κόσμο μια πόλη χτισμένη ψηλά στο βουνό δεν μπορεί να κρυφτεί. Οι άνθρωποι, όταν ανάψουν το λυχνάρι, δεν το βάζουν κάτω από το δοχείο με το οποίο μετρούν το σιτάρι, αλλά το τοποθετούν στο λυχνοστάτη, για να φωτίζει όλους τους ανθρώπους του σπιτιού. Έτσι να λάμψει και το δικό σας φως μπροστά στους ανθρώπους, για να δουν τα καλά σας έργα και να δοξολογήσουν τον ουράνιο Πατέρα σας." (Ματθ. 5: 13-16)

Αν η ειρήνη δεν έρχεται αμέσως, μην αφήσετε ποτέ και τίποτα να σας αποθαρρύνει, γιατί ακούσατε ποτέ ένα κράτος να δημιουργήθηκε σε μια μέρα; Αν η γη κάνει νέα πράγματα να φυτρώνουν, όπως ένας κήπος κάνει σπόρους να φυτρώνουν, έτσι και ο Δημιουργός μας θα κάνει να βλαστήσει η ακεραιότητα και η ειρήνη στα μάτια όλων των εθνών όταν εισακουστούν οι προσευχές μας.

Ως Χριστιανή πιστεύω οτι ο Δημιουργός μας μας δημιούργησε όλους από την ανυπέρβλητη Αγάπη Του για να μπορούμε να ανταποδώσουμε αυτή την αγάπη και να ζούμε άγια, καθώς Εκείνος είναι άγιος. Όλοι είμαστε ίσοι στα μάτια του Θεού. Ο Απόστολος Παύλος λέει: δεν υπάρχει Εβραίος ή Έλληνας, δούλος ή ελεύθερος, άνδρας ή γυναίκα. Όλοι, στα μάτια του Θεού, είμαστε ένα. Εκείνοι που είναι σε διαφορετικές θρησκείες είναι το ίδιο δημιουργήματα πλασμένα κατ' εικόνα του Θεού και προορισμένα τελικά να ζήσουν στον οίκο του Θεού. Σ'εκείνον που έχει δοθεί λίγο, θα του ζητηθεί λίγο. Σ'εκείνον που του έχει δοθεί πολύ, θα του ζητηθεί πολύ.

Κι όπως είπε ένας Ορθόδοξος Μητροπολίτης στην Αίγυπτο στο δια-θρησκειακό προσκύνημα που κάναμε, θα χρησιμοποιήσω τα λόγια του: "όπως συγκεντρωθήκαμε σήμερα στο Ναό κάτω από τον ίδιο θόλο, δεν ξεχωρίσαμε Χριστιανούς και μη ή από άλλες θρησκείες. Από σήμερα θα αναγγείλουμε σε όλο τον κόσμο οτι οι άνθρωποι μπορούν να ζουν συμφιλιωμένοι αρκεί να μάθουν να αγαπούν πρώτα τον Θεό τους, όποιος κι αν είναι Αυτός, όπως κι αν λέγεται, και μετά είμαι βέβαιος θα έρθει και η αγάπη για τον συνάνθρωπό τους.

Να μεταφέρετε στους αρχηγούς των Εκκλησιών σας, στους αρχηγούς των θρησκειών σας, στους λαούς σας, στις κοινότητες στις κωμοπόλεις, στα χωριά, στις πόλεις σας, στις χώρες σας, τις ευχές και ευλογίες μας, την αγάπη μας. Οτι προσευχόμαστε για την ειρήνη, ώστε του χρόνου, που ελπίζω να σας έχουμε εδώ κοντά, τα χαμόγελα να είναι διάπλατα! Να φαίνεται το μήνυμα οτι δεν υπάρχουν πόλεμοι, δεν σκοτώνονται άνθρωποι, δεν χύνεται πλέον άδικο αδελφικό αίμα στη γη!"

Θα τελειώσω την ομιλία μου δίνοντάς σας το μικρό παράδειγμα ενός δέντρου: όλα τα κλαδιά του δέντρου είναι άγια εάν η ρίζα είναι άγια. Χωρίς αμφιβολία μερικά κλαδιά κόπηκαν και σαν βλαστάρια αγριελιάς, έχετε μπολιαστεί ανάμεσα στα υπόλοιπα για να μοιραστείτε μαζί τους τον πλούσιο χυμό που προμηθεύει η ίδια η ελιά, όμως, παρ΄ όλα αυτά, άν θεωρήσετε τον εαυτό σας ανώτερο από τα άλλα κλαδιά, θυμηθήτε οτι δεν συντηρείτε εσείς τη ρίζα αλλά η ρίζα συντηρεί εσάς.

Γι' άλλη μια φορά, για να ολοκληρώσω, ευχαριστώ τον Σεβ. Σουντανάντα Μαχάτερο για την καλωσύνη του και το έργο που κάνει για την προώθηση αυτών των διαλόγων για την ειρήνη στον κόσμο. Ειλικρινά ελπίζω οτι θα έρθει μια μέρα που με τις προσπάθειές μας θα πετύχουμε την ειρήνη που όλοι μας επιδιώκουμε και ότι θα μπορούμε να πούμε ειλικρινά ο ένας στον άλλον: "αδελφέ μου και αδελφή μου."

Βασούλα Ρυντέν