Beth Myriam στο Νεπάλ

Beth Myriam στο Νεπάλ, Kathmandu

Σύνοψη

Ένα καινούριο Μπετ Μύριαμ άνοιξε στο Κατμαντού στις 2 Νοεμβρίου του 2009.

Λίγο πριν τα επίσημα εγκαίνια, προσευχηθήκαμε στην κουζίνα, αφιερώνοντας το «Μπετ Μύριαμ» στην πολυαγαπημένη μας Μητέρα την Παναγία.

Παρευρέθηκαν όλοι οι γονείς, η επιτροπή της συνοικίας, ο ιδιοκτήτης του σχολείου κ. Αρούν Κουμάρ Πραντάν, οι καθηγητές, όλοι οι εθελοντές και ο ανταποκριτής των Ασιατικών Νέων κ. Ασίς. Ήταν επίσης εκεί μερικοί ιερείς, προσφέροντάς μας την πλήρη υποστήριξή τους. Ο κ. Κουμάρ, ο οποίος είναι κι εκείνος ιερέας, έβγαλε λόγο και ζήτησαν κι από μένα να πω δυο λόγια. Ευχαρίστησα τον Θεό για τη χάρη που μας έδωσε να μπορέσουμε να ανοίξουμε το Μπετ Μύριαμ, όλα τα μέλη της επιτροπής για την υπέροχη υποστήριξη που μας έδωσαν, και τους εθελοντές, λέγοντάς τους πως χωρίς τη βοήθειά τους θα ήταν αδύνατον να γίνει πραγματικότητα όλο αυτό. Επίσης ευχαρίστησα τους γονείς που εμπιστεύτηκαν τα πολυαγαπημένα τους παιδιά στα χέρια μας. Μίλησα για τα BΜ ανά τον κόσμο και πώς, αφού μου μίλησε η Βασούλα, όταν επισκέφθηκε το Νεπάλ τον προηγούμενο χρόνο, κάθε φορά που περνούσα από εκείνη τη γέφυρα, ήλπιζα να ανοίξουμε ένα BΜ.

Δώσαμε στα παιδιά το συνηθισμένο τους μενού και στους υπολοίπους μοιράσαμε 75 κουτιά με σνακ και τσάι που είχαμε παραγγείλει. Βλέποντας το πλήθος που μαζευόταν για τα εγκαίνια, ο Ντίλιπ πήγε να παραγγείλει άλλα 50 κουτιά και πάλι δεν έφτασαν! Ήταν τουλάχιστον 135 (αν όχι περισσότεροι) ενήλικες και 36 παιδιά από το σχολείο. Ήταν τόσο όμορφο να βλέπεις εκείνα τα χαρούμενα πρόσωπα να κάθονται σ’ ένα μεγάλο κύκλο και να τρώνε το γεύμα με τόση όρεξη.

Η Παναγία μας μάς έχει ευλογήσει με άλλη μία μεγαλύτερη και φωτεινότερη αίθουσα ακριβώς απέναντι από το σχολείο, πράγμα που μας διευκολύνει στη μεταφορά του φαγητού. Υπάρχει επίσης και μία αντλία δίπλα στο σχολείο μα δεν λειτουργεί. Έχουμε πληρώσει για να τη φτιάξουμε και να βάλουμε τσιμέντο γύρω της.

Ήμασταν όλοι τόσο χαρούμενοι! Νιώθω αυτή τη φτωχογειτονιά σαν το σπίτι μου, όπως ακριβώς ένιωθα και τότε που δούλευα με λεπρούς ασθενείς. Φέρνει στην επιφάνεια τα πιο βαθιά μου συναισθήματα και με κάνει να βγάζω τον καλύτερο εαυτό μου προς τα έξω.

Αισθάνομαι την ανάγκη να τονίσω μια ακόμη φορά πόσο υπέροχο ήταν να βλέπουμε πώς ο Κύριός μας οδηγεί και προστατεύει τους ανθρώπους Του.

Στο Όνομα των Δύο Καρδιών,
Με αγάπη
Christiane

Στοιχεία Επικοινωνίας