Świadectwa ludzi świeckich

Wszystkie opublikowane poniżej świadectwa są jedynie fragmentami oryginałów.

Orędzia "Prawdziwego Życia w Bogu" zmieniły dogłębnie moje życie i odprowadziły mnie do całkowitego nawrócenia. Dodam tylko, że pokochałam Kościół katolicki i wszystko to, co głosi światu chrześcijańskiemu. Moja wiara, a zwłaszcza moja miłość do Błogosławionej Trójcy Świętej i Naszej Pani, pogłębiła się do stopnia, który wcześniej wydawał mi się niemożliwy do osiągnięcia. Co więcej, podobnie jak doświadczyła tego Vassula za pośrednictwem swojego syna, tak i mnie pewnego ranka zapytał Jezus trzy razy przez mojego syna Roberto - wówczas małego chłopca, który obudził się i przyszedł do mnie, gdy czytałam orędzia "Prawdziwego Życia w Bogu" - czy Go kocham. Zdarzyło się to trzy razy z rzędu za każdym razem, gdy odnosiłam mojego syna do łóżka. Zdarzenie to tylko rozjaśniło mi to, co przydarzyło mi się pewnego wczesnego ranka wiele tygodni później. Dziękuję za to Trójcy Świętej.
(M. V., Johannesburg, Afryka Południowa, 1990 r.)

Po przeczytaniu "Prawdziwego Życia w Bogu" w 1991 r. zrozumiałam piękno, miłość i trafność słów Boga do nas oraz doświadczyłam głębokiego nawrócenia. Po przeczytaniu Orędzi stałam się bardziej świadoma słodyczy i delikatności Boga, a także tego, jak bardzo jest wybaczający. Obecnie jestem pełna zapału i życia, ponieważ jestem świadoma Jego osobistej Miłości do mnie. Moja miłość do Boga wzrosła, a "Prawdziwe Życie w Bogu" jest hymnem miłości z nieba.
(A M., Australia, 1991 r.)

Od 1992 r. przeczytałem wszystkie zeszyty "Prawdziwego Życia w Bogu". Uważam, że są piękne. Bardzo się staram wypełniać to wszystko, czego oczekuje od nas Jezus. Pomimo moich wielu niepowodzeń i poczucia izolacji znalazłam siłę, aby zaufać Jezusowi. Wiem, że nic w naszym życiu nie dzieje się bez powodu. Dzięki "Prawdziwemu Życiu w Bogu" wiem, że Jezus wszystkim kieruje i że daje nam siłę. Zaufanie jest moim wielkim osiągnięciem.
(F. W., Australia, 1991 r.)

Jako chrześcijanka zostałam ochrzczona w Duchu Świętym. Mąż mnie zostawił, ponieważ nie mógł znieść mojej religii i chrześcijaństwa. Dzięki modlitwie powrócił do mnie po siedmiu latach i wzięliśmy ponownie ślub. Wkrótce potem w 1992 r. cudownym zrządzeniem wpadły mi w ręce zeszyty "Prawdziwego Życia w Bogu". Od samego początku lektury czułam, że Jezus mówi do mnie osobiście. Dopiero po ukończeniu pierwszego zeszytu, przeczytałam, co powiedział Jezus: abyśmy w miejsce imienia Vassuli podstawili swoje własne. "Prawdziwe Życie w Bogu" usunęło cała moją niepewność. Wiem, że jestem z Bogiem. Czytam Biblię niemal codziennie, a mój mąż czyta teraz zeszyty Vassuli. Jest łagodniejszy w stosunku do mnie, mogę więc swobodnie wyrażać swoje życie duchowe bez jakichkolwiek wcześniejszych ograniczeń.
(V. H., Australia, 1992 r.)

Chociaż nawróciłem się wcześniej, to od czasu, gdy przeczytałem zeszyty "Prawdziwego Życia w Bogu", stopniowo zacząłem czynić postępy w modlitwie i lepiej rozumieć miłość Trójjedynego Boga. Także moja relacja z ojcem i Duchem Świętym jest o wiele bardziej nasycona miłością. Kiedy Vassula była W Australii, w Sydney, w 1992 r. i stała w pobliżu, odczułem, że to Jezus mówi do nas przez nią.
(J.C. K., Australia, 1992 r.)

Aproximadamente há 10 anos atrás, me encontrava em Portugal, e através de um padre, Pe. Joaquim Milheiros, conheci os livros 'A Verdadeira Vida em Deus'. Após ter lido os três primeiros volumes, senti um chamado muito forte que deveria transmitir às pessoas a experiência maravilhosa que eu estava vivendo com Deus, a intimidade com Jesus. Mesmo sem ter condições financeiras, ou qualquer tipo de experiência no campo de Editora ou livraria, comecei a editar tais livros. Para minha surpresa, hoje, após quase 10 anos, não mais consegui parar. Já são mais de 330 mil livros editados e distribuídos em todo o Brasil. O testemunho de conversão são incalculáveis. Pessoas que haviam abandonado a fé católica, ou a fé cristã, após a leitura voltam-se para Deus. Eu passei a viver em nossa família uma vida de oração, nos esforçando a viver as 24 horas do dia em oração.
(J.B. R., Brazil, 1989)

Comecei a ler a 'A Verdadeira Vida em Deus', de Vassula, para descobrir erros na fé. As mensagens que se referiam àquele que é 'Pedro hoje', eliminaram meus preconceitos. Passaram a fazer-me um bem espiritual imenso. A leitura se tornou uma oração. Uma dimensão mais funda do Amor do Senhor nosso Deus Uno e Trino. Uma abertura maior para os outros e para o mistério da Comunhão dos Santos.
(E. D. C., Brazil, 1990)

Eu vinha num caminho de busca de um lugar mais próximo de Deus. Isso só foi encontrado definitivamente em 1990 quando eu conheci as mensagens de Jesus a Vassula. Minha vida se transformou e eu fui aderindo aos grupos de oração, freqüência maior à Santa Missa e uma vida dedicada a fazer inteiramente e aceitar a vontade de Deus. As palavras inspiradas de 'A Verdadeira Vida Em Deus' transformaram minha vida. Tenho uma certeza profunda de que é Jesus quem fala naquelas mensagens.
(A. V., Brazil, 1990)

W niedzielę przed Zesłaniem Ducha Świętego czytałem pierwszy zeszyt dziennika. Książkę otrzymałem od dobrego przyjaciela, który jest wyjątkowo wierny Jezusowi i Naszej Pani. Ron wierzy i śledzi na bieżąco liczne Maryjne objawienia i ruchy duchowe na całym świecie. Mój przyjaciel Phil również odczuwał poruszenie i radość z powodu książki. Ja zaś przyjąłem od nich w prezencie tę książkę tylko ze względu na naszą przyjaźń - wcale nie miałem zamiaru jej czytać. Jednak prawdziwa przyjaźń jest czymś potężnym, więc ostatecznie zdecydowałem się na przeczytanie początku, zachowując przy tym otwarty umysł. Tej niedzieli, kiedy przeczytałem jedną z początkowych stron, zacząłem się zastanawiać, czy i ja mógłbym być w bardziej zażyłej relacji z moim Panem. Zwróciłem się więc do Niego w prostej modlitwie i zapytałem: "Czy mógłbyś sprawić, abym Cię lepiej poznał?".
(J. O., Missouri, Stany Zjednoczone, 1992 r.)

Od czasu przeczytania zeszytów "Prawdziwego Życia w Bogu", tj. od 1992 r., moje życie uległo zmianie, ponieważ nauczyłem się wielu rzeczy. Pragnę uczęszczać na Mszę Św., odwiedzać Jezusa w Tabernakulum, modlić się godzinami i chodzić do Spowiedzi przynajmniej raz w miesiącu. Wydaje mi się, że nie mogę funkcjonować bez modlitwy. Stała się ona moją siłą. Chociaż zakończyłem czytanie wszystkich zeszytów "Prawdziwego Życia w Bogu", ciągle wracam do niektórych fragmentów i za każdym razem, gdy to czynię, wydają mi się całkiem nowe.
(P. W., Australia, 1992 r.)

... Passei a levar uma vida sadia espiritualmente, me sacramentando regularmente! Jesus deu-me a conhecer claramente o que é pecado. Passei também a viver uma vida serena, sentindo a presença forte de Jesus nas mais pequenas e simples coisas, e conversar todo tipo de assuntos com ele! Sem falar da grandíssima afeição que passei a sentir pela virgem SS. Nossa mamãezinha! Aprendi a rezar orações tão simples com Jesus e tão poderosas que me faz sentir tão perto, até parece dentro do céu, tão íntima com o Papai, e nossa Mamãezinha do Céu! E o que mais aprendi a amar e respeitar, é a Santa Missa, em especial Jesus Eucarístico.
(T. S. A., Brazil, 1992)

... achava que Jesus nunca mais fosse me olhar, quanto mais me querer. Através destes escritos percebi que não tenho motivo para sofrer, pois Jesus quer ser nosso amigo de todas as horas. Assim, minha vida mudou e sou feliz em todos os momentos, até nas horas tristes, porque Deus está presente na minha vontade de melhorar agora e para sempre.
(S. G. F., Brazil, 1992)

11 stycznia 1992 r. Vassula Ryden, wybrana przez Pana do zapisywania Jego Orędzi, została poproszona o wygłoszenie przemówienia w Franciszkańskim Zgromadzeniu w Indepedence Missouri. Podsumowująca przemówienie Vassuli s. Mary Lucille Sterbenz skierowała do niej moją córkę Janie i 4-letniego wnuka Curta. To właśnie wtedy mój wnuk został natychmiast cudownie uzdrowiony z wyniszczającego Dziecięcego Reumatoidalnego Zapalenia Stawów. Chorobę zdiagnozowano u niego w wieku lat dwóch w Dziecięcym Szpitalu Miłosierdzia w Kansas City (Missouri). W tym dniu, tak jak w poprzednie, nie mógł chodzić ani nawet założyć butów. Miał stan podgorączkowy i bardzo cierpiał. Vassula zapytała mnie: "Co się dzieje?", następnie pomodliła się do Boga, Jezusa i Matki Bożej, prosząc o uzdrowienie. Dzięki jej modlitwom Curt został uzdrowiony. Nie zażywa już leków i wszystkie problemy związane z artretyzmem zniknęły. .
(J. Mika, Stany Zjednoczone, styczeń 1992 r.)

Pani (Vassula) dialog z Jezusem wpłynął na moje relacje z Jezusem w Tabernakulum tak znacznie, że nie sposób tego wyrazić słowami. Dziękuję... Kiedy o. "X" odwiedził Little Rock, pojechaliśmy do Marylake, gdzie opowiedziałam mu tę historię: W 1988 r. wracając z Medjugorje zwiedzałam wraz ze swoją rodziną Włochy. We Florencji zobaczyłam statuę. Była to naturalnych rozmiarów, drewniana rzeźba Marii Magdaleny. W zeszłym roku 1991 uczestniczyłam w konferencji razem z o. Henrym w Pittsburgu, gdzie Pani przemawiała. Kiedy podeszła Pani do mikrofonu i zaczęła się z nami modlić, zobaczyłam na Pani miejscu tamtą statuę i wielokrotnie usłyszałam (wewnątrz) te słowa "Magdaleno, Magdaleno". W czasie Pani przemówienia doświadczyłam Boga s sposób, o którym usiłowałam opowiedzieć o. "X", ale zostałam obezwładniona i nie mogłam dalej mówić. W oczach o. "X" zobaczyłam, że nie muszę nic mówić - on rozumiał.
(S. G., Stany Zjednoczone, kwiecień 1992 r.)

Vassulo, dzięki Pani mogliśmy "usłyszeć Jego", a nasza relacja z Jezusem jest teraz zażyła i przepełniona uwielbieniem dla Jego miłości. Dziękujemy za to, że jest Pani Jego narzędziem w tym życiu. Dziękujemy za to, że dzięki Pani usłyszeliśmy Jego pieśń miłości.
(Y. B, Stany Zjednoczone, lipiec 1992 r.)

J'étais allée me promener, sans but précis et c'est ‘par hasard’ que je suis tombée sur vos livres. J'en ai parcouru un et il a tellement retenu mon attention que je l'ai acheté.. Vous comprendrez ce que cet achat a d'insolite quand je vous aurai précisé que j'ai 54 ans, que j'étais alors athée et marxiste depuis l'âge d'environ 15, 16 ans, époque à laquelle j'ai quitté l'Eglise catholique pour ne plus y remettre les pieds. Il m'est presque impossible de vous décrire l'effet que ce premier livre a fait sur moi ; il est des transformations profondes de l'âme que le langage a du mal à rendre. Après avoir lu ce livre, j'ai éprouvé le besoin impérieux d'acheter tous les autres. Tout mon hiver a été occupé par la lecture de vos messages et l'honnêteté m'oblige à avouer qu'ils m'ont ramenée à Dieu avec une force telle qu'au mois d'avril, je suis allée faire une retraite religieuse d'une semaine dans un des foyers de charité de Marthe Robin. J'ai eu l'impression que des passages entiers de ces livres avaient été écrits pour moi, tant l'appel était immense et profond.
(F. H., Francja, lipiec 1992 r.)

Chciałbym zacząć od wyrażenia mojego osobistego podziękowania dla Pani i dla Pana za dzieła, które przez Panią dokonuje. Pani książki są najbardziej wyrazistym przejawem nieogarnionego ognia miłości Boga do nas wszystkich, jakiego nigdy nie widziałem. Ważne jest również to, że nie musimy być najpierw doskonali! Dzieło to jest potężnym świadectwem!... Chciałbym, aby Pani wiedziała, jak dalekosiężna jest Pani praca. Jesteśmy z małego miasteczka położonego w bardzo biednej, rolniczej części południowo-wschodniej Luizjany. Pani działalność i słowa Pana są tutaj znane i codziennie rozpowszechniają się coraz bardziej. Żyjemy daleko od siebie, ale jesteśmy zjednoczeni w miłości Chrystusa dzięki potężnemu działaniu Ducha Świętego!
(J. V., Stany Zjednoczone, lipiec 1992 r.)

Po raz pierwszy usłyszałem o sześciu zeszytach "Prawdziwego Życia w Bogu" od przyjaciela, który je sprzedaje. Poczułem, że powinnam je mieć. Poszedłem do jej domu i zakupiłem je. Kiedy zacząłem czytać pierwszy zeszyt, miałem odczucie jakby to On mówił bezpośrednio do mnie. Orędzia uświadomiły mi, że powinienem popracować nad rozwojem duchowym.
(A. M., Stany Zjednoczone, wrzesień 1992 r.)

Vassulo, kiedy po raz pierwszy usłyszałam o Pani i Orędziach, które w maju tego roku podyktował Pani Jezus, od tego momentu moje serce napełniło się radością, ponieważ rozpoznałem w nich Jezusowy sposób mówienia i kochania. Pierwszą rzeczą, która przyszła mi na myśl była ta: "To On!".
(Pani z Nowego Meksyku, 1993 r.)

Przyjęłam chrzest w Kościele katolickim, kiedy miałem 10 lat. W ciągu ostatnich lat, w czasie których doświadczyłem chrztu w Duchu Świętym w grupie modlitewnej i odnowiłem moje oddanie się Chrystusowi, znalazłem się pod oddziaływaniem nauczania Kościoła zielonoświątkowego/ ewangelickiego charyzmatycznego. Przez kilka lat wątpiłem w Kościół katolicki i pytałem Boga, który Kościół jest Jego prawdziwym Kościołem i do którego powinienem należeć. Bóg dał mi odpowiedź i przekonał mnie lekturą "Prawdziwego Życia w Bogu" napisaną przez Vassulę, w której nasz Pan oznajmia, że Kościół katolicki jest Jego prawdziwym Kościołem, Papież jest apostolskim następcą św. Piotra, a Matka Boża jest Matką Boga i Kościoła.
(J. G., Indonezja, 1993 r.)

Conheci os livros de 'A Verdadeira Vida em Deus' em 1993. O que mais me comove nessas mensagens é a experiência de intimidade com Jesus. Nas duas visitas de Vassula a Porto Alegre (Out/1997 e Mar/1999) eu vi o Rosto de Maria Santíssima e a Face de Jesus em lugar do rosto de Vassula. Na última vez vi o Sagrado Coração na face de Vassula, e o Seu Manto. Nas fitas de vídeo aconteceu o mesmo. Jesus aparece muitas vezes. Jesus está vivo no mais lindo Hino de Amor para toda a Humanidade.
(T. C. D. M., Brazil 1993)

Po przemówieniu miałem okazję powiedzieć pani Aquino, że widziałem, jak przecierała oczy w czasie przemówienia Vassuli. Odpowiedziała mi, że widziała twarz Vassuli, która wyglądała jak twarz Jezusa z brodą, co pokrywało się z tym, co i ja widziałem. Pani Aquino powiedziała, że nie mogła uwierzyć swoim oczom, więc ciągle przecierała oczy. Pewna kobieta, która stała za nią, powiedziała jej, że i ona ujrzała, jak zmienia się twarz Vassuli. Dopiero wtedy rozumiała, że naprawdę widzi to, co widzi.
(M. T., Filipiny, 1993 r.)

Em 1993 comecei a ler as mensagens de 'A Verdadeira Vida em Deus', e senti logo que Jesus é quem falava, pois sentia muitas coisas serem ditas para mim, levando-me a uma conversão diária, conversão do dia-a-dia. Quando da vinda de Vassula a Porto Alegre em 26.03.1999 vi o Rosto de Jesus no lugar do rosto dela.
(M. E. C. M., Brazil, 1993)

Comecei a ler os livro em 1.993, participei de duas conferências com a Vassula em Brasília. Senti nos livros um forte apelo de um Deus que ama muito as suas criaturas, mesmo sendo odiado pela não aceitação dos livros, como um Deus que fala e que é vivo. Eu vejo que estes livros são o próprio catecismo que a Igreja sempre ensinou quando eu era criança. Foi um alerta para a minha vida deste Deus vivo e que não nos abandona hora nenhuma.
(C. M. B. B., Brazil, 1993)

... quando comecei a falar sobre Vassula e a ler alguns trechos do livro, ela demonstrou interesse em tomar conhecimento dos mesmos. Conforme se aprofundava na leitura, minha filha mais encantada ficava, dizendo-me, afinal: - mãe, estou apaixonada por Jesus Cristo! Em 1994, em Joinville, o que me chamou muito a atenção foi a sensação sentida pela maioria das pessoas um pouco antes da entrada da Vassula na sala. Deu a impressão de que alguém, que imaginamos ser Jesus Cristo, ter entrado antes dela, pois lágrimas corriam dos olhos de diversas pessoas, inclusive dos meus.
(I. L. F. Santos, Brazil, 1993)

Recebi os livros de presente de uma amiga que mora em Brasília, em 1993. 'Devorei' os livros durante a sua leitura. Ajudei na divulgação em minha paróquia e inclusive passei a vender os livros. Com a 'A Verdadeira Vida em Deus' obtive um enriquecimento espiritual muito importante.
(M. T. Burile, Brazil 1993)

Nawrócenie naszej córki Lizy (Milligan) było odpowiedzią na nasze modlitwy. Miała ona tyle problemów, a my nigdy nie przestaliśmy wierzyć, że powróci do Naszego Pana i Naszej Błogosławionej Matki. Za dwa dni minie miesiąc odkąd zaczęła czytać Pani książkę. Dziękuję za to, że była Pani tak uprzejma dla niej i poświęciła swój czas na osobistą rozmowę z nią. Powinna Pani zobaczyć ją dzisiaj! Promieniuje szczęściem i radością! Poszła do spowiedzi i uczęszcza teraz na Msze Św. (na które przestała chodzić), a co najważniejsze przyjmuje Komunię Św. Chwała Jezusowi!
(E. V. L., Stany Zjednoczone, luty 1993 r.)

Zobaczyłem Jezusa Chrystusa w osobie Vassuli Ryden, kiedy odmawiała z grupą "Ojcze Nasz". Jej twarz zmieniła się i ujrzałem Jezusa Chrystusa, naszego Pana. Jestem bardzo szczęśliwy i wychwalam Pana.
(M. L. B., Filipiny, czerwiec 1993 r.)

Po raz pierwszy zobaczyłem i usłyszałem przemawiającą Vassulę w zeszły czwartek 18 czerwca 1993 r. w kaplicy Gwiazdy Morza w Cubao na Filipinach, w godzinach 9 - 11.30 rano. Na moich oczach Vassula przeobraziła się (siedziałem w pierwszym rzędzie) w Matkę Bożą i inne postacie, ale nie jestem pewien, kim one były. Zwłaszcza w momencie, w którym Jezus mówi do Vassuli o "BUNCIE", zobaczyłem, jak Vassula przeobraża się (a nawet jej strój) w mężczyznę ubranego w srebrną, metalową zbroję wojownika. Zobaczyłem dziwne istoty, królowe, Jezusa w wieku lat 10, Jezusa w wieku około lat 13 - w różnym wieku - rozmaite kobiety, z których jedna ubrana w długą suknię była chyba Marią Magdaleną. Postać Vassuli otoczona byłą światłem, a także chmurami. Jej wzrost pozostał ten sam.
(M. A. R., Filipiny, czerwiec 1993 r.)

Le 7 septembre 1990, une amie, très pieuse, lui fit prendre contact avec Vassula. Après entretiens, prières avec cette dernière qui, subitement tomba en extase en souffrant douloureusement la passion du Christ, notre fille, bouleversée à la vue de ce fait surnaturel, a immédiatement retrouvé la Foi en Dieu. Sur place, elle se confessa auprès du directeur spirituel de Vassula, le Père Fr. "X" et reçu l'Eucharistie avec ferveur. Depuis ce jour de résurrection dans la Lumière, sa montée vers Dieu fut extraordinaire et édifiante jusqu'à sa mort, 7 mois plus tard (cancer généralisé). Malgré notre grande douleur, car elle était notre unique enfant, nous sommes infiniment reconnaissants au Sacré Coeur de Jésus pour cette grâce, c'est-à-dire d'avoir ramené notre fille dans une Foi très vive, par son instrument Vassula, et ceci quelques mois avant son départ pour l'Eternité.
(A. B., France, August 1993)

J'ai assisté à une conférence de Vassula en Bretagne. J'avais lu ses livres auparavant et cela m'avait donné fort envie de la rencontrer et c'est loin d'une rencontre qu'il s'est agi. Cette dame a comblé et dépassé mon attente et celle de mes amis. Son courage tranquille, son humilité révélatrice de la Vérité, c'est tout le contraire de la recherche du sensationnel. Oui, les gens étaient tellement ‘pris’, attentifs et silencieux, qu'on ne pouvait pas ne pas penser à cette soif qui les habite.
(D. S, France, September 1993)

Dziękujemy Pani (Vassulo) za wspaniałe spotkanie (Kopenhaga 3 września 1993 r.). Mogę powiedzieć, że dwie osoby zostały uzdrowione; kobieta, która miała być operowana na raka, a następnego dnia została uzdrowiona, co potwierdzili lekarze. Drugą osobą był psychicznie chory mężczyzna, ale teraz jest już zdrowy.
(H. and R. A, Dania, październik 1993 r.)

J'ai lu, émerveillé, les 4 tomes et les 4 suppléments de la Vraie Vie en Dieu en juillet dernier. J'y ai trouvé tout ce que j'espérais. Prenant pour moi (entre autres) le message du jeudi 7 avril 1988 (t. 2 p. 125), le 14 août, je me confessais et le 15 août, je communiais pour la première fois depuis 40 ans. Pourtant ma conversion est loin d'être complète.
(L. de Bénazé, France, October 1993)

Permettez-moi de vous dire que je suis complètement convaincu de tout ce qui vous arrive. J'ai complètement confiance en tout ce que vous dites. Je vous ai vue et écoutée sur plusieurs vidéocassettes. J'ai 48 ans, mais je peux vous dire que je pleurais de joie en buvant vos paroles très réconfortantes. J'avoue que vous m'aidez beaucoup. Continuez votre Oeuvre dans le monde.
(J.-F. F, France, 6 December 1993)

Ao percorrer os vários canais, vi uma entrevista feita com Vassula Ryden. Para mim, aquilo causou um choque - fiquei estarrecida, mas eufórica, muito feliz e entusiasmada por saber que ela ouvia a Jesus, falava com Jesus, via a Jesus! Isso, para mim, 'católica de carteirinha', era uma completa novidade, nunca tinha ouvido falar de tal coisa, não possuía qualquer conhecimento de mística cristã, da vida de santos que haviam tido experiências semelhantes. Jesus, para mim, situava-Se 'naquele tempo'... morto, crucificado, e só. Era um Jesus histórico, que não possuía poder, pelo menos não em minha vida. Meus pais também ficaram entusiasmadíssimos, e o resto da família começou a achar que tínhamos ficado fanáticos, que só falávamos de religião. Isso dura até hoje, graças a Deus!... Vassula foi a nossa ponte - minha e de minha família - para Jesus.
(M. C. F. Almeida, Brazil, 1994)

Depois que comecei a ler a 'A Verdadeira Vida em Deus' tudo mudou em minha vida. Comecei a participar mais dos serviços na minha paróquia. Cada vez que leio, amo mais a Deus e a Santíssima Trindade. Tenho mais facilidade para perdoar, de compreender, na medida que descobri o quanto somos pequenos diante do Amor de Deus. Admiro a Vassula pois ela é uma pessoa muito especial, está nos mostrando o quanto podemos trabalhar e oferecermos nossa vida para divulgar o Amor que Deus tem por nós. Eu só tenho a agradecer a tudo o que a 'A Verdadeira Vida em Deus' fez para mim e para todos que conheço que também leram.
(A. V. S. A., Brazil, 1994)

To, co ujrzałem przez kamerę, to była jej twarz wyrażająca cierpienie, z bardzo intensywnym, głębokim spojrzeniem oczu. Nie widziałem, ale natychmiast przypomniałem sobie twarz Jezusa na Całunie Turyńskim. Spojrzenie jej oczu powodowało mój smutek, tak jakbym patrzył na kogoś, kogo dotyka niesprawiedliwość. Zadałem sobie pytanie: "Ciekawe, czy rani ją, kiedy ją filmuję?" Natychmiast przyszła mi do głowy myśl, która była jakby jej pytaniem: "Co ci zrobiłem, że zraniłeś mnie tak mocno?". Po tym zdarzeniu wahałem się, czy dalej filmować ją z bliska, ponieważ sądziłem, że ją to bolało. Później jednak, otrzymałem zrozumienie, że to nie ona zadała mi pytanie; to było pytanie, które postawił mi Jezus. Dane mi było również zrozumieć, że to moje grzechy Go ranią.
(L. B., Puerto Rico, 1994 r.)

Zaczęła oglądać pierwszą taśmę i niedługo potem, jak film się zaczął, na tle głowy Vassuli pojawiła się twarz naszego Pana Jezusa. Dookoła niej nie było żadnej aury ani aureoli. Wyglądało to tak, jakby nasz Pan po prostu stanął na miejscu Vassuli. W czasie filmu Doloras wstała cicho i poszła do łazienki, aby się odświeżyć. Powiedziała, że obawiała się, iż patrząc na tę wizję ulega "obsesji", pomyślała więc, że przerwa w oglądaniu przywróci wszystko do "normalności". Kiedy wróciła na miejsce, Jezus ciągle był tam, gdzie poprzednio, więc postanowiła siedzieć i kontynuować oglądanie filmu, a później zastanowić się nad tym wszystkim. Kiedy film się skończył, powiedziała przyjaciołom, że ten "efekt specjalny", jakim było pojawienie się twarzy Jezusa na tle głowy Vassuli, to miły akcent. Wszyscy patrzyliśmy na nią. Nikt w grupie nie widział tego zjawiska oprócz Doloras.
(S. C., Stany Zjednoczone, 1994 r.)

Em 1994, Entrei num grupo de orações em casa de família que rezavam o terço, e liam as mensagens de Vassula, o Evangelho, testemunhos... A minha conversão melhorou muito, me aproximei mais dos sacramentos. Procuro rezar o terço e assistir a Santa Missa todos os dias. Sei que tenho muitas coisas a mudar, mas as mensagens de Vassula, que é o Evangelho de Jesus Cristo me enche de "esperança"… do arrependimento e perdão dos meus pecados, e ver Jesus, Maria e José face a face.
(V. M. F., Brazil, 1994)

Ponownie przyjęła pozycję krzyża. Próbowała wstać ponownie i oparła głowę o moje ramię (klęczałem za nią). Opuściła głowę, a ja pogłaskałem ją po twarzy i włosach i powiedziałem: "Jezu, kocham cię". Otworzyła oczy; były one jasnoniebieskiego koloru (oczy Vassuli są brązowe) i patrzyły na mnie w słodki i kochający sposób, którego nigdy nie zapomnę. Ciężar jej ciała był tak duży, że nie mogłem go utrzymać i upadła po raz trzeci. Byłem niezwykle wstrząśnięty, ponieważ czułem i naprawdę wierzyłem, że trzymałem Jezusa w swoich ramionach. Poprosiłem o pomoc, aby ułożyć ją na podłodze. Przywołała mnie swoim spojrzeniem i nachyliłem się do niej. Wówczas ona uczyniła dwom palcami, które były wyprostowane i zimne jak lód, znak krzyża na moim czole.
(Dr. G. M., Puerto Rico, 1994 r.)

... Depois de 6 anos de reuniões de oração, tivemos o nosso primeiro contato com os Livros "A Verdadeira Vida em Deus" e grande foi nossa alegria ao percebermos, as semelhanças com as nossas mensagens. Não conhecíamos nada de Vassula, absolutamente nada. Depois, ao lermos as Mensagens dadas a Vassula, imediatamente O reconhecemos: era a mesma Voz, isto é, é O mesmo que fala ao nosso coração quando estamos em oração em Sua Presença Eucarística. É Ele mesmo. Jesus!
(M. R., Brazil, 1994)

Durante a Palestra de Vassula eu e minha comadre reparamos que o semblante de Vassula era parecidíssimo com o semblante da Sagrada Face de Jesus, que estava ali sobre o palco. Presenciamos a união mística. Sobre os livros "A Verdadeira Vida em Deus", eu, minha filha e outras pessoas temos a experiência com Jesus de termos respostas concretas das nossas orações, através desses livros.
(I. S. T., Brazil 1994)

... Desde a primeira vez que li as mensagens escritas por Vassula Ryden não tive dúvidas que era o próprio Jesus falando através dela. Inúmeras vezes abri os seus livros em busca de uma resposta e as obtive de forma claríssima. Isso não era uma simples coincidência. As suas mensagens tiveram o poder de reais transformações em minha vida. Percebia a doçura e o amor do Senhor em cada uma de suas palavras.
(R. S. T., Brazil, 1994)

Bien que de famille catholique romaine et ayant fait toutes mes études dans un collège diocésain, je continuais à pratiquer mais sans grande conviction avec le sentiment d'avoir en face de moi une certaine absence. On m'avait transmis un message mais pas de réelles convictions. Tes livres ont été pour moi une véritable révélation. Tout à coup, le Christ n'était plus une idée, une personne abstraite mais Il devenait vivant et très proche de moi, Il devenait notre Saint Compagnon. L'expérience que tu m'as fait vivre, je suis persuadé que, grâce à toi, beaucoup de gens l'ont faite également et que tu peux être convaincue du bien que tu nous apportes dans ce monde par ces messages. Avec toute ma gratitude pour ce que tu nous as transmis.
(Y. C., Bruxelles, Belgique, January 1994)

... pedi à Jesus que me mostrasse um sinal de que a Vassula era realmente a Sua profeta, pois depois de ter lido os seus livros eu acreditava que sim. Quando Vassula chegou, olhei para ela e achei-a muito tranquila e serena. Ela logo começou a rezar o Terço. Eu acompanhei prestando atenção nela, e reparei que ela usava o cabelo repartido ao meio como Jesus, com a testa à mostra, quando vejo em sua testa um sinal da cruz bem visível. A parte dos braços da cruz ia de fronte à fronte da testa, e a parte vertical da cruz vinha da raiz dos cabelos até onde começava o nariz. Mas aquela cruz era tão singela, que parecia pintada, como um sinal de fé.
(V. M. C. P., Brazil, January 1994)

Kiedy mnie przedstawiono Vassuli, jej twarz zaczęła stopniowo blaknąć i zmieniła się w twarz Jezusa. W tym momencie zrozumiałem, że stoję przed nią, a zarazem przed Nim. Trwało to około 30 sekund. Rozejrzałem się dookoła i znowu spojrzałem na twarz Vassuli, i znowu zobaczyłem Jego twarz; patrzył na mnie z największą dobrocią, jaką kiedykolwiek widziałem, a na głowie miał koronę cierniową. Pomimo, że uśmiechał się do mnie, widać było, że bardzo cierpi. Chciałem uklęknąć. Wtedy usłyszałem łagodny głos, dochodzący od strony Vassuli, który mówił do mnie, jednak ja prawie nie mogłem mówić. I znowu ujrzałem Jego twarz. Tymczasem moja grupa zauważyła, że coś się dzieje; ja nadal nie mogłem wymówić słowa. Teraz, powtarzam również za św. Tomaszem: "Ponieważ zobaczyłem, uwierzyłem."
(Dr. N. E. A. M., Puerto Rico, luty 1994 r.)

Zamknąłem oczy i zacząłem płakać i modlić się. Nie mogłem wówczas uwierzyć w to, czego doświadczam. Kiedy otworzyłem oczy, zobaczyłem Vassulę, która unosiła się w powietrzu rozpościerając ramiona, i utrzymywała całe swoje ciało w tej pozycji. Unosiła się w ten sposób na wysokość około 4 cali nad podłogą przez 4 do 5 minut. Przekazała orędzie, które zostało zapisane.
(R. A. Arroyo, Puerto Rico, luty 1994 r.)

12 lutego 1994 r. w czasie swojego przemówienia w Manates, Puerto Rico, Vassula czytała i wyjaśniała orędzia otrzymane od Jezusa. Ponieważ siedziałem z przodu, blisko podium, mogłem ją widzieć lepiej niż pozostałe osoby siedzące dalej. Nagle, kiedy spojrzałem na nią, nie zobaczyłem jej twarzy. Ujrzałem twarz Jezusa, z bardzo wyraźnymi rysami twarzy; włosy miał związane w koński ogon... Rozejrzałem się wokoło i widziałem twarze innych, ale kiedy ponownie spojrzałem na Vassulę, znowu widziałem twarz Jezusa. Moje emocje były tak duże, że aż zadrżałem... Następnie, w pewnym momencie konferencji zamiast twarzy Vassuli ujrzałem jej głowę przykrytą płaszczem Najświętszej Dziewicy. Nie widziałam ani jej twarzy ani też żadnych innych, tylko płaszcz z fałdami taki, jakim przedstawiają go niektórzy rzeźbiarze wykonując statuę Dziewicy z ciężkich, grubych warstw gliny.
(A. F. F., Guaynabo, Puerto Rico, luty 1994 r.)

Łaski, którymi obdarzył mnie Jezus w czasie modlitwy różańcowej prowadzonej przez Panią, zaczęły się w czasie pierwszej tajemnicy, kiedy to poczułem, jakby prąd elektryczny przenikał moje ciało. Pod koniec rozważania tajemnicy zacząłem widzieć ciągle pulsującą aureolę białego światła dookoła twojej głowy, Vassulo. Następnie, ku swojemu zdumieniu i radości zobaczyłem, że cała twoja postać i twarz przeobraziła się w Jezusa. The graces which Jesus bestowed upon me occurred during your prayer of the Rosary began during the first mystery when I started feeling inner currents of electricity over my body. At the end of the mystery I began to see a constant and pulsing aureola of white light around your head, Vassula. Then, to my amazement and joy began to see that your whole face and figure was becoming that of Jesus.
(N. H., Puerto Rico, luty 1994 r.)

W tym momencie popatrzyła na mnie, w moje oczy - ale to już nie była Vassula. To nie były jej oczy, te oczy były najsmutniejszymi, najczystszymi, najbardziej wyrazistymi i najczulszymi oczami, jakie kiedykolwiek widziałem. Mógłbym powiedzieć, że było to jakby kontemplowanie Jezusa w pięknej rzeźbie lub malowidle. Oczy te spojrzały głęboko wprost na mnie i uśmiechnęły się do mnie w najpiękniejszy, kochający, czuły i czysty sposób tak, jak nigdy tego nie doświadczyłem. Odczułem, że jestem wielkim grzesznikiem i osobą bezwartościową, a jednak ten uśmiech mówił mi, że jestem kochany i wezwany. Żałowałem za wszystkie moje ciągłe wykroczenia i niedoskonałości. W obliczy tej Potężnej Obecności, którą tam odczułem, spuściłem oczy i poczułem napływające łzy.
(M. S., Puerto Rico, 11 lutego 1994 r.)

Wywiad z Panią przyczynia się do wielu nawróceń, nawet wśród księży. Tu w Brazylii znam księdza, który nie wierzy w niebo, czyściec, piekło, Lourdes, Fatimę, Medjugorje i Panią. Po obejrzeniu wywiadu z Panią stał się zupełnie innym człowiekiem (przynajmniej w stosunku do Pani). Zadzwonił do wielu swoich przyjaciół mówiąc im, że teraz wierzy w Panią. I krzyczał: "To cudowne! Wierzę, że to naprawdę Jezus z nią rozmawia! Jestem pewien, że ona nie kłamie! Widziałem ją, to wszystko prawda!"
(Pewna kobieta, Miasto Brazylia w Brazylii, luty 1994 r.)

... fazia mais de 25 anos que não entrava naquela capela perto de casa: durante a comunhão rezei para que Deus me acompanhasse e iluminasse o meu discernimento para aquela leitura específica. No final da Missa, no momento de agradecer a presença dos fiéis e encerrar a cerimônia, o padre começa assim: "Nós, cristãos, não devemos nos sentir menos amados por Deus se um irmão nosso possui um dom ou carisma especial, que não tenhamos. Estas pessoas recebem junto com o dom ou carisma também uma cruz, uma missão (...). Uma moça grega, hoje morando na Suíça (...)" : o padre falou por mais de 5 minutos sobre Vassula! Qual padre, nos dias de hoje, fala em Medjugorje na Missa, quanto mais falar em Vassula Ryden! E eu acabara de deixar o I volume na minha mesa de cabeceira!
(J. I. L. W., Brazil, May 1994)

Po raz pierwszy zobaczyłem Vassulę Ryden w domu w Fairfield. Siedziałem na widowni około 50 stóp od niej, kiedy przemawiała. Po pól godzinie zobaczyłem na Vassuli twarz Jezusa. Jej twarz zamieniła się w twarz Jezusa, podobną do tej, którą namalowała. Miał brodę i długie włosy, i otoczony był czymś w rodzaju mgły. Muszę zaznaczyć, że wówczas nie widziałem jeszcze twarzy Jezusa namalowanej przez Vassulę. Dopiero następnego dnia, gdy ktoś mi ją pokazał, dostrzegłem podobieństwo... Później, kilka minut przed zakończeniem przemówienia Vassuli, znowu zobaczyłem twarz Chrystusa, ale tym razem miał na głowie koronę cierniową, a po skroniach spływały Mu krople krwi... Twarz Vassuli zobaczyłem ponownie, kiedy kończyła już swoje przemówienie.
(S. A. P., Orange, Stany Zjednoczone, czerwiec 1994 r.)

Seulement pour vous dire que lorsqu'en 1990, vous êtes venue à Châteaugay pour une conférence, à deux reprises, notre Doux Seigneur a permis que je voie Son Visage (Suaire de Turin) comme en transparence sur le vôtre. Et Il le confirme dans le dernier supplément, ce qui renforce davantage encore ma foi et mon amour envers Lui.
(M. G., Québec, 27 July 1994)

W październiku 1994 r. na konferencji w Nowym Jorku z udziałem Vassuli, w czasie modlitwy, kiedy patrzyłem na twarz Vassuli widoczną na ekranie, jej twarz nagle zaczęła powoli rozmywać się i pojawiła się twarz mężczyzny. Rozpoznałem rysy Jezusa Chrystusa; miał brodę, wąsy, a Jego włosy były ciemniejsze od włosów Vassuli. Kiedy Vassula przemawiała, Jezus także poruszał ustami tak, jakby również przemawiał. Początkowo nie wierzyłem własnym oczom, więc założyłem okulary, aby zobaczyć, czy się nie mylę. Kiedy je założyłem, nadal widziałem Jezusa, ale tym razem rozpoznałem twarz z Całunu. Taka sama znajduje się na okładce "Prawdziwego Życia w Bogu". Widziałem Jego długi, piękny nos, kiedy ciągle poruszał ustami. Po kilku sekundach zniknął i znowu mogłem zobaczyć na ekranie twarz Vassuli. Potem znowu się pojawił i zniknął, i tak jeszcze kilka razy, aż ostatecznie pojawiła się twarz Vassuli i tak już pozostało do końca. Byłem bardzo szczęśliwy i błogosławiłem Boga za tę łaskę.
(G. B., Monako, październik 1994 r.)

Grupa, która się zebrała, aby uczestniczyć we Mszy Św. i prezentacji Vassuli, ustawiła się w kolejce odmawiając różaniec. Gdzieś przy czwartym dziesiątku, około 15 - 20 minut przed uzyskaniem pozwolenia na wejście do katedry wszystkim w grupie zaparło dech w piersi. Ludzie zaczęli patrzeć w górę i wskazywać na niebo, więc i ja popatrzyłem i ujrzałem tęczę. Nie była to jednak zwykła tęcza wygięta w łuk i rozciągająca się po niebie (która pojawia się po deszczu, a tamtego dnia nie spadła ani kropla deszczu). Ta, którą widzieliśmy, była tylko fragmentem tęczy. Teraz chciałbym wyjaśnić te zdjęcia. ... Wziąłem drugie zdjęcia nie oczekując, że odkryje nam coś nowego, czego nie byłoby widać na pierwszym zdjęciu (postać Jezusa w chmurach). Wtedy postać zaczęła się wyłaniać. Mówię wyłaniać, ponieważ nie oczekiwałem, że ujrzę wyraziste odbicie na zdjęciu, a było ono o wiele bardziej wyraźne niż w dniu, w którym je zrobiłem. Ponadto, chociaż w Stockton sądziłem, że jest to postać Jezusa, to jednak zdjęcie przypomina bardziej sposób, w jaki portretuje się Ojca Przedwiecznego. Przez chwilę nie mogłem odgadnąć, czyja to postać, aż w końcu pojąłem, że orędzie, które otrzymała Vassula tego popołudnia dla zgromadzenia w Stockton pochodziło od Przedwiecznego Ojca. Dla mnie wszystko to było i jest jeszcze jednym potwierdzeniem obecności Naszego Pana i dowodem, jaki nam daje, aby potwierdzić wiarygodność Swoich orędzi przekazywanych przez Vassulę...
(J. V. C., Stany Zjednoczone, październik 1994 r.)

Na konferencji w Nowym Jorku z udziałem Vassuli, w czasie modlitwy widziałem przez kilka sekund twarz Jezusa zamiast twarzy Vassuli. Zdarzyło się to kilkakrotnie w czasie jej przemówienia. Widziałem twarz Jezusa, a najbardziej uderzające było to, że na ekranie na lewo miałem twarz Jezusa o czystych i pięknych, niebieskich oczach i nie było przed nią żadnego mikrofonu, a na ekranie po prawej stronie była twarz Vassuli, bardzo wyraźna, z mikrofonem stojącym przed nią. Próbowałem nie patrzeć na lewy ekran, jednak musiałem. Ujrzałem również twarz Naszej Pani na lewym ekranie. Była to piękna twarz w welonie.
(F. F-B., Stany Zjednoczone, październik 1994 r.)

Zdarzenie to miało miejsce pewnego popołudnia, kiedy bawiłam się z moją 3-letnią wnuczką Krystal, która wymieniała członków rodziny przedstawionych na obrazkach wiszących w salonie. Wśród tych portretów było zdjęcie Jezusa. Wnuczka wskazała na Jezusa, wypowiedziała Jego imię, odwróciła się do mnie i patrząc mi prosto w oczy powiedziała: "Vassula". Przez chwilę stałam jak ogłuszona. Musiałam prosić ją o powtórzenie tego, co mówiła, a ona patrząc ponownie w moje oczy powtórzyła imię Vassuli. Wiedząc o tym, że moja wnuczka nigdy nie słyszała tego słowa i że nie mogłaby wypowiedzieć go w tak wyraźny sposób, jak to uczyniła, zadzwoniłam do mojego bliskiego księdza (rev. Paul NM. Williams, OF) i opowiedziałam mu o tym, co się zdarzyło. Z wielkim zrozumieniem ksiądz wyjaśnił mi, że to było potwierdzenie, jakie Pan przekazał dla niego. Powiedział, że prosił Boga o znak, a Bóg dał mu go przez dziecko.
(M. K., Stany Zjednoczone, październik 1994 r.)

W czasie przemówienia Vassuli, łatwiej było mi patrzeć na ekran niż na nią. Na ekranie jej twarz była w połowie twarzą Jezusa, a w połowie jej własną. Nie chciałem tego powiedzieć, ale kiedy usłyszałem inną osobę, która mówiła o tym do o. O'Carrolla, wówczas pomyślałem, że również powinienem o tym powiedzieć.
(G. M., październik 1994 r.)

Ja, Erin von Uffel, oświadczam, że 9 października widziałem twarz Naszego Pana i Zbawcy, Jezusa Chrystusa. Twarz Jezusa była jedno z twarzą Vassuli Ryden, a było to w czasie, gdy przemawiała na Konferencji Maryjnej. Przez całe jej przemówienie widziałem twarz Jezusa. Nie oczekiwałem tego, nie szukałem tego, nie prosiłem o to. Przekazuję to całkowicie dla Chwały Bożej.
(E. von Uffel, Niemcy, październik 1994 r.)

Lors de la réunion de Vassula à Varsovie en 1994, j'ai vu le Visage du Christ en lieu et place de celui de Vassula.
(G. O., Poland, November 1994)

Ten Jezus, którego znałam przez większość mojego życia, nie był tym Jezusem, z którym rozmawia Vassula. Kiedy przeczytałam każdą stronę jej pierwszego tomu, byłam oczarowana tym nowym Bogiem, którego nigdy nie rozumiałam i nie znałam, a który zawsze był! Czułam, że moje serce odpowiada potężnie słowom Jezusa przekazywanym przez Vassulę, i pochłaniałam każdą stronę jak wygłodzona - można by powiedzieć, że szukałam tego zrozumienia przez całe życie, ponieważ nigdy nie byłam zadowolona ze swojego dotychczasowego stanu wiary. Nagle chciałam więcej, szczerej miłości, która naprawdę mnie zmieni i poprowadzi mnie drogą, którą teraz zmierzam.
(G. B., Wielka Brytania, grudzień 1994 r.)

A Varsovie pendant votre témoignage, elle a vu la lumière à votre place et dans cette lumière l'image du Sacré-Coeur. Son mari (notre fidèle chauffeur) qui était à côté de vous, aussi à Katowice, témoigne de votre poids incroyable pendant la Passion que vous avez vécue.
(E. B., Poland, December 1994)

Po pewnym czasie trwania konferencji byłem pewien, ze zobaczyłem, jak twarz Vassuli znika, a na jej miejsce pojawia się Nasza Pani z Narek. Później, gdy konferencja się już kończyła, zobaczyłem twarz Boga Ojca. Mówię tak, ponieważ Jego broda i wąsy były lekko siwe. Świadectwo to dotyczy tego, co sam widziałem; nie wiem, co widziały inne osoby.
((M.I., Tucuman, Argentyna, grudzień 1994 r.)

Z pewnością oderwałam się od wszystkich materialnych rzeczy. Wierzę, że to nie przypadkiem moja przyjaciółka Maria (z którą się modlę według wskazówek Prawdziwego Życia w Bogu) i ja sama, obie zupełnie niezależnie, zrezygnowałyśmy z oglądania telewizji - przyczyniło się to do wielkiego spokoju w naszych domach i stworzyło atmosferę bardziej sprzyjającą modlitwie. Wiele lat wcześniej miałam wizję Najświętszego Serca - nie wiedziałam dlaczego, ani też co to oznacza - miałam również drugą wizję Najświętszego Serca niedługo po tym, jak zaczęłam czytać orędzia "Prawdziwego Życia w Bogu" - w marcu 1994 r.
(B. O'S, Wielka Brytania, grudzień 1994)

Po prezentacji dokonanej przez o. O'Carrolla, kiedy Vassula zaczęła omawiać orędzia przekazane przez Jezusa, poczułam dziwną siłę, która otępiała mnie i przyćmiewała mój umysł. Nie mogłam nad tym zapanować. Nie byłam prawie w stanie otworzyć oczu i patrzeć, gdy zobaczyłam, jak twarz Vassuli ulega zmianie: przeobraziła się w twarz mężczyzny z wąsami i krótkimi brązowymi włosami; miał śniadą cerę i, jak zauważyłam, brązowe loki po obu stronach, jego usta były wąskie; patrzyła często w naszą stronę. "To Jezus" - pomyślałam. ... To było w czasie odmawiania różańca, gdy - pociągnięta jakąś wewnętrzną siłą, która czyniła mnie otępiałą - zobaczyłam, że na twarzy Vassuli pojawiła się jakaś inna twarz: była to twarz starca z białymi wąsami i krótkimi, prostymi, białymi włosami. Wizerunek ten pełen był światła, tak że trzeba było zamknąć oczy. On również spojrzał w naszym kierunku. Oszołomiona zapytałam siebie: "Co ja widzę?"
(kobieta, Argentyna, grudzień 1994)

Otrzymałam błogosławieństwo oglądania Vassuli w przeddzień mojego wyjazdu z Południowej Afryki do Nowej Zelandii. Było to dla mnie ważne przeżycie. Chwilę wcześniej Vassula poprosiła nas, abyśmy modlili się za nią, żeby szatan, który ciągle mieszał jej szyki, nie zniszczył tego orędzia. Wówczas moja całkowita niewiedza i arogancja uwydatniała mój całkowity brak zrozumienia tego, przez co przechodzi. Wierzyłam wtedy, że, gdyby pomodlić się słowami Listu do Efezjan, rozdz. 6: " Obleczcie pełna zbroję Bożą..." nigdy nic złego nas nie spotka. Pozwólcie mi dać świadectwo każdemu, kto zechce to przeczytać, że, jak Jonasz i Hiob, zostałam poddana próbie (i sądzę, że nadal jestem) w najsurowszy sposób i powróciłam do Pana z uległością, której nie miałam przez 50 lat! Rozumiałam Potęgę i Zwierzchnictwo Wszechmogącego! Dzisiaj rozumiem również błagania Vassuli skierowane do nas i oficjalnie przepraszam za to, że jesteśmy tak nieczuli na jej potrzeby. Dziękuję, że modli się za nas wszystkich i ratuje nas, i dziękuję Bogu za to, ze mam zaszczyt być świadkiem jej troskliwego i przepełnionego miłością postępowania, które w pewien sposób pokazało nam, jacy powinniśmy być jako chrześcijańscy bracia i siostry. W imię Jezusa proszę Boga, aby błogosławił cię, Vassulo, chronił cię i pozwolił ci nadal przekazywać Jego kochające Orędzia przez następne lata! Twoja przyjaciółka w Chrystusie.
Diana I Perez, 2008