Wyprawa do Ameryki Północnej, październik –listopad 1998
Sprawozdanie Roberta Carroll, Trinitas
Zjednoczone Narody, Nowy Jork
Wyprawa Vassuli w celu przemawiania do 12 miast Kanady i Stanów Zjednoczonych zaczęła się w pokoju konferencyjnym w Biurze Głównym Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku 23 października 1998 r., w dniu, kiedy ZN obchodziły rocznicę pierwszego Generalnego zgromadzenia. Ona zakończyła tą dwu – fazową wyprawę w San Francisco w Teatrze Herbst, gdzie pierwsza karta Zjednoczonych Narodów została podpisana w 1946 r. Bez wątpienia Pan ujawnił znaczenie tego „zbiegu okoliczności” w odpowiednim czasie, ale odpowiedź na Jego orędzia w tych dwóch miastach i we wszystkich pomiędzy nimi podkreśliła fakt, że wszędzie jest pragnienie „tego pokoju, którego świat nie może dać.” Dzięki cudownym drogom Boga, w których Św. Paweł mówi nam, że aniołowie w niebie stoją przepełnieni trwogą, że orędzia Prawdziwego Życia w Bogu wniknęły do Biura Głównego ZN.
Tego dnia, kiedy Vassula przemawiała do urzędników ZN, uwaga Ameryki była przyciągnięta do Miasta Nowego Jorku, bo odsłoniło się doniosłe wydarzenie: New York Yankees wygrali światowe zawody i drużyna z miasta rodzinnego została uhonorowana „pochodem z serpentynami” wzdłuż dolnego Manhattanu, mijając Giełdę Nowojorską, w górę koło Wall Street i Broadway poprzez „Kanion Herosów.” Kiedy Odkupiciel Rodzaju Ludzkiego cicho przemawiał do małego zgromadzenia Swojego stworzenia poprzez Jego wybranego posłannika, Vassulę, Nowojorczycy doznali ekstazy, kiedy ich bohaterowie podziękowali za schlebianie przez miliony uśmiechając się i machając w burzy śnieżnej konfetti. Nasz Bóg jest prawdziwie łagodny i pokorny w sercu. Prawie niezauważalnie, On posadził Swoje nasienie i dał chleb, który będzie trwał.
Później pamiętałem, ze dokładnie 20 lat temu, wszedłem do Biura Głównego ZN, wtedy jako członek misji ZN na jesienną sesję Generalnego Zgromadzenia. W tych dniach, kiedy byłem tak daleko od Boga – i bardzo blisko Yankees – nigdy nie wyobrażałem sobie, ze powrócę do tego symbolicznego budynku pośród tych okoliczności.
Vassula została zaproszona przez grupę wewnątrz ZN, która szuka, żeby wszczepiać duchowe aspekty w cele i obiekty Zjednoczonych Narodów. W swojej prezentacji Vassula dała świadectwo i przeczytała orędzia Prawdziwego Życia w Bogu, które odnoszą się do poszukiwania przez ZN pokoju.
Ona zaczęła od powiedzenia, że kiedy jej doświadczenie tego objawienia zaczęło się, ona była całkowicie zajęta światowymi rzeczami, złapana w życie społeczne wśród dyplomatów, urzędników ZN, i międzynarodowych ekspertów rozwoju jak jej mąż. Ona nigdy nie szukała mistycznych doświadczeń ani nie wiedziała, że istnieją. Teraz jej całe życie, ona powiedziała, jest życiem dla Boga.
Vassula wyjaśniła, że w czasach jak dzisiaj, kiedy odstępstwo jest tak przenikające, Bóg interweniuje, żeby doprowadzić ludzi z powrotem do ich zmysłów, z powrotem do świadomości o Nim, z powrotem do modlitwy. Boże serce może być poruszone, więc, „wasze modlitwy mogą zmienić siły zła i odbudować pokój na Święcie.” Ona opisała jak Trójca Święta nauczała ją zbliżania się do Boga, poznania Go, bycia zażyłym z Nim, i wzrastać we wszystkich cnotach, z których najwyższą jest miłość. Musimy wzrastać, żeby kochać naszego bliźniego z powodu miłości Boga. Potem pogrążysz się w Bogu i twoim pierwszą troską we wszystkich rzeczach jest, „Czego Bóg chce?” Potem Bóg poprowadzi cię, jeżeli jesteś szczery. On prowadzi cię do jedności, do pojednania – najpierw w rodzinie, potem z bliźnimi, w kościele i potem w i pośród narodów. Ale kluczem zawsze jest miłość i pokora. „Kiedy miłość wzrośnie w nas wtedy będzie tam pokój.”
Vassula wydawała się widocznie prowadzona przez Ducha Świętego, żeby przekazać zwłaszcza celne odczucia tym urzędnikom ZN, których serca były otwarte. Vassula zacytowała z jednego z orędzi Naszej Błogosławionej matki: "Wasze modlitwy mogą zmienić świat. Wasze modlitwy mogą pozyskać Boże laski na przemianę grzeszników. Im więcej przemian, tym więcej będzie odmawianych modlitw, i wysłuchanych, za więcej przemian. Wierni są potrzebni bardziej niż kiedykolwiek przedtem. Bóg będzie pamiętał o wszystkich waszych poświęceniach, moje drogie dzieci. Wasze modlitwy mogą zniszczyć każde imperium zła na tym świecie. Wasza modlitwa może być jak kadzidło i oczyścić świat."
Bóg jest zdeterminowany, żeby nas zbawić, powiedziała Vassula. Nasza Błogosławiona Matka pojawia się wszędzie, żeby przygotować nas do spotkania z Jezusem. Maryja mówi "Zostałam wysłana przez Najwyższego, żeby was zebrać w większe tłumy."
Potem Vassula przedstawiła niektóre orędzia od Ducha Świętego: "Można znaleźć wolność i miłość we Mnie, ale jeszcze jestem odrzucany przez wasze pokolenie.. Ja jestem jak bogata gleba; przyjdźcie i posiejcie wasze nasienia we Mnie a waszym zbiorem będzie wieczne życie. Ja sprawię, że będziecie bogaci poprzez wasze ubóstwo, silni poprzez waszą słabość, gorliwi i wierni poprzez waszą nędzę..
Czego wam brakuje, Ja napełnię... przyjdźcie i posiądźcie Mnie."
Vassula opisała jak Bóg przeprowadził ją poprzez proces dziennego odrzucenia do Jego boskiej woli. Pan, chce, żeby nasze całe serce było w stanie przekształcić się i użyć wszystko, co mamy dla Jego chwały i zbawienia świata. "Pracuj dla jedności; pracuj dla Moich spraw. Udowodnij siebie Mnie łamiąc Mój chleb razem. Ujednolić datę Wielkanocy.. Powróć do Mnie i będziesz żyła wiecznie."
Urzędnik z jednego stałego obserwatora misji ZN podziękował Vassuli mówiąc, „To był piękny udział w urodziny ZN, które dzisiaj świętujemy. Czułem od dłuższego czasu, że my w tym budynku musimy skierować bardziej pytanie o zło i grzech. Ja myślę, że przez ostatnie kilka lat możemy zauważyć, że Duch Święty pracuje. Widzimy w oficjalnych rozważaniach rozmowy o wartościach, zasadach. Zaniedbaliśmy to przez tak długi czas.” Teraz, bardziej niż kiedykolwiek, on powiedział, Duch Święty przyciąga naszą uwagę do walki pomiędzy dobrem a złem. Vassula powiedziała, "Duch Święty jest Nadzieją" a urzędnik odpowiedział, „ Mam nadzieję, że ta organizacja może stać się jednym z narzędzi Ducha Świętego.”
Urzędnik, który sprawił, że wizyta Vassuli stała się możliwa powiedział na zakończenie: „Otrzymaliśmy dzisiaj dar poprzez Vassulę i ona będzie zadowolona wiedząc, że to przekażemy dalej.” Wcześniej ta osoba pokazała nam plakat na ścianie jej biura. On przedstawiał wielkiego Jezusa odwróconego twarzą do słynnej prostokątnej fasady Sekretariatu Budynku ZN na East River. On puka w okno patrząc pokornie, żeby Go wpuszczono. Po tym jak wizyta Vassuli została zaaranżowana, ten urzędnik był zdziwiony uświadamiając sobie, kiedy ona liczyła rzędy okien, że jej okno biura, było dokładnym miejscem, gdzie przegub palca serdecznego Jezusa stukał.
Następnego dnia, 24 października, publiczna prezentacja Vassuli w Nowym Jorku miała miejsce w tej samej przestrzennej sali balowej hotelu, gdzie ona przemawiała w listopadzie 1996. Pomimo, szaleństwa wysiłków kilku, którzy rozprzestrzenili fałszywe pogłoski, żeby zniechęcić uczestników, było obecnych około 1200 ludzi.
Otwarto program z piękna muzyką, której przewodził Al. Barbarino. O. Brian Barr z Kościoła naszej Pani Cudownego Medalu następnie wystąpił. Vassula została przedstawiona przez Niels Christian Hvidt, młodego Duńskiego teologa, który towarzyszył jej z Rzymu, gdzie ona pracuje nad swoim doktoratem na Uniwersytecie Gregoriańskim. ( To Niels Christian, lub „Nicky” został pokazany na okładce newslettera, Trinitas, 15 przedstawiając Ojca Świętego z ostatnim tomem Prawdziwego Życia w Bogu.)
Niels mówił o wpływie, który Prawdziwe Życie w Bogu miało na jego duchowe życie, prowadząc go do zażyłości z Bogiem, za którą on zawsze tęsknił. Orędzia doprowadziły do jego końcowej przemiany na Katolicyzm w 1990. Orędzia także nadały mocny kierunek jego teologicznym studiom i umożliwiły mu napisanie mistrzowskich tez na temat mistycznej teologii. Te tezy zdobyły dla niego prestiżowy królewski złoty medal, o którym osobiście został nagrodzony przez Królową Danii. Najważniejsze, on powiedział, te silne orędzia dały mu całą siłę i całe odżywienie, których on potrzebował, żeby wytrwać w jego samotnej podróży wiary w Danii, gdzie duńscy Katolicy są rzadką mniejszością.
Vassula została powitana, przez owację na stojąco nawet zanim zaczęła mówić. Publiczność wsłuchiwała się. Młoda dziewczyna, która powiedziała, że była na początku duchowego przebudzenia, byłą zafascynowana zaabsorbowaną uwagą publiczności. Ona zamówiła kasetę wideo, ponieważ opuściła coś z przemowy, ponieważ była tak bardzo oczarowana twarzami ludzi. Wielu z nich płakało z radości.
Wieczór był zwłaszcza długi. Msza Święta celebrowana przez pół tuzina księży, zaczęła się przed północą, Vassula i księża modlili się potem za każdą indywidualną osobę. Ci, z nas, którzy zostali i pakowali rzeczy i potem coś zjedli, nie wrócili do schroniska aż do 3:00. Ponieważ capstrzyk był o 22, zaplanowaliśmy, ze Bernard Tnsey z Irlandii zostawi nam otwarte okno, żebyśmy się mogli wspiąć do niego. Ponieważ Bernard miał wczesny lot z powrotem do Londynu, on opuścił od razu po Mszy. Byliśmy wdzięczni, że czas letni, wydający się diabolicznym wynalazkiem, którego prawdziwym celem, może być sugerowanie, ze człowiek, nie Bóg, kontroluje czas, zakończył ta noc, więc mieliśmy dodatkowa godzinę snu. Niestety nikt, nie pamiętał, żeby powiedzieć o tym Bernardowi, który przybył oszołomiony na JFK International, trzy godziny przed swoim lotem o 9:00. Na szczęście, lotnisko było za daleko dla Bernarda, żeby wrócić i wylać zimna wodę na tych, którzy spali kilka godzin dłużej. Nie ma wątpliwości, że taka myśl przeszłą mu przez głowę.
Po opuszczeniu Nowego Jorku, słyszeliśmy o niezwykłych doświadczeniach i zarejestrowanych uzdrowieniach, które się wydarzyły. Jedna kobieta napisała, że widziała krew ściekającą z oczu Vassuli i jej twarz przemieniła się w wizerunek Jezusa z Jego Męki. Następna osoba relacjonowała to samo doświadczenie. Jezus odnosi się do tego fenomenu w NB 86:5, 6 gdzie On mówi: "Jesteście dobrze uświadomieni o głębokości Moich ran, i Ja pozwoliłem wam poznać jak bardzo cierpię wydzielając z waszych oczu łzy krwi." (19 października 1996 to zostało zeznane przez kogoś, kiedy Vassula przemawiała w Dublinie, Irlandia.)
Jedna kobieta podróżowała kilka setek mil, żeby usłyszeć o orędziach. Ona chciał przedstawić swoich rodziców Prawdziwemu Życiu w Bogu i była rozczarowana, że tylko jej matka będzie jej towarzyszyć (bardzo niechętnie), zwłaszcza, że jej matka cierpiała na chroniczny ból w stawie kolanowym, i była zaplanowana chirurgiczna ich wymiana. Córka czuła, że jej matka nie miała pojęcia, czego się można spodziewać i była ona zdziwiona, kiedy jej matka podeszłą z nią, żeby się za nią pomodlono w czasie serwisu uzdrawiającego. Vassula pomodliła się za jej kaleką matkę, która następnego dnia była w stanie chodzić bez bólu po raz pierwszy od wielu lat. Jej poprawa utrzymywała się przez ostatnie dwa miesiące. Medyczne badanie będzie zrobione, żeby potwierdzić, czy Pan udzielił cudownego uzdrowienia.
Inny raport przyszedł od mężczyzny, który upadł dwa lata temu i zerwał mięśnie w swojej nodze.. Uraz pozostawił dużą narośl na jego lewym udzie. On od tamtej pory chodził w wydanym orzeczeniem o kusztykaniu. Modlono się z niego i później tej nocy, „Obudziłem się o 3:00. Kiedy modliłem się na Różańcu, żeby zasnąć, ostry ból chwycił mnie w lewym udzie. Kiedy ból ustąpił, odkryłem, że duża narośl znikła. Zniknął także obrzęk i sztywność. Moje chodzenie powróciło do normy.” On wierzy, że on otrzymał uzdrowienie od Boga jako wynik uczestniczenia w „Wieczorze z Vassulą Ryden.”
Vassula przebywała w domu Thecli Johnides, Greko – Prawosławnej, która to zaaranżowała i kilka wcześniejszych konferencji dla Vassuli. Kiedy ona powróciła po odprowadzeniu Vassuli na Lotnisko LaGuardia widziała ona tęczę nad swoim domem i nad domami kilku wolontariuszy Prawdziwego Życia w Bogu w sąsiedztwie.
Chicago, niedziela 25 październik:
O. „X” otworzył prezentację prowadząc nas w modlitwę z głębi serca do trzech Boskich Osób Trójcy Świętej. Ojciec Holup jest pastorem specjalnie pobłogosławionego Kościoła Wniebowzięcia w Ashkum, Illionis, gdzie on gościł Vassulę w sierpniu 1997. Ojciec Edward O’Connor, C.S.C. z Uniwersytetu z Notre Dame przemówił potem krótko. Jego studium o pozycji Watykanu na temat orędzi Vassuli (Vassula i KNW, Trinitas, 1998) zostało entuzjastycznie przyjęte przez czytelników. On przyjechał do Chicago, dzień po lub trochę dłużej po powrocie z Naju, Korea. Cierpiąc na męczące skurcze pleców, on myślał, ze będzie musiał mówić siedząc. Jakkolwiek, przed samą prezentacją, Vassula modliła się za niego i ból ustąpił wystarczająco dla niego, żeby móc stać i przemawiać.
Ojciec O’Connor przemawiał o proroctwach Nowego Testamentu, nawiązując je do komentarzy dotyczących pism Vassuli, o których on powiedział, ze nie sprzeciwiają się w żaden sposób z nauczaniem Kościoła. On wielokrotnie powtarzał o swoim wsparciu dla orędzi i upewnił słuchaczy, ze Vassula może swobodnie prezentować orędzia. On upewnił swoja publiczność, ze wiernym Katolikom wolno czytać jej pisma, uczęszczać na jej wykłady i nawet je promować.
Po przemowie Vassuli, mała Maria Petropoulis, Greko- Prawosławna „żyjąca święta” z Milwaukee, która widziała Jezusa pojawiającego się nad Vassulą w czasie jej przemowy w listopadzie 1996 w Minneapolis (zobacz newsletter 12 z lutego 1997), powiedziała nam, ze tym razem ona widziała Błogosławioną Matkę na miejscu twarzy Vassuli. Maria nauczyła się trochę angielskiego od ostatniego razu, kiedy rozmawialiśmy: „Kocham cię, Vassulo,” ona powiedziała i uczyniła prawosławny znak krzyża kilka razy. Tym razem ona i członkowie jej rodziny, którzy z nią przyszli widzieli jasne światło otaczające wizerunek Jezusa na Świętym Całunie z przodu podium.
Przed opuszczenie Minneapolis następnego ranka, O. Victor z Wschodniego Obrządku katolickiego Kościoła Naszej Pani z Libanu celebrował wspólnie Mszę z Ojcem O’Connor.
Minneapolis/ Św. Paweł, 26 październik
Było jeszcze jedno małe, ale wdzięczne i uważne zgromadzenie w liceum HillMurray w Św. Pawła zarządzanej przez klasztor Benedyktynów. John Campbell przyjął Vassulę wspólnie z Cecile Muehlbaur, która wcześniej gościła Vassulę dwa lata temu. John jest Benedyktynem Trzeciej Reguły, który jest bardzo skuteczny w budzeniu świadomości specjalnego znaczenia tych orędzi, które mają dla Benedyktyńskiej Reguły. W Prawdziwym Życiu w Bogu, Jezus odnosi się do Wielkiej Św. Gertrudy, Benedyktyńskiej zakonnicy i doktora Kościoła, która doświadczyła takiej samej duchowości z zażyłości z Jezusem, jakiej Vassula doświadcza.
W orędziach Jezus wyjaśnia jak Św. Gertruda została zaproszona, żeby czcić Jego najświętsze Serce i że, kiedy Św. Jan Ewangelista ukazał się jej i pokazał jej "wartość ukrytych Skarbów w Moim Sercu, jej oczy płakały deszczem łez Radości, kiedy ona widziała te boskie Skarby." (Zesz. 87:1617, zobacz także Newsletter 13 maj 1997). John przedstawił kilku Benedyktyńskim mnichom i siostrom orędzia Prawdziwego Życia w Bogu i oni doświadczyli w wyniku tego taką miarę radości, jak ich siostra Niebieska, Św. Gertruda doświadczyła. Ewangelizacja orędzi Johna Campbell w ten sposób doprowadziła nasze istnienie do zakwaterowania w Benedyktyńskim Klasztorze i do tego, ze przemowa Vassuli miała mieć miejsce w ich szkole.
Doświadczenie Johna tak wielu Benedyktynów będących otwartymi na orędzia jest porównywalne z innymi częściami SZ i w Europie. Na przykład we Francji, ostatniego roku grupa Benedyktyńskich zakonnic apelowała do Vassuli, żeby przemawiała do nich, kiedy oni usłyszeli, ze będzie przemawiać gdzieś indziej we Francji ostatniego roku.
Przedstawiając Vassulę tego wieczoru, Nicky wspomniał, ze te obecne tezy dzielą się z trzema ważnymi głosami prorockimi Św. Brygidy ze Szwecji, Św. Małgorzaty Marii Alocoque z Francji i Vassuli. On zanotował kilka podobieństw pomiędzy nimi, jeden fakt, ze Św. Brygida przeniosła się do Rzymu i żyła tam, próbując wypełnić misję, którą dał jej Pan, żeby założyć nową religijną regułę. Vassula przeniosła się do Rzymu we wrześniu, kiedy jej mąż podjął tam nowe obowiązki.
To przywodzi na myśl inne połączenie: pierwszy raz, kiedy Vassula przemawiała w Sztokholmie, Szwecja, to było w Katolickiej Katedrze. Kiedy ona przemówiła ja zauważyłem, że za jej lewym ramieniem był witraż przedstawiający Św. Brygidę z piórem w ręku, gotową do przyjęcia dyktanda. W czasie swojego życia Brygida także otrzymywała wizje i orędzia od Jezusa i Naszej Błogosławionej Matki. Św. Brygida także miała wpływ na Papieża, poprzez rzeczy, które zostały jej bosko objawione dotyczące Ojca Świętego, o których Ojciec Święty wiedział, ze tylko Niebiosa będą wiedzieć. W zeszycie 89 (str. 2934), Vassula otrzymała wewnętrzna wizję Ojca Świętego na modlitwie przed świtem i ona zapisuje jak w dyktowaniu słowa, które ona słyszy, ze on wypowiada modląc się za swoich prześladowców i do Matki Boga, żeby kontynuowała wstawianie się za nim i za wszystkimi dziećmi Bożymi jak Ona wstawiła się ratując jego życie z próby zamachu w czasie Święta Naszej Pani z Fatimy.
Vassula nie wie, czy te słowa, które otrzymała w wiadomości, były dosłownymi słowami Papieża, ani żadne ludzkie istnienie tego by nie wiedziało, ale Ojciec Święty, który ma kopię tej wiadomości, wie.
Jednym z głównych tematów Nicky jest tendencja teologów i duchowieństwa do lekceważenia powagi proroctwa dzisiaj. „Sugerując, ze Bóg nie ma nic więcej do powiedzenia jest obraźliwe i prawdopodobnie nawet bluźniercze. „on wierzy. Tradycja proroctwa Chrześcijańskiego zawsze byłą żywa i tak pozostaje w naszych czasach. W Starym Testamencie prawie wszyscy prorocy byli mężczyznami. Ale od Nowego Testamentu oni byli w większości kobietami. Jedna rzecz, która się nie zmieniła: prorocy nigdy nie byli popularni. Dzisiaj bardziej niż kiedykolwiek wydają się być prześladowani przez teologów, „którzy dyskredytują proroctwo jakby ono reprezentowało współzawodnictwo z ich autorytetem.”
Nicky także wskazał, że Protestancka „Reformacja” rozjątrzyła podejrzenie o proroctwie, jako, że autorytety Kościoła stały się nieufne wobec tego cokolwiek było z poza Biblii i Tradycji. Było powszechne uzasadnienie, że prorockie objawienie skończyło się z upływem Wieku Apostolskiego, z chwilą śmierci Św. Jana Ewangelisty. Nicky wskazał, że ten punkt widzenia został rozwinięty poprzez złe tłumaczenie łacińskiego zwrotu „uzupełniać,” który wskazywał, że proroctwo się nie skończyło lub dobiegło końca, ale że Jezus był wypełnieniem, uzupełnieniem objawionej prawdy.
Nicky także wskazał, że Protestancka „Reformacja” rozjątrzyła podejrzenie o proroctwie, jako, że autorytety Kościoła stały się nieufne wobec tego cokolwiek było z poza Biblii i Tradycji. Było powszechne uzasadnienie, że prorockie objawienie skończyło się z upływem Wieku Apostolskiego, z chwilą śmierci Św. Jana Ewangelisty. Nicky wskazał, że ten punkt widzenia został rozwinięty poprzez złe tłumaczenie łacińskiego zwrotu „uzupełniać,” który wskazywał, że proroctwo się nie skończyło lub dobiegło końca, ale że Jezus był wypełnieniem, uzupełnieniem objawionej prawdy. "ożywić nas w Twoją czystość, przekazać nam pobożność Twoich Świętych, tak, żeby nic nieczystego nie mogło znaleźć do nas dostępu."
Vassula powiedziała, że Prawdziwe Życie w Bogu jest jak szkoła. "Ja zostałam wychowana i wyedukowana w tej szkole. Wszystko, co wiem, i to, co usłyszycie dzisiaj pochodzi z bezpośredniego dyktanda Boga Ojca, Boga Syna, Boga Ducha Świętego. Nie miałam katechizmu i czasu odkąd zaczęła się ta misja, żeby nawet otworzyć książkę o teologii."
Bóg, ona wskazała, prowadzi nas do modlitwy, potem przyciąga nas do wyższych poziomów modlitwy i do życia kontemplacyjnego. "I kontemplacyjne życie jest otwarte dla wszystkich, którzy mają ochotę i którzy zdecydowali się z całego serca na Boga, bez znaczenia, jaka jest ich stacja życia. On podnosi nas do Siebie, żeby żyć Prawdziwym Życiem w Nim."
"W orędziach On dzieli z nami Swój ból z powodu dzisiejszego odstępstwa, które jest tak upowszechnione jak nigdy przedtem. Ten wiek odrzucił Boską Prawdę. W naszym niebezpieczeństwie, Bóg interweniuje dając takie charyzmaty, jaki On dał Vassuli, "bez żadnej zasługi z mojej strony, ponieważ nie mam żadnej, ale dla dobra Kościoła. Pomimo, ze to przyniosło mi korzyść, to nie jest tylko dla mnie."
Bóg naucza, trenuje i poprawia "ale zawsze z czułością, ponieważ On jest źródłem miłości. Ja czuję tak wielką miłość Jezusa," mówi Vassula, "że nawet nie uważam, ze mi nakazuje" lub, ze On był surowy wobec niej jak niektórzy myśleli, kiedy czytali orędzia, ale oni nie słyszą Jego delikatnego głosu tak jak Vassula.
Znaki Końca Czasów są z nami: Odstępstwo i Duch Buntu. "Bóg interweniuje, żeby ostrzec i zaopiekować się Swoimi dziećmi. Bóg zawsze podnosi duszę, nigdy jej nie miażdży; więc orędzie Prawdziwego Życia w Bogu jest nadzieją, ponieważ Jego obietnicą dla tych czasów jest straszne wylanie Jego Świętego Ducha. „On nigdy nie narusza naszej wolności i On mówi: "Ani nie przychodzę, żeby wam rozkazywać, Ja przychodzę do was z powodu Mojego Miłosierdzia; żeby dać wam swobodnie pełnie poznania Mojej Woli.. ja przychodzę nie żeby dodawać nowe rzeczy do tego, co zostało już wam dane (Pismo i Tradycja) ale przychodzę żeby umieścić Moje Królestwo w środku waszych serc." Vassula dodała, ze nawet, jeżeli serce jest zimne jak lód, Bóg zapali je i przyprowadzi z powrotem ponownie do duchowego życia. Żeby to zrobić On chce, żebyśmy pozostali mali.
Kiedy Vassula sprzeciwiła się, że ona byłą „niczym”, więc jakby ona mogła „ożywić „ Jego Kościół? On powiedział jej, że On chciał niczego "tak będę mógł pokazać.. Moja władzę." Kiedy On powiedział, Vassuli, żeby pozostałą „niczym” ona czuła się jakby On mówił ”Nie waż się być czymś.” Umrzyj dla siebie, tak, żeby Mój Duch Święty mógł oddychać w tobie. „ Ufajcie Mu, ona powiedziała, że On wie, co jest najlepsze dla was. Jezus narzeka teraz i potem, Vassula powiedziała, że "niektórzy z nich nie ufają Mi wystarczająco." "On da tylko to, co dusza może znieść, nie więcej; On nigdy nie zmiażdży was misją, ale zawsze daje łaski, których potrzebujecie w odpowiedniej dawce."
Ze wszystkich skarbów Jego Najświętszego Serca, które On nam oferuje poprzez orędzia, „największym i najbardziej wznoszącym boskim bogactwem jest posiadanie Samego Boga. To przychodzi poprzez dawanie siebie jako niewolników Jego miłości. Wtedy On może „sprzedać” nas całemu światu jako niewolników, jak On był sprzedany. Kiedy dusza będzie opływała miłością, stanie się ona tak spragniona jak Bóg Dusz. "Kiedy przyciągnę was do ślubnej komnaty Mojego Serca, wasza dusza dobrowolnie rzuci się w świat, żeby przyciągnąć wszystkich grzeszników do przemiany i do Kochania Boga."
"Żeby kochać, trzeba służyć z miłością. Służąc z miłością, przybywa się do doskonałości w miłości.” Bóg nie poprosił Vassuli, żeby szła i służyła Mu, aż dopiero po trzech latach oczyszczania i formowania nauczył ja służenia Jemu z miłością. Kiedy On wysłał ją, ona powiedziała, "On nigdy mnie nie zawiódł. Nigdy się nie bałam; On nigdy nas nie zostawia samych."
Na zakończenie, Vassula modliła się do Świętej Trójcy, żeby uzdrowić duchowo tych obecnych. Podeszło trzech księży z publiczności, każdy zaoferował piękne spontaniczne modlitwy o uzdrowienie i razem pobłogosławili grupę, co było doskonałym zakończeniem do tego bardzo błogosławionego wieczoru.
Następny ranek był wolny, więc był czas na podzielenie się pośród tych, którzy zostali na noc w klasztorze. Siostra Lucy Astuto, która śpiewała pięknie na prezentacji ostatniej nocy i będzie też ponownie w Św. Louis w następnym okresie, opowiedziała historię o darze Jezusa dla niej w Omaha, gdzie ona organizowała tam Maryjną Konferencję 1993. Ona zaprosiła Vassulę i została uderzona nawałnicą protestów. Cała krytyka i schlebianie jej po to, żeby odwołać przemowę Vassuli było tak męczące i S. Lucy miała ciężkie serce, kiedy odprowadzała Vassulę do jej pokoju hotelowego, pomagając jej z bagażem. Kiedy ona położyła walizkę i zaczęła odchodzić, zobaczyła Jezusa stojącego w miejscu Vassuli. Jego ramiona były otwarte a Jego głowa przechylona. Ona wiedziała, ze On zapraszał ją żeby rzuciła się w Jego ramiona dla uspokojenia. Ona poszła do Niego i doświadczyła „najdoskonalszego i najczulszego uścisku”, który kiedykolwiek czuła. To było jakby On nie trzymał ja jedną chwilę dłużej niż by ona chciała, ale dał jej poznać, że był wdzięczny za przyjęcie Go, za przechodzenie poprzez całe cierpienie ze względu na Niego i dla Jego orędzi.
Vassula nie wiedziała o doświadczeniu S. Lucy przedtem, ale powiedziała: „On jest tak czuły, On się wzrusza. On chciał okazać Swoją wdzięczność poprzez ukazanie się na mim miejscu. Potem ona dodała z chichotem „Ja zastanawiam się gdzie ja wtedy byłam. Gdzie On mnie umieścił? W rogu pewnego miejsca?”
Vassula także podzieliła się z nami niektórymi naukowymi testami, które zostały przeprowadzone na niej w czasie dyktanda, takie jak czas, kiedy francuskiemu neurologowi, Dr Philippe Loron z Paryża pozwolono być obecnym i zakończyło się to prawie mocowaniem się ramion z Panem. Vassula powiedziała, ze, kiedy Dr Loron próbował zatrzymać jej ramię, kiedy Jezus je prowadził w czasie dyktanda ona czułą taką siłę w nim, że była pewna, ze mogła wygiąć stalowy pręt z łatwością. W tym czasie Dr Loron czuła takie gorąco w swoim ramieniu, czole i piersi, że on myślał, ze musiał być bardzo czerwony i pocić się obficie, ale nie. Jakiś czas później na Mszy, on służył jako eucharystyczny ministrant rozdając Komunię, on zaczął czuć taki sam rodzaj ciepła w swoim ramieniu, na czole i w piersi, tak jakby Jezus pozwalał Sobie być rozpoznawanym raz jeszcze „ w czasie dzielenia Chleba.”
Lakeland, Floryda, 28 październik
Tak jak w 1996, gospodarzem Vassuli była Fran Vander Poel, w towarzystwie swojego męża, matki i sióstr. Po pieśniach śpiewanych przez piękny chór łącznie z Fran, jej siostra Maureen dała świadectwo o tym jak orędzia doprowadziły ją do głębokiej duchowej przemiany. Przed samym przedstawieniem Nicky, rozmawiałem o książce o nauczaniu proroctwa, z Dr Helen Tzima Otto. Ostatnia książka Dr Otto, „Kiedy Niebiosa Otworzą Pieczęcie i Otworzą Zwoje” jest wspaniałym studium o Chrześcijańskim proroctwie, które podkreśla zawartość orędzi Vassuli i Ojca Stefano Gobbi nie tylko z Biblijnymi proroctwami, ale także ze wszystkimi prorokami Pana i świętymi, mówi nam o więcej niż trzech tysiącach lat.
Po przedstawieniu przez Nicky, Vassula zaczęła od przywołania uwagi na niektóre nowe materiały, które były dostępne, takie jak mała, niebieska książka przewodnictwa dla grup modlitewnych Prawdziwego Życia w Bogu. To zawiera przewodnictwo napisane przez Vassulę i modlitwy, które ona wybrała z orędzi, włączając w to medytacje dane przez Jezusa na każdą tajemnicę Różańca i na każdą Stację Krzyża. Przewodnik, ona powiedziała, jest używany przez grupy modlitewne na każdym zamieszkałym kontynencie. Grupy modlitewne są małymi „winnicami”, które Jezus sadzi wszędzie na „pustyni” na całym świecie, ona nam powiedziała.
Jezus mówi jej, że tym razem "Nikt Mnie nie zatrzyma. Jestem znany z tego, ze obalam imperia, żeby Moje słowo się przedostało". Vassula zauważyła, ze tak jak On jej powiedział wcześniej, kiedy rzeczy rozwijały się powoli, jego orędzie będzie wzrastać z małego strumyka w wylewającą się, szeroką rzekę i w końcu w ocean.
Vassula relacjonowała ze swoim naturalnym poczuciem humoru, jej pierwsze doświadczenie, z podpowiedzią jej anioła, żeby zwrócić uwagę duchowieństwa na orędzia. W Dacca, Bangladesz, ona mieszkała naprzeciwko katolickiego seminarium, gdzie ona w końcu spotkała jej pierwszego duchowego doradcę, O. „X”. Ona poszła tam wieczorem o szóstej i krążyła po dziedzińcu, gdzie ona spotkała księdza, który miał wieszać pranie. Ona powiedziała mu: "Zostałam wysłana przez mojego anioła; tutaj jest orędzie.” Ja powiedziałam to jasno, jakby ktoś mógł mi uwierzyć.” On popatrzał na nią przez chwile, wiedząc, że ktokolwiek przychodzący w sobotę wieczór, będzie problemem. Potem on zapytał, „Biedna kobieto. Gdzie jest twój mąż?” Kiedy ona powiedziała księdzu, że był poza krajem, ksiądz pomyślał, ze zrozumiał; to była jedna z tych emigrantów Europejskich, których mężowie zostawiają je same za długo i „one po prostu wariują.” On zapytał ją, „Czy słyszałaś o chorobie zwanej schizofrenia?”
„Z cierpliwością”, Vassula nam powiedziała, "której uczyłam się od Jezusa, byłam w stanie, pokazać mu, że nie była szalona i po trzech miesiącach on zaczął wierzyć, że to może być na prawdę coś od Boga."
Następnie Vassula mówiła, jak Pan chce od nas, żebyśmy porzucili siebie Jemu i zaoferowali Jemu naszą wolę każdego dnia. Jeżeli tak zrobimy, Jego Duch Święty może nas przemienić w „kopie Jego Samego”. To jest orędzie nadziei, nie „mroku i zatracenia,” ona powiedziała. "Orędzia, które mówią wam, żebyście gromadzili wielkie ilości jedzenia i zapasów nie są od Boga. On chce od nas, żebyśmy zmienili nasze serca, nie nasze lodówki ani nasze spiżarnie."
Po przemowie Vassuli ona modliła się za ludzi indywidualnie. Wielu doświadczyło głębokiej wdzięczności za wieczór, kiedy wychodzili. To było zwłaszcza dobrze zorganizowane i można było poczuć silnie obecnego Ducha. Jedna kobieta poprosiła czy by Vassula mogła podpisać jej książkę. To jest normalnie nie możliwe po prezentacji i ja jej powiedziałem, że oprócz tego, że Vassula wyszła jakiś czas temu i już prawdopodobnie poszła do łóżka. Ale ja wziąłem jej i jej przyjaciela książkę i poszedłem tam gdzie był pokój Vassuli. Kiedy drzwi windy się otwarły, byłą tam Vassula stojąca jakby czekała na podpisanie książki. Kiedy zwróciłem książki kobiecie, Maria, powiedziała mi, że wyrzuciła wszystkie jej książki Prawdziwego Życia w Bogu, ponieważ ktoś powiedział jej, że były nie dobre, potępiając je. „Teraz muszę je kupić jeszcze raz, „ ona powiedziała. Kiedy powiedziałem o tym Vassuli następnego dnia, ona powiedziała, "Dobrze dla niej; to wymaga odwagi, żeby przyznać się, że się popełniło błąd."
Na śniadaniu następnego dnia Vassula mówiła o grupie modlitewnej jej siostry na Rodos, Grecja i jak wiele łask Pan im dał. "To jest niewiarygodne jak wiele... niewiarygodne. Ja nie wiem, czemu; może, dlatego, że oni byli prześladowani i nie mieli księdza, który dałby im duchowy kierunek, którego szukali. Więc Duch Święty był ich Dyrektorem."
Ja myślałem o wielu ludziach i grupach dotkniętych orędziami, którzy przetrwali jak tak grecka grupa modlitewna przez lata pomimo trudności i „suchych” czasów. Teraz ich grupy modlitewne lub apostolaty są specjalnie błogosławione w tych dniach. Pan wydaje się wyjątkowo poruszony przez tych, którzy trwają w dążeniu do zadowolenia Go nawet w trudnych czasach i bez znaku, że ich wysiłki przynoszą owoc. Wielu, którzy zostali napełnieni zapałem i energią wydawali się zatracić serce, kiedy orędzia były atakowane i szukali w zamian innych orędzi, innych winnic. Ale w Grecji i w wielu innych miejscach nigdy się oni nie wahali. Ci, którzy gościli Vassulę i aranżowali dla niej prezentacje na tą wyprawę do Ameryki Północnej w obliczu wszystkich trudności i poświęcenia ci pociągają za sobą przykłady.
Vassula także powiedziała nam o wczesnych dniach, kiedy małe grupy zbierały się, żeby się modlić w jej domu. Jezus często sprawiał, że Jego obecność byłą znana w specjalny sposób indywidualnościom w grupie. Pewnego razu, On miał krótką wiadomość dla każdego, i On zapytał syna Vassuli Fabiana, który wtedy był małym chłopcem, "Czy Mnie kochasz?" Fabian klęcząc wtedy, był napełniony taką radością, że nie umiał jej utrzymać, Jego twarz stała się jasno czerwona i on podskoczył na nogi, mówiąc głośno: „Tak!” Jezus odpowiedział: "Zawsze Mnie kochaj, ponieważ to jest droga do Nieba". Vassula powiedziała, że to jest tak jak Jezus mówi do dzieci, z prostotą, ale wielką prawdą.
Pittsburgh, 29-31 październik
Zaproszenie Vassuli na przemowę na Konferencję Steel City Medjugorje łączyło się ze specjalnymi wyzwaniami i wymagało nowego całego stopnia wytrwałości. Zły musiał był wściekły, ponieważ szaleństwo pewnych indywidualności, żeby nie dopuścić Vassulę do przemawiania było silne. Kilku mówców wycofało się z programu, słuchając fałszywych pogłosek stwierdzonych przez niektórych, że pochodzą z biura Nuncjusza Papieskiego z Watykanu w Waszyngtonie, D.C. – że Katolikom nie było wolno zbierać się gdzie Vassula przemawiała. Ale organizator corocznego wydarzenia, Dr Sam Wuslich, ma wielkie oddanie i ufa Naszej Błogosławionej Matce. On modlił się i wykonał swoja pracę w badaniu, jaka naprawdę była pozycja Watykanu. On wierzył, ze Nasza Pani chciała, żeby on gościł, Vassulę i im były bardziej usilne wysiłki, żeby zatrzymać ją, tym bardziej on przeciwstawiał się. Jego zespół wolontariuszy także miał wiele do zaoferowania i musiał być wielkim zadowoleniem dla Pana w ich pełni wiary do jego woli, tak jak oni ją postrzegają. Każdy mówca, który odmówił został zamieniony przez kogoś, kto oddał inspirującą prezentację i który okazał się być wspomagający Vassulę i orędzia Prawdziwego Życia w Bogu. Na koniec publiczność była większa niż ostatniego roku i konferencja miała wielu nowych mówców, którzy zostali przyjęci entuzjastycznie.
Jednym z nich był Wiel. Sverker Tronet, Szwedzki Luterański Duszpasterz, który jest pastorem kościoła poza Sztokholmem. Ojciec opisał konsekwencje oddzielenia od Rzymu przez Kościół Szwedzki w XVI wieku. Publiczność przerwała jego przemowę kilka razy energicznymi brawami, kiedy on wyjaśniał sprawę, że jedyną nadzieją na przetrwanie Kościoła w Szwecji dzisiaj, bo on jest podkopywany przez liberalne teologie i nowoczesność, jest powrót do „owczarni Piotra”. Żeby zachować prawdziwą wiarę Kościół Szwedzki musi odnowić swoją wierność Ojcu Świętemu i rozpoznać Błogosławioną Dziewicę Maryję matkę Boga i uznać jej miejsce jako Matki Kościoła.
Tego roku Ojciec Tronet modlił się na Różańcu w swoim kościele z niektórymi ze swoich parafian każdego dnia w miesiącu sierpniu. Oni modlili się przez piękną figurą Naszej Pani ze Szwecji, która odwiedziła dużą liczbę kościołów w całej Szwecji w czasie ostatniego roku.
Wiel. Tronet opisał także jak Papież Jan Paweł II ostatnio działał zdecydowanie w swojej zdolności jak pasterz Powszechnego Kościoła. Świeccy Szwedzi byli bezsilni, żeby usunąć niewymownie bluźnierczą wystawę dzieł z głównej katedry. Arcybiskup Kościoła w Szwecji, który pozwolił na wystawę, miał zaplanowaną audiencję z Papieżem. Tydzień przed spotkaniem, papież poinformował arcybiskupa, że nie jest proszony w Watykanie. Słowami Ojca, „Szwedzi, którzy nigdy nie podziękowali Bogu za Papieże Jana Pawła II, zrobili to tego dnia,”
Ojciec zakończył swoją prezentację czytając orędzia z Prawdziwego Życia w Bogu dotyczące jedności. On powiedział jak on był pod silnym wpływem orędzi, które otrzymuje Vassula. On potwierdził, że nigdy nie znalazł w nich nic tylko kompletną zgodność z Pismem i nauczaniem Kościoła. W świetle swojej wiary w orędzia, on organizuje rekolekcje w Szwecji, żeby promować świadomość o orędziach Prawdziwego Życia w Bogu.
Kiedy on skończył, Wiel. Tronet otrzymał owację na stojąco. Jeden z Katolickich księży podszedł do podium i poprosił publiczność, żeby dołączyła do niego w modlitwie za ”tego odważnego księdza”, żeby był chroniony i wzmocniony do znoszenia jakichkolwiek prześladowań, które on spotyka mówiąc prawdę tak silnie.
Było zaplanowane, ze Vassula będzie przemawiać tylko raz, ale ona oddała swój dzień odpoczynku na przemowę po raz drugi i wgłębiła się głębiej w niektóre tematy orędzi. W piątek ona zaczęła od dyskutowania, o tym jak Jezus kontynuuje odkrywanie więcej o Duchu Świętym, ponieważ my wiemy tak mało o Nim. Ona powiedziała, że Druga Pięćdziesiątnica, jest długotrwała i już się zaczęła.
Mówiąc o Małżonce Ducha Świętego, Błogosławionej Dziewicy Marii, Vassula powiedziała "Chciałabym, żebyśmy wszyscy mogli podzielić się charyzmatem usłyszenia głosu Jezusa, kiedy On mówi o Naszej Błogosławionej Matce. To jest uniesienie niemożliwe do opisania."
"przychodzicie posłuchać tego, co mówię o orędziach, ponieważ Duch Święty kładzie ten pęd, żeby iść i słuchać. Duch Święty łaski uchwyci wasze serce i wciągnie was w prąd. Nie opierajcie się Duchowi Świętemu, ale pozwólcie sobie być niesionymi. Nie oceniajcie Ducha Świętego. Wasza myśl będzie przemieniona, żeby stała się tą z umysłu Boga. Wzrośniemy duchowo, ucząc się zażyłości z Bogiem, ucząc się rozumienia Pisma i kochania go. Bóg naucza nas jak kochać, jak wejść w życie nieustannej modlitwy, w którym pragniemy Boga, tęsknimy za Bogiem przez cały dzień."
"To jest modlitwa bez słów, kontemplacyjna, najwyższa modlitwa. Uczymy się żyć największym przykazaniem ze wszystkich: kochać Pana naszego Boga z całego naszego serca, z całego naszego umysłu i cała naszą duszą. Jesteśmy niesieni przez Ducha Świętego do wyżyn radości poprzez poznanie Boga, kochanie Go, i poprzez to, że mieszka w nasz."
Vassula powiedziała, że wszystko, czego się nauczyła nie pochodzi z książek, ale została nauczona przez głos Boga, który ona słyszy wewnętrznie. Ona nie ma czasu, żeby czytać przy jej stałym podróżowaniu i obejściu do pielęgnowania. Jej mąż musi także podróżować dużo i często, kiedy ona wraca” to lodówka jest tak pusta, ze jest echo.” To jest jeszcze jeden przykład bycia „echem echa”, ja myślałem.) Vassula żyje tym życiem modlitwy, pisząc dyktanda i podróżując, żeby rozszerzać orędzia od dziesięciu lat. W rzeczywistości, pod koniec listopada, 1998 r. jej Anioł daniel przyszedł do niej. Ona widziała go wewnętrznie jak on narysował jej ręką rysunek siebie kłaniającego się przed nią i ofiarującego jej czerwony kwiat żeby uczcić dziesiątą rocznicę, kiedy pierwszy raz ona wyszła, żeby publicznie przemawiać o orędziach.
W czasie jej drugiej przemowy na Konferencji w Pittsburghu w sobotę rano, ona wyjaśniał, co Duch Święty ma na myśli, kiedy On obiecuje, ze zrobi z nas „hymn dla Hymnu; amen dla Amen”. Kiedy On mówi, jego głos i Jego słowa są tak piękne, ze są one jak muzyka, jak hymn. Nasza modlitwa i uwielbienie wtedy będzie jak hymn dla Hymnu, jak odpowiedź Dawida na usłyszenie Boga mówiącego, żebyś tał się Pieśnią dla Pieśni. ‘Amen’ oprócz bycia zakończeniem naszej modlitwy znacząc „to jest to” także oznacza” Ten Wierny i Prawdziwy’, więc Duch Święty doprowadzi ans do zakończenia naszej modlitwy z ‘amen dla Amen’.
Ta obietnica jest szczególnie znacząca dla naszych czasów, kiedy, Vassula powiedziała, my staliśmy się zimni i zapomnieliśmy o słodkości i czułości Bożej miłości. "Ktokolwiek tego doświadczy, ich serca są zapalone ponownie i oni zawsze pragną więcej."
Słysząc to w perspektywie dla mnie, kiedy nie zawsze jestem w stanie wyrazić się o wyjątkowości orędzi Prawdziwego Życia w Bogu. W Trinitas często radujemy się słysząc od ludzi, którzy właśnie odkryli orędzia. Oni są poruszeni w sposób, którego nigdy nie doświadczyli przedtem. To może być prawdziwe dla kogoś, kto uczęszcza na Mszę dziennie lub dla kogoś, kto był bardzo daleko od Boga. W oby przypadkach oni pragną więcej i Vassula przypomniała nam, to, dlatego Jezus mówi "Mój Duch Święty jest wewnętrzną siłą Mojego Kościoła.. bez Mojego Duch Świętego nawet Moi uczniowie nie zrozumieliby w pełni Moich nauk."
"Poprzez Ducha Świętego," powiedziała Vassula, "My jesteśmy zainteresowani Panem i to przynosi pokój, którego świat nie może dać. Odnowa Ducha Świętego przyjdzie poprzez ogień. Kiedy części zaczną się stapiać, będziemy wiedzieć, ze wypełnienie odnowy Duch Świętego nadchodzi: Nowe Niebiosa i Nowa Ziemia."
Pan mówi Vassuli: "To, dlatego musisz polegać na Mnie i pobierać twojego ducha od Mojego Ducha tak, żebyś mogła iść śpiewać i skandować Mój Hymn Miłości narodom; to, dlatego zaprosiłem cię, żebyś odbyła twoja pielgrzymkę i twoja ucieczkę wewnątrz mojego Ciała.." [Zeszyt 92:13]
Otrzymaliśmy wiele świadectw i podziękowań od ludzi, którzy uczestniczyli w Konferencji w Pittsburghu i słyszeli silne prezentacje Vassuli. Jeden z nich powiedział, że to było nadzwyczajne wypełnione Duchem zebranie i wydaje się, ze ty jest wielki przełom dla Hymnu Miłości Pana z Nieba, Prawdziwego Życia w Bogu.
Kanada
Następnego dnia, 1 listopada, Vassula i Niels Christian zakończyli pierwszą fazę wyprawy z prezentacją w Londynie, Ontario. Pan mówi Vassuli, że Jego Duch Święty jest prześladowany jak nigdy przedtem, nawet do stopnia szaleństwa. Wyzywające okoliczności przygotowania na prezentację w Ontario potwierdziły to, tak jak się stało w Nowym Jorku i Pittsburghu. Gospodarz w Londynie, Bill Onstein, zawierzył ślepo i ufał, że podąża za prowadzeniem Ducha Świętego zapraszając Vassulę na obszar, który wydawał się zwłaszcza zimny na prorockie objawienia ogólnie a szczególnie na orędzia Vassuli. Mówiąc po ludzku, to nie miało dla niego sensu, ale on podążał za silnym impulsem, żeby planować duże zgromadzenie w każdym bądź razie.
Czując potrzebę prowadzenia wiernych w ich zdolności rozróżniania dotyczącej orędzi Prawdziwego Życia w Bogu, wykonano ogłoszenie rankiem w dzień prezentacji na każdej Mszy w każdym Kościele na tym obszarze, radząc katolikom, żeby nie uczestniczyli. Vassula poszła na niedzielną Mszę do Katedry i pogrożono jej wiadomością skierowaną przeciwko niej. Po Mszy ona przedstawiła siebie celebrującemu księdzu, który przeprosił, że przeczytał taką rzecz w jej obecności. W rzeczywistości, to było nadzwyczajne działanie podjęte w Kanadzie przeciwko Greko- Prawosławnym z Rzymu, zaproszonych przez świecką osobę żeby przemawiali w publicznym miejscu.
Widoki na duży zwrot wydawały się nikłe, ale jak wiemy, z Panem wszystko jest możliwe. Autobusy przyjechały z bliska i daleka i centrum zjazdu było wypełnione blisko tysiącem dusz, spragniony słodkości i czułości miłości Boga.
Pośród nich było kilku Greko- Prawosławnych. To może być w większości dzięki wysiłkom Jim Peters, Greko – Prawosławnego, który był gospodarzem prezentacji Vassuli w Greenville, Północna Karolina w sierpniu 1997 r. Jim jechał z Atlanty do Nowego Jorku, żeby wesprzeć tam prezentację Vassuli. Potem jechał do Kanady, żeby wesprzeć tam jej rozpowszechnianie Orędzi.
Podobnie w francuskojęzycznej Kanadzie, gdzie Vassula zaczynała drugą fazę tej wyprawy do Ameryki Północnej mniej niż trzy tygodnie później, zwrot był zaskakujący. Francuscy Kanadyjczycy byli praktycznie pierwszą narodowością, która gorąco przyjęła orędzia we wczesnych latach, 1990 ale ostatnio wydawali się stosunkowo zamknięci na orędzia po różnych atakach przeciwko nim. W Ottawa i Shawinigan, Quebec, jakkolwiek, było dobrze ponad tysiąc ludzi, którzy zebrali się niezauważenie, żeby być napełnionymi ”chlebem, który trwa” i „pokojem, którego świat nie może dać.” "Ja naprawdę wylałem na was boskie łaski, tak, żeby ludzie mogli także z nich skorzystać. Wszystkie Moje Dzieła są dobre i One są ciepło przyjmowane przez czyste serce.. Ja, jak powiedziałem, dałem wam wystarczająco dużo dowodów poprzez ten Boski Skarb, pochodzący z ze skarbca Mojego Najświętszego Serca, więc nie wątpcie. Poza Vassulą, po daniu ci zewnętrznych znaków Mojej Miłości, Ja dałem wam Poznanie i Pokierowanie, stale wzbogacając cię i innych poprzez te pisma." [Zesz. 92:910]
W zajeździe gdzie przebywaliśmy na czas prezentacji Vassuli w St. Louis 19 listopada, ja dyskutowałem z gospodarzami, jak Słowo Boga może mieć wpływ daleko większy niż to jest od razu widoczne. Żona powiedziała, że jej mąż był botanikiem i on zauważył, że nasienie raz posadzone pozostaje w ziemi przez nieokreślony czas. On zauważył, że kiedy nie uprawiane przez długi czas ogrody zaczną być uprawiane i nawadniane ponownie, rośliny po wielu minionych latach wykiełkują kwiatami, zioła, warzywa, nawet długo zapomniane sadzonki marihuany pojawia się nieoczekiwanie. Ona zaobserwowała, że to jest tak jak z Duchem Świętym; kiedy raz zostaną posiane Jego nasienia w najodleglejszych zakątkach ziemi one przetrwają wieki i tylko potrzebują, żeby je uprawiać z miłością, żeby przyniosły owoce. To jest to, o co Nasz Pan poprosił Vassulę i wszystkich nas robotników na całym świecie, żebyśmy robili,
* (1998, The Verenikia Press, Rock Hill, S.C, USA 29732Â6589; tel. 803327 9637; fax. 803 3270467)
Ten raport będzie kontynuowany z relacją przypomnienia o wyprawie Vassuli do US, która miała miejsce w listopadzie 1998 z wizytami do St. Louis, Houston, Denver i San Francisco. |
