Vassula’s visit to Argentina, Uruguay and Paraguay, May 2003

Na początku tej relacji muszę powiedzieć, że w dwóch poprzednich , ustaliliśmy datę wizyty Vassuli w Argentynie i innych sąsiednich krajów, które musiały zostać anulowane poniwaz miała inne wizyty w Azji. Kiedy ostatecznie poinformowała nas, że mogła by przyjechać zaraz po rekolekcjach w Puerto Rico, wahaliśmy się w ogłaszaniu jej wizyty jak to zrobiliśmy w przeszłości, będą zmuszonym później to anulować. Jeśli Nasz Pan wysłała ją do w końcu, żeby spojrzeć na tutejszą Winnicę. Na prawdę nie czujemy się warci jej wizyty, a przez prześladowania TLIG tutaj a Argentynie ruch nie narodził się tak jak się na początku tego spodziewano, kiedy Orędzia zostały tak bardzo dobrze przywitane. Wszystko co nastąpiło po Notyfikacji, wraz z lokalnymi pismami przeciwko TLIG, spowodowało całkowite rozproszenie się zwolenników tych Orędzi. Wielu z nich przestało je czytać lub nawet wyrzuciło książki, idąc za radami pewnych kapłanów. Przez ostatnie kilka lat staraliśmy się pozyskać nowych ludzi, jak również zjednoczyć, umocnić i odżywić tych, którzy już znali TLIG. Aby tego dokonać wydrukowaliśmy dwumiesięczny newsletter, który rozsyłamy przez emial (obecnie do ponad 2000 ludzi z całego kraju) i organizujemy spotkania, na których świadczymy, dla Ana Lizarralde w różnych prowincjach Argentyny. Co więcej, kontaktujemy się z licznymi ekumenicznymi grupami i zaczęliśmy brać udział w spotkaniach ekumenicznych w różnych Kościołach Buenos Aires. W te sposób znaleźliśmy grupę osób bez uprzedzeń i wielkimi bogactwami duchowymi, których zaprosiliśmy do uczestnictwa w naszych spotkaniach modlitewnych. Myśleliśmy także, żeby dostarczyć orędzia TLIG do Paragwaju, kraju, którego Vassula jeszcze nie odwiedzała. Od samego początku zawierzyliśmy opiece Naszej Błogosławione Matki wszystkie zadania organizacyjne na te konferencje i spotkania ekumeniczne. Prosiliśmy o modlitwę także zakon Karmelitów i zakon Kartuzów. Zaczęliśmy poszukiwać miejsca, które pomieściłoby około 2000 osób. PO sprawdzeni kilku możliwych miejsc, wybraliśmy to, które uznaliśmy za najbardziej adekwatne i zarezerwowaliśmy je. Tydzień wcześniej zostaliśmy poinformowani, że była na to miejsce zrobiona wcześniej rezerwacja, która nie została potwierdzona aż do tego dnia, więc nasza rezerwacja została anulowana. I tak musieliśmy zacząć wszystko od nowa. Po wielu opóźnieniach i trudnościach, 28 kwietnia podpisaliśmy umowę najmu na Etchart Gymnasium w Ferrocarril West Club, który mógł pomieścić do 3000 ludzi. Natychmiast wydrukowaliśmy 55 000 ulotek i wysłaliśmy broszury do stacji radiowych. Równocześnie poprosiliśmy chór aby zaśpiewał na naszym potkaniu. Odrzucili zaproszenie ze względu na wewnętrzne poróżnienia, ponieważ niektórzy z członków podali argumenty, że Vassula została potępiona przez Kościół a skoro tak, więc oni nie mogą uczestniczyć w tym spotkaniu. Inne chóry oraz grupy muzyczne, o których pomyśleliśmy w drugiej kolejności, też odmówiły. Ta kwestia zasługuje na specjalne wspomnienie. Od końca 2001 r., Argentyna i Urugwaj połączyły siły aby kontaktować się i uformować grupę do zorganizowania spotkania w naszym bratnim kraju. Wszystkie nasze stania nie zakończyły się sukcesem do tego stopnia, że miesiąc przed ustaloną datą na 23 maja zostaliśmy podkuszeni, żeby poinformować Vassulę, że nie będziemy mogli zorganizować tego spotkania. Mimo to myśleliśmy o wielkim znaczeniu tego, aby dostarczyć orędzia TLIG do kraju, który wciąż o nich nie wie. Poinformowaliśmy Vassulę, że wciąż jest wiele trudności, żeby móc osiągnąć ten cel i czekaliśmy co zdecyduje w tej sprawie ( i w ten sposób Jezus pokaże poprzez nią Swoja Wolę). Brak jej odpowiedzi, sprawił ze kontynuowaliśmy z naszymi wysiłkami i chociaż nie otrzymaliśmy żadnej pozytywnej odpowiedzi, nie trąciliśmy nadziei. W tym samym czasie zaczęliśmy odwiedzać różne Kościoły chrześcijańskie, parafie i instytucje ekumeniczne. Poprosiliśmy także o wywiad dla Vassuli z Kardynałem Jorge M. Bergoglio, Arcybiskupem Buenos Aires, który nie został nam przyznany. Musimy wspomnieć, ze mieliśmy wiele pracy w drukarni z wieloma nieoczekiwanymi opóźnieniami z magazynami, newsletterami i książkami. Wszystkie koperty były gotowe żeby wysłać je do parafii i Biskupów, ale nic z tych rzeczy nie mogło wyjść z drukarki. 8 maja rankiem po Mszy Świętej zbliżył się do mnie znajomy i powiedział, że jego grupa muzyczna jest gotowa, żeby zaśpiewać podczas spotkania!!! Niesamowicie mnie to zaskoczyło ponieważ była ona tą, która powiedziała mi wewnętrznej opozycji w grupie. Zadziwiona zapytałam: czy nie mówiłaś mi, że nie będziesz mogła zaśpiewać? Na co odpowiedziała: Kiedy ksiądz, który nas prowadzi, dowiedział się o tym, porozmawiał z nami, uspokoił myśli i powiedział, żebyśmy wzięli w tym udział i zaśpiewali! Nie mogłam wyjść z zachwytu i błogosławiłam Boga za tak wielki dar. Następnie zaczęłyśmy wymieniać myśli na temat piosenek i innych szczegółów. Dałam jej także więcej informacji o TLIG, ponieważ bardzo mało wiedzieli na ten temat. W południe, kiedy byłam w biurze, otrzymałam telefon od przyjaciela, który mieszka w północnej Santa Fe, prowincji Argentyny. Zachwyciła mnie kiedy mi powiedziała, że podczas ich spotkania modlitewnego grupa miała natchnienie, żeby skontaktować się z nami i pomóc nam przezwyciężać trudności. „Czego potrzebujecie?” zapytała. Myślami objęłam całą ta liczbę nierozwiązanych problemów, z których wiele musiało być wykonanych tutaj w Buenos Aires, więc nie mogli pomóc nam z tak daleka. Nagle pomyślałam, że skoro geograficznie się usytuowani na północy kraju, więc be mogli nam pomóc zorganizować jakoś spotkanie w Asunción, stolicy Paragwaju. Wraziłam jej swoje troski odnośnie tej sprawy. Powiedziała mi, że ma przyjaciela w Posadas (Argentyna), który być może mógłby coś zrobić w tej sprawie, jednak nie w Asunción ale w Encarnación, mieście Paragwaju, bardzo blisko Posadas. Siostra jej przyjaciele była zakonnica w tym mieście. Byłam jeszcze bardziej zachwycona a moja radość była zupełna kiedy zadzwoniłam do niej tamtej nocy i potwierdziła, że wynajęli sale na 300 osób na terenie radia i stacji telewizyjnej. Co więcej stacja ta obiecała ogłaszać o konferencji cały tydzień! Dodatkowo, kilkunastu ludzi zebrało się razem, aby wydrukować plakaty i roznieś ulotki. Tego samego dnia mieliśmy jeszcze dwa spotkania, w atmosferze namaszczenia, z których oby dwa były bardzo pozytywne i zakończyły się sukcesem dla wszystkich obecnych, sprawiając, ze cieszyliśmy się dniem wypełnionym błogosławieństwami. Teraz zastanawialiśmy się co się wydarzy 8 maja. Jest to Święto Naszej Pani z Lujan , Patronki Argentyny!!!! Bez najmniejszej wątpliwości wszystko zaczęło się zmieniać od daty namaszczenia. Rzeczy zaczęły się osuwać na przód, krok po kroku. Było tak wielu ludzi, którzy nam pomagali bez żadnego osobistego interesu, że pomyśleliśmy, że niebiańska pomoc jest niemal namacalna do tego stopnia, ze uwierzyliśmy, że nic nie będzie mogło zatrzymać tego zdarzenia. Jakkolwiek nie wzięliśmy pod uwagę, że wróg będzie pracował w nadgodzinach. 19 maja zostaliśmy poinformowanie, że nie będziemy mogli zorganizować spotkania w miejscu, które wynajęliśmy, ponieważ Stowarzyszeni Piłkarskie Argentyny zdecydowało mieć rozgrywki na terenie do piłki nożnej w tym Klubie w tym samym dniu oraz o tym samym czasie i ze względu na powodów bezpieczeństwa nie było możliwości żeby odbyły się jednocześnie dwa spotkania w tym samym miejscu. Mięliśmy kolejną przeszkodę i teraz wszystko było w sytuacji bardzo krytycznej i delikatnej ponieważ rozdaliśmy już 55000 ulotek, rozmieściliśmy plakaty w miejscach o dużym natężeniu ruchu, zapłaciliśmy także za reklamy w radio i w gazetach i nie mogliśmy znaleźć rozwiązania. Prosiliśmy o modlitwy dużą rodzinę TLIG na całym świecie i poszliśmy do Klubu razem z Państwowym Notariuszem usiłując posłużyć się także ludzkimi dostępnymi sposobami. Na spotkaniu z przedstawicielami Klubu i obecnymi tam kilkoma firmami zobaczyłam, że jesteśmy w Rękach Pana. Wszystko wskazywało na to, chociaż Pan zrobił jedne mały cud, ze nie będziemy mogli odbyć oczekiwanego spotkania. W naszej gonitwie myśli rozważaliśmy nad każdą możliwą alternatywą: wynająć inne miejsce, zmienić program spotkania, zmienić dni w Paragwaju. Wszystko to było poza pytaniem, ponieważ zostały już materiały reklamowe. Zostawały tylko dwa dni!!!! O spotkaniu w Klubie, poszliśmy do pewnego szefa policji i dał nam ta sama odpowiedź! Ponieważ była to noc, nie mogliśmy już nic zrobić w tej sprawie, tak wiec po zaplanowani następnego dnia (kiedy Vassula miała przyjechać, żeby polecieć do Urugwaju następnego dnia), poszliśmy do łóżka. We wtorek odwiedziliśmy Stowarzyszenie Piłkarskie Argentyny a nawet skontaktowaliśmy się z dwoma prawnikami. Otrzymaliśmy tą sama odpowiedź, teraz dopiero byliśmy świadomi istniejących przeszkód. W południe przyjaciel poszedł do Szefa Policji żeby zaprezentować mu różne alternatywy, które pozwoliłyby, żeby odbywały się dwa spotkania jednocześnie... i dzięki Bogu i wszystkim tym modlitwom ZGODZILI SIĘ!!!!! Pracownicy Klubu byli zachwyceni, ponieważ chociaż byli oni po naszej stronie, nie mogli zrozumie jak to się stało, że pozwolono nam zrobić coś na co wcześniej nie pozwalano, co więcej, jeśli te dwa spotkania były tak odmienne. Kiedy zadzwoniłam do szefa policji, żeby podziękować mu za jego dobrą wolę i za dostarczone rozwiązania, pozostawił mnie oniemiałą kiedy odpowiedział: „Myślała Pani, że futbol wziąłby górę nad Bogiem?” Nie był to ostatni atak. W kilku prawosławnych i katolickich wspólnotach było kilkanaście komunikatów przeciwko TLIG, jako coś heretycznego, nieznanego Kościołowi i dlatego zalecali nie uczestniczyć. Jakkolwiek musimy także wspomnieć, że ku naszemu zachwyceniu i radości, spotkaliśmy się z otwartością ze strony kilkunastu protestanckich, anglikańskich, luterańskich i metodystycznych pastorów, podobnie jak katolickich kapłanów. Pomimo wszystkich naszych potknięć nie chcieliśmy niepowodzeń w skupieniu się na naszych celach: dać ciepłe przywitanie wszystkim tym, którzy mieli uczęszczać, stworzyć nastrój modlitwy, żyć jednością a także podtrzymywać jedność, pokój, harmonie i uprzejmość w grupie kolaborantów. Dziękujemy Bogu z całego serca ponieważ dzięki Jego Łasce i Pomocy stało się to rzeczywistością poświadczona przez wielu z tutaj obecnych. Wczesnym rakiem 22 maja zaczęliśmy pracować nad dekoracjami kwiatowymi oraz ozdabianiem miejsca spotkania. Nieustannie odmawialiśmy Różaniec. Różnym osobom, które były tam od rana, zostały przydzielone różne zadania, tak aby każdy mógł brać udział w przygotowaniach. Tak jak zrobiliśmy to na wcześniejszych wizytach umieściliśmy duże Ikony, ale tym razem mieliśmy także dużą fotografię Najświętszego Serca Jezusa stojącego z otwartymi Ramionami, którą uprzejmie dostarczył nam lokalny ksiądz. To oczywiste, że Nasz Pan starał się nam coś powiedzieć, ponieważ ci, którzy byli obecni rano mogli odczuć zapach nardu wydzielającego się z Najświętszego Serca i innych Ran z tego obrazu Jezusa. Kiedy zakończyły się przygotowania w gimnazjum poszliśmy na lotnisku, żeby przywitać Vassulę, która powracała z Urugwaju z Carolem Chamberlain, Aną Lizarralde i Mabel i Sona, które podróżowały z Vassulą do Montevideo, reprezentując Argentynę. Robiąc tak chcieliśmy wyrazić bardziej wyraźnie istniejącą jedność pomiędzy członkami TLIG różnych krajów. Z lotniska udaliśmy się na spotkanie z Arcybiskupem Armeńskiego Kościoła Apostolskiego gdzie zostaliśmy bardzo ciepło przyjęci przez arcybiskupa monsignora Kissag Mouradin i innych członków jego wspólnoty oraz z Ekumenicznej Komisji Kościołów Chrześcijańskich w Argentynie. Po miłej rozmowie, podczas której Vassula opowiedziała o swoim charyzmacie i o wywiadzie udzielonym Armeńskiej publiczności, pozostawiliśmy Vassulę i Carola w hotelu aby mogli wypocząć i przygotować się na wieczorne spotkanie. O godz. 19:00, pośród ochrony na wysokim poziome, Vassula weszła do gimnazjum w akompaniamencie pieśni śpiewanych przez chór, a także publiczność, której większa część się aktywnie w tym uczestniczyła. Można było czuć ducha namaszczenia i braterstwa, bez wątpienia częściowo dzięki chórowi, który stworzył ducha modlitwy, dwie godziny przed tym jak rozpoczęło się spotkanie. Publiczność (około 1200 dusz) bardzo uważnie słuchała przemówienia Vassuli. Poświeciła trochę czasu na omówienie tematu jedności cytując fragmenty ze swojego przemówienia w Farfa, mówiące na temat grzechu podziału i jak Kościoły zamknęły swoje drzwi i okna. Pośród wszystkich poruszonych tematów musimy podkreślić, że to był pierwszy raz kiedy usłyszeliśmy na temat bezstronności, obiektywności i wolności wszystkich powiązanych. Mówiła także o niewrażliwości- wolność od pożądliwości- która jest cnotą anielską. Świadczenie Vassuli było bardzo poruszające i wypełnione Miłością. Zostało to wyrażone nam przez kilkunastu ludzi, którzy podzieli się z nami swoim wrażeniami ze spotkania. Było tam wielu ludzi, którzy nie wiedzieli nic o TLIG i powiedzieli nam jak poczuli potrzebę pomagania w promowaniu tych Orędzi, jak również żeby poznać je i przestudiować dogłębnie. Po pełnym radości spotkaniu zabraliśmy Vassulę i Carola prosto do hotelu, ponieważ musie polecieć od Posadas bardzo wcześnie następnego ranka.

Jest kilka rzeczy, o których trzeba wspomnieć:

28Przemówienia Vassuli słuchało uważnie kilkunastu policjantów, którzy byli bardzo ciepli w stosunku do Vassuli

Było wiele pozytywnych komentarzy rozentuzjazmowanych ludzi, którzy chcieli wiedzieć kiedy Vassula przyjedzie do Argentyny jeszcze raz. Odpowiedzieliśmy, jak zwykle, że tym co jest ważne to żeby czytać i żyć Orędziami.

Były entuzjastyczne komentarze ze strony protestanckiego pastora

Rozgrywka piłkarska odbyła się normalnie, obie publiczności mogły wyjść bez kłopotu

Zdołaliśmy nawiązać dobre relacje z menadżerami i pracownikami Klubu a nawet oficerami policji. Możemy powiedzieć, że Pan pozwolił nam skorzystać z przeszkód na jakie natrafiliśmy: otrzymaliśmy owoce harmonii, pokoju i prawdziwych solidnych relacji międzyludzkich. Z pewnością jak Nasz Pan wiele razy w takich sytuacjach mówił Vassuli, CAŁE niebo raduje się dzieląc naszą radość i wylewając błogosławieństwa na nas. CHWAŁA TOBIE PANIE! Organizatorzy: Guilerrmo Semeniuk, Sona de Anghelidis, Mabel Ronaldo, Hugo Sabbadini, Victoria Anghelidis, Roberto Leboeuf, Maria Susana i Pablo Cuomo.

WIZYTA W PARAGWAJU, 23 MAJ

Vassula, Carol Chamberlain, Ana Lizarralde i Pablo Cuomo przylecieli na lotnisko w Posadas w Argentynie gdzie zostali przywitani przez Ines, Teresita, Alicia i wszystkich z zespołu organizacyjnego. Poza Teresitą Galiano i jej rodziny nie znaliśmy się wcześniej z pozostałymi organizatorami, poza rozmowami telefonicznymi. Ana świadczyła w Resistencia, rok wcześniej, więc znała niektórych z nich. Przywitanie było ciepłe i rodzinne. Vassula udzieliła tam pierwszego wywiadu, który miał być wytransmitowany przez radio LT17 w Posadas. Ana jak zawsze zajmowała się tłumaczeniem. Przed południem udaliśmy się do studia telewizyjnego Channel 12 gdzie Vassula udzieliła kolejnego krótkiego wywiadu, podczas którego miało miejsce robiące wrażenie zdarzenie. W pewnym momencie, osoba przeprowadzająca wywiad poprosiła Vassulę o opinie na temat New Age. Vassula popatrzyła prosto do kamery i poprosiła widzów, żeby opuścili sekty i powrócili do swojego Kościoła. Nagle zaczęła dochodzić głośna muzyka z głośników w studio i nikt nie znalazł osoby odpowiedzialnej za ten czyn. Dla przyszłego naszego zdziwienia, jedno szkło z okularów Ines wypadło w tym samym momencie, bez żadnego wyjaśnienia. Carol, Ines i ja staliśmy wszyscy spokojnie razem, dlatego wiem, ze nie zrobiła wtedy żadnego ruchu. Po lunchu, który wielkodusznie został zaoferowany przez organizatorów, powędrowaliśmy do Encarnación poprzez Paran River, która stanowi naturalna granicę między Argentyną a Paragwajem. Przyjechaliśmy na miejsce spotkania, którym były tereny miastowej stacji telewizyjnej, Sali Radio Panama. Tam Vassula udzieliła następnego wywiadu, który był emitowany na żywo, kilka minut przed rozpoczęciem spotkania. Publiczność stanowili Paragwajczycy i Argentyńczycy, z których część znała już orędzia. Pośród tam obecnych byli również Pastor Przewodniczący Duszpasterstwa Kwitnącej Chwały Kościoła Zielonoświątkowców, p. Saturino Sanchez razem z członkami jego wspólnoty. Wszyscy z nich pokazali szerokie poglądy i entuzjazm odnośnie sprawy jedności i zaoferowali swoja współpracę w sprawach organizacji i promocji. Pastor Saturino powiedziała, że nigdy wcześniej nie słyszał nikogo mówiącego o jedności w ten sposób. Był bardzo podekscytowany z powodu zaproszenia go na to ekumeniczne spotkanie i dzielił Vassulą krzesło z na scenie. Publiczność w ciszy i skupieniu słuchała przemówienia Vassuli oraz modlitwy, która była dłuższa niż zwykle. Chór śpiewał charyzmatyczne pieśni, żona pastora także śpiewała. Biskup z powodu braku wiedzy na temat TLIG, nie udzielił wywiadu Vassuli, ale wysłał swojego kapłana aby posłuchał jej świadectwa. Trzeba wziąć pod uwagę, że jak na pierwsze spotkanie, które się odbyło w tym małym mieście Encarnación, publiczność 260 osób jest dość znacząca. Co więcej wpływ tego spotkania był znaczący, ponieważ na życzenie ludzi, stacja telewizyjna wytransmitowała całe spotkanie przy dwóch okazjach. Nawet w Buenos Aires stacja radiowa komentowała to spotkanie. Vassula powiedziała:Prawdziwe Życie w Bogu było głoszone w 63 krajach. Dziękujmy za to Bogu! Odwaga wszystkim, którzy uczynili to spotkanie możliwym. Ziarna zostały zasiane, modlitwy i praca podleją je, żeby mogły wzrosnąć i przynieść obfity owoc dla chwały Bożej! Organizatorzy: Ines Cecers, Alicia Fabbo, Teresita Galiano i rodzina, Mirta i Gabriel Kleiner, Raul Venezuela, Ines Acua, Marita Claro, Silvina Moreno, Marta Paniagua i współpracownicy.

Organizatorzy: Ines Cecers, Alicia Fabbo, Teresita Galiano i rodzina, Mirta i Gabriel Kleiner, Raul Venezuela, Ines Acua, Marita Claro, Silvina Moreno, Marta Paniagua i współpracownicy.