Vassula w Kalkucie

17-18 listopad 1999 r

Vassula Ryden, posłannik Prawdziwego Życia w Bogu ogłosiła swoja wizytę do sześciu indyjskich mieszkańców metropolii gdzieś w miesiącu marcu 1999 r. – poprzez jednego z jej współpracowników Pana Toma Austin ze Szwajcarii. Zapytano mnie, czy mógłbym zorganizować spotkanie modlitewne z Vassulą po raz pierwszy w Kalkucie. Radośnie zaakceptowałem zaproszenie wezwania Boga mówiąc „Tak” jak Błogosławiona Dziewica Maryja – nie uświadamiając sobie, trudności, z którymi miałem się zmierzyć, żeby zorganizować program sukcesywnie. Zaufałem Panu- i skontaktowałem się z niektórymi członkami grup modlitewnych istniejącymi w mojej parafii i otrzymałem ich wsparcie, bardzo serdeczne, od samego początku.

Potem zacząłem wydobywać wszystkie możliwe materiały z Internetu, dla których Pan Gasper Chacko zaczął operować całą swoją energię i swój komputer. I zacząłem uczyć się więcej o Vassuli i jej misji w praktyce. Powoli moje zrozumienie o Vassuli stało się jaśniejsze i mój entuzjazm zaczął wzrastać zwiększając się dzień po dniu. Zacząłem kserować materiały do dystrybucji pośród hierarchii i wydrukowałem ulotki reklamowe i przepustki w tysiącach i rozdałem w każdej parafii w archidiecezji Kalkuta, a także pośród trzech sąsiadujących diecezji włączając protestanckie kościoły.

Komitet organizacyjny został uformowany, żeby przejąć różnorodne odpowiedzialności i osobiste listy zostały napisane do wszystkich księży parafialnych, pastorów i głowy różnorodnych instytucji. Zacząłem chodzić do głównych kościołów w mieście i mówić o Vassuli Ryden i o jej misji. W jednym z największym z kościołów w Kalkucie – w niedzielę powiedziałem na 3 mszach i ogłaszałem na następnych 3 mszach – mówiąc wszystko o misji Vassuli. Tak bardzo, że w pewnej chwili ktoś powiedział, że jestem wypełniony Vassulą i nic nie wydaje się ważne z wyjątkiem Vassuli.

Jakkolwiek, ręce Pana były z członkami mojego organizacyjnego komitetu, żeby przynieść chwałę Bogu. Pozostało tylko 2 tygodnie zanim Vassula mogła przyjechać do Kalkuty i nie było dostępnych książek. Zacząłem modlić się na Różańcu Boskiego Miłosierdzia o 15 godzinie i poprosiłem niektórych ludzi, żeby pospieszyli się z przygotowaniem koniecznych rzeczy na czas. Grupy modlitewne modliły się i wstawiały się w sobotę i niedzielę w adoracji Błogosławionego Sakramentu. Gdy zrobiliśmy naszą część, Bóg zrobił Swoją część.

Pierwsza książka orędzi od Vassuli po bengalsku została wydrukowana, w około 2000 i przewodnik spotkania modlitewnego Prawdziwego Życia w Bogu został także wydrukowany w 10000 po bengalsku i po angielsku. W międzyczasie, Pan Tom Austin wysłał mi niektóre ważne materiały o spotkaniu modlitewnym Vassuli, co bardzo mi pomogło. Programy zostały wydrukowane; ulotki i plakaty już zostały wysłane i rozprowadzone pomiędzy ludźmi z wolnymi wejściówkami. Podium zostało wzniesione na otwartym powietrzu na placu Szkoły Św. Tomasza, w pobliżu naszej parafii Św. Ignatiusa w Kalkucie. Personel policyjny został poinformowany i poszukiwano oficjalnego pozwolenia od wyższych autorytetów i urzędnicy rządowi także zostali poinformowani. I pan pobłogosławił nas bardzo dobrym zbiorem około 5600 ludzi ze wszystkich Chrześcijańskich wyznań, którzy byli obecni, z wielkimi oczekiwaniami wobec Boga poprzez Vassulę 17 listopada 1999 r. o 14:30, był to dzień pracujący, gdzie ludzie z Miasta radości (Kalkuta) powitali Vassulę tradycyjnym tańcem i pokryciem rąk wieńcami. Zacząłem Różaniec a Vassula zakończyła, po czy nastąpiła powitalna przemowa z mojej strony i wstęp przez O. „X”, i w końcu Vassula przemówiła tak czule o orędziach Boga, co zostało przetłumaczone na bengalski przez O. Robina Gomes.

Ona przemawiała przez około godzinę i 15 minut i chór prowadzony przez Panią Patsy Pereria śpiewał Hymn Ducha Świętego zanim Vassula zaczęła się modlić za ludzi. Po modlitwie cała kongregacja śpiewała bengalski bhajan prowadzony przez O. Gregory Monteriro, w czasie, którego Vassula zeszłą na dół z podium, żeby pomodlić się za chore dziecko, które było obłożnie chore. Na koniec zostało złożone wotum podziękowań przez Sekretarza komitetu organizacyjnego Pana Bernarda Aye Maung, co było połączone z Hymnem dziękczynienia wykonanym przez chór w czasie, którego Vassula żegnała się machając swoimi rękami tłumom.

M. C., Pan Samuel, zawiadomił tłum i zebrał druki świadectwa, które bardzo ujawniają wspaniałą i miłosierną miłość Boga dla Jego ludzi tutaj, na ziemi. Niech będą dzięki Duchowi Świętemu, Błogosławionej Dziewicy Marii, Aniołom i Świętym za prowadzenie i ochronę od każdej krzywdy i zła i mogliśmy oddać uwielbienie i Chwałę Bogu naszemu kochającemu Ojcu i Jego Synowi, jezusowi Chrystusowi naszemu Panu i Zbawcy.

Następnego dnia tj. 18 listopada pojechaliśmy do Audytorium College’u Św. Ksawiera na następne spotkanie modlitewne tylko z księżmi i zakonnicami, co znowu było wspaniałym doświadczeniem, mogąc odkryć więcej w sobie z Jezusem i Jego Duszpasterstwem powierzonym księżom i zakonnicom tutaj na ziemi. Zakonnica zadały parę pytań i profesorowie seminarium a Vassula odpowiedziała na nie i zakończyła, ze wszyscy księża powinni spędzać więcej czasu adorując Błogosławiony Sakrament.

W ten sposób Vassula zakończyła swoja pierwszą podróż tutaj do Kalkuty z wielką nadzieją na ponowny powrót, żeby przemawiać nie tylko do tysięcy, ale do Morza ludzi Kalkuty, którzy są głodni i spragnieni Miłości Boga.

Ojciec Stephen Raphael