Vassula w Nowym Jorku i Pittsburgh – USA

2-7 listopad 1999 r.

"Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy. Święte jest jego imię- a swoje miłosierdzie na pokolenia i pokolenia (zachowuje) dla tych, co się Go boją. On przejawia moc ramienia swego, rozprasza (ludzi) pyszniących się zmysłami serc swoich. Strąca władców z tronu, a wywyższa pokornych. Głodnych nasyca dobrami dobrami, a bogatych z niczym odprawia. Ujął się za sługą swoim, Izraelem, pomny na miłosierdzie swoje- jak przyobiecał naszym ojcom- na rzecz Abrahama i jego potomstwa na wieki." (Lk. 1, 46 ff).

Pochwały Naszej pani, które śpiewała wierności i siły Boga w godzinę Zwiastowania Mesjasza i jej własnego syna dzwonią w uszach tych wszystkich, którzy są jej dziećmi także i, którzy podążają za nią i starają się najlepiej jak mogą naśladując jej „Tak” wobec woli i miłości Boga. I co więcej mogę zrobić niż kontynuowanie jej pochwał wobec miłości i mocy Boga, zaświadczając moimi własnymi oczami, co On, Pan, zrobił w czasie ostatniej podróży Vassuli do Stanów Zjednoczonych. Tylko pochwały i dziękczynienie są dobrą odpowiedzią na te mocne dzieła, które Bóg robi w naszych czasach poprzez i z Jego Hymnem Miłości, Prawdziwym Życiem w Bogu.

Wizyta Vassuli w USA w 1999 r. była inna od jej wszystkich wcześniejszych wizyt na Amerykański Kontynent. Zawierała wspaniałe spotkanie w Greckim Kościele Prawosławnym w Brooklyn, NY, spotkanie ze specjalna nową przyjaźnią. Także, składało się z Medjugorie Konferencji Stalowego Miasta 1999 r., co było różne od wcześniejszych lat ze względu na obecność mówców, którzy nigdy przedtem nie odwiedzili USA i którzy są świadkami mało znanych, ale prawdziwie zachwycających dzieł Ducha Bożego dzisiaj.

Vassula w Nowym Jorku, 2-4 listopad 1999r.
Archimandryta Eugene N. Nicolau, ksiądz Parafialny Prawosławnego Kościoła Greckiego „Trzy Hierarchie” w Brooklyn, Nowy Jork, zaprosili Vassulę na przemowę w jego parafii po raz pierwszy. Ojciec Eugene, zdumiewająca osobowość, bardzo otwarty na ruchy Ducha Bożego w naszych czasach, udowodnił, ze jest przyjacielem od pierwszego razu, kiedy spotkał się z Vassulą i jej przyjaciółmi.

Ojciec Eugene wiedział o Vassuli po części poprzez wolontariuszy TLIG z Nowego Jorku, po części poprzez Mistyczną Greko- Katoliczkę Myrna Nasour z Damaszku, która odwiedziła jego parafię wcześniej tego samego roku i która jest dobrą przyjaciółką Vassuli. Jak wielu się dowie, bardziej niż bycie przyjaciółkami, Myrna i Vassula niosą to samo orędzie Jedności, orędzie, w którym Jezus prosi o jedno szczególne działanie Kościołów – ujednolicenie dat Wielkanocy. Kiedy Myrna odwiedziła parafię Ojca Eugene, Ojciec Eugene i wszyscy wierni mieli silne doświadczenie łaski, która Bóg obdarzył Myrna: w czasie jej świadectwa, zaczął wypływać olej obficie z rąk Myrny. Tym samym olejem, pobłogosławiła wszystkich ludzi obecnych i to wydarzenie tak jak słowa Myrny zostawiło niezatarty ślad na całej parafii. Wiedząc o przyjaźni pomiędzy Vassulą i Myrną, Ojciec Eugene był już bardzo otwarty na mistyczne zbliżenie Chrystusa i Jego wezwanie o Jedność Kościoła. W rzeczywistości, Ojciec Eugene przez kilka lat głosił pragnienie jedności Pana, nawet zanim poznał Myrnę lub Vassulę.

Przed spotkaniem, Vassula, Teckie Johnides i ja mieliśmy spotkanie z Ojcem Eugene. Kiedy rozmawialiśmy, wyszła sprawa Jedności Kościoła, i Ojciec Eugene, zaczął wyrażać swoje przekonania o tym jak bardzo Chrystus tęsknił za Jednością swojego Ciała, jak on wyobrażał sobie, jaka ma być przyszłość jedności i jakie były problemy, z którymi spotykała się Kościół przed zjednoczeniem. Vassula, Teckie i ja popatrzeliśmy się na siebie w zdumieniu, i zawołałem: „ Czy jesteś pewny, że nie czytałeś orędzi Vassuli przed naszym spotkaniem?!” Ojciec Eugene wyraził dokładnie takie same pragnienia i pojmowania, które Jezus daje poprzez Prawdziwe Życie w Bogu, aż do punktu, gdzie cytuje słowa Chrystusa. On nigdy nie czytał ich przed spotkaniem z Vassulą!

Ojciec Eugene Nicolau jest aktywny w ekumenicznych i międzywyznaniowych projektach i był pomocny jako pierwszy Prawosławny obcokrajowy misjonarz służył na Filipinach, w Korei i Japonii w późnych latach sześćdziesiątych i wczesnych siedemdziesiątych i był pasterzem w Trzech Hierarchiach przez ostatnie 17 lat. On uczył się od Dominikanów, ma stopień z Ekumenicznej teologii od Świtowej Rady Kościołów w Genewie, i jest obecnie reprezentantem Greko- Prawosławnego Arcybiskupa w Nowym Jorku, na różne ekumeniczne zebrania, takie jak Narodowa Rada Kościołów w USA., Zatem dialog pomiędzy Ojcem Eugene i Vassulą prze jej przemową był jednym wzajemnym porozumieniem, dzielącym tą samą misję.

Nikt nie ogłosił publicznie spotkania. Odbyło się w godzinie, w której większość ludzi pracuje – o godzinie trzynastej w środę po południu. To było jedyne umówione spotkanie, które mogło zostać przyjęte w planie zajęć Vassuli. Pomimo tego, ponad pięćset ludzi przyszło. Oni byli wspaniała mieszaniną Koptyjsko, Grecko, Rosyjsko i Rumuńsko Prawosławnych i głównie Włoskich i Polskich Katolików. Większość ludzi nie słyszała o Vassuli przedtem.

Po krótkim przedstawieniu siebie przez Ojca Eugene, po krotce przedstawiłem Vassulę i jej teraz świtową misję. Z powodu „nowo- przybyłych” do Prawdziwego Życia w Bogu, Vassula przedstawiła, jak orędzia się zaczęły, tak samo jak ogólny widok na zawartość i znaczenie orędzi. Ludzie byli bardzo uważni i czuli. Tam była zdumiewająca cisza na sali. Sam Ojciec Eugene podążał za każdym słowem Vassuli. Na koniec Swojej przemowy Vassula przeczytała słynne orędzie Jezusa, w którym On mówi o „Administratorach” w Jego domu: „Zindustrializowaliście Mój Dom, ten Dom, który powinien być Domem modlitwy!” (7 Luty 1991) W fragmencie gdzie Jezus mówi: „Zindustrializowaliście mój dom”, Ojciec Eugene wykrzyknął „Tak! To prawda!” I kiedy Vassula skończyła swoja przemowę, Ojciec Eugene nie planując tego, pochwycił mikrofon i odbył bardzo ożywioną przemowę zgodnie z tymi samymi liniami Jezusa, które cała publiczność, usłyszała, to,co opowiedziała im Vassula. Synergia pomiędzy Vassulą i wiadomościami Ojca Eugene była zdumiewająca.

Po zakończeniu przemowy, poproszono Vassulę o przeprowadzenie uzdrawiającego serwisu. Większość z obecnych wierzących Prawosławnych nigdy nie słyszała o takiej ceremonii i z pewnością nigdy nie doświadczyła fenomenu bycia zgładzonym w duchu. IA wielu z nowo- przybyłych upadło. Widziało się wielu, którzy po upadku, znowu wstawało, żegnając się powtórnie na sposób Greko- Prawosławny, wykrzykując „thoxa sto theo” – Niech Chwała Będzie Bogu!

Ojciec Eugene jedzie odwiedzić Myrnę 26 listopada 1999 r. Czy to zbieg okoliczności, że ta data jest dwa dni wcześniej przed czternastą rocznicą Prawdziwego Życia w Bogu?

Siódma Konferencja Stalowego Miasta Medjugorie
Konferencja Stalowego Miasta Medjugorie ostatniego roku była trudna, ze względu na organizatora Konferencji Dr. Samuela Wuslich. Kilka lat temu niektórzy z głównych mówców zagrozili, ze zbojkotują konferencję unieważniając ich uczestnictwo, jeżeli nie wyrzuci Vassuli z listy mówców. W tamtym czasie on ustąpił pod wpływem gróźb. Ostatniego roku historia się powtórzyła, tylko, ze Samuel Wuslich dzięki łasce Naszej Pani stał mocno za pracą Pana poprzez Prawdziwe Życie w Bogu i powiedział tym mówcą, że to zależy od nich, czy chcą uczestniczyć czy nie, – Vassula miała przemawiać. Basta! Jak wielu może wiedzieć, czy to będąc obecnymi lub czytając raport, to była bardzo błogosławiona i silna konferencja, że Nasza Pani Sama wzięła to w swoje ręce i pobłogosławiła w szczególny sposób.

Ten rok miał w sobie obecność nowych mówców, mówców, którzy nigdy przedtem nie przemawiali na Amerykańskiej Maryjnej Konferencji. Jednym z nich był Ojciec Ignacius Prassad z Indii, jeden z głównych świadków, ukazań i wielu cudownych wydarzeń, włączając w to ekshumację Małego Mojżesza, co zdarzyło się w Vadiakadu.

Vassula miała napięty program w Pittsbughu z trzema przemowami i serwisem uzdrawiającym. W piątek 5 listopada, przemawiałem przed Vassulą. Opowiadałem jak natrafiłem na Orędzia Prawdziwego Życia w Bogu, i jak Bóg dotknął mnie w Patmos i o tym, jaki kierunek powziąłem jako teolog po spotkaniu z Vassulą, robiąc badania w mało znanym teologicznym temacie Chrześcijańskiego Proroctwa. Ja także opowiadałem jak prawdziwie Bóg pobłogosławił Prawdziwe Życie w Bogu od początku. W tym punkcie, w ciągu kilku miesięcy od wezwania Vassuli, Jezus powiedział jej, ze orędzie rozprzestrzeni się na cały świat, stajać się „oceanem Pokoju i Miłości.” Odpowiedzią Vassuli było: „Dobrze, co ja mogę zrobić? Mogę tylko zrobić kopie twoich orędzi i dać je moim przyjaciołom z klubu tenisowego!” na co Jezus odpowiedział: „ Będziesz robić o wiele więcej niż kopie!” Rzeczywiście, dzisiaj orędzia są w ponad 35 językach, Vassula odbyła ponad 600 spotkań w 54 krajach. Proroctwo Jezusa już się wypełniło, ale tylko On wie jak daleko On będzie realizował Swój Hymn Miłości stający się Oceanem!

Vassula mówiła na początku prezentacji o wadze poznania Boga w sposób zażyły. Opowiedziała wiele przykładów i małych historii dotyczących Jezusa, który pragnie, że powinniśmy zawsze używać „My, nas”, kiedy rozmawiamy z Jezusem – chodźmy na zakupy, popracujmy teraz, co zrobimy z tym problemem – wyjaśniła, że nikt naprawdę nie może poznać Boga bez poznania Go w sposób zażyły. Jednocześnie, musimy pamiętać, że On jest święty. To jest z Ojcem n ziemi. Jeżeli związek jest zdrowy, powiedziała Vassula, wtedy dziecko będzie się czuło bezgranicznie pewnie i bezpiecznie ze swoim ojcem i jednocześnie będzie miało przygniatający szacunek do niego. To nie jest tak, że jedno wyklucza drugie, przeciwnie one wzmacniają się nawzajem. Vassula także przemawiała o silnych dziełach Boga, które On robił i robi w Greko- Prawosławnym Kościele i, że chcielibyśmy, żeby te cuda były znane w Kościele Katolickim. To jest prosta droga stwarzania jedności pomiędzy różnymi rodzajami ludźmi. To jest ta droga, która nie potrzebuje długich sesji dialogu, ale to pokazuje, jak ten sam Bóg, którego znamy zdziałał cuda w Katolickim świecie, jest żywy i aktywny, wytwarzając te same cuda w świecie Prawosławnym. Zatem możemy rozpoznać tego samego Pana i tego samego Ducha Świętego we wzajemnych tradycjach i wychwalać Go, za to, że On jest Jeden i ten sam. Vassula także mówiła o ważności dawania Bogu wolnego miejsca w naszych sercach, tak, żeby Pan mógł zmienić nas w niebo, gdzie On może odpocząć, w raju dla siebie.

W sobotę 6 listopada, Vassula mówiła o tym jak ciężko jest czasami pracować dla Boga. To jest prawda, powiedziała, jest wielką radością dzielenie misji Chrystusa, ale misja ma swój Krzyż. Żeby ludzie zrozumieli, jak trudno może być, Vassula przywołała wiele bardzo zabawnych szczegółów i historii z jej podróży. Jako przykład Vassula przywołała jej ostatnie doświadczenie przeszkody w dotarciu do Szwecji w październiku. Jej lot było 15:00, więc zawołała taxi na 13:30. O 13:30 ciężka burza się zerwała, cięższa niż wiele nawałnic, które doświadczyła tutaj w Rzymie. Drzewa spadały i blokowały drogi i autostrada na lotnisko była zatopiona przez wodę, czyniąc niemożliwym dla kierowcy taxi dojechanie do jej domu. Nie zdążyła na samolot i spotkanie z biskupem. Innym przykładem było jej podróż do Indii ostatniego roku, która kilka razy okazała się być czymś podobnym do thrillera. Zebrani śmiali się z przygód, które Vassula doświadczyła w czasie jej apostolatu dla Prawdziwego Życia w Bogu, i jeszcze jasnym było dla wszystkich, że te historie nie były opowiedziane, żeby tylko się pośmiać. To był Jezus mówiący każdemu z nas, że musimy oczekiwać przeszkód w najbardziej zaskakujące sposoby, nawet przez samą naturę, ale to nigdy nie powinno nas zniechęcać. Powinniśmy raczej dziękować Jezusowi za nie, jako, że poprzez nasze trudności możemy otrzymać łaski przemiany i uzdrowienie dla dusz, przyprowadzając je do domu do Pana, który nas wszystkich stworzył, nawet tych, którzy nigdy nie myślą o Nim.

Końcowa przemowa Vassuli była w niedzielę przed wyjazdem na lotnisko. W czasie tej trzeciej przemowy, Vassula zanurzyła się w same orędzia, czytając ich części z wywołującą wrażenie i silna intuicją i z „duszą”, którą tylko Vassula, która słyszała Jezusa opowiadającego jej orędzia, jest w stanie przekazać. W rzeczywistości, młody ksiądz, O. John Corbett z Nowego Jorku, przyszedł do Vassuli po spotkaniu, dziękując jej za czytanie w taki sposób orędzi, co on czuł jakby słyszał jak Jezus mówił je do niej a ona do nas wszystkich. Głównym skupieniem Vassuli była natura Boga Ojca i przeczytała ona kilka orędzi, które naprawdę ukazały twarz Naszego Niebieskiego Ojca. Przemawiała także szczegółowo na temat Ducha Świętego. Wyjaśniła, że Duch Święty nie jest ”tym”. „ Wielu ludzi przyszło do mnie,” powiedziała Vassula, „i zapytało mnie:, Kim jest Duch Święty? Czy to jest „to” czy to jest „on”? Oczywiście to jest On, „ Vassula powiedziała. „Duch Święty jest boska istotą, tak jak Ojciec i Syn. On jest osobą, która ma uczucia, i do której powinniśmy się modlić o wiele bardziej niż to robimy. My wszyscy mamy wyobrażenie o Bogu Ojcu, o Jezusie Jego Synu, ale jak często myślimy o osobie Ducha Świętego i przywołujemy Go? Powinniśmy Go przywoływać częściej!”

Przemowy Vassuli miały duży wpływ na ludzi i reakcja była powalająca. Wielu ludzi zauważyło, że autorytet i siła pomieszana z pokojem i prostotą Naszego Pana przechodzą przez prezentację Vassuli coraz silniej każdego roku. Jedne osoba napisała do mnie o wpływie przemowy Vassuli na nią, uwydatniając zażyłość z Jezusem i jak ważne jest dzielenie wszystkiego, co robimy z Nim, używając my- nas przez cały czas:

"Wciąż jestem na wyżynach od tygodnia w Pittsburghu, chodząc z dużym uśmiechem na mojej twarzy. Jestem pewna niektórzy ludzie zastanawiają się, jakie biorę narkotyki. Bóg i ja pojechaliśmy na rowerach wczoraj razem – tandum i On jechał – ja słuchałam wielu mówcą, ale kilu tylko poruszyło mnie do łez. Vassula naprawdę została wysłana przez Boga"

Ale obecność Boga była nie tylko oczywista poprzez przemowy Vassuli, ona przeniknęła cała konferencję. Zatem serwisy uzdrawiające były specjalnymi szczytami darów Ducha Świętego. Po modlitwie Vassuli do Ducha Świętego wiele setek ludzi zostało pobłogosławionych przez Boga, i wielu wpadło w uścisk Boga. W czasie serwisu uzdrawiającego miał miejsce fenomen, którego Vassula wcześniej nie doświadczyła. Kiedy błogosławiła ludzi Krucyfiksem zawierającym relikwię Prawdziwego Krzyża, on zaczął wydzielać olej, olej ze wspaniałym zapachem, który przypominał, olej, którego księża używają do namaszczania chorego. Zanim zauważyła olej, Vassula i niektórzy z chwytaczów poczuli ten piękny zapach. Ale po kilku minutach Vassula zauważyła, ze olej, który się utworzył na Krucyfiksie i to Święte Namaszczenie zostało przekazane jako znak Boskiego wylania na ludzi, którzy przyszli żeby być pobłogosławionymi. Po zakończeniu serwisu uzdrawiającego, olej wyschnął tak nagle i nieoczekiwanie jak się pojawił, ale wielu ludzi, którzy zostali pobłogosławieni przez Vassulę tak samo jak spostrzegawczy poczuli aromat i widzieli olej.

Sceptyczna do każdego nadprzyrodzonego fenomenu, jaką jest Vassula z natury, poszła do swojego pokoju po serwisie uzdrawiającym i poprosiła Jezusa o orędzie. Otworzyła jedną z książek Prawdziwego Życia w Bogu i jej palec trafił na fragment, który brzmi:
"jak Dawid powiedział w swoim psalmie: „Ty namaść moją głowę olejem,” Mówię ci, z Moim Sercem w Mojej Dłoni; oddam hołd Mojej pannie młodej poprzez namaszczenie twojej głowy ponownie olejem za to, że przeszedłeś, ze względu na Mnie, poprzez ciężkie doświadczenia i prześladowania. Niech ten olej, Mój ukochany, pokryje twoją głowę i uzdrowi cię ze wszystkich niedoskonałości."
(Zeszyt 89, p.64 06.05.97).

Niels Christian Hvidt