Exorcisme, Bezetenheid en Bevrijding
|
Father Joseph Iannuzzi
Het is een traditioneel christelijke onderrichting dat één van de redenen waarom God de mens schiep, was om zijn heerlijkheid aan een aards geschapen wezen kenbaar te maken en hem te vergoddelijken, zoals de Allerhoogste, vanuit het stof van de aarde. Zo maakte God de mens uit het stof van de aarde naar Gods eigen beeld en gelijkenis, en de mens was voor altijd bestemd om in heerlijkheid de heerlijkheid van alle andere geschapen wezens te overtreffen, met inbegrip van de engelen zelf, van wie de heilige Paulus bevestigt dat: “wij zullen oordelen.” (1 Kor.6: 3). Vanaf dat moment trachtte Satan, gegrepen door jaloerse woede, de mensheid te vernietigen en griste hij naar de gelijkheid met God. Satan hield daarom nooit op zijn vrijheid te gebruiken om de mens op de proef te stellen en hem te verleiden te vallen.
Helaas gelooft de wereld tegenwoordig niet in het bestaan van Satan als een boze geest of in enig andere boze geest, noch gelooft ze in de andere duistere machten die Gods schepping kwellen. Maar Jezus waarschuwde ons dat in onze dagen, door zijn profetische boodschappen van de WLIG-boodschappen, de nieuwste truc van Satan is om mensen te laten geloven dat hij niet bestaat, noch dat de hel een echte plaats is. Omdat veel christenen tegenwoordig zich niet bewust zijn van de aanwezigheid van Satan en de aanwezigheid van boze geesten die lichamelijke ziekten, psychische en spirituele stoornissen kunnen veroorzaken, is het effect van deze boze geesten krachtig. Want door de realiteit van het kwaad in de huidige wereld te negeren, geven we Satan en zijn gevallen engelen de vrijheid om te bewegen en rond te gaan zonder opgemerkt te worden en zonder hen te hinderen.
Veel christenen zijn zich er niet van bewust dat ze dragers kunnen zijn van één of meer demonen. Ze kunnen zich nooit voorstellen dat aan welke fysieke of psychische ziekte ze ook lijden, deze veroorzaakt kan worden door boze geesten die hun thuis in hen hebben gevonden. Veel emotionele stoornissen, neuroses, angsten, verontrustingen, hoofdpijnen, astma, tumoren, allergieën en andere psychosomatische ziekten, worden vaak veroorzaakt door een demon die zijn nest in de ziel heeft gevestigd en hun lichamelijke vermogens heeft aangetast. Het is jammer dat sommige christelijke kerken zijn gestopt met het gebruik om demonen uit mensen en plaatsen uit te drijven, en zelfs exorcismes als verouderd en onsmakelijk beschouwen!
En toch lezen we in de Eerste Brief van Johannes 3: 8: "De Zoon van God is juist gekomen (naar de aarde) om het werk van de duivel ongedaan te maken." Laten we niet vergeten dat Satan Eva en Adam verleidde, de Erfzonde besmette het menselijk ras en de mensheid werd beroofd van de schoonheid van het Paradijs. De "buitennatuurlijke" gaven die Adam en Eva bezaten in de Hof van Eden gingen verloren, waaronder "onbevlektheid" (immuniteit tegen begeerte), "ingegeven kennis" van God en van materiële orde rondom hem, en "onsterfelijkheid." Vanwege de Erfzonde groeiden distels, werden beesten wild, planeten werden uitgebrande sintels die in de onmetelijkheid van de ruimte rondzweven, ijstijden, overstromingen, natuurrampen, ziekten, lijden en dood regeren nu over deze grote kosmos van ons die eens smetteloos was. Dit is de huidige stand van zaken.
Die erfzonde die door onze eerste ouders aan ons is overgedragen, maakt deel uit van de vroege traditie van de Kerk. In zijn brief aan de Romeinen zegt de heilige Paulus duidelijk: "Zo is de dood over alle mensen gekomen, aangezien allen gezondigd hebben." (Rom. 5:12) Hoewel we allemaal met de erfzonde ontvangen zijn, dragen we de schuld van Adam en Eva niet. We worden niet gestraft voor de erfzonde, maar gezuiverd, hetgeen gebeurt bij het doopsel. Toch erkent het Concilie van Trente dat na het doopsel de neiging tot zonde in de Gedoopte blijft. Dus ondanks de Passie van Christus, zijn Dood en Verrijzenis, welke voor ons het sacrament van het doopsel verwierven, zijn wij christenen nog steeds onderworpen aan de invloed van Satan in het intellect en het geheugen (met alleen conditioneringen van de wil). Precies om deze reden zegt Jezus in het evangelie van Matteüs 10: 7-8 tegen zijn discipelen: "Drijf demonen uit." In Marcus 16:17 voegt Jezus eraan toe: "En deze tekenen zullen de gelovigen vergezellen: in mijn Naam zullen ze duivels uitdrijven..."
In de Heilige Schrift worden meer dan 1000 verwijzingen naar de duivel gemaakt. Van deze 1000 referenties komen er 568 uit het Nieuwe Testament! Als er daarom in de Schrift zoveel aandacht wordt geschonken aan de activiteit van Satan in de wereld, waarom wordt er dan tegenwoordig zo weinig aandacht besteed aan het uitdrijven van hem? Een deel van het antwoord kan worden gevonden in de historische achteruitgang van demonologie in de Kerk. Laten we kort de geschiedenis van de Kerk bekijken en zien hoe deze verandering tot stand kwam.
De 7 Historische Perioden van de Kerk
In de tijd van Christus en de Apostelen, was het uitdrijven van demonen een integraal onderdeel van de apostolische missie. De apostelen voerden het bevel van de Heer letterlijk uit: "In Mijn naam zult gij demonen uitdrijven." De apostelen werpen demonen uit in de Naam van Jezus met een direct en plechtig bevel.
Waarom een plechtig bevel?
Het antwoord is te vinden in het Boek Handelingen 10: 38, waar de H. Petrus aan Cornelius vertelt dat het doel waarvoor Jezus naar de aarde kwam was: "om ons te bevrijden van onze slavernij aan Satan" (denk eraan dat de erfzonde ons tot slaaf maakte van Satan), want Satan "zwerft de aarde rond als een brullende leeuw, op zoek naar een prooi om te verslinden." (1 Pet. 5: 8-9)
Net als Petrus bevestigt het evangelie van Johannes dat: "Christus naar de aarde kwam om het werk van de duivel ongedaan te maken," (1 Joh. 3: 8) en het evangelie van Lucas vermeldt dat Jezus naar de aarde was gekomen: "om het koninkrijk van Satan te vernietigen en het koninkrijk van God in te luiden.” (Luc. 11: 20)
Na het leven van Christus en de apostelen volgde de 2e periode van de Kerk: de periode van de vroege Kerkvaders. Justinus de Martelaar, Ireneaus, Cyprianus, evenals de vroege schrijvers Origenes en Tertullianus vertellen dat exorcisten in elk dorp en elke stad werden aangetroffen. De H. Justinus schreef aan zijn vroegchristelijke gemeenschap in Rome: "Over de hele wereld, en inderdaad in uw eigen stad Rome, zijn er talloze exorcisten ..."
Van de 3e tot de 6e eeuw, trokken de grote personages van de HH. Antonius van de woestijn, Pachomius en Illarius, zich allen terug in de woestijn voor een leven van gebed en vasten met het bijzondere doel om Satan te verslaan en, door hun strijd, de mensheid te bevrijden, vrij van de greep van Satan. Andere opmerkelijke exorcisten waren de HH. Marcellinus en Petrus. De HH. Martinus van Tours en Benedictus zijn recentere exorcisten die woestijngemeenschappen hebben opgericht, niet om Satan te ontvluchten, maar om Satan rechtstreeks te bestrijden in zijn favoriete onderkomen, de woestijn. (Benedictus' gebeden tegen Satan waren zo doeltreffend dat Paus Honorius III Benedictus tot Beschermheer van Exorcisten maakte. En tot op de dag van vandaag wordt de Benedictusmedaille verspreid als een krachtig sacramenteel tegen de machten van het kwaad.) Net als Jezus gingen deze monniken erop uit om Satan één-op-één te ontmoeten in de woestijn waar ze werden verleid, en door de verleiding te overwinnen, hielpen ze de mensheid bevrijden uit Satans greep. Er zijn maar weinig mensen die beseffen dat het kloosterleven tot stand kwam juist met het doel om Satan te bestrijden!
De 4e periode van de Kerk strekt zich uit van de 6e tot de 12e eeuw, waar exorcisten overal bloeiden. Er werden officiële teksten gedrukt en er werden adequate voorbereidingen getroffen voor plechtige exorcismen. Jonge seminaristen maakten tijdens de lessen kennis met exorcismen, werden geordineerd en uitgezonden om ze uit te voeren. Tot nu toe, vanaf de tijd van Christus tot de XII eeuw, namen exorcismen in de Kerk geleidelijk toe.
We komen nu aan bij de 5e periode van de Kerk: van de 12e tot de 15e eeuw, als de Kerk haar positie in haar strijd tegen Satan verliest. Het is de periode waarin Europa wordt geteisterd door oorlogen en ziekten. Er was de 100-jarige oorlog, en vrouwen die een beetje gek werden bevonden werden bestempeld als 'heksen'. Dit kwam vooral voor in Protestantse kringen. De vrouw die meer dan wie dan ook moest worden geëxorceerd, werd in plaats daarvan vervolgd en op de brandstapel verbrand. De H. Jeanne d'Arc is een uitstekend voorbeeld. Hoewel Jeanne later heilig zou worden verklaard, werd ze - tijdens de inquisitie en om politieke redenen - ervan beschuldigd een heks te zijn. Ze werd nooit geëxorceerd om haar onschuld of schuld te bewijzen, maar onderging de gangbare praktijk van de inquisitie: ze werd verbrand op de brandstapel. Kort na de erbarmelijke poging om exorcismen te vervangen door inquisities en heksenverbrandingen, treft Europa een ramp. In 1340 woedde de zwarte pest in Europa, een epidemie die meer dan 40% van de Europese bevolking doodde, gevolgd door burgerlijke ongeregeldheden en schisma's.
We komen in de 6e periode van de Kerk, van de 16e tot de 18e eeuw, waar de afwezigheid van exorcismen plaatsmaakt voor een reeks vervolgingen. Tot dusver heeft de geschiedenis ons geleerd dat waar de duivel niet wordt bestreden en uitgeworpen door middel van exorcismen, worden personen gedemoniseerd en worden gedood. Dat zou het geval zijn gedurende de eeuwen die zouden volgen, door Dachau, de Goelag, genocide en etnische zuivering. Net zoals de vervolgingen en het verbranden van heksen een irrationeel begin hadden, even zo irrationeel was het staken ervan.
In de 7e periode van de Kerk, van de 18e eeuw tot heden, kwamen de buitensporige en onconventionele methoden om met het kwaad om te gaan in de middeleeuwen tot stilstand, met het inlaten met een ander exces: desinteresse in het demonische. Zo gaan we van het ene uiterste, van de inquisities en de brandstapels als een erbarmelijk alternatief voor exorcismen, naar apathie ten aanzien van het kwaad. De motieven voor deze verandering zijn talrijk; maar laat ik mij beperken tot hun consequenties, daar ze een desinteresse in de exorcismen met zich meebrachten die de apostelen uitvoerden, en een regressie van demonologie veroorzaakten. De duivel werd gereduceerd tot een symbool, een onpersoonlijke kracht, of zelfs een verzinsel van de verbeelding. En deze desinteresse in Satan heeft de leken er niet van weerhouden om bijgeloof, occultisme en rationalisme en materialisme na te jagen. Helaas zullen degenen die geen exorcisme hebben gezien of eraan hebben deelgenomen, twijfelen aan de doeltreffendheid ervan, en de aanwezigheid van Satan ontkennen.
Toch getuigen de heiligen van de Kerk van de persoonlijke aanwezigheid van Satan. Van de vele heiligen die Satan rechtstreeks bestreden, zijn de volgende heiligen het waard om te worden vermeld: de HH. Catharina van Siena, John Vianney, Don Bosco, Padre Pio en Luisa Piccarreta. Een opmerkelijke figuur die aan het begin van de 19e eeuw opduikt is Paus Pius VII, die door Napoleon werd gevangengezet. Paus Pius VII was een groot exorcist. Tijdens zijn reizen van en naar Frankrijk herhaalde hij vaak: "het uitgangspunt van het pastorale leven zijn exorcismen."
Exorcisme Rituaal
Het officiële Romeins Rituaal voor Grote Exorcismen is de vrucht van twaalf eeuwen aan gebeden. Het werd in 1614 onder Paus Paulus V uitgegeven en onderging door de eeuwen heen wijzigingen. De meest recente uitgave dateert uit 1954 en is in het Latijn verkrijgbaar bij de Poliglotta Vaticana Press.
Het Canoniek Recht vereist dat de priester die een door de duivel gekwelde persoon bezweert, het speciale gezag van de plaatselijke bisschop moet hebben verkregen. Helaas hebben niet alle bisdommen een exorcist… maar dit verandert geleidelijk. In Italië bijvoorbeeld werden alleen al in de afgelopen zeven jaar meer dan 350 exorcisten aangesteld door bisschoppen, zelfs in bisdommen die nog nooit een exorcist hadden gezien. De duivel ziet dit en is woedend. Waarom? Omdat exorcismen van de kant van de Kerk de enige "directe" uitbanning van het kwaad zijn uit degenen die zich vervreemd hebben van de Kerk. Deze directe manier om Satan uit te werpen, werd door Jezus Christus in de Schrift aan de Kerk verleend toen hij zijn apostelen zei: "demonen uit te drijven." Terwijl het sacrament van de biecht een direct exorcisme is dat demonen van ons verdrijft en ons ertoe brengt om Jezus waardig in de communie te ontvangen, zijn er maar heel weinig christenen meer die het sacrament van de biecht regelmatig bezoeken. Omdat de effecten van het sacrament van de biecht geen effect hebben op degenen die dit sacrament niet ontvangen, blijven veel christenen fysiek aan Satan gebonden door ziekte, psychologisch door neurosen, of geestelijk door de zonde. Omdat steeds minder en minder christenen vaak regelmatig de biecht bezoeken en de communie ontvangen, dient het rituaal van exorcismen er vooral toe om zulke zielen terug te brengen naar deze sacramenten.
In Rome ontving ik speciale autoriteit om exorcismen uit te voeren met de belangrijkste exorcist van Rome, Fr. Gabriel Amorth, die door paus Johannes Paulus II naar Rome werd geroepen vanuit Modena, Italië. Fr. Amorth behaalde zijn licentiaat in de jurisprudentie en biechtte regelmatig aan de H. Padre Pio.
Op een dag vroeg Fr. Amorth aan Padre Pio: "Beste vader, ik wil u om een grote gunst vragen."
P. Pio boog zijn hoofd naar Fr. Amorth en nodigde hem met een brede glimlach uit om te spreken.
Fr. Amorth, die veel geestelijke kinderen had om voor te zorgen, zei: “Pater Pio, ik zou graag willen dat al mijn geestelijke kinderen ook uw geestelijke kinderen worden. Als u ze als uw eigen kinderen onder uw hoede neemt, zal ik zeer opgelucht zijn."
Pater Pio's glimlach werd breder en hij zei tegen Fr. Amorth: "Sì, filgiolo, va bene." (“Ja, zoon, dat is goed.”)
Hierop zei Fr. Amorth: "Nu zullen al mijn kinderen je niet langer Pater Pio noemen, maar Opa Pio." Pater Pio glimlachte.
Fr. Amorth werd gevormd in exorcismen door Fr. Candido Amantini, een priester van de Passionisten. Fr. Candido werd door zijn superieuren bekritiseerd als een lichtgelovige jager van demonen die niet bestonden.
Fr. Amorth vroeg P. Pio of dit waar was. Pater Pio vertelde Fr. Amorth dat Fr. Candido "Un sacerdote secondo il cuore di Dio.” (“Een priester naar het Hart van God is.”) Fr. Candido stierf aan de vooravond van de dood van P. Pio.
Ik had het voorrecht om Fr. Amorth te assisteren; elke ochtend voerden we verschillende exorcismen uit in de sacristie van de H. Paulus Buiten de Muren in Rome. Vanuit deze ervaringen wil ik met u delen hoe exorcismen worden uitgevoerd in de Latijnse ritus. Exorcismen bestaan in principe uit drie gedeeltes:
- Gebed
- bevrijding: Mozes smeekte met uitgestrekte armen de bevrijding van Amaleck af en God hoorde hem
- lofprijzing: Dit is een zeer doeltreffend gebed tegen het kwaad, omdat het hoop en orde herstelt en inboezemt ten overstaan van Satan, die hopeloosheid en wanorde is. Jericho werd verwoest met het gebed van lofprijzing tot God gezongen rondom de stadsmuren, en Josafat behaalde de overwinning op de vijanden van Israël door op de frontlinie strijdzangers te laten staan die de lofprijzingen tot de Heer uitriepen.
- voorbede: In het boek Handelingen staat dat de apostelen uit de gevangenis werden bevrijd omdat de Kerk voor hen voorsprak. Kort daarna werd Petrus gevangengezet, en omdat Christenen voor hem voorspraken, bevrijdde een engel hem uit de gevangenis.
- tongentaal: Bij het bidden in tongen is het de Heilige Geest die het kwaad rechtstreeks bestrijdt met "onuitsprekelijk verzuchtingen" - Rom. 8: 26).
2. Het Woord van God
- Wanneer het met overtuiging wordt gelezen, schakelt het Woord van de Schrift Satan uit. Tijdens het exorcisme worden de Psalmen gelezen en wordt het Evangelie verkondigd om de geest te verlichten en hoop in te boezemen.
3. Het Bevel tegen boze geesten (de Precatieve en Imperatieve formule. Soms is dit Bevel alleen al voldoende om Satan uit te drijven).
Voorbereidingen Groot Exorcisme: Ondervraging
Indien mogelijk beoordeelt de exorcist de fysieke en mentale geschiedenis van de zogenaamde bezetene om een mogelijke oorzaak van de ziekte vast te stellen, hij stelt vragen als bijv.:
- Ontvangt hij vaak de sacramenten?
- Wat zijn de symptomen, en wanneer zijn ze begonnen?
- Heeft hij ooit deelgenomen aan esoterische praktijken; deelgenomen aan een seance, aan hekserij, bloedverdragen, heeft hij ooit de doden aangeroepen, enz.?
- Is hij in slecht gezelschap geweest, met degenen die mogelijk betrokken waren bij het occulte?
- Heeft hij geklaagd over het tot zich nemen van hun voedsel dat hem ziek maakte?
- Heeft hij stemmen gehoord of lichamelijk contact gevoeld door iets/ iemand die er niet is?
- Heeft hij last van tijdelijke verlamming bij sommige lichaamsdelen/ lichaamsbewegingen? (behoudens ouderdom)
- Gebeuren er vreemde dingen in huis?
Indien nodig wordt het gezondheidsrapport van de arts aan de exorcist voorgelegd. Als de ziekte van de zogenaamd bezetene niet puur psychologisch of lichamelijk lijkt, maar wezenlijk kwaadaardig lijkt, gaan we verder met het exorcisme. Sommige criteria voor het bepalen van een echte duivelse bezetenheid zijn een combinatie van enkele van de volgende eigenschappen:
- afkeer van heilige voorwerpen of wijwater
- buitensporig gewelddadige en agressieve reacties (vooral tijdens exorcismen)
- ingegeven kennis van vreemde talen
Groot Exorcisme
Wij beginnen een Groot Exorcisme met:
- Biecht (Fr. Pellgrino Ernetti - de exorcist van Venetië, Italië ging gedurende 40 jaar - om de dag biechten, niet vanwege scrupulositeit, maar om zichzelf te versterken met sacramentele genade in de strijd tegen het kwaad).
- Viering van de Mis (met besprenkeling en de preek over Jezus als de bevrijder van zielen).
- Een half uur Aanbidding. De exorcist reciteert het voorbereidingsgebed in de Romaanse tekst. Met een soutane, superplie (albe) en stola aan, naderen we de plaats waar de ritus zal worden gehouden, en hij begint aan het Groot Exorcisme. We hebben de volgende religieuze artikelen bij de hand:
Het kruisbeeld Gewijde olie Gewijd zout Gewijd water De medaille van de H. Benedictus De Bijbel Relieken van Heiligen Een paarse stola
Het Groot Exorcisme begint met het aanroepen van de Heilige Geest, de Heilige Maagd Maria, de H. Michaël en de engelen. We roepen ook die heiligen aan die tijdens hun leven een geduchte invloed op Satan uitoefenden.
De litanie volgt. De exorcist heeft vaak medewerkers die deelnemen aan het exorcisme en die aan de geheimhouding van het exorcisme gehouden zijn. De medewerkers worden zorgvuldig gekozen vanwege hun gaven. Fr. Amorth wordt vaak bijgestaan door twee vrouwen met charismatische gaven en een man met profetische gaven. De charismatici helpen hem de boze geesten te identificeren en de bezetene te genezen, terwijl de profeet vermaand door het Woord van God. “Alleen” de exorcist communiceert rechtstreeks met de persoon die door het demonische is getroffen en onderscheidt de bewegingen van de geest in de bezetene. De exorcist laat zich nooit leiden door zijn medewerkers, noch laat hij hen rechtstreeks met de bezetene spreken. In plaats daarvan spreekt de exorcist met zijn medewerkers en zij reageren op hem.
De exorcist zalft de bezetene met heilige olie, gewijd water, met gewijd zout en zegent hem met het crucifix. Vaak wordt de paarse stola op de schouders van de bezetene geplaatst om hem zijn drievoudige priesterlijke krachten terug te geven die hij bij het doopsel ontving (laten we ons herinneren dat Satan ons van deze krachten beroofde met de erfzonde, en het doopsel herstelt ze slechts gedeeltelijk, want de neiging om te zondigen bij de gedoopte blijft).
Het is vermeldenswaardig dat de kracht van de exorcist niet van hemzelf komt, maar van Jezus, wiens naam de exorcist aanroept.
Dan volgt de Belijdenis van de Doopbeloften.
Het Onze Vader.
Het "Bevel" tegen de boze geesten.
Het Dankgebed.
En Raadgeving aan de persoon die is bevrijd (in deze periode van recupereren kan Satan terugkeren om de persoon te kwellen die door demonen is getroffen, dus we moedigen hen aan om dagelijkse gebeden te reciteren en de sacramenten te ontvangen. (twee keer per maand de biecht en dagelijks communie)
Andere raadgevingen omvatten 6 lange termijndoelen waarin we hen aanmoedigen deze te implementeren (onthoud dat mensen die door Satan worden gekweld in staat zijn om samen te werken met de exorcist):
- gebed (voedt de ziel door haar communicatie met God)
- werk (een middel tot heiliging en vergroot iemands gevoel van doel in het leven)
- vrije tijd (de H. Thomas van Aquino schrijft dat vrije tijd de geest en het lichaam nieuw leven inblaast): muziek zoals de Zalige Elizabeth van de Drie-eenheid en Dina Belanger, tuinieren zoals de H. Fiacre, naaiwerk zoals Luisa Piccarreta, enz.
- regelmatige slaap (de spanningen van de dag vereisen dat het lichaam fysiek wordt opgeladen. Consistente slaappatronen helpen enorm bij het reguleren van ons dagelijkse gebed en ons arbeidsethos)
- goede voeding (omdat het lichaam de tempel is van de Heilige Geest, waarin Christus handelt om zijn reddende missie op aarde voort te zetten, moeten we fit zijn voor de dienst van Christus)
- beweging - anaërobic en aerobic:
- het onderhoudt de tempels van de Heilige Geest [de Latinisten zeggen: mens sana in corporis sano] (een gezonde geest in een gezond licht). Beweging verhoogt de bloedstroom en verbetert onze gezondheid, zodat we Christus levendiger kunnen dienen. Er zijn zeker slachtofferzielen die lijden aan een chronisch slechte gezondheid en die onze Heer gebruikt om bekeringen te bewerkstelligen, of personen met fysieke beperkingen die niet zo krachtig kunnen bewegingen als anderen, maar zelfs zij zijn bedachtzaam wat hun gezondheid betreft. Bekijk het op deze manier: óf u beweegt nu vrijuit en verkleint de kans op een operatie, óf u wordt hiertoe door uw arts gedwongen na uw operatie. In tegenstelling tot de engelen hebben we lichamen waardoorheen we onze redding uitwerken en waarin we onze eerbiediging tot uitdrukking brengen.
- Jezus en de discipelen wandelden veel.
Vragen
- Occultisme, spiritisme, zwarte magie, sekten en nieuwe religies zijn in de afgelopen decennia vermenigvuldigd en nemen toe. Eén van de moderne praktijken is het aanroepen van de doden. Is het aanroepen van de doden (necromantie) een gevaarlijke praktijk? De Mozaïsche Wet verbood necromantie (Leviticus 19: 31; 20: 6; Deuteronomium 18: 11-12), en maakte het strafbaar met de dood (Leviticus 20: 27; 1 Samuël 28: 9). De Kerk erkent dat met een speciale toestemming van God de zielen van de overledenen aan de levenden kunnen verschijnen. Maar dit gebeurt altijd op initiatief van God, terwijl de wetenschap van het oproepen van de doden, ofwel necromantie, niet Gods initiatief is en daarom vatbaar voor misleiding en het stelt altijd iemand bloot aan de mogelijkheid van demonische beïnvloeding.
- In het geval van spoken, is het mogelijk dat de doden over de aarde zwerven of op een plaats zijn waar zij zich er niet van bewust zijn dat ze dood zijn? De Concilies van de Kerk van Lyon en Florence verklaarden dat "onmiddellijk" (mox) na de dood de ziel wordt geoordeeld en naar haar eeuwige bestemming van redding of verdoemenis gaat (naar het vagevuur, de hemel of de hel). Toch kan de ziel biloceren, bijv. Padre Pio's visioen van een broeder die kaarsen schoonmaakt, bevestigd door de overste. Hoewel het waar is dat de ziel onmiddellijk na de dood wordt geoordeeld, kan God, in speciale omstandigheden, haar oordeel op grond van de sacramenten voorkomen (de oude Codex van Canoniek Recht van de Kerk stond tot ongeveer 2 uur toe voor extreme [laatste] zalving), of andere verslagleggingen… Verschillende heiligen hebben personen tot leven geroepen, de doden opgewekt. Er zijn meer dan 400 gedocumenteerde gevallen van heiligen die doden hebben opgewekt. Dit zijn onder meer kinderen, niet-gedoopte zuigelingen, personen die wegens misdaden terechtgesteld zijn, personen die zijn opgewekt om te getuigen in strafzaken of om te getuigen van één of andere religieuze waarheid (bijv. Jezus wekte Lazarus op na drie dagen; na Jezus' verrijzenis kwamen veel zielen uit hun graven om van Hem te getuigen, de H. Vincentius Ferrer, de H. Franciscus, Luisa Piccarreta, de Zalige Cadog en anderen, wekten de doden op (zoals Jezus hen beval te doen in het Evangelie van Matteüs 10: 8: “Geneest zieken, wekt doden op, reinigt melaatsen en drijft duivels uit. Voor niets hebt gij ontvangen, voor niets moet gij geven.”)
- Is voorouderlijke/ generatie-genezing een effectieve remedie tegen het kwaad? Tijdens exorcismen kan het voorkomen dat een voorouder van de bezetene zich om verschillende redenen openbaart (in het leven leed de voorouder veel en niemand schonk aandacht aan zijn/ haar pijn, angst, wanhoop en afgrijselijke dood; of de voorouder stierf onder invloed, of werd gedwongen opgesloten in een psychiatrische instelling). In deze gevallen zal Fr. Amorth een eenvoudig gebed van verzoening opzeggen, door de voorouder om vergeving te vragen in de naam van zijn/ haar familie, hij nodigt de voorouder uit om alle woede en wrok op te geven en hij vraagt vergeving aan degenen die ze beledigd hebben, en hij geeft hen voorwaardelijke absolutie. Voorouderlijke genezingen zijn een zeer krachtig middel en een effectief middel om generatievloeken en bezweringen te doorbreken.
- Kan iemand die lijdt aan kwade onderdrukking worden vrijgemaakt zonder een exorcisme? In de evangeliën staat duidelijk dat bepaalde demonen alleen kunnen worden uitgedreven door vasten en gebed, en in deze gevallen is er geen noodzaak voor exorcisme.
- Kan iemand die niet bezeten is profiteren van een exorcisme? Ja. Maar zodra hun symptomen een psychologische of fysieke aandoening aan het licht brengen die niet wordt veroorzaakt door een kwade aanwezigheid, sturen we ze naar een specialist die hen op die gebieden kan helpen.
- Zijn alle slachtoffers van diabolische bezetenheid verantwoordelijk voor hun toestand? Nee. Er zijn vier redenen waarom eenpersoon ten prooi kan vallen aan diabolische bezetenheid. Bij twee ervan zijn ze niet verantwoordelijk voor hun eigen toestand, en bij twee andere wel. De twee waarbij men niet verantwoordelijk is voor hun eigen toestand zijn:
- Degenen waarbij God af en toe toestaat dat ze worden aangevallen door Satan. De HH. Johannes Vianney, Gemma Galgani, Zalige Anna da Foligno, Padre Pio, Luisa Piccarreta, werden allemaal aangevallen door Satan, sommigen fysiek geslagen. Het doel van hun diabolische beproevingen is om hen nog verder te zuiveren en hen in staat te stellen meer verdiensten te vergaren door hun kwellingen op te offeren voor andere zielen.
- Er zijn er die als gevolg van bezweringen, vloeken, boze ogen, macumbas of andere spreuken het slachtoffer worden van Satans aanvallen (bijv. Giovanna di Bergamo; Anna Lisa Michel). In hun lag geen schuld, aangezien zij slachtoffers zijn, en zij zijn ertoe gekomen om hun plaatsvervangend lijden te aanvaarden en te verenigen met dat van Christus voor de redding van zielen.
- Degenen die door Satan worden aangevallen die schuldig zijn, stellen zichzelf vaak bloot aan slechte personen en plaatsen. Ze stellen zichzelf bloot aan waarzeggers, tarotkaartlezers, nemen uit nieuwsgierigheid deel aan seances, satanische rituelen, bloedverbonden, of ze roepen de doden op. Al deze praktijken brengen de ziel in gevaar om onder kwade invloed te komen en zelfs bezeten te geraken.
- Degenen die verantwoordelijk zijn voor hun eigen toestand zijn echter degenen die volharden in talrijke doodzonden die kunnen leiden tot duivelse bezetenheid. Het is mogelijk dat dat het geval was met Judas Iskariot, van wie het evangelie zegt: "Op dat moment kwam Satan in hem." Ik had gevallen van jonge mannen en vrouwen die verslaafd waren aan drugs, die een leven van misdaden en seksuele perversie leidden. Het is geen wonder dat bij sommige van de moeilijkere exorcismen sprake is van vrouwen die talloze abortussen hebben ondergaan.
- Heeft Satan de macht om ziektes te veroorzaken? Het evangelie verhaalt dat Jezus demonen uitdreef uit mensen die leden aan lichamelijke kwalen. Ik weet dat verschillende exorcisten mensen hebben genezen van hersentumoren, cysten in de eierstokken aan de vooravond van een geplande operatie. De doctoren waren verbijsterd.
- Ontvangt iemand die een pact met Satan aangaat voorspoed en beloningen in dit leven? Ja, maar altijd met daaraan verbonden enorm veel lijden. Tovenaars en heksen kunnen voor hun cliënten weliswaar rijkdom en werelds succes verkrijgen, maar met deze gaven komt lijden. Na een tijdje berooft Satan hen letterlijk van het geluk en de vrede die ze ooit genoten. Ze leven in een innerlijke staat van hel op aarde, en als zij zich niet bekeren, zullen ze in het volgende leven een tweede hel ontvangen die geen einde kent.
- Lukt het de exorcist altijd om de bezetene te bevrijden? Bijna altijd, ja.
- Is het kwaad besmettelijk? Nee. Er is een verschil tussen beïnvloeding en besmetting. Het kwaad wordt niet overgedragen door fysiek contact met een persoon die bezeten is. Objecten kunnen echter worden aangetast door een vloek, hexadecimaal, spreuk, enz. Het is opmerkelijk dat leven in het leven van Gods genade de beste verdediging is tegen alle mogelijke kwade invloeden, bijv. St. Ambrose was immuun voor de vloek van een satanische vrouw en besmette objecten.
- Kan een omgeving ervoor zorgen dat iemand bezeten wordt? Nee. Alleen slechte personen en plaatsen kunnen de persoon conditioneren of beïnvloeden, maar ze veroorzaken niet de bezetenheid.
- Zijn er verschillende graden van duivelse beïnvloeding? Ja: bezetenheid, obsessie, onderdrukking, fixatie, ergernis, teistering, etc.
- Hoelang duurt het voordat iemand verlost is van duivelse bezetenheid? De gebruikelijke herstelperiode is 3 jaar vanwege recidive.
- Is een bezeten persoon altijd in een staat van bezetenheid? Nee.
- Leeft Satan in iemand die bezeten is? Krachtens de onuitwisbare imprint die we allemaal krijgen bij de conceptie, van Gods beeld en gelijkenis, zijn we tempels van God en niet van Satan. Satan kan niettemin deze tempel binnengaan, zoals hij deed in de Hof van Eden, om ons op de proef te stellen. God staat deze bekoring toe zodat we ons tot Hem kunnen wenden voor kracht, Hij die ons kracht geeft en doet rijpen in de deugden en de gaven.
- Is medewerking van de bezetene belangrijk? Ja!
- Kan iedereen een exorcisme uitvoeren? Volgens de huidige Canonieke Wet kan alleen een aangestelde priester een groot exorcisme uitvoeren, maar iedereen die in staat van genade verkeerd en geestelijk voorbereid is, kan een klein exorcisme uitvoeren, bijv. een bevrijdingsgebed, het H. Michaelgebed, enz. Vele heiligen voerden exorcismen uit, zoals de H. Catharina van Siena, de Zalige Catherine Anne Emmerich, Luisa Piccarreta, enz.
Dit "Exorcisme-gebed" werd aan Vassula gegeven op 13 november 2006
Vassula schrijft:
"Jezus Christus dicteerde mij dit gebed dat een gebed is van berouw en bevrijding. Hij zei dat dit gebed nodig is voor onze tijden die zo vervuld zijn van het kwaad.
Mensen weten niet hoe ze Satan in hun gebeden volledig kunnen uitsluiten. Hij heeft hen onder controle, verblindt hen en doet hen veel lijden, ofwel door ziekte ofwel door hen in zijn netten te verstrikken. Jezus zegt ook dat veel mensen valse goden aanbidden (idolen).
Dit gebed zal effectief zijn als het oprecht en uit het hart wordt gebeden."
De Heer zei: "Laten ze voor Mij berouw tonen met deze woorden":
Heer, U hebt mij al deze jaren verdragen met mijn zonden, maar toch heeft U medelijden met mij gehad; ik was volledig afgedwaald, maar nu wil ik niet meer zondigen; ik heb U tekortgedaan en ik ben onrechtvaardig geweest; ik wil het niet meer zijn; ik verwerp ongerechtigheid die mijn ziel bevlekt; bevrijd mijn ziel van alles wat tegen Uw heiligheid ingaat;
Ik smeek U, Heer, bevrijd mij van alle kwaad; kom Jezus nu, kom nu en woon in mijn hart;
Vergeef mij, Heer, en sta mij toe in U te rusten, want U bent mijn Schild, mijn Verlosser en mijn Licht en op U vertrouw ik;
Vanaf nu Heer zal ik U voor altijd loven;
Ik verwerp het kwaad en alle andere goden en idolen, want U bent de Allerhoogste in de gehele wereld die alle andere goden ver overstijgt;
Behoed mij door Uw Machtige Arm voor slechte gezondheid, behoed mij voor gevangenschap, behoed mij voor ellende en versla mijn vijand de Duivel;
Kom mij snel te hulp, O Verlosser!
Amen" |