Yeshuah, Lama Sabachthani?
19 mei 1993
(Hoewel Jezus mij dicteerde sinds ik in Israel ben aangekomen, kon ik Zijn Tegenwoordigheid niet voelen. Het is een totale woestijn!)
Lama Sabachthani?
Hebt U mij helemaal naar
Uw land Israel vergezeld om mij te verlaten?
Als U de Heilige bent
die mij naar Uw vaderland hebt gebracht
om te lopen waar U gelopen hebt,
te ademen en de lucht van de aarde te ruiken die U eens hebt ingeademd,
en van de producten te proeven die Uzelf geproefd hebt,
verlaat U mij dan?
Dus waarom bent U dan zo ver van mij?
Waarom zwijgt U?
YESHUAH[1] YESHUAH, lama sabachthani?
Hebt U mij helemaal naar de Olijfberg gebracht
om mij in de steek te laten?
Is het, mijn Heer, opdat ik eenzaamheid ervaar?
Uw doodsangst van Gethsemane?
Wilde U mij de afschuwelijke verloocheningen laten voelen
en het verraad, dat U doormaakte?
Wilt U mijn ziel laten zien
wat Uw gevoelig Hart die nacht doormaakte?
Waarom verbergt U Zich dan voor mij in Uw land?
U weet hoe mijn ziel en
hart van liefde voor U wegkwijnen en
hoe ik verlang, o hoe ik verlang onophoudelijk naar U te staren,
tot dwaasheid toe.
YESHUAH, U weet hoe mijn ziel naar U dorst,
dus waarom hebt U mij de rug toegekeerd?
YESHUAH
waarom schept U er behagen
in elke vezel van mijn hart te breken?
U hebt van mij een Doelwit gemaakt voor Uw Boogschieten
en schiet er pijl na pijl op af,
moet ik mijzelf beschermen tegen de regen van Uw pijlen?
Als ik U dan verloren heb, hoe moet ik dan alleen standhouden?
Hebt U mij helemaal hierheen gebracht om mij te verlaten?
YESHUAH
ik heb alle smaak van het leven verloren nu U bent weggegaan …
maar zeg mij tenminste de reden voor Uw plotselinge besluit!
Is het juist van U om mij naar
Uw vaderland te brengen en mij dan te negeren?
Zou het kunnen zijn dat U Zich hebt bedacht wat mij betreft?
O mijn Trouwe YESHUAH,
ik schreeuw naar U, maar Zwijgen is het enige wat ik hoor;
ik sta in het hart van Uw vaderland,
maar U neemt geen notitie van mijn armzalige ziel.
Toen ik naar de poorten van Jeruzalem ging,
toen ik Uw vaderland binnenging,
nauwelijks was ik daar binnengegaan,
of mijn lofprijzingen weerklonken in elk oor.
U liet mij mijn hoop bouwen
op het binnengaan van Uw stad,
maar zodra ik er was binnengegaan
hebt U mijn ziel van Uw Licht uitgesloten.
Als iemand beroofd is van Uw Tegenwoordigheid,
voelt Uw Hart het dan niet?
Op Uw eigen initiatief
hebt U voor mij een pad uitgezet om U te bereiken,
en nu schept U er behagen in mij in duisternis te dompelen.
De nacht is mijn enige reisgenoot.
Als U mij zou passeren, zou ik U niet zien...
Als U mij zou aanraken, zou ik U niet voelen
noch zou ik Uw Tegenwoordigheid bespeuren.
Hoe moet ik nu dus lopen zonder Uw Licht?
Ik ben vol vrees voor deze leegte.
Waarom doet U dit Uw trouwe vriendin aan?
YESHUAH,
is dit de manier waarop U Uw gasten behandelt?
Ik zal mijn zaak voorleggen aan onze Eeuwige Vader
en aan die andere[2]
degene die U mij als raadsman gegeven hebt;
als ik onschuldig ben, zullen zij mij Hoop geven.
(Dezelfde ochtend legde ik mijn zaak voor aan Pater O'Carroll en huilde.)
(Toen, later op dezelfde dag, zag ik mijn YESHUAH met de ogen van mijn ziel bij de ingang van Zijn Graf, en voordat ik er binnenging hief Hij Zijn Hand op, raakte met Zijn Duim mijn voorhoofd aan en tekende er snel meerdere malen een kruisje op terwijl Hij mij zegende.)
(Dezelfde nacht:)
vrede zij met je, zo erg kleintje! moed! wees niet bang; luister naar Mijn Woorden: betwijfel je Mijn Trouw, Mijn Oprechtheid en Mijn Tederheid? heb je niet gehoord dat ze onmetelijk zijn? besef hoe Ikzelf gebroken was op deze momenten van jouw genoegdoening;[3] wierook en kalmerende geuren ontvang Ik niet veel van Mijn Eigen land; Ik heb jou gebruikt om Mijn jaloerse liefde te kalmeren, ach … en om je te herinneren aan de voorbije gebeurtenissen;
je bent Mijn gast, nietwaar? zou een goede gastheer zijn gasten niet royaal behandelen en erop toezien dat het hun aan niets ontbreekt? en dan, Ik had besloten je ziel te begunstigen... maar nu zal Ik je op Mijn beurt een vraag stellen, slechts een: twijfelde je aan Mijn Tegenwoordigheid bij de ingang van Mijn Graf?[4] … antwoord Mij …
Ja, een beetje Heer.
in waarheid zeg Ik je, Ik heb je meer dan eens met Mijn Duim op je voorhoofd gezegend …[5] zie je hoeveel Ik van jou te verdragen heb? dus wat Ik van je vraag is maar zo weinig …[6] leer van Mij; leer van Mijn Geduld en van Mijn Verdraagzaamheid, en begrijp hoeveel Ik me moet laten welgevallen;
(Kort na deze boodschap die rond middernacht werd gegeven, vroeg Jezus mij wakker te blijven gedurende anderhalf uur, om Hem gezelschap te houden en Hem te aanbidden. Ik hield de Liefde en de Oprechtheid die Zich uit de Hemel neerbogen in mijn omarming … En de Bruidegom van de gehele mensheid, verheugd te worden bemind, verlengde Zijn bezoek. En ik, in mijn armzaligheid, werd steeds weer verzekerd van een Trouwe en Eeuwige Liefde.[7])
[1] Jezus in het Aramees.
[2] Pater O'Carroll.
[3] Drie dagen had Jezus Zich voor mij verborgen gehouden.
[4] Hij wachtte en ik zweeg.
[5] Christus' speciale zegen midden op mijn voorhoofd had en heeft een zo ontzaglijke kracht, dat het een dame in Omaha "knock-out" sloeg toen ze naar mij toekwam en mij op mijn voorhoofd kuste, precies op de plaats waar Jezus Zijn zegenende Duim had geplaatst. Ze viel, geveld door de Geest, gedurende twintig minuten, bij de ingang van de sacristie. Priesters getuigden van deze gebeurtenis. Dit gebeurde half juni, drie weken later.
[6] Sinds ik mij door Hem verlaten voelde kon ik de constante vragen van de Canadese pelgrims om een handtekening niet verdragen. Deze geringe taak werd zwaar.
[7] Jezus kwam toen drie nachten achter elkaar voor dezelfde aanbidding, om te worden bemind.
| 
