Harri, eg kenni meg so máttleysa, innantóma, og ikki sum vanligt; kalda sum ein stein!

Vassula, tað eri Eg sum klippi tínar greinir, fyri at styrkja teg, Eg eri tín Trúgvi Hirði, við at snøggklippa teg styrki Eg teg, so at tú kanst bera nógva frukt.