Η Θέση του Καθολικού Πιστού στην Εκκλησία

Ο οποίος συνάντησε τη Βασούλα στο Carcano Teatro του Μιλάνου στις 19 Απριλίου του 1997.

Αγαπητοί μου συνάνθρωποι, αδέλφια μου εν Χριστώ. Αγαπητή μου Βασούλα, ακολουθώντας τη 2η ανακοίνωση / αναγγελία του εκκλησιάσματος (της συνάθροισης για το Δόγμα Yπέρ της Πίστης (παλαιότερα γνωστός ως ιερατείο) τον προηγούμενο Δεκέμβριο, προσεκλήθην να δώσω τις γνώσεις μου στις συνειδήσεις των Χριστιανών που πιστεύουν, που είναι καθολικοί και πιστοί στην Εκκλησία, όπως είμαι και εγώ και ελπίζω πως είστε όλοι.

Εκείνοι που γνωρίζουν εμένα ή τα γραπτά μου, γνωρίζουν πως είμαι καθολικός, ότι είμαι παπάς Ιησουίτης, πολύ πιστός στην εκκλησία, ότι λατρεύω, αγαπώ την εκκλησία και την υπερασπίζομαι (κάποιοι λένε κιόλας ότι είμαι υπερβολικός σ’ αυτή την αγάπη). Γνωρίζω ότι το Ιερατείο είναι ένα “sacrum officium” το οποίο σημαίνει μια ιερή και άγια υπηρεσία, απαραίτητη στην εκκλησία και τους πιστούς. Αυτές οι ανακηρύξεις (pronouncements) από το Ιερατείο είναι δεσποτικές αποφάνσεις εξαιρετικού ή επίσημου ή συνηθισμένου τύπου, οι οποίες μπορεί να είναι ιδιωτικές ή και παγκόσμιες. Στην προκειμένη περίπτωση είναι μια συνηθισμένη και ιδιωτική δήλωση. Όλοι εμείς, ειδικά οι ποιμένες, γνωρίζουμε ότι όταν αφορούν οι δηλώσεις στις συνήθεις, ιδιωτικές περιπτώσεις, το ιερατικό δικαστικό σώμα μπορεί να σφάλλει. Ο καθένας το γνωρίζει. Εκείνοι που ανήκουν στο εκκλησίασμα, είναι οι πρώτοι που το γνωρίζουν, αρχίζοντας από τον Καρδινάλιο Ratzinger. Είναι πιθανό το σφάλειν…Τίποτα δεν είναι αλάθητο και τίποτα δεν είναι απόλυτο σ’ αυτή την ιερή υπηρεσία. Έχει αποδειχτεί ότι το εκκλησίασμα έχει υποπέσει σε σφάλμα.

Για να σας δώσω ένα παράδειγμα, το εκκλησίασμα έσφαλε όταν δήλωσε πως τα χαρίσματα και «στίγματα» του Πατέρα Πίου ήταν ψευδή π.χ. καρποί αρρώστιας και φαντασιοπληξίας (1920 – 22). Έσφαλε, όταν δήλωσε ότι τα χαρίσματα της Sr. Faustina Kovalska ήταν ψευδή˙ εκείνη η Πολωνέζα καλόγρια προσφάτως αγιοποιήθηκε. Έτσι, το Ιερατείο μπορεί και να σφάλει. Αυτά είναι δύο παραδείγματα παρμένα από τον αιώνα που διανύουμε. Υπάρχει και μια 3η περίπτωση η οποία ανήκει στον παρόντα αιώνα κι άλλες περιπτώσεις από προηγούμενους αιώνες, παρόλα αυτά είναι εξαιρέσεις στον κανόνα, διότι τις περισσότερες φορές το Ιερατείο δεν πέφτει σε λάθη. Ωστόσο, θα μπορούσαν να έχουν σφάλει κι αυτή τη φορά και το γνωρίζουν κι οι ίδιοι.

Τι λέει η ανακοίνωση που αφορά στην κα. Βασούλα Ryden; Δεν είναι μια προνοητικότητα αλλά μια πληροφορία, η οποία αφού έχει προηγουμένως αποκαλύψει αρκετά κίνητρα, προσκαλεί τους πιστούς να μην πιστέψουν ότι υπάρχει κάτι το υπερφυσικό στην Βασούλα Ryden, και ότι δεν είναι ο Θεός ο οποίος γράφει, μιλάει, υπαγορεύει και εμφανίζεται διαμέσου εκείνης.Επαναλαμβάνω, είναι μια πρόσκληση. Τώρα, οι προσκλήσεις, όπως και οι προτάσεις, (παραδείγματος χάριν οι προτάσεις της Αγίας Γραφής για εγκράτεια, φτώχεια και υπακοή), είναι κάτι που είμαστε ελεύθεροι να αποδεχτούμε ή όχι. Η συνείδησή μας είναι ελεύθερη να επιλέξει.

Όλοι εμείς, λαμβάνοντας υπόψη την Βασούλα και τα χαρίσματά της, είμαστε ελεύθεροι να πιστέψουμε ότι ο Ιησούς είναι μέσα της, ότι Εκείνος γράφει και επικοινωνεί μαζί της. Επιπλέον, η ανακοίνωση αυτή, όχι μόνον μιλάει με κάποια αίσθηση ενάντια στη Βασούλα, αλλά μιλάει και ελαφρώς υπέρ της, αναγνωρίζοντας ότι υπάρχουν θετικές απόψεις μέσα στα μηνύματα και τις προφητείες. Λέει επίσης, ότι οι υπόλοιπες γραφές της Βασούλας δεν περιέχουν τα λάθη τα οποία το Ιερατείο παρέθεσε στην ανακοίνωση. Τώρα, αυτό παρουσιάστηκε όταν οι 5 πρώτοι τόμοι των μηνυμάτων ήταν στη διάθεση του κόσμου 15 μήνες πριν την ανακοίνωση. Παρόλα αυτά, είναι σίγουρο ότι το Ιερατείο από τότε έχει δει τους τελευταίους τόμους και παρατήρησε ότι ούτε εκεί υπήρχαν λάθη. Διαφορετικά, θα το είχαν αναφέρει. Έτσι, από τον 4ο ως τον 8ο τόμο που έχουν δημοσιευτεί, σύμφωνα με το Ιερατείο, δεν υπάρχουν λάθη ˙ όλα είναι θετικά.

Συνεπώς, σύμφωνα πάλι με το Ιερατείο, η θετική άποψη, (αυτό δεν είχε θρησκευτική, πνευματική και ηθική πρόθεση), πάνω στην Βασούλα, είναι μεγαλύτερη από την αρνητική. Η ανακοίνωση, συνεχίζει, παρόλα αυτά, ότι το αρνητικό μέρος της άποψης του Ιερατείου, π.χ. τα λάθη είναι τόσα ώστε το φαινόμενο «Βασούλα» στο σύνολό του είναι αρνητικό. Έτσι ακολουθεί η πρόσκληση να μην πιστέψουμε σ’ αυτό το φαινόμενο.

Τώρα, θα ήθελα να πω κάτι. Έχω διδάξει φιλοσοφία, μέσα σε πολλά άλλα πράγματα, στο Μιλάνο, εδώ και 40 χρόνια και ειδικεύτηκα συγκεκριμένα στη λογική της φιλοσοφίας. Τρία από τα βιβλία μου πάνω στην «επιχειρηματολογία» έχουν εκδοθεί και τοιουτοτρόπως δίνω λογική στις πράξεις, (συγκεκριμένες πράξεις του Ιερατείου): Αν το Ιερατείο διάλεγε να καλέσει απλά τους πιστούς για να τους πει την αρνητική πλευρά, τότε λογικά συμπεραίνω ότι αυτό το αρνητικό μέρος είναι αδύναμο ˙ είναι αμυδρό ˙ είναι εύθραυστο, αλλιώτικα θα είχαν ήδη φτιάξει μια σαφή απαγόρευση. Έτσι, αν αυτό το αρνητικό μέρος το οποίο καλούμαστε να προσέχουμε είναι αδύναμο, και η λογική που κρύβεται πίσω του είναι αδύναμη επίσης. Τα λάθη, στο σύνολό τους είναι φανερά αδύναμα. (Σήμερα, δεν έχω το χρόνο να τονίσω το περιεχόμενο αυτής της αδυναμίας, παρόλα αυτά, αν θέλετε να διαβάσετε την 3η εισαγωγή στον 8ο τόμο της Αληθινής Εν Θεώ Ζωής, θα βρείτε ένα είδος ανάλυσης των κινήτρων εκείνων των ανθρώπων που είναι εναντίον της Βασούλας).

Έτσι, αν οι λόγοι είναι αδύναμοι και το αρνητικό μέρος για το οποίο προειδοποιηθήκαμε, είναι αδύναμα, τότε αυτό που θα μπορούσε να βαρύνει τις συνειδήσεις εκείνων που δεν αποδέχονται την πρόσκληση, (κι εγώ είμαι ένας εξ αυτών), θα μπορούσε μονάχα να είναι πολύ ελαφρύ. Τώρα, ρωτώ, και κάποιοι από εσάς μπορεί να αναρωτιέστε: Θα μπορούσε να είναι πιο τέλειο το να αποδεχτούμε αυτή την πρόσκληση από το να μην το κάνουμε αυτό; Θα μπορούσε να αποδοθεί περισσότερη δόξα στο Θεό μέσω της αποδοχής αυτής της πρόσκλησης; Θα μπορούσε ο Θεός να ικανοποιηθεί περισσότερο από την αποδοχή μας αυτή στην πρόσκληση τους Ιερατείου; Μάλλον, η απάντηση πρέπει να έχει ως εξής: Είναι σαν την σύσταση της Αγίας Γραφής αφορώντας τη φτώχεια, την εγκράτεια και την υπακοή η οποία σύσταση έρχεται εκ Θεού, συνεπώς και εκ του Ιησού. Η πρόσκληση είναι μια σύσταση ˙ αν επιλέξετε να μην την αποδεχθείτε, δεν διαπράττετε το παραμικρό αμάρτημα.

Έτσι, κάθε άτομο πρέπει να ρωτήσει τον εαυτό του αν πράττει καλύτερα ή χειρότερα αποδεχόμενο τη σύσταση αυτή. Νομίζω ότι εμείς εδώ είμαστε πεπεισμένοι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι κάνουν το καλύτερο με το να μην παίρνουν όρκους, γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι τους πατούν. Επιπλέον, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν μπορούν να ορκιστούν, π.χ. εκείνοι που δεν μπορούν να ακολουθήσουν τις προτάσεις του Ιησού και αυτοί είναι όλοι εκείνοι που έχουν έρθει εις γάμου κοινωνία. Τώρα, όσον αφορά σε αυτό, μπορώ να πω ότι κατά κάποιο τρόπο είμαι παντρεμένος. Σημαίνοντας ότι είμαι αδιαλείπτως «δεμένος» στην πίστη μου στην Βασούλα. Είμαι δεμένος στην απόδειξη ότι δεν είναι δυνατόν να είναι εκείνη ο γνήσιος συγγραφέας όλων αυτών των υπέροχων μηνυμάτων, γιατί πιστεύω πως πραγματικά υπάρχει ο Ιησούς, ο Θεός και η Παρθένος Μαρία μέσα στην Βασούλα, οι οποίοι γράφουν, πιστοποιούν και γνωστοποιούν την ύπαρξή τους και ακούγονται. Αυτός ο διαρκής διάλογος που λαμβάνει χώρα μέσα της είναι αληθινός. Είμαι σίγουρος γι’αυτό. Έχω τις αποδείξεις γιατί έχω διαβάσει και διαλογιστεί πάνω στα βιβλία της Βασούλας εδώ και χρόνια.

Έπειτα, το 1995 η Avvenire (Ιταλό-καθολική καθημερινή εφημερίδα), στην οποία είμαι ανταποκριτής, μου ζήτησε να υπερασπιστώ τη Βασούλα απέναντι στο αρνητικό φυλλάδιο γραμμένο από τον Fr. Dermine. Το άρθρο μου δημοσιεύτηκε στην Avvenire και ακολούθως ο Ιταλός εκδότης της Αληθινής Εν Θεώ Ζωής μου ζήτησε να μελετήσω την Βασούλα και να γράψω ένα βιβλίο. Μελετώ το ζήτημα εδώ και ένα χρόνο και παραπάνω και έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το χάρισμα της Βασούλας είναι αυθεντικό. Έτσι, απέναντι στην απόδειξη της αληθείας, καμιά υπακοή δεν μπορεί να σταθεί.

Σ’ αυτά τα διάσημα γράμματα πάνω στην υπακοή, ο Άγιος Ιγνάτιος της Loyola, (ο οποίος είναι ίσως ο μεγαλύτερος διδάσκαλος υπακοής στην Εκκλησία), λέει ότι μπροστά στην απόδειξη της αληθείας, κανένας δεν μπορεί να υπακούσει όταν υπακοή σημαίνει το να πηγαίνεις αντίθετα στην αλήθεια. Ίσως, ο καθένας σας, θα έπρεπε να ρωτήσει τον εαυτό του: «έχω αυτές τις αποδείξεις;» Αυτό βέβαια, εξαρτάται από το βαθμό της απόδειξης της αλήθειας, που κάθε ένας αναγνώστης της Βασούλας έχει την ευθύνη και έχει αποκομίσει πνευματικώς από την μελέτη του πάνω στα μηνύματα. Εξαρτάται από τον καθένα ξεχωριστά. Πιστεύω, ελπίζω ακόμα, ότι το μεγαλύτερο μέρος των ευφυών και υπεύθυνων ανθρώπων που διαβάζουν την Βασούλα, θα είναι ικανοί να κατανοήσουν αυτή την απόδειξη της αληθείας.

Επιπλέον, σ’ αυτή την ανακοίνωση δεν υπάρχει ούτε η παραμικρή αναφορά ότι δεν θα έπρεπε να προσκαλούμε τη Βασούλα, να πηγαίνουμε για να την ακούσουμε και να προσευχηθούμε μαζί της. Η ανακοίνωση επίσης, δεν λέει τίποτα που να αφορά σε απαγόρευση διάδοσης ή λήψης πληροφοριών που αφορούν στη Βασούλα. Έτσι, είμαστε ελεύθεροι να πληροφορηθούμε για εκείνην. Δεν υπήρξε ούτε η παραμικρή αναφορά πάνω σ’ αυτό το ζήτημα και όπως βλέπετε, τα βιβλία της συνεχίζουν να εκδίδονται. Εισαγωγές στα βιβλία της και άρθρα για εκείνη εκδίδονται από έναν καθολικό εκδότη σε μία θρησκευτική κοινότητα: τους ιερείς της Ιερής Άμωμου Καρδιάς, τους Dehonians. Κάθε είδους πληροφορία, μέσω του τύπου ή μέσω της τηλεόρασης ή του ραδιοφώνου είναι νομιμότατη. Όλα είναι νόμιμα. Έτσι έχουν τα πράγματα.

Υπάρχει κι ένα άλλο πράγμα που πρέπει να λάβουμε υπόψη μας: Η πρόσκληση, ή καλύτερα, η υπενθύμιση που έγινε στους επισκόπους του κόσμου. Η Βασούλα γυρίζει ανά τον κόσμο πολύ, γιατί λαμβάνει προσκλήσεις για να πάει. Δεν πηγαίνει σε μέρη για να επιδείξει τον εαυτό της. Πρέπει να ειπωθεί ότι δεν της αρέσει να γίνεται το επίκεντρο της προσοχής. Θυμάμαι πως σε ένα διάλογο με τον Άγγελό της, του είπε: «Άγγελέ μου, ξέρεις ότι δεν μου αρέσει να επιδεικνύομαι.» Η Βασούλα κάνει ό,τι κάνει γιατί είναι καθήκον της, διότι ο Ιησούς το θέλει αυτό και είναι πλήρως πεπεισμένη ότι ο Ιησούς είναι αυτός που το θέλει. Της κοστίζει αρκετά να πηγαίνει ανά τον κόσμο, αλλά ο Ιησούς την θέλει να πάει και έτσι εκείνη πηγαίνει. Έτσι υπάρχει μια υπενθύμιση στους επισκόπους του Καθολικού κόσμου να δράσουν συμφώνως. Τώρα, αυτό είναι κάτι που αφορά στους επισκόπους. Εξαρτάται από εκείνους να αποφασίσουν το πώς θα δράσουν. Τώρα, η λογική των πραγμάτων, παρόλα αυτά, με φέρνει στο σημείο να παρατηρήσω ότι οι πράξεις των επισκόπων δεν μπορούν να επεκταθούν πέρα από ό,τι έχει ήδη πράξει το Ιερατείο. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτε παραπάνω από την μετάδοση της πρόσκλησης, η οποία αφήνει τους πιστούς κατά βάση ελεύθερους.

Και κάτι τελευταίο, που πρέπει να ειπωθεί. Είναι κάτι που μας δίνει λόγο να αγαλλιάσουμε και να είμαστε ευγνώμονες. Η ανακοίνωση λέει πως όλα αυτά τα μηνύματα, όλοι αυτοί οι διάλογοι, το ποίημα της Ζωής του Θεού, της Αληθινής Εν Θεώ Ζωής, «είναι μονάχα ιδιωτικοί διαλογισμοί της γυναικώς (Βασούλας)». Με αυτή τη συγκεκριμένη επιλογή λέξεων, μ’ αυτή την επίσημη ερμηνεία του Ιερατείου, όλες οι άλλες ερμηνείες αποκλείονται ή αποτυγχάνουν, και συγκεκριμένα δύο ερμηνείες οι οποίες επιδίδουν όλα αυτά τα προφητικά φαινόμενα είτε στο διάβολο, είτε στο υποσυνείδητο της Βασούλας. Αυτό, για παράδειγμα, είναι ότι έλεγε ο Fr. Dermine για τη Βασούλα στις μεταδόσεις του Ράδιο Μαρία – ναι, αυτό το «Άγιο Ράδιο Μαρία» το οποίο σ’ αυτή την περίπτωση δεν είναι και τόσο άγιο… Οι ψυχολόγοι γνωρίζουν ότι, αν ήταν αλήθεια αυτό, η Βασούλα τότε θα υπέφερε από μια τρομερή σχιζοφρένεια ˙ το μυαλό της θα ήταν βαρύτατα άρρωστο. Όμως, εκείνοι που την γνωρίζουν, έστω και λίγο, ξέρουν πως δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Έτσι, όταν η ανακοίνωση λέει ότι τα φαινόμενα πρέπει να τα αποδώσουμε εντελώς στη Βασούλα, αποκλείει τις άλλες δύο αποδόσεις στον διάβολο και στο υποσυνείδητό της. Είναι γνωστό, ότι στα πρώτα χρόνια, ειδικά, η Βασούλα είχε αμφιβολίες η ίδια για το αν όλα αυτά ερχόντουσαν από τον διάβολο ή ακόμη και από το υποσυνείδητό της. Τώρα, έχουμε το Ιερατείο, το οποίο μας επιβεβαιώνει ότι δεν έρχεται τίποτα από το υποσυνείδητό της ή από τον διάβολο.

Είμαστε ευγνώμονες γι’ αυτή την διευκρίνιση του Ιερατείου. Ευχαριστούμε πολύ.