Επιστολή προς τον Καρδινάλιο Ratzinger

Εξοχότατε,

Επιτρέψτε μου να επανέλθω στην προηγηθείσα επιστολή μου προς εσάς, σχετικά με την κα Βασούλα Ρύντεν, καθώς τυγχάνω έκπληκτος και προβληματισμένος εξ αιτίας της διαδικασίας που ακολούθησε η Ιερά Σύνοδος περί του Δόγματος της Πίστεως όσον αφορά την συγκεκριμένη υπόθεση.

Συνήθως, η Ρωμαϊκή Κούρια, και η Υμετέρα Ιερά Σύνοδος κατεξοχήν, αντιμετωπίζει αυτές τις περιπτώσεις με ιδιαίτερο σεβασμό και ευγένεια προς το υπό εξέταση πρόσωπο και σε συμφωνία με τις απαιτήσεις του Κανονικού Κώδικα (ιδ. των άρθρων 220 και 221)• πάντοτε θα ενθυμούμεθα την εκπληκτική υπομονή και λεπτότητα που χρησιμοποιήσατε κυρίως προς τον αδελφό Schillebeeck και τον αδελφό Boff.

Στην παρούσα, όμως, περίπτωση, δεδομένου του ότι παραμερίστηκε το Κανονικό Δίκαιο, είναι άραγε βέβαιο πως σεβαστήκατε το Ευαγγελικό Πνεύμα; Ήταν άραγε τόσο επείγον ή υπήρξε τόσο μεγάλος κίνδυνος για την πίστη και τα ήθη, ώστε να παραμεριστούν οι συνήθεις μέθοδοι και να εξαχθεί μία κρίση που ομοιάζει μάλλον με καταδίκη της πίστης, της κοινωνίας με την Εκκλησία και με τα Γραπτά της κας Βασούλας Ρύντεν, δίχως προηγουμένως να την έχετε προειδοποιήσει (αληθεύει πως έμαθε για την καταδίκη της μέσω του τύπου;) και δίχως να της δοθεί η δυνατότητα να υπερασπιστεί την περίπτωσή της, δίχως να ερωτηθούν οι πολυάριθμοι καθολικοί ιερείς που την γνωρίζουν-ιδίως ο πνευματικός της, π. O’Carrol;

Ως εξορκιστής ιερέας, έχω πολλές φορές έλθει αντιμέτωπος με τον εχθρό μας, τον αληθινό Αντι- Χριστό και έχω οδυνηρή εμπειρία της ακρόασης από το στόμα αυτού του ψεύτη και αποστάτη «μηνύματα» που δεν έχουν την παραμικρή ομοιότητα με αυτά που λαμβάνει η κα Βασούλα Ρύντεν.

Ως επίσης διπλωματούχος γραφολόγος, έχω μελετήσει τις «παραμέτρους» στις οποίες αναφέρεται η Επισήμανση και έχω βαθέως μελετήσει τον γραφικό χαρακτήρα της κας Ρύντεν μέσα στα Μηνύματα• δεν εντάσσονται και δεν σχετίζονται με την αυτόματη γραφή ή με το περιεχόμενο των μηνυμάτων των πνευματιστών.

Τα Μηνύματα της κας Ρύντεν διέπονται από μία αξιοσημείωτη δογματική σταθερότητα, συμφωνούν με την Αγία Γραφή και χαρακτηρίζονται από ένα πνευματικό ύψος που δεν απαντά σε καμία αποκάλυψη πνευματιστικού τύπου.

Θέτοντας κατά μέρος την προσωπικότητα της κας Ρύντεν και την χριστιανική (ορθόδοξη) και ηθική της συμπεριφορά- για την οποία μπορεί κάλλιστα να σας μιλήσει ο π. Ο Κάρολ- και για να μείνουμε αυστηρά επί των Μηνυμάτων που λαμβάνει από τον Ίδιο τον Κύριο Ιησού Χριστό, επιτρέψτε μου να σας υποβάλλω κάτωθι τα συμπεράσματά μου.

Αφήνω ασχολίαστη την υπόθεση περί μιας καλοστημένης και πονηρής απάτης, καθώς το περιεχόμενο των Μηνυμάτων είναι μακράν ανώτερο οποιωνδήποτε προσωπικών (θεολογικών και λογοτεχνικών) δυνατοτήτων της κας Ρύντεν.

Σε κάθε ασυνήθιστη εκδήλωση του είδους (μυστική είτε παθολογική) τρεις είναι οι περιπτώσεις προς διάγνωση και διάκριση:

ΣΑΤΑΝΙΚΗ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:- Αυτή αποκλείεται εξολοκλήρου! Ο πονηρός δεν μπορεί να μιμείται συνεχώς την φωνή του Χριστού. Επιπλέον ο Διάβολος δεν θα διακινδύνευε να καλέσει την διαιρεμένη Εκκλησία να συμφιλιωθεί και να ενωθεί υπό τα πρωτεία του Πέτρου- πόσο μάλλον να υποστηρίζει την ζωτική σημασία της Θείας Ευχαριστίας.

ΠΑΡΑΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ:- Μια μη φυσιολογική κατάσταση-ωστόσο η μελέτη κάποιων «παραμέτρων» (Αγία Γραφή, εξωτερικοί παράγοντες κλπ) – δεν σχετίζεται ουδαμώς προς φαινόμενα μέντιουμ /υποβολής. Αν η συγγραφέας βρισκόταν σε κατάσταση προβολής του ασυνειδήτου, αυτό θα προϋπέθετε το ασυνείδητο μιας ιδιοφυΐας πλήρους θεολογικών αντιλήψεων (που θα ξεπερνούσε το μνημονικό περιεχόμενο του λήπτη) καθώς και ένα αρμονικό, σταθερό και άψογο συνειδητό.

Κάτι τέτοιο δεν έχει βρεθεί ποτέ-τουλάχιστον στο δικό μου συνειδητό. Πολύ περισσότερο που όλη αυτή η «ασυνείδητη» κατάσταση, όχι μόνο δεν αναδιπλώνεται στον εαυτό της, αλλά παραμένει σταθερά ανοιχτή προς ένα μυστηριώδες Ον του οποίου η προσωπικότητα σε καμία περίπτωση δεν αντανακλά την κα Ρύντεν- όσο τουλάχιστον την γνωρίζουμε. Θα ήταν ικανό τα ασυνείδητο να δημιουργεί τόσον καιρό τώρα ένα οικοδόμημα μιας τέτοιας λογοτεχνικής ομορφιάς και θεολογικής βαθύτητας;

Παραμένει λοιπόν η ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΗ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ. Η λογική μας επιβάλλει αυτό το συμπέρασμα (για πολλούς λόγους που δεν μπορώ να αναπτύξω τώρα) αλλά και μας δεσμεύει ως προς αυτό: διότι, αν όντως είναι ο Κύριος που μιλάει στην Εκκλησία Του, τότε δεν μας επιτρέπεται να αντιμετωπίζουμε αυτά τα Μηνύματα με περιφρόνηση ή αδιαφορία, αρκούμενοι σε μια γρήγορα και επιφανειακή ανάγνωση-πόσο μάλλον να αρνηθούμε να ανταποκριθούμε.

Τα Μηνύματα αυτά δεν επικεντρώνονται στο πρόσωπο της Βασούλας – που είναι απλώς το όργανο και η αγγελιαφόρος- αλλά στο Μυστήριον Πίστεως και το Μυστήριον της Εκκλησίας. Στην καρδιά του Μηνύματος: τα πρωτεία του Πέτρου, τα οποία και διακυβεύονται. Ξέρετε καλύτερα από μένα την σταθερή και επικίνδυνη αύξηση των προκλήσεων όπως και την σύγχυση που επιφέρει κινδύνους για το Σώμα του Χριστού.

Ο λόγος αυτός που έρχεται άνωθεν μας καλεί επίμονα σε συμφιλίωση ολόκληρης της Εκκλησίας η οποία είναι μία στην Καρδιά του Θεού, αλλά είναι διαιρεμένη μεταξύ και από τους μαθητές του Χριστού. Ζητείται μια χειρονομία (διακαώς επιθυμουμένη υπό του Πάπα Παύλου ΙΣΤ’) για να συνεορτάζεται, την ίδια μέρα, το Πάσχα του Κυρίου. Αν κάνουμε αυτό το μικρό βήμα, ο Κύριος θα κάνει τα υπόλοιπα.

Η Υμετέρα Ιερά Σύνοδος θεώρησε πως έπρεπε να λάβει θέση σχετικά με αυτά τα Μηνύματα! Πρέπει όμως να τεθεί ένα ερώτημα! Εμείς, οι ιερείς της Καθολικής Εκκλησίας (καθώς και οι, πολυάριθμοι εκτός Γαλλίας, επίσκοποι) που έχουμε πιστέψει σε αυτά τα Μηνύματα, και εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι έρχονται από το στόμα του Κυρίου, είμαστε τω όντι σε πλάνη;

Είμαστε εν ανυπακοή προς την Εκκλησία πιστεύοντας πως αναγνωρίζουμε την φωνή του Κυρίου και Ποιμένα μας που μας καλεί σε μεταστροφή και σε ενότητα εν τη Πίστη «ώστε οι άνθρωποι να πιστέψουν»; Είμαστε εν κοινωνία με την Εκκλησία διακρίνοντας σε αυτά τα Μηνύματα όχι ένα κάλεσμα προς μια παν-χριστιανική κοινωνία αλλά μια πρόσκληση προς όλη την Εκκλησία, διαιρεμένη μεταξύ των μελών της, να ενωθεί υπό την ποιμενία του Πέτρου;

Επίσης, και συγχωρέστε μου την τόλμη, δεν θα ήταν απαραίτητο να συσταθεί μια επιτροπή για να μελετήσει με γαλήνιο και αντικειμενικό τρόπο τα γραπτά (δημοσιευμένα και μη) της κας Ρύντεν καθώς και να την υποβάλλει σε ερωτήσεις υπό καθόλα δίκαιες συνθήκες; Πάρα πολλοί χριστιανοί έχουν ήδη προβληματιστεί από την Επισήμανση της Ιεράς Συνόδου, η οποία δεν προσδιορίζει επακριβώς το κίνητρο που την ώθησε σε μια τέτοια απόφαση• απόφαση που πλήττει βαθέως την ευαγγελική τους συνείδηση και την πίστη τους στον Ιησού Χριστό του οποίου την φωνή πιστεύουν ότι ακούνε μέσω αυτών των Μηνυμάτων!

Ως γιος υπάκουος και υπήκοος στην Αγία Εκκλησία, την Μητέρα μου, η οποία και μόνη κατέχει τα ρήματα της αιωνίου ζωής, πληγείς, ωστόσο στην καρδιά μου από την απόφαση αυτή που πλήττει την πίστη μου στον Χριστό, απόφαση την οποία δεν μπορώ να κατανοήσω.

Πατήρ Christian Curty
Ιεροφύλαξ της Ιεράς Μονής Φραγκισκανών
Ιερέας - Εξορκιστής Επισκοπής Αβινιόν και Μασσαλίας, Γαλλία