π. Βλαδίμηρος Ζιελίνσκι, Ρώσος Ορθόδοξος - Θεολόγος

Επίλογος στην πρώτη, έκδοση των Μηνυμάτων

Τα λόγια αυτού του βιβλίου μιλούν από μόνα τους. Δεν έχουν ανάγκη ούτε από εξηγήση ούτε από μεσολαβητή. Είναι απλά και αφοπλιστικά. Μας μιλούν για τον Θεό και λένε ότι είναι Λόγια του Θεού.

Λόγια του Θεού, μια άλλη αποκάλυψη;

Δεν υπάρχει παρά μια Αποκάλυψη του Θεού, μοναδική και οριστική, το Ευαγγέλιο του Χριστού. Όλα όσα εδίδαξε ο Ιησούς, όλα όσα έκανε κατά τη διάρκεια της επίγειας ζωής του, έχουν για πάντα αποτυπωθεί μέσα στην ιερή μνήμη της εκκλησίας.Αλλά η ζωή της εκκλησίας είναι πολύ περισσότερο πλούσια και βαθειά απ' ότι αφήνει να φανεί. Ξεχειλίζει από τα ορατά της πλαίσια.

Κατ' αυτήν την έννοια, τα λόγια του Ευαγγελίου του Αποστόλου Ιωάννη (που βρήκε κατά τύχη η Βασούλα) είναι και τα πλέον εκφραστικά: "υπάρχουν και πολλά άλλα, όσα έκανε ο Ιησούς, τα οποία αν γράφονταν λεπτομερώς , ένα προς ένα νομίζω πως όλος ο κόσμος δεν θα χωρούσε τα βιβλία που θα γράφονταν.(Ιωαν. 21, 25)

Τα λόγια και οι πράξεις του Ιησού, που οι ευαγγελιστές και οι απόστολοι δεν μπόρεσαν να βάλουν μέσα στα βιβλία τους, παραμένουν μέσα στο αιώνιο Ευαγγέλιο. Ο ίδιος ο Απ. Ιωάννης λέει μέσα στην αποκάλυψη του: "ύστερα, είδα έναν άλλο Αγγελο που πετούσε στο μέσον του ουρανού, έχοντας ένα Χαρμόσυνο Μήνυμα, αιώνιο, να το αναγγείλει σε όλη τη γη..." (Αποκ. 14, 6)

Αυτό το "Χαρμόσυνο Μήνυμα, το αιώνιο" ανήκει στον ίδιο τον Ιησού, ο οποίος μας μιλά μέσα στο Ευαγγέλιο Του. Κάνει ένα διάλογο ειλικρινή με τον καθένα. Όποιος έχει αυτιά, Τον ακούει. Δεν πρόκειται για ένα άλλο Ευαγγέλιο ή για έναν άλλο Ιησού. Γιατί ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ, είναι ο ίδιος, χθες, σήμερα και εις τους αιώνες (Εβρ. 13,8).

Όλη η ιστορία της Εκκλησίας είναι γεμάτη από διηγήσεις προσωπικών αποκαλύψεων, μυστικών εμπειριών, ανείποτων μηνυμάτων, γιατί πάντοτε υπήρξαν οι εκλεκτοί άνδρες και γυναίκες, στους οποίους ο Χριστός, η Αγία Μητέρα Του ή οι Άγιοι απευθύνονται άμεσα. Η περίπτωση, όμως της Βασούλας είναι μοναδική.

Αφού ξύπνησε μια μέρα από μια προσωπική αποκάλυψη, η Βασούλα άρχισε να καταγράφει τα λόγια, που ο ίδιος ο Χριστός της υπαγόρευε. Αυτά τα λόγια δεν έρχονται σε αντίθεση με την Αγία Γραφή και την Παράδοση. Δεν πρέπει να τα διαβάσει κανείς σαν κοινά κείμενα.

Πρέπει να διαβάζονται σε μιαν ατμόσφαιρα εσωτερικής σιωπής. Να μπορεί κανείς να αισθάνεται τη σιγή της αιωνιότητας. Είναι ο διάλογος μιας ψυχής με τον Κύριό της. Αυτός ο διάλογος αναπτύσσεται μέσα στο μυστήριο της πίστης. Αυτό το μυστήριο είναι όπως το Φως, που φωτίζει τη γέννηση κάθε ανθρώπου. Λέγεται, εκφράζεται με λόγια απλά: αγάπη, ειρήνη, χαρά. "Σ'αγαπώ. Μου ανήκεις, είσαι Δική Μου". Πρέπει να ξέρουμε να ακούμε αυτά τα λόγια που μας έρχονται από την αιωνιότητα. Πρέπει να τα ακούμε με την ψυχή μας. Πρέπει να τα ακούμε σε κατάσταση προσευχής. Πρέπει τα λόγια που προφέρονται μέσα σε αυτό το βιβλίο να πάρουν σάρκα και οστά να υλοποιηθούν μέσα μας. Πρέπει αυτός ο διάλογος, η προσευχή του Ιησού να γίνει δική μας προσευχή, να είναι το χτύπημα της καρδιάς μας:

Πατέρα Αγαπημένε,
καθάρισέ με με το Αίμα του Υιού Σου.
Πατέρα,
καθάρισέ με με το Σώμα του Υιού Σου,
Πατέρα Αγαπημένε απομάκρυνε το πονηρό
πνεύμα που με πειράζει τώρα.
Αμήν.

Γιατί αυτό το μήνυμα είναι ένα βιβλίο προσευχών. Μιας μόνης αδιάκοπης προσευχής.