Προσκυνηματικό ταξίδι της Αληθινής εν Θεώ Ζωής το 2005

Εισαγωγή:

Ένα προσκύνημα δεν έχει να κάνει μόνο με το ταξίδι, είναι επίσης μια αναζήτηση. Ο αληθινός προσκυνητής στην ουσία προσπαθεί να βρει το δρόμο για το σπίτι του. Το προσκύνημα είναι συνδεδεμένο με την θρησκεία, γιατί τελικά το σπίτι μας είναι με τον Θεό, τον Δημιουργό μας. Το προσκύνημα εκφράζει το κάλεσμα που βιώνουμε, ένα κάλεσμα που θα μπορούσε να ειπωθεί με μια λέξη, που εκφράζεται σαν πρόσκληση:

«Έλα!»

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το προσκυνηματικό ταξίδι της ζωής μας έχει πολλές στροφές: σωστό και λάθος, διασταυρώσεις, ελιγμούς, επικίνδυνους δρόμους, φαρδιές και φαινομενικά εύκολους δρόμους, αδιέξοδα με προειδοποιήσεις, και στενά δρομάκια. Σ΄ αυτό το μεγάλο προσκυνηματικό ταξίδι, υπάρχουν άλλα πιο μικρά: ταξίδια σε βιβλικές χώρες και Άγιους τόπους, λάρνακες με ιερά λείψανα, γνωστά μοναστήρια, κτλ. Όλα αυτά τα ταξίδια γίνονται για να μας υπενθυμίζουν αυτό το βαθύτερο κάλεσμα που δεν έχει μόνο σχέση με τη ζωή μετά θάνατο, αλλά με το εδώ και τώρα.

Είναι σα να είμαστε πρόσωπα ενός παραμυθιού, αναζητητές του θρυλικού Βασιλείου, γυρεύοντας τον πιο σοφό και ευγενή Βασιλέα, το μέρος όπου κυριαρχεί η έσχατη ειρήνη και χαρά, όπου έχουμε την πιο υπέροχη αίσθηση ευεξίας. Ναι, γνωρίζουμε ότι αναζητούμε τον Παράδεισο, αλλά η Βασιλεία μας είναι ανοιχτή στην καθημερινή ζωή μας με όλους τους μόχθους και τις προκλήσεις από τον Βασιλέα που έρχεται ο ίδιος να ψάξει και να βρει κάτι πιο ταπεινό, την ανθρώπινη καρδιά.

Το προσκύνημα που καρποφορεί είναι εκείνο που το ζούμε με ταπείνωση και αγάπη. Άγχη, καθυστερήσεις, υπερβολική ζέστη, κρύα βραδινά, έντομα, δίψα και πείνα είναι εξίσου απαραίτητα όσο η καλή παρέα, το γέλιο, η ωφέλιμη τροφή και η προσευχή. Ένα προσκυνηματικό ταξίδι δεν είναι διακοπές, και ο ιερέας επιβάλλεται να το εξηγήσει αυτό στους προσκυνητές, ακόμη κι αν αναφέρεται ως «προσκύνημα/διακοπές». Οι διακοπές είναι καιρός ανάπαυσης από την άλλη μεριά, ο σκοπός ενός προσκυνηματικού ταξιδιού είναι να καθρεφτίζει το ταξίδι της ζωής, οπότε εμπεριέχει κόπους, σκληρή δουλειά και αποφασιστικότητα. Πτυχές πειθαρχίας, όπως το να είναι κανείς στην ώρα του, γίνονται κάτι παραπάνω από βαρετές. Είναι σαν μικρά φώτα που φωτίζουν πλευρές της ανθρώπινης αδυναμίας. Στο πλαίσιο ενός προσκυνηματικού ταξιδιού οι αδυναμίες φαίνονται με τον εγωισμό, την τεμπελιά, την επαναστατικότητα, και την αδιαφορία. Την ίδια στιγμή, κάποιοι άλλοι ακτινοβολούν. Αυτοί είναι «το άλας της γης». (Ματθ. 5:13).

Αυτά και τόσα πολλά άλλα πράγματα, γίνονται στοιχεία της Βασιλείας, που σε αυτή εδώ τη ζωή μοιάζει με μεγάλο αγρό που απαρτίζεται από σιτάρι και το ψεύτικο απόβαρό του ή ζιζάνια. Ευχόμαστε μια από τις χάρες αυτού του προσκηνυματικού ταξιδιού να είναι η σοφία να γνωρίσουμε τη διαφορά μέσα μας αλλά και στον κόσμο που μας περιβάλλει. Αυτό σημαίνει ότι μια από τις πιο σημαντικές προσκλήσεις σε ένα γνήσιο προσκημηνατικό ταξίδι είναι το κάλεσμα για μετάνοια.