Καναδάς 2006 - Hamilton

Hamilton, 15 Οκτωβρίου, 2006

Το Χάμιλτον είναι μια παλιά βιομηχανική πόλη του Καναδά με κύρια βιομηχανία την παραγωγή χάλυβα. Σε αρκετά σημεία θυμίζει την πατρίδα μου το Μπάφαλο της Νέας Υόρκης, που κάποτε και αυτή παρήγαγε χάλυβα, αλλά έχει σταματήσει πλέον εδώ και χρόνια.

Πρωτοήρθα σε αυτήν την πόλη πριν από 30 χρόνια, όταν άρχισα να βγαίνω με την γυναίκα μου την Ρομπέρτα.

Ήταν απαραίτητο να έρθω στο Χάμιλτον το 2006, όταν έμαθα για το ταξίδι της Βασούλας στον Καναδά. Είχα κληθεί από την αρχή για να προσφέρω την βοήθεια μου στην διεξαγωγή της ομιλίας, αλλά ήταν ένα μεγάλο ερώτημα το πώς θα τα κατάφερνα και ποιοι θα με βοηθούσαν σε αυτό το έργο. Χωρίς γνωστούς στο Χάμιλτον δεν υπήρχε περίπτωση να τα καταφέρω και ο χρόνος πίεζε όλο και περισσότερο, αφού μέχρι τον Μάρτιο έπρεπε να έχουμε φτιάξει όλο το πρόγραμμα. Ευτυχώς ο Κύριος είχε ένα σχέδιο και ήρθα σε επαφή με ένα μέλος της ΑεΘΖ που είχε μετακομίσει από το Τορόντο στο Χάμιλτον μερικά χρόνια πριν. Η πρώτη μου συνάντηση με τον Peter Boushy ήταν αρκετά καρποφόρα. Ο Peter έχει μια αξιαγάπητη γυναίκα, την Leona, και δύο νεαρά αγόρια. Είναι αφοσιωμένος αναγνώστης των μηνυμάτων. Αυτός ήταν το όργανο που χρησιμοποίησε ο Κύριος ώστε να γίνουν οι απαραίτητες προετοιμασίες για την ομιλία. Με τον ενθουσιασμό και τον ζήλο του για τα μηνύματα αποτελούσε ευχάριστη παρέα στις συναντήσεις μας. Με σύστησε στον π. Jozef Mucha και τον επίσκοπο Roman Danyluk που θα τελούσε την Θεία Λειτουργία την Κυριακή το πρωί της 15ης Οκτωβρίου 2006. Οι συναντήσεις μας τους επόμενους μήνες κύλισαν ομαλά και ήταν παραγωγικότατες.

Σύντομα συγκεντρώθηκε στις συναντήσεις μας μια εφταμελής ομάδα που θα μας βοηθούσε στην αποστολή μας. Ένας από αυτούς, ο Glen Soares, μπήκε στην αποστολή στο τέλος της άνοιξης και μας πρόσφερε αρκετή υποστήριξη και ενθουσιασμό. Μας βοήθησε ειδοποιώντας την Αρχιεπισκοπή και τους ιερείς του Χάμιλτον για την επίσκεψη της Βασούλας. Οι γνώσεις του για την αποστολή και τα ταξίδια της Βασούλας ήταν σημαντικές. Έφτιαξε ένα εντυπωσιακό φωτογραφικό άλμπουμ με τις συναντήσεις της Βασούλας με ιερείς, και μια καταπληκτική ηλεκτρονική παρουσίαση (σε Power Point), η οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε κάθε μελλοντική συγκέντρωση της ΑεΘΖ. Ο Κύριος, επίσης, μου εξασφάλισε και δύο γενναίους νεαρούς που ελάφρυναν το φορτίο μου και προσέδωσαν αρκετή αποφασιστικότητα στην ομάδα. Όλη αυτή η ενέργεια ήταν απαραίτητη για να υπερκεράσουμε τις δυσκολίες της δημοσιοποίησης της αποστολής μας. Όλοι γνωρίζαμε αυτήν την «κουλτούρα της Αποστασίας» που πλέον καλύπτει όλη την Γη και την αντίδραση που θα ξεσήκωνε η επίσκεψη της Βασούλας. Ο σκεπτικισμός και ο σαρκασμός που δέχεται κάποιος από τον κόσμο, ακόμα και από τους ιερείς, είναι αποκαρδιωτικός. Οι άρνηση των άθεων να ακούσουν τα μηνύματα μπορεί να εξασθενίσει την πίστη κάποιου με αδύναμη πίστη. Αυτό μου θυμίζει το μήνυμα της 4^ης Απριλίου 1997:“

«Σήμερα, πολλοί δικοί Μου, ξεσηκώνονται εναντίον Μου μέσα στο ίδιο Μου το Σπίτι... Φουσκωμένοι από έπαρση, λένε: "είμαστε θεοί". Εναντιώνονται και σηκώνουν κεφάλι μπροστά σε κάθε τι που λέγεται θεός ή είναι αντικείμενο λατρείας. Το κάνουν αυτό για να στήσουν οι ίδιοι το θρόνο τους στο Ναό Μου, προσπαθώντας να αποδείξουν πως είναι θεοί. Κάθε λόγος που διακηρύττω, γίνεται αντικείμενο περιφρόνησης απ' αυτούς τους ίδιους, αλλά η μεγάλη φωτιά είναι τώρα έτοιμη να τους καταφάγει... Ισχυρίζονται ότι έχουν συλλάβει το Μυστήριο του Εαυτού Μου, ενώ υπάρχει ένας Μεσίτης (Άγιο Πνεύμα) ¹ που υπενθυμίζει στον άνθρωπο αυτό που οφείλει να κάνει, που τον σπλαχνίζεται. Προσεύχεται στη θέση του για να διορθωθεί και να γλυτώσει από την αιώνια καταδίκη. Όλα αυτά τα κάνω επανειλημμένα για τον άνθρωπο, σώζοντας την ψυχή του από την αιώνια καταδίκη κι αφήνοντας να λάμψει πάνω του το φως της ζωής...»

Ο κόσμος είναι πλήρης από πνευματική κώφωση που έχει λάβει επικές διαστάσεις και είναι κωφός στα σχέδια του Αγίου Πνεύματος. Έχω μάθει πως για να υπερνικήσουμε αυτήν την εχθρότητα, πρέπει να προσευχόμαστε αδιαλείπτως και να μελετάμε εντατικά τα μηνύματα της ΑεΘΖ. Είναι αδύνατον να επιζήσουμε στο ταξίδι της πίστης μας μέσα στον κόσμο, χωρίς τις χάρες που μας παρέχει ο Θεός μέσα από αυτά τα μηνύματα.

Η ημέρα της ομιλίας ήταν δύσκολη για μένα γιατί έπρεπε να εγκαταλείψω την πόλη μου που μόλις είχε ανακηρυχτεί περιοχή Έκτακτης Ανάγκης από τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών. Στις 13 Οκτωβρίου 2006 το Μπάφαλο χτυπήθηκε από μισό μέτρο υγρού χιονιού και οι περισσότεροι κάτοικοι έμειναν χωρίς ρεύμα, τηλέφωνο και διάφορες άλλες ανάγκες. Ξέροντας πως οι έγνοιες μου ήταν 70 μίλια μακριά, στο Χάμιλτον, για το Σαββατοκύριακο, έπρεπε να αφήσω το πλημμυρισμένο μου υπόγειο και να φύγω βιαστικά για μια ομιλία που ετοίμαζα εδώ και μήνες.

Το πρωί της 15ης Οκτωβρίου, οι συνεργάτες μου κι εγώ αγωνιζόμασταν για να ετοιμάσουμε την Σερβική αίθουσα όπου θα γινόταν η ομιλία. Δηλαδή φτιάχναμε καρέκλες, στήναμε πάγκους για τα βιβλία, εξέδρες, προβολείς και ηχητικές εγκαταστάσεις στις 7 το πρωί για μια ομιλία που άρχιζε στις 12:30 το μεσημέρι. Όλος αυτός ο χαμός μας απέτρεψε προσωρινά να δούμε αυτές τις στιγμές από την μυστική τους πλευρά. Δεν ήμουν προετοιμασμένος για το υπέροχο δώρο που θα ερχόταν, από μια Θεία Λειτουργία με την ανεπάντεχη επίσκεψη του επισκόπου Roman Danylak που συλλειτούργησε με τον π. Father Jozef Mucho και τον π. Father Mellose από την Καθολική Εκκλησία της Σλοβενίας. Ήταν απολαυστικό, καθώς ο επίσκοπος στο κήρυγμά του μίλησε για τα Ευχαριστιακά θαύματα τις εποχής μας. Μετά την λειτουργία η Βασούλα κλήθηκε να βγάλει κάποιες φωτογραφίες με τον επίσκοπο και τους Ιερείς. Ο επίσκοπος Danylak έμεινε και στην ομιλία, την οποία παρακολούθησαν περίπου 300 εμπνευσμένοι καλεσμένοι.

Τα πρώτα σχόλια της Βασούλας ήταν για την πορεία των δεκαεπτά χρόνων που ταξιδεύει σε όλον τον κόσμο και μεταδίδει τα μηνύματα της ΑεΘΖ. Ο Ιησούς της λέει να παραμείνει ένα «τίποτα» έτσι ώστε να επιδείξει την δύναμή Του. Ο Ιησούς της λέει πως ο κάθε ένας από τους παρευρισκομένους οδηγήθηκε εκεί από Αυτόν και όχι από εκείνην. Αυτός είναι ο λόγος που πρέπει εκείνη να ταξιδεύει, για να φέρει περισσότερες ψυχές στον Χριστό.

Η Βασούλα μοιράστηκε την εμπειρία της από την «Ημέρα του Κυρίου» και την μεταμόρφωσή της από άπιστη στην σημερινή της αποστολή μετάδοσης των μηνυμάτων της ΑεΘΖ. Αυτή η «Μικρή Κρίση» που έζησε είναι το κλειδί της μεταστροφής και το κεντρικό στοιχείο αυτού του φαινομένου είναι η μετάνοια και το πέρασμα της ψυχής από το σκοτάδι στο φως. Πολλοί άνθρωποι έχουν χάσει την αίσθηση της αμαρτίας. Για χάρη του θετικισμού έχουμε απορρίψει αυτόν τον τομέα της ζωής μας. Η απόρριψη που δείχνει η κουλτούρα μας στην αυταπάρνηση είναι στην ουσία η προστασία της υπερηφάνειάς μας και του εγώ μας. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα πολλοί να απομακρυνθούν από τον Θεό αρνούμενοι τις Δέκα Εντολές Του. Αυτό με την σειρά του οδήγησε σε ένα πνεύμα ανταρσίας μέσα στην Εκκλησία που συνεχίζει μέχρι σήμερα. Χωρίς μετάνοια και ταπείνωση, σύσσωμος ο κόσμος απομακρύνεται από τον Χριστό και έτσι βρίσκεται στην Βιβλική εκείνη περίοδο της «Αποστασίας» και του «Τέλους των Καιρών». Αυτή η άρνηση της Αγάπης του Θεού μας οδήγησε στις σημερινές φυσικές καταστροφές. Η κακία μας επέσυρε πάνω μας την οργή του Θεού. Το Έλεός του είναι τόσο μεγάλο όσο και η Αυστηρότητά Του, αλλά αν δεν συμφιλιωθούμε με τον Θεό και δεν μετανοήσουμε, δεν μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα τον φτάσουμε. Ο χρόνος επείγει και μας ζητείται να συμφιλιωθούμε μαζί Του πριν εξαντληθεί το Έλεός Του.

Η Βασούλα μίλησε για την οικειότητα με τον Θεό και την οικοδόμηση μιας σχέσης με τον Κύριο. Πρέπει να είμαστε απλοί στην καρδιά με τον Κύριο και να πεθάνουμε στο εγώ μας για να δημιουργήσουμε αυτήν την αγνότητα και ταπεινότητα της καρδιάς. Μίλησε για το θέμα της αδιάλειπτης προσευχής που είναι ο πόθος για τον Θεό όλη μέρα. Μήνυμα 4^ης Απριλίου 1997:

«Και σένα, που σου άνοιξα την ακοή για να Με ακούς και να γίνεις μαθήτριά Μου, σου λέω: μη φοβάσαι, γύρεψέ Με όσο ποτέ άλλοτε, για να σου γίνει αυτό γλυκιά μέθη, αφού θα είναι πιο γλυκό κι από το κρασί. Ακολούθησέ Με, για να βρεις στο τέλος την Γνώση του Θεού και την Σοφία Του, ολόψυχα αποζήτησέ Με, όπως το ορφανό αποζητάει τους γονείς του, αποζήτησέ Με με όλη σου την καρδιά. Βρες τη χαρά σου είτε στη γη είτε στον ουρανό μόνο στην Τριαδική Μου Παρουσία και σε τίποτε άλλο. Η χαρά σου να είναι με Εμάς που σε αρραβωνιάσαμε με την Αγιότητά Μας, για τη δική Μας Δόξα αλλά και για τον αγιασμό σου».

Αυτό είναι κάτι που μπορούμε να κάνουμε στην πνευματική μας πορεία. Η αγάπη είναι το κλειδί για την είσοδο στον παράδεισο και πρέπει να εκτείνουμε αυτήν την αγάπη ο ένας προς τον άλλο. Θα κριθούμε σύμφωνα με το πόσο αγαπήσαμε ο ένας τον άλλο και πόσο εκτείναμε αυτήν την αγάπη στον Θεό. Η αγάπη και η ταπείνωση είναι το κλειδί για να κατευνάσουμε την οργή του Θεού.

Η Βασούλα λέει πως όλοι μας είμαστε απόγονοι του Θεού και πρέπει να κάνουμε την καρδιά μας ένα γόνιμο έδαφος ώστε να ριζώσει ο Κύριος. Ο Θεός μπορεί να κατοικεί μέσα μας αν δώσουμε χώρο στο Άγιο Πνεύμα. Ο Θεός σήμερα, εκχύνει το Άγιο Πνεύμα Του και καλεί τους αποστόλους Του να σηκωθούν και να διαδώσουν την γλυκύτητα του Κυρίου. Ο Κύριος παλεύει με αυτήν την διαφθαρμένη γενεά εκχύνοντας το Άγιο Πνεύμα Του. Η Βασούλα λέει πως η Δεύτερη Πεντηκοστή είναι ήδη εδώ, και πως μόνο αν έχουμε ταπεινή καρδιά θα μπορέσουμε να Τον αποκτήσουμε. Το να μην γνωρίζει κανείς τον Θεό σημαίνει το να μην γνωρίζει τίποτα σ’ αυτόν εδώ τον κόσμο.

Η Βασούλα συνέχισε μιλώντας για τις κριτικές κάποιων οι οποίοι λένε πως αυτά τα μηνύματα δεν είναι απαραίτητα από την στιγμή που έχουμε τις Γραφές. Η απάντηση σε αυτό βρίσκεται στο μήνυμα της 13ης Νοεμβρίου 2001. Ο Ιησούς λέει,

«Σας ερωτώ όλους με σοβαρότητα: Τί κάνατε με τις Γραφές; Οι Γραφές είναι ο καθρέφτης που Με καθρεφτίζει. Πώς γίνεται, αφού λέτε ότι γνωρίζετε τις Γραφές, να μην αναγνωρίζετε την ομιλία Μου; Πώς γίνεται να διαψεύδετε τόσο εύκολα την αλήθεια; Σας βεβαιώνω, αν δεν Με αναγνωρίζετε τώρα στα λεγόμενά Μου, είναι απλούστατα επειδή δεν γνωρίζετε και δεν καταλαβαίνετε τις Γραφές που είναι το κλειδί του Αγίου Πνεύματος.

Αν μερικοί από σας λένε: "Δεν μας χρειάζεται τούτη η προφητική αποκάλυψη, δεν είμαστε υποχρεωμένοι να την ακούμε ή να την διαβάζουμε, αφού μας αρκούν οι Γραφές και μπορούμε να αντλήσουμε από εκεί όλη τη γνώση." Σας ερωτώ, μέσα στη δυσπιστία σας: "Ξέρετε γιατί δεν πιστεύετε και ξέρετε γιατί είστε τόσο αδιάφοροι και αποφασισμένοι να κλείσετε την καρδιά σας; Ξέρετε γιατί δεν γυρεύετε τίποτε περισσότερο; Είναι επειδή δεν έχετε το Άγιο Πνεύμα που θα μπορούσε να σας ανεβάσει από το σκοτάδι στο Φως Του και να φωτίσει την ψυχή σας, για να δείτε να σας αποκαλύπτεται ο Υιός μαζί με τον Πατέρα. Το Άγιο Πνεύμα θα εμφυσούσε μέσα σας μια αναστάσιμη πνοή που θα σας δυνάμωνε και θα σας ζωοποιούσε εντός Μου. Μπορεί μια ψυχή που είναι νεκρή να εννοήσει τις Γραφές και να τις εφαρμόσει, αν δεν είναι ζωντανή;

Αν είχατε εννοήσει τις Γραφές που μοιάζουν με καθρέφτη και καθρεφτίζουν την εικόνα Μου, δεν θα λέγατε: "Μου αρκούν οι Γραφές." Όχι, φίλε μου, δεν αρκούν οι Γραφές αν δεν κατέχεις το Άγιο Πνεύμα. Μόνο με το Φως του Αγίου Πνεύματος μπορεί να γίνει κατανοητή η Αποκάλυψη, και όλα αυτά που πριν φάνταζαν μέσα στις Γραφές μυστήρια απροσπέλαστα και σφραγισμένα, θα γίνουν κατανοητά και σαφή, αφού το κλειδί της γνώσης θα σου δοθεί από το Πνεύμα.

Κι όμως, σε βεβαιώνω: όποιος Με δέχθηκε πρόθυμα - και τώρα ακόμη που μιλώ - είναι ευλογημένος, επειδή μέσα από Μένα δέχεται τη γνώση και τη Σοφία με τρόπο τόσο θαυμαστό που είναι σα να έχει διαβάσει όλες τις Γραφές! Θα μοιάζει ο ίδιος με βιβλίο ηχηρό και θα κουβαλάει μέσα του τις θεϊκές εμπνεύσεις που αποκτώνται με τη χάρη. Και τότε, κόρη Μου, όταν θα διαβάζει τις Γραφές δεν θα βλέπει μόνο λόγια αλλά, όπως το δοκίμασες κι εσύ, Βασούλα, θα βλέπει το βαθύ πνευματικό νόημα του περιεχομένου τους με τα πνευματικά του μάτια».

Η ομιλία έκλεισε με μια Προσευχή Θεραπείας. Πιστεύω πως όλοι οι παρευρισκόμενοι ευλογήθηκαν από την Βασούλα και από τον σταυρό που κράταγε ο οποίος περιέχει Τίμιο Ξύλο. Η Βασούλα ήταν το μέσον δια του οποίου ενεργούσε το Άγιο Πνεύμα. Οι ευλογίες που δέχτηκαν όσοι προσήρθαν ήταν ένα ισχυρό παράδειγμα της Χάρης που εκχύνεται σήμερα σε όλη την ανθρωπότητα. Ο Κύριος εξέτεινε την ισχύ Του σε όσους ζητούσαν συγχώρεση και έλεος και τους απαντούσε με τον δικό Του ξεχωριστό τρόπο. Εκείνη την μέρα ευχαριστήσαμε τον Θεό για όλες τις χάρες που έδωσε σε μας και σε όσους ήταν μάρτυρες αυτών των γεγονότων. Στο τέλος, η Βασούλα ευλογήθηκε από έναν πολύ πράο και άγιο άνθρωπο, τον επίσκοπο Roman Danylak, ο οποίος έγινε μάρτυρας από πρώτο χέρι της ιστορίας μιας ταπεινής γυναίκας που ο μόνος πόθος της είναι να υπηρετήσει το θέλημα του Θεού.

Ας πράξουμε και εμείς το ίδιο.

Ο εν Χριστώ υπηρέτης και αδερφός σας,
David Cesar