Σύναξη της Αληθινής εν Θεώ Ζωής και Προσκύνημα στα Μετέωρα
Μάϊος 2004
To Σαββατοκύριακο 1-2 Μαΐου, 2004, ήταν γεμάτο αφίξεις. Στο διεθνές αεροδρόμιο κατέφθανε κόσμος από Ευρώπη, Ασία, Νότια και Βόρεια Αμερική. Ήταν στιγμές γεμάτες προσμονή και συγκίνηση που μας προετοίμαζαν για τις όμορφες μέρες που θα ακολουθούσαν. Η Βασούλα, έφτασε το μεσημέρι της Κυριακής από τη Ρώμη, συνοδευόμενη από τη Σεσίλια και τον π. Julio Gaddi. Την υποδεχθήκαμε με αγκαλιές και φιλιά και με μια ανθοδέσμη από ηλιοτρόπια που της άρεσαν πολύ. Το απόγευμα της Κυριακής, το σαλόνι του ξενοδοχείου είχε γεμίσει από χαρούμενα πρόσωπα, μερικά από τα οποία είχαν να συναντηθούν από το προσκύνημα στην Αίγυπτο ή τη συνάντηση στη Ρώμη και άλλα συμμετείχαν για πρώτη φορά. Όλοι επιθυμούσαν να πάρουν μια μικρή γεύση από Αθήνα, έτσι ξεκινήσαμε από το ξενοδοχείο για μια βόλτα στο κέντρο της πρωτεύουσας με κατεύθυνση τον κήπο του Ζαππείου, όπου κάθε χρόνο το Μάιο, γίνεται η Έκθεση Βιβλίου και διαρκεί 17 μέρες. Η έκπληξη της παρέας μας ήταν πολύ μεγάλη όταν ανάμεσα στα διάφορα περίπτερα αντίκρισαν το περίπτερο της «Αληθινής εν Θεώ Ζωής». Ράφια γεμάτα βιβλία της «Αληθινής εν Θεώ Ζωής» με την εικόνα του Ιησού στο εξώφυλλο, σε ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά, πολωνικά, φιλιππινέζικα, γιαπωνέζικα, αραβικά και εβραϊκά, καθώς και βιβλία γραμμένα από θεολόγους για τη Βασούλα, μικρά βιβλιαράκια με αποσπάσματα από τα μηνύματα, βίντεο, κασέτες, cds, και ενημερωτικά φυλλάδια σε ελληνικά και αγγλικά. Η Βασούλα γνώριζε από την ετήσια αναφορά μας, από φωτογραφίες και βίντεο, τη συμμετοχή μας στην έκθεση Βιβλίου για 5η συνεχή χρονιά. Πρώτη φορά όμως έβλεπε το περίπτερο από κοντά. Αυτό που συγκράτησα είναι το σχόλιο κάποιου από την παρέα: «Η βόλτα τελικά δεν ήταν για να πιούμε καφέ, αλλά για να πάρουμε ιδέες για τη διάδοση του μηνύματος»!
Το πρωί της 3ης Μαΐου 2004, ξεκινήσαμε από την Αθήνα 100 άτομα από 20 διαφορετικές χώρες, για το ταξίδι στα Μετέωρα.
Η πρώτη στάση έγινε στην Πνύκα, ακριβώς κάτω από τον βράχο που βρίσκεται η Ακρόπολη, εκεί όπου ο Απόστολος Παύλος μίλησε στους Αθηναίους για τον Ιησού Χριστό, τον μόνο Αληθινό Θεό.
Κατόπιν ανεβήκαμε στον βράχο της Ακρόπολης όπου βρίσκεται ο Παρθενώνας, μνημείο που χρονολογείται από τον 4ο π.Χ. αιώνα. Η ξεναγός μάς μίλησε για τα διάφορα αρχαία εκθέματα και την ιστορία τους, καθώς και ότι ο Παρθενώνας τα πρώτα χριστιανικά χρόνια είχε μετατραπεί σε ναό αφιερωμένο στην Παναγία.
Μετά την ξενάγηση, ξεκινήσαμε με προορισμό την Καλαμπάκα, σημείο αφετηρίας για το προσκύνημα στα Μετέωρα. Ο καιρός ηλιόλουστος, η φύση καταπράσινη και η διαδρομή προς τα Μετέωρα μέσα από πεδιάδες, βουνά και παραλίες, εξαιρετική!!
Αργά το απόγευμα, φτάσαμε στην Καλαμπάκα. Από μακριά αντικρίσαμε τους επιβλητικούς βράχους των Μετεώρων, όπου στις κορυφές τους είναι από αιώνες κτισμένα ορθόδοξα μοναστήρια, χώροι λατρείας, περισυλλογής και αναζήτησης.
Αμέσως μετά την άφιξη μας στο ξενοδοχείο, έγινε Θεία Λειτουργία. Η Βασούλα άρχισε με μια προσευχή,(15.5.92) που της έδωσε ο Πατέρας, ευχαριστώντας Τον και συνέχισε με ένα απόσπασμα από μήνυμα του Κυρίου: «Πολυάριθμα είναι τα καλέσματά Μου, και η χάρη του Αγίου Πνεύματος ποτέ άλλοτε δεν υπήρξε τόσο φανερή όσο στους δικούς σας καιρούς. Άνθρωποι από (σάρκα και) αίμα μπορούν να λένε ό,τι θέλουν, να δηλώνουν ό,τι θέλουν, όμως Εγώ θα τους αντιπαρέλθω, αυτούς και τα λόγια τους και τις δηλώσεις τους, γιατί αναδεικνύω αποστόλους και αγίους που θα φωτίσουν με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος όλη την ανθρωπότητα. Θα τους διδάξω ο Ίδιος πώς να φτάσουν σε υψηλές βαθμίδες αγιοσύνης, παρά τις έντονες κακοφωνίες των εχθρών τους που δεν θα τους δείξουν ούτε έλεος ούτε αγάπη.
Εγώ, όμως, θα τους δώσω το πνεύμα της επιμονής, ένα πνεύμα τόσο ανδρείο που και μόνη η παρουσία τους θα κλονίσει τα θεμέλια της κόλασης, αφού θα είναι ενδεδυμένοι με την ένδοξη λαμπρότητα του Υιού Μου, του Ιησού Χριστού, και η γλώσσα τους θα μοιάζει με δίκοπο σπαθί. Θα φωτίσουν όλους λαμπερά, καλούς και κακούς, για να θερμάνουν οι καρδιές τους και να ζωντανέψουν με τον Λόγο Μου όλα τα πτώματα που είναι διασκορπισμένα. Αιώνιες ευλογίες θα βγαίνουν από τα χέρια τους. Θα ελευθερώσουν πολλούς από τα πάθη του κόσμου που τους κρατούσαν αιχμάλωτους και ριζωμένους στην αμαρτία. Και η Ωδή της «Αληθινής εν Θεώ Ζωής» θα ψάλλεται στις Συνάξεις Μου για να τους κάνει όλους μέτοχους στη θέωση.» (31.5.03)
Χαιρέτισε εγκάρδια τους παρευρισκόμενους, που ξεκίνησαν από μακριά για να συναντηθούν εδώ και να δοξάσουν τον Θεό.
Στη συνέχεια, η Θεοδώρα Κονιδάρη που είχε αναλάβει τη διοργάνωση της σύναξης, καλωσόρισε την ομήγυρη και διάβασε το παρακάτω απόσπασμα από ένα μήνυμα του Ιησού Χριστού: «Αχ, κόρη μου, προσευχήσου για τον οίκο της Ανατολής και της Δύσης να σμίξουν μαζί, σαν δύο χέρια ενωμένα στην προσευχή, σαν ένα ζευγάρι χέρια, παρόμοια, και όμορφα όταν ενωμένα δείχνουν τον ουρανό σε στάση προσευχής. Αυτά τα δύο Χέρια που ανήκουν στο ίδιο σώμα, ας εργαστούν μαζί και ας μοιραστούν μεταξύ τους τις ικανότητές τους και τα πλούτη τους... Αυτά τα δύο Χέρια ας Με υψώσουν μαζί. Α... πότε αυτά τα Χέρια του Σώματός Μου θα Με υψώσουν πάνω από το Θυσιαστήριο, κρατώντας Με μαζί;»
Την επομένη 4 Μαΐου, ξεκινήσαμε νωρίς το πρωί και μετά από διαδρομή μιας ώρας ανάμεσα σε καταπράσινους λόφους φτάσαμε στο γυναικείο, ορθόδοξο μοναστήρι, όπου βρίσκεται ο Ιερός ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Ο ναός αυτός χρονολογείται γύρω στο 10ο με 11ο αιώνα. Το 1573 επισκευάστηκε και τοιχογραφήθηκε ολόκληρος. Η Θεία Λειτουργία τελέστηκε από τον π. Νικόλαο και τρεις ακόμα ορθόδοξους ιερείς. Το «Χριστός Ανέστη», «Αληθώς Ανέστη» που ακούστηκε από εκατό φωνές διαπέρασε τους τοίχους του ναού, και γέμισε την καρδιά μας ευτυχία! Οι μοναχές μας υποδέχθηκαν με αγάπη και χαρά, μας πρόσφεραν καφέ και γλυκίσματα. Το ενδιαφέρον τους για όλους εμάς ήταν μεγάλο. Αυτό που ένιωσα στη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας ήταν πρωτόγνωρο, είπε χαρακτηριστικά μία μοναχή.
Επιστροφή στο Ξενοδοχείο όπου ο π. Νικόλαος μίλησε για την ιστορία των Μοναστηριών. Μάθαμε λοιπόν ότι τα Μετέωρα έχουν χαρακτηριστεί το δεύτερο Άγιον Όρος και συνεχίζουν τη μοναστική παράδοση εδώ και 6 περίπου αιώνες. Τα πρώτα μοναστήρια κτίστηκαν κατά τον 14ο αιώνα. Από τα 26 μοναστήρια των Μετεώρων σήμερα λειτουργούν τα 6, ενώ τα υπόλοιπα είναι ακατοίκητα. Από αυτά τα 4 είναι ανδρικά και τα 2 γυναικεία.
Στη συνέχει ο π. Tony Sullivan μίλησε για το Μεγαλείο του Σταυρού. Στην αρχή της ομιλίας του έδωσε στον καθένα μας έναν ξύλινο σταυρό, με την προτροπή να τον έχουμε μαζί μας, να τον κρατούμε στο χέρι μας και να ζητάμε πάντα τη βοήθειά Του και τελειώνοντας την ομιλία του, διάβασε μία προσευχή την οποία επαναλάβαμε, ζητώντας από τον Θεό να συγχωρέσει τις αμαρτίες των προγόνων μας.
Ο Δημήτρης, η Μισέλ και ο Σατούρο με τις κιθάρες τους, πλαισίωναν τις συνάξεις με εκκλησιαστικούς ύμνους και τραγούδια, δημιουργώντας στιγμές ζεστασιάς και χαράς για τους παρευρισκόμενους.
Μετά το γεύμα ξεκινήσαμε για να επισκεφτούμε 2 μοναστήρια. Ο καιρός όμως είχε αλλάξει από ηλιόλουστος σε βροχερό και δεν το επέτρεψε. Επισκεφτήκαμε μόνο την ιερά μονή του Αγίου Στεφάνου (γυναικεία μονή), όπου φυλάσσεται και η θαυματουργός κάρα του Αγίου Χαραλάμπους. Μία μοναχή μας μίλησε για την ιστορία της μονής, για τους θησαυρούς και τα κειμήλια που σώζονται ανά τους αιώνες και μας εξήγησε τις αγιογραφίες που κάλυπταν τους τοίχους του ναού. Επισκεφτήκαμε το μουσείο της μονής, αγοράσαμε λιβάνι και διάφορα άλλα αντικείμενα φτιαγμένα από τις ίδιες.
Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο, και μετά από ένα μικρό διάλειμμα για καφέ παρακολουθήσαμε την ομιλία της Βασούλας με θέμα «Διαφορετικές αναβάσεις: Απόσπαση, Νήψη (Νηφαλιότητα), Απάθεια» .
Η Βασούλα, ξεκίνησε λέγοντας ότι ο Θεός πάντα φανερωνόταν στον άνθρωπο, όχι για να δώσει κάτι καινούργιο, αλλά για να μας θυμίσει τον Λόγο Του. Ο Θεός, ο Δημιουργός, μας γνωρίζει τον εαυτό Του συνομιλώντας μαζί μας σαν Φίλος με φίλο. Μέσα στα Μηνύματα μας προσκαλεί σε μια μεταμόρφωση του είναι μας, του νου και της ψυχής μας. Με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, ο Θεός μας οδηγεί σε μια πορεία προς τη θέωση.
Αν ακολουθήσουμε και βιώσουμε όλα όσα μας δίνει η Αληθινή εν Θεώ Ζωή, που δεν είναι παρά μια υπενθύμιση του Θείου Λόγου και τηρήσουμε τον Θείο Νόμο, το Άγιο Πνεύμα θα μας δώσει ένα φως πνευματικό, μια βαθύτερη, και θεϊκή κατανόηση των μυστηρίων του Θεού και του Λόγου Του.
Ο Κύριος θέλει να μας ελκύσει στα 3 ανώτερα στάδια τελειοποίησης της ψυχής μας, δηλαδή 1)στην απόσπαση από τις γήινες φροντίδες, 2)στη νήψη του σώματος και της ψυχής και 3)στην απάθεια, δηλαδή στην απονέκρωση των παθών. Όμως το Άγιο Πνεύμα ενεργεί ελεύθερα μέσα μας μόνο αν είμαστε πρόθυμοι να εγκαταλείψουμε το θέλημά μας για το δικό Του.
Στη συνέχεια, πήρε το λόγο ο π. Richie, ο οποίος μίλησε για την «Πνευματικότητα και Ενότητα μέσα στην ΑεΘΖ». Ακολούθησε προσευχή θεραπείας από τους π. Tony Sullivan, π. John Abberton, π. Richie, Henri Lemay και Βασούλα.
Στις 5 Μαΐου, η ημέρα ήταν βροχερή. Μετά το πρωινό έγινε δοξολογία και προσευχή, ακολούθησε η ομιλία του σεβ. Tronet με θέμα «Η θέση του επίσκοπου Ρώμης κατά την πρώτη χιλιετία του χριστιανισμού» και στη συνέχεια ακούσαμε το 1ο μέρος της ομιλίας του π. Βλαδίμηρου Zielinsky πάνω στο «Μυστήριο της Παναγίας ως Πηγής Ενότητας».
Στις 12 το μεσημέρι και υπό καταρρακτώδη βροχή, ξεκινήσαμε για το μοναστήρι του «Μεγάλου Μετεώρου» ή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Ο βράχος όπου έχει κτιστεί το μοναστήρι είναι ο μεγαλύτερος στην περιοχή των Μετεώρων. Το μοναστήρι ιδρύθηκε τον 14ο αιώνα και διαθέτει αξιόλογη συλλογή χειρογράφων, εικόνων και ιερών κειμηλίων. Από το σημείο που μας άφησαν τα λεωφορεία, η ανάβαση ήταν μια μικρή περιπέτεια που έγινε με αέρα και δυνατή βροχή, που έμοιαζε σαν «βροχή από το Άγιο Πνεύμα» όπως ανέφερε αργότερα ο Henri Lemay στην ομιλία του για τη Δεύτερη Πεντηκοστή. Διασχίζοντας τη στενή γέφυρα που ενώνει τους δύο τεράστιους βράχους, περνώντας μέσα από σύννεφα και σήραγγες, ανεβαίνοντας πάνω από 200 σκαλοπάτια, φτάσαμε στο «Μεγάλο Μετέωρο». Όλη αυτή η διαδρομή και η θέα των γιγαντιαίων βράχων μας άφησε έκθαμβους, γεμάτους δέος για τα θαυμάσια του Θεού! Ο ναός είναι φωτεινός και γεμάτος αγιογραφίες και παραστάσεις από τα θαύματα και τα πάθη του Κυρίου. Εδώ ψάλλαμε όλοι μαζί το «Χριστός Ανέστη». Μετά τη ξενάγηση και την επίσκεψη στο μουσείο, ακολούθησε το πατροπαράδοτο κέρασμα.
Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο όπου μετά το γεύμα ο π. Νικόλαος μας μίλησε για τους «Πατέρες της Εκκλησίας και η σχέση με την ΑεΘΖ». Ακολούθησε θερμή ομιλία του Henri Lemay για τη Δεύτερη Πεντηκοστή και μετά από ένα σύντομο διάλειμμα για καφέ, η ομιλία του π. John Abberton «Αφιερωμένοι στην Αλήθεια». Αμέσως μετά Θεία Λειτουργία.
Η βροχή είχε σταματήσει, έτσι μετά το δείπνο, 30 περίπου άτομα βγήκαμε με διάθεση να περπατήσουμε στην πόλη της Καλαμπάκας. Αυτό που ξάφνιαζε ευχάριστα τους κατοίκους της πόλης, ήταν η πολυεθνικότητα της ομάδας μας. Συνηθισμένοι από τα τουριστικά γκρουπ που επισκέπτονται τα Μετέωρα, διαπίστωναν κάτι το διαφορετικό στη δική μας συντροφιά, βλέποντας σε μια παρέα ανθρώπους από διαφορετικά έθνη με τόσες διαφορετικές γλώσσες. Γι’ αυτό και η ερώτηση που μας απηύθυναν ήταν: τι είδους γκρουπ είστε σείς; «Οικουμενικό» απαντούσαμε! !
Στις 6 Μαίου, το πρόγραμμα ξεκίνησε με ομιλία του π. Tony Sullivan για την «Ειλικρινή Μετάνοια». Στη συνέχεια, πήρε το λόγο ο π. Julio Gaddi ο οποίος μίλησε για την «Πνευματικότητα ως Οικουμενικό ζήτημα». Ύστερα από ένα μικρό διάλειμμα για καφέ, ο π. Νικόλαος, εξήγησε τη σημασία της ευχής «Κύριε ημών Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού ελέησόν με τον αμαρτωλό», και μαζί με τους άλλους ορθόδοξους ιερείς έκαναν αγιασμό και μας ευλόγησαν. Ακολούθησε Θεία Λειτουργία.
Μετά το γεύμα επισκεφθήκαμε την ιερά μονή Ρουσάνου. Ήταν πρώτα ανδρικό μοναστήρι ενώ τώρα είναι γυναικείο. Μικρότερο από τα προηγούμενα, αφιερωμένο κι αυτό στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος, όπου τιμάται επίσης και η μνήμη της Αγίας Βαρβάρας. Κι εδώ μία μοναχή μας ξενάγησε στη μονή. Μετά την επιστροφή μας στο ξενοδοχείο, το πρόγραμμα άρχισε με ομιλία της Βασούλας με θέμα «Αναγέννηση και διδαχές Ασκητικής Ζωής και η επίδρασή τους στους ανθρώπους»“Ο Θεός μας καλεί σήμερα σε μια πνευματική αναγέννηση για να μπορέσουμε να Τον γνωρίσουμε και να Τον κατανοήσουμε. Γι’ αυτό, μας στέλνει το Άγιο Πνεύμα Του, γιατί μόνο με τη χάρη Του μπορούμε να μεταμορφωθούμε. Καρδιά καθαρή και άδολη και να παραδώσουμε τη θέλησή μας στον Θεό ώστε να μας ανυψώσει και να μας κάνει μέτοχους στη θέωση.
Ο Πατέρας μας καλεί σε αναβάσεις πνευματικές όπου θα φτάσουμε να ατενίζουμε τον Θεό παρόλο που θα είμαστε ακόμα στη γη. Η ζωή μας πρέπει να γίνει μια αδιάλειπτη προσευχή. Να παραμένουμε άγρυπνοι γιατί υπάρχει κίνδυνος να εκπέσουμε της χάρης. Σ’ αυτό θα βοηθήσει η αδιάλειπτη προσευχή και η συναίσθηση της παρουσίας του Κυρίου.
Ο Θεός θέλει να μας επαναφέρει στο αρχαίο κάλος και να μας εξαγιάσει. Ζούμε σε ιδιαίτερους καιρούς χάριτος, το Άγιο Πνεύμα εργάζεται για να ανακαινίσει τη δημιουργία του Θεού.”
Ακολούθησε ομιλία του π. John Abberton "Πνευματικός Αγώνας» (πνεύμα της Ιεζάβελ) και στη συνέχεια παρακολουθήσαμε 4 ενδιαφέρουσες μαρτυρίες μεταστροφής, από την Ολλανδία, την Ιαπωνία και 2 από τη Δανία. Παρακολουθώντας τις μαρτυρίες, είδαμε για μια ακόμη φορά ότι είναι εκπληκτικός και απρόβλεπτος ο τρόπος που επιλέγει ο Θεός για να προσεγγίσει την κάθε ψυχή και να την οδηγήσει κοντά Του. Ακολούθησε Έκθεση των Αχράντων Μυστηρίων και μετά δείπνο.
Στα διαλείμματα και κατά τη διάρκεια του φαγητού είχαμε την ευκαιρία να σμίξουμε με παλιούς και να γνωρίσουμε νέους φίλους της Αληθινής εν Θεώ Ζωής και, με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, να ανταλλάξουμε ιδέες σχετικά με τη διάδοση του Μηνύματος. Όμως το τελευταίο δείπνο στα Μετέωρα ήταν ξεχωριστό, γεμάτο εκπλήξεις. Είχαμε σχεδόν τελειώσει το φαγητό όταν η Βασούλα πλησίασε τους μουσικούς και απευθυνόμενη στο Δημήτρη λέει «Ακόμα τρως, πάρε την κιθάρα σου και παίξε να χορέψουμε», όπερ και εγένετο. Δημήτρης, Μισέλ και Σατούρο έκαναν ένα πρόγραμμα που περιελάμβανε ελληνική παραδοσιακή μουσική και φυσικά ροκ και λάτιν. Οι υπόλοιποι δώσαμε ρεσιτάλ στο τραγούδι και στο χορό, με εξαιρετικές επιδόσεις! Η έκπληξη ήρθε όταν η Βασούλα, με δική μας προτροπή χόρεψε ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς. Η επόμενη έκπληξη ήταν από τον π. Νικόλαο, ένα καλάθι με 100 βαμμένα κόκκινα αυγά, που σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση τσουγκρίσαμε μεταξύ μας λέγοντας «Χριστός Ανέστη», «Αληθώς Ανέστη». Ήταν μια βραδιά γεμάτη χαρά, τη χαρά του Αγίου Πνεύματος. Την επόμενη, μάθαμε από τη Βασούλα ότι ο Κύριος ήταν ιδιαίτερα ευχαριστημένος και χαρούμενος από τη συνάντηση μας και γι’ αυτό ζήτησε να χορέψουμε!
Στις 7 Μαΐου, μετά το πρωινό, μίλησε ο π. Βλαδίμηρος για το «Μυστήριο της Παναγίας ως Πηγής Ενότητας» (2ο μέρος), και ακολούθησε Θεία Λειτουργία. Η ώρα της επιστροφής είχε έρθει. Λίγο πριν φτάσουμε στην Αθήνα, σταματήσαμε στην πόλη των Θηβών, όπου επισκεφθήκαμε την εκκλησία του Ευαγγελιστή Λουκά. Μέσα στον ναό υπάρχει σε μια λειψανοθήκη ένα λείψανο του Ευαγγελιστή. Ο τάφος του βρίσκεται δίπλα στην Αγία Τράπεζα, ανοικτός, και κενός. Ψάλλαμε ύμνους αναστάσιμους, δοξαστικούς, ευλογήσαμε και ευχαριστήσαμε τον Κύριο για τις ωραίες ημέρες που μας χάρισε!
Αργά το απόγευμα φτάσαμε στο ξενοδοχείο που βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας. Όλοι φαίνονταν ευχαριστημένοι από την παραμονή τους και ευτυχισμένοι από τις ευλογίες και τα δώρα που έλαβαν από το Άγιο Πνεύμα κατά τη διάρκεια της σύναξής μας. Λίγο πριν τελειώσει το δείπνο, όλοι οι παρευρισκόμενοι έλαβαν από μία μικρή εικόνα δώρο, ως ανάμνηση της συμμετοχής τους, από την αθηναϊκή ομάδα της Αληθινής εν Θεώ Ζωής.
Ελπίζουμε, με τη χάρη του Θεού, και με τη δική σας συμμετοχή, η σύναξη αυτή να επαναληφθεί σύντομα στη χώρα μας!
Ο Θεός να σας ευλογεί!
Αληθινή εν Θεώ Ζωή - Ελλάδα |
