Αποστολή της Βασούλας στην Αίγυπτο 6-10 Νοεμβρίου 2009

“Ξέρουμε, λοιπόν, καλά πως ο νόμος είναι θεϊκός, ενώ εγώ είμαι αδύναμος άνθρωπος, πουλημένος στην αμαρτία. Έτσι, δεν ξέρω ουσιαστικά τι κάνω, δεν κάνω αυτό που θα ‘θελα να κάνω αλλά, αντίθετα, ό,τι θα ‘θελα να αποφύγω. Κάνοντας όμως αυτό που κατά βάθος δε θέλω, αναγνωρίζω έμπρακτα πως οι εντολές του νόμου είναι σωστές.” Ρωμ. 7, 14-16.

6 Νοεμβρίου 2009

Το πρωινό της αναχώρησής μας για το αεροδρόμιο με προορισμό την Αίγυπτο, όλα ξεκίνησαν ανάποδα. Το ξυπνητήρι χτύπησε μια ώρα αργότερα, η Βασούλα είχε ήδη ξυπνήσει όταν σηκώθηκα και αρκετά αγχωμένη προσπάθησα να ετοιμαστώ γρήγορα γιατί σε 30 λεπτά μια φίλη θα μας οδηγούσε στο αεροδρόμιο. Τελικά τα κατάφερα, και ενώ ήμουν έτοιμη να φύγουμε στην ώρα μας, διαπίστωσα ότι έλειπαν τα κλειδιά από την κλειδοθήκη και καθώς δεν υπήρχε χρόνος αποφάσισα να κλείσω την πόρτα χωρίς να κλειδώσω. Είχα δώσει έτσι και αλλιώς ένα κλειδί στη μητέρα μου που μένει κοντά, και σκέφτηκα ότι στο γυρισμό από το ταξίδι θα περνούσα να το πάρω.

Είχαμε ήδη αργοπορήσει 15 λεπτά, ήταν ώρα αιχμής, και είχε πολύ κίνηση. Αφού είχαμε διανύσει δύο χιλιόμετρα περίπου, συνειδητοποίησα ξαφνικά ότι δεν είχα πάρει το διαβατήριό μου! Η Βασούλα με ψυχραιμία μου είπε, «Βγες από το αυτοκίνητο, πάρε ταξί να κάνεις αυτό που πρέπει να κάνεις, και μετά έλα να με συναντήσεις, εάν τα καταφέρεις, στο αεροδρόμιο, δεν έχω την πολυτέλεια να χάσω το αεροπλάνο, θα κρατήσουμε τις βαλίτσες σου μαζί μας». Κατέβηκα από το αυτοκίνητο και σε κατάσταση πανικού έψαχνα για ταξί, η ώρα περνούσε, κι εγώ ήμουν εκεί γνωρίζοντας ότι πρώτα έπρεπε να πάω στο σπίτι της μητέρας μου να πάρω τα κλειδιά του σπιτιού μου, για να πάω μετά σπίτι μου να πάρω το διαβατήριό μου κ.τ.λ. Κάποια στιγμή, αφού μου φάνηκε ότι είχε περάσει ένας αιώνας, ένα ταξί σταμάτησε και ακούγοντας τι μου συμβαίνει ακύρωσε την προγραμματισμένη κούρσα και δέχτηκε να με πάει στο αεροδρόμιο. Έφτασα λίγα λεπτά πριν κλείσουν τον έλεγχο των εισιτηρίων, δόξα τω Θεώ! Πραγματικά δεν πίστευα ότι τα είχα καταφέρει. Αναφέρω αυτή την εμπειρία μου γιατί νομίζω ότι είναι ένα μάθημα, όχι μόνο για μένα αλλά για όλους. Τώρα καταλαβαίνω, και αφού μου μίλησε η Βασούλα, ότι δεν είχα επικεντρωθεί στην αποστολή μου έτσι ώστε να είμαι έτοιμη. Αναλώθηκα πολύ την ημέρα πριν το ταξίδι μου, με διάφορες δραστηριότητες. Σήμερα βλέπω ότι αυτό ήταν ένας πειρασμός.

Το αεροπλάνο έφυγε στην ώρα του. Στην Αίγυπτο μας καλωσόρισαν η Ελέιν που είχε έρθει από την Αυστραλία και η Σοφία. Το να μπορέσει κανείς να δώσει ένα μήνυμα ειρήνης και αγάπης σε αυτήν τη χώρα που η πλειονότητα είναι Μουσουλμάνοι, δεν είναι εύκολο. Είναι πολύ δύσκολη η επαφή με τους Χριστιανούς καθώς ανακοινώσεις ή δημοσιεύσεις, είναι απαγορευμένα από το νόμο. Οπότε οι προσκλήσεις συνήθως ανακοινώνονται στην Εκκλησία ή γίνονται από στόμα σε στόμα. Πολύ λίγοι άνθρωποι έρχονται. Πολύ λίγοι γνωρίζουν για τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος και ειδικότερα για το χάρισμα της Προφητείας. Οι άνθρωποι φοβούνται ότι θα πάνε να ακούσουν κάποιον ψευδοπροφήτη.

Η Βασούλα κι εμείς παρατηρήσαμε τα τρομερά εμπόδια που υπάρχουν για ένα χάρισμα σαν το δικό της. Αλλά έτσι κι αλλιώς, ο απ. Παύλος δεν είχε παρόμοια αντιμετώπιση, παρόμοια απόρριψη; Στο ευαγγέλιο και στις επιστολές του βλέπουμε τις δυσκολίες που πέρασε όταν μίλαγε για τα καλά νέα. Στις Πράξεις κεφ. 23:22, είναι γραμμένο ότι όταν είπε στο πλήθος ότι ο Κύριος του είπε να διαδώσει το Ευαγγέλιο στους ειδωλολάτρες, πράγμα που έκανε, το πλήθος που τον άκουγε, έξαλλο απέρριψε τη μαρτυρία του και φώναζε να τον διώξουν και ότι δεν ήταν άξιος να ζει. Παρόλα αυτά, ακόμη και όταν ο απ. Παύλος μαστιγώθηκε, κλείστηκε στη φυλακή και καταδιώχτηκε, ποτέ δεν άφησε την αποστολή του αλλά αντίθετα η δύναμη του Κυρίου τον δυνάμωσε να αντέξει ακόμη πιο πολύ και πάντοτε τον ενθάρρυνε να προχωρήσει για τον Κύριο. Το ίδιο με όλους τους άγιους μάρτυρες, το ίδιο σήμερα με όλους αυτούς που δίνουν μαρτυρία για το Λόγο του Θεού. Η δύναμη του Κυρίου τους ενδυναμώνει στις δυσκολίες τους. Αυτό είναι αποστολή. Αποστολή είναι να αφήνεις την άνεσή σου. Αποστολή είναι επιμονή παρ’ όλες τις αντιξοότητες που θα συναντήσεις στο δρόμο σου, υπομονή και αποδοχή πάντοτε όταν δύσκολες καταστάσεις βρίσκονται στο διάβα σου και καθυστερούν το έργο του Θεού. Αποστολή είναι να έχει κανείς ελπίδα και εμπιστοσύνη στον Θεό, να μην απελπίζεται ποτέ, γνωρίζοντας ότι ο Κύριος εργάζεται και ότι αυτό είναι δικό Του Σχέδιο. Ότι Εκείνος είναι μαζί μας και ότι στο δικό Του χρόνο θα ανοίξει το δρόμο και θα αγγίξει τις καρδιές των ανθρώπων, για να Τον δεχθούν στη ζωή τους.

7 Νοεμβρίου 2009

Όπως προανέφερα, το νέο για την άφιξη της Βασούλας στο Κάιρο διαδόθηκε από στόμα σε στόμα. Την επομένη της άφιξής μας ερχόντουσαν από το πρωί στο διαμέρισμα της Σοφίας άνθρωποι, μερικοί από τους οποίους είχαν απλώς ακούσει για τα μηνύματα, κάποιοι τα είχαν διαβάσει, και άλλοι ήθελαν προσευχή για ίαση. Πριν τους δώσει ευλογία, η Βασούλα ρώταγε όσους ήθελαν θεραπεία εάν εκκλησιάζονται, εάν πηγαίνουν να εξομολογηθούν, εάν λαμβάνουν Θεία Κοινωνία και εάν προσεύχονται.

Οι Χριστιανοί, οι οποίοι είναι μειονότητα σε αυτή τη μουσουλμανική χώρα, δεν κρύβουν την πίστη τους, την επιθυμία τους ή το ζήλο τους για τον Χριστό, και βάζουν στις εισόδους των πολυκατοικιών αλλά και των διαμερισμάτων τους εικόνες της Παναγίας και του Κυρίου μας. Ένας από τους αγίους μας που μαρτύρησε και του έχουν μεγάλη ευλάβεια Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι στην Αίγυπτο, είναι ο Άγιος Γεώργιος και λαμβάνουν από τον Άγιο πολλές θεραπείες και θαύματα.

Η πρώτη ομιλία της Βασούλας στο Κάιρο έγινε στις 7 Νοεμβρίου 2009, στις 7 το απόγευμα στην Εκκλησία de la Sale College, στον ίδιο χώρο που είχε γίνει η προηγούμενη ομιλία της, στις 28 Απριλίου του ίδιου χρόνου. Η αδελφή Καρίνα, η οποία είναι επίσης υπεύθυνη του Beth Myriam στο Κάιρο, έκλεισε την εκκλησία για την ομιλία της Βασούλας. Γύρω στα 90 άτομα ήρθαν στη συνάντηση, οι περισσότεροι εκ των οποίων ήταν καινούριοι, από διαφορετικές ομολογίες, και άκουγαν τη Βασούλα για πρώτη φορά. Ο π. Αρσένιος, Κόπτης μοναχός, άνοιξε τη συνάντηση λέγοντας το «Πάτερ Ημών». Μετά η Βασούλα χαιρέτησε τον κόσμο στα αραβικά και έκανε μια μικρή εισαγωγή για το πώς ξεκίνησαν τα μηνύματα, μαζί με τη βοήθεια της Ελέιν που μετέφραζε στα αραβικά.

Ήταν συγκινητικό να βλέπεις όλους αυτούς τους ανθρώπους που παρακολουθούσαν και διψούσαν για τον Θεό, που άφησαν την άνεσή τους για να έρθουν, διασχίζοντας το Κάιρο όπου η κίνησή είναι εφιαλτική, για να ακούσουν τη Βασούλα να μιλάει για το μήνυμα του Χριστού. Αυτό μου θύμισε τα λόγια του Ιησού Χριστού, τα οποία έδωσε στη Βασούλα για όλους μας στις 14 Απριλίου, 1991. Ο Κύριος λέει: “Μακάριοι εσείς που πιστεύετε χωρίς να βλέπετε, χαρείτε για τη Χάρη που λάβατε από τον Πατέρα Μου και προσευχηθείτε γι' αυτούς που δεν έλαβαν ακόμη αυτή τη χάρη. Μακάριοι αυτοί που Με νυμφεύονται, την ίδια χαρά που αισθάνομαι ως Νυμφίος, θα αισθανθούν κι αυτοί, την ημέρα που θα Με συναντήσουν πρόσωπο με πρόσωπο.”

Εμείς, και εννοώ όλους εμάς που διαβάζουμε τα μηνύματα της Αληθινής εν Θεώ Ζωής, γνωρίζουμε πολύ καλά πόσες χάρες λαμβάνουμε όταν τα διαβάζουμε και πώς ο Κύριός μας στο μέγα Έλεός Του μας φέρνει πιο κοντά Του και μας κάνει πραγματικά στήλες φωτιάς για να πάμε να δώσουμε μαρτυρία στον κόσμο και να φωνάξουμε, «Κοίτα Θεέ μου, διαλέχτηκα από τη μεγάλη καλοσύνη σου να γίνω ζωντανός πίνακας, η ηχώ Σου, η άρπα Σου, οδήγησέ με να βαδίσω στις Αυλές Σου μια μέρα!» Αυτό μου θυμίζει τα λόγια του Κυρίου που μας έδωσε στις 15 Απριλίου, 1991: “Η εσωτερική δύναμη της Εκκλησίας Μου είναι το Άγιο Πνεύμα Μου, αυτή η Φλόγα που σας ζωοποιεί, σας εξαγνίζει και μεταβάλλει το πνεύμα σας σε πύρινες στήλες, σε φλογερά καμίνια αγάπης, σε ζωντανές δάδες φωτός, για να διακηρύξετε άφοβα το Λόγο Μου, να γίνετε μάρτυρες του Υψίστου και να μάθετε στους άλλους να επιδιώκουν τα αγαθά που βρίσκονται στον Ουρανό.” Το απόγευμα τελείωσε με την προσευχή θεραπείας και απολύτρωσης. Ζητήθηκε επίσης από τη Βασούλα να προσευχηθεί για όσους είχαν έρθει, πράγμα που έκανε.

8 Νοεμβρίου 2009

Την επομένη, ξεκινήσαμε με το τραίνο για την Αλεξάνδρεια. Ένας φίλος μας περίμενε στο σταθμό και μας οδήγησε στο ξενοδοχείο. Το Ελληνορθόδοξο μοναστήρι του Αγίου Σάββα είχε εσπερινό εκείνο το απόγευμα, γιατί την επομένη ήταν η γιορτή του Αγίου Νεκταρίου. Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής Θεόδωρος Β’ θα χοροστατούσε. Στο τέλος του εσπερινού, ο Πατριάρχης χαμογελώντας είπε: «Θέλουμε να σε ευχαριστήσουμε Βασούλα για το Σταυρό που μας έδωσες με τους φίλους σου από τους Αγίους Τόπους, καθώς είναι θαυματουργός και ευλογημένος επειδή έρχεται από τους Αγίους Τόπους και είναι φτιαγμένος από αγνό ξύλο ελιάς. Περιέχει τη ζωή του Ιησού και ζητώ από όλους σας να πάτε να τον δείτε.» Αργότερα, καθώς όλοι έφευγαν, ο Μακαριότατος πλησίασε τη Βασούλα και της ζήτησε να τον επισκεφθεί στο γραφείο του την επομένη μέρα μετά τη Θεία Λειτουργία. Η Βασούλα δέχθηκε με χαρά και τον ευχαρίστησε.

Λαμβάνοντας αντίδωρο από τον Πατριάρχη

9 Νοεμβρίου 2009

Το πρωί μετά τη Θεία Λειτουργία ανήμερα του Αγίου Νεκταρίου, συνοδεύσαμε τη Βασούλα στο γραφείο του Πατριάρχη, όπου συναντήθηκε κατ’ ιδίαν με τον Μακαριότατο.

Στο Πατριαρχείο

Το απόγευμα, η ομιλία της Βασούλας στην Αλεξάνδρεια έγινε στην Εκκλησία της Ιερής Καρδιάς στις 7.00 το απόγευμα. Ο πατέρας Κύριλλος, Φραγκισκανός μοναχός, καλωσόρισε τη Βασούλα για δεύτερη φορά στην Εκκλησία του. Γύρω στα 100 άτομα από διάφορες Χριστιανικές ομολογίες παρευρέθηκαν για να ακούσουν την ομιλία της Βασούλας. Πολλοί από αυτούς είδαν και άκουσαν για πρώτη φορά τη Βασούλα να μιλάει για τους θησαυρούς των μηνυμάτων της ΑεΘΖ. Εκτός από τους ντόπιους από την Αίγυπτο, πολλοί ήταν από το Σουδάν, τη Ρουάντα και άλλες χώρες της Αφρικής. Η Βασούλα που είναι η ηχώ του Ιησού, μας θύμισε ότι «η μεγαλύτερη αρετή είναι η αγάπη, και ότι το θέλημα του Θεού είναι να αγαπάμε ο ένας τον άλλον όπως Εκείνος μας Αγαπά, να μάθουμε να συγχωρούμε όπως Εκείνος μας συγχωρεί, μίλησε για τη δύναμη της προσευχής και για τη φιλία του Αγίου Πνεύματος... ότι ο Θεός μας προειδοποιεί, προσπαθεί να αναστήσει ότι είναι μέσα μας νεκρό και αντιδρά σήμερα γιατί είναι ένας Πατέρας γεμάτος συγχώρεση...» Στο τέλος της ομιλίας της ευχαρίστησε τον κόσμο που ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του Θεού.

Ο π. Κύριλλος ζήτησε από τη Βασούλα να μιλήσει για την ενότητα γιατί οι παρευρισκόμενοι και ο ίδιος θέλουν να μάθουν τι λέει ο Κύριος για την ενότητα στα μηνύματα και τι πρέπει να κάνουμε γι’ αυτό. Η Βασούλα αναφέρθηκε στο όραμα που είχε με τις τρεις σιδερένιους ράβδους, διάβασε μερικά μηνύματα σχετικά με την Ενότητα, και έκλεισε την ομιλία λέγοντας «έχουμε μια βάπτιση, μία πίστη, έναν Θεό».

Όλοι έφυγαν με το βιβλιαράκι προσευχής και τα μηνύματα στα αραβικά και τα αγγλικά και αισθάνθηκαν πολύ ευλογημένοι.

Αργότερα το βράδυ, φίλοι της ΑεΘΖ ζήτησαν από τη Βασούλα να τους πει πότε θα επισκεφτεί την Αίγυπτο ξανά, πιέζοντας την να δώσει μια ημερομηνία. Η Βασούλα τους είπε: «όταν δημιουργήσετε ομάδες προσευχής και διαδώσετε το μήνυμα του Κυρίου, προσκαλώντας αυτή τη φορά όλες τις Χριστιανικές Εκκλησίες, και όταν γεμίσετε μια Εκκλησία, τότε θα έρθω ξανά…»
Η απάντηση της Βασούλας μας θύμισε ένα από τα μηνύματα του Κυρίου στις 26 Ιανουαρίου, 1998: “Είμαι ο Θεός και ο Κύριος. Διαδώστε τον Ύμνο της Αγάπης Μου και φυτέψτε αμπελώνες όπου κι αν πάτε. Καλλιεργήστε τη γη σας και μη διστάζετε. Μη φοβάστε τις θύελλες που μπορεί να ξεσπάσουν πότε-πότε.”

Μια μέρα όλοι θα πρέπει να δώσουμε λόγο για τις πράξεις μας στον Κύριο. Είμαστε έτοιμοι; Έχουμε κάνει αρκετά αφότου λάβαμε αυτό το χάρισμα για να Τον ευχαριστήσουμε; Έχουμε κάνει το θέλημα του Κυρίου;

Φυσικά αυτό δεν είναι εύκολο όταν μπαίνουν στο δρόμο μας εμπόδια, ειδικά όταν το πνεύμα του λήθαργου μας τριγυρνάει τόσο δυνατά, και όταν πολλοί άνθρωποι έχουν αντικαταστήσει τον Θεό με τον Μαμμωνά, θεό του χρήματος. Πρέπει κανείς να έχει πίστη, πρέπει να ψάξει για τον Θεό, πρέπει να έχει αγάπη. Είναι γραμμένο στις Γραφές ότι σε μερικούς που άκουσαν το Ευαγγέλιο, δεν τους έκανε τίποτα καλό γιατί δεν είχαν την πίστη αυτών που άκουσαν. Η πίστη έρχεται με την αναγνώριση του Θεού, την αποδοχή του Θεού, την εμπιστοσύνη στον Θεό, και με το να νεκρώνει κανείς τον εαυτό του και το θέλημά του. Όλοι γνωρίζουμε αλλά έχουμε πραγματικά δυνατή πίστη ώστε να μετακινήσει βουνά. Η προσευχή είναι ένα όπλο, γι’ αυτό λέω στον εαυτό μου προσευχήσου με την καρδιά σου και αδιάλειπτα, κάνε το καλύτερο που μπορείς και ο Θεός θα κάνει τα υπόλοιπα.

Εν Χριστώ,
Γ. Βλασερού