Γιέσουα, Λαμά Σαβαχθανί;
19 Μαίου 1993
(Παρότι ο Ιησούς δεν έπαψε να μου υπαγορεύει από τότε που έφτασα στο Ισραήλ, δεν μπορούσα να αισθανθώ την Παρουσία Του. Είναι πλήρης ερημιά!)
Λαμά Σαβαχθανί;
Με συνόδεψες μέχρι την χώρα Σου,
το Ισραήλ, για να με εγκαταλείψεις;
Αν είσαι Εσύ, ο Άγιος, που με έφερες στην πατρίδα Σου,
για να βαδίσω εκεί που βάδισες,
να ανασάνω και να μυρίσω τον αέρα της γης
που κάποτε ανάσαινες και να γευτώ τους καρπούς
που Εσύ ο Ίδιος γεύτηκες,
ήταν για να με εγκαταλείψεις;
Γιατί λοιπόν είσαι τόσο μακριά μου;
Γιατί είσαι σιωπηλός;
ΓΙΕΣΟΥΑ, ΓΙΕΣΟΥΑ λαμά σαβαχθανί;
Με έφερες μέχρι το Όρος των Ελαιών
για να με εγκαταλείψεις;
Γι' αυτό, Κύριε μου, νιώθω μοναξιά;
Τις αγωνίες Σου στη Γεθσημανή;
Θέλησες να νιώσω τις φοβερές απορρίψεις
και προδοσίες που υπέστης;
Θέλεις να δείξεις στην ψυχή μου τι υπέφερε
η ευαίσθητη Καρδιά Σου τη νύχτα εκείνη;
Γιατί λοιπόν μου κρύβεσαι στη χώρα Σου;
Το ξέρεις πως η ψυχή μου και η καρδιά μου
λιώνουν από αγάπη για Σένα και πως επιθυμώ
να Σε ατενίζω ασταμάτητα, μέχρι παραφροσύνης.
ΓΙΕΣΟΥΑ, ξέρεις πως η ψυχή μου διψά για Σένα,
τότε γιατί λοιπόν μου γύρισες την πλάτη;
ΓΙΕΣΟΥΑ, γιατί βρίσκεις ευχαρίστηση
να ραγίζεις κάθε ίνα της καρδιάς μου;
Με έκανες Στόχο για το Τόξο Σου και ρίχνεις τα βέλη Σου,
μήπως πρέπει να καλυφθώ από τη βροχή των βελών Σου;
Τώρα που Σε έχασα, πώς θα σταθώ μονάχη;
Με έφερες μέχρι εδώ για να με εγκαταλείψεις;
ΓΙΕΣΟΥΑ, δεν έχει κανένα νόημα η ζωή,
για μένα τώρα που έφυγες ...
Μα πες μου έστω την αιτία
για την απότομη αυτή απόφασή Σου!
Είναι σωστό να με φέρνεις στη χώρα Σου
και να με αγνοείςς;
Μήπως και είχες άλλες σκέψεις για μένα;
Ω, πιστέ μου ΓΙΕΣΟΥΑ,
Σου φωνάζω αλλά το μόνο που ακούω είναι η Σιωπή.
Βρίσκομαι στην καρδιά της χώρας Σου
αλλά δεν δίνεις σημασία στην ταλαίπωρη ψυχή μου.
Όταν έφτασα στις πύλες της Ιερουσαλήμ,
όταν κάθισα στη χώρα Σου,
δεν πρόλαβα να μπω στη γη Σου και
οι δοξολογίες μου αντήχησαν παντού.
Με άφησες να στηρίξω τις ελπίδες μου
όταν μπήκα στην πόλη Σου,
αλλά δεν πρόλαβα να μπω και πήρες
το Φως Σου από την ψυχή μου.
Όταν κάποιος στερείται της Παρουσίας Σου,
δεν το αισθάνεται η Καρδιά Σου;
Με δική Σου πρωτοβουλία χάραξες ένα δρόμο
για να Σε φτάσω και τώρα βρίσκεις ευχαρίστηση
να με βυθίζεις στο σκοτάδι.
Η νύχτα είναι ο μόνος συνοδηπόρος μου.
Αν περνούσες δίπλα μου, δεν θα Σε έβλεπα...
Αν με άγγιζες, δεν θα Σε ένιωθα,
και δεν θα αντιλαμβανόμουν την Παρουσία Σου.
Πώς λοιπόν να πορευθώ τώρα χωρίς το Φως Σου;
Είμαι γεμάτη φόβο μπροστά σ' αυτό το κενό.
Γιατί το κάνεις αυτό στην πιστή Σου φίλη;
ΓΙΕΣΟΥΑ, έτσι λοιπόν φέρεσαι στους καλεσμένους Σου;
Θα παρουσιάσω την υπόθεσή μου στον Αιώνιο Πατέρα μας,
και στον άλλο, σε εκείνον
που μου έδωσες για σύμβουλο μου.
Αν είμαι αθώα, αυτοί θα μου φέρουν την Ελπίδα.
(Το ίδιο πρωί μίλησα για το πρόβλημά μου στον π. Ο' Caroll και έκλαψα.)
(Αργότερα, την ίδια μέρα είδα τον ΓΙΕΣΟΥΑ μου με τα μάτια της ψυχής στην είσοδο του Τάφου Του, και πριν μπω μέσα σήκωσε το Χέρι Του, άγγιξε με τον Αντίχειρα το μέτωπό μου και το σταύρωσε γρήγορα πολλές φορές ευλογώντας με.)
(Την ίδια νύχτα:)
Ειρήνη σε σένα, μικρούλα Μου! Θάρρος! Μη φοβάσαι. Άκουσε τα Λόγια Μου: Αμφιβάλλεις για την Αξιοπιστία Μου, την Πιστότητά Μου και την Πραότητά Μου; Δεν άκουσες πως είναι απεριόριστες; Κατάλαβε πως Εγώ ο Ίδιος ήμουν συντετριμμένος τις στιγμές του εξιλασμού σου. Δεν δέχομαι αρκετό θυμίαμα και οσμή ευωδίας από τη χώρα Μου. Σε χρησιμοποίησα για να ικανοποιήσω τη φλογερή Μου αγάπη, αχ, ... και για να σου θυμίσω αυτά που πέρασα.
Δεν είσαι καλεσμένη Μου; Ένας καλός οικοδεσπότης δεν θα φερθεί γενναιόδωρα στους καλεσμένους του και δεν θα φροντίσει να μην τους λείψει τίποτε; Ήμουν αποφασισμένος να κάνω την ψυχή σου να προοδεύσει ... Μα τώρα, θα σου κάνω με τη σειρά Μου μια ερώτηση, μόνο μια: Αμφέβαλες για την Παρουσία Μου στην είσοδο του Τάφου Μου; Απάντησέ Μου...
Ναι, λίγο Κύριε.
Αλήθεια σου λέω, σε ευλόγησα στο μέτωπο με τον αντίχειρά Μου περισσότερες από μια φορά ... Βλέπεις πόσο σε ανέχομαι; Αυτό λοιπόν που ζητώ από σένα είναι ελάχιστο... Μάθε από Μένα. Μάθε από την Υπομονή Μου και τη Μακροθυμία Μου και κατάλαβε πόσο σε ανέχομαι.
(Μετά απ' αυτό το μήνυμα που μου δόθηκε γύρω στα μεσάνυχτα, ο Ιησούς μου ζήτησε να παραμείνω άγρυπνη επί μιάμιση ώρα για να Του κρατήσω συντροφιά και να Τον λατρέψω. Η Αγάπη και η Πιστότητα έγειρε από τον ουρανό στην αγκαλιά μου. Και ο Νυμφίος όλης της ανθρωπότητας βρήκε τη χάρά Του σ' αυτή την αγάπη και παράτεινε την επίσκεψή Του. Κι εγώ, μέσα στην αθλιότητά μου, είχα συνεχή διαβεβαίωση για μια Πιστή και Αιώνια Αγάπη )
| 
