Δεν Είμαι Απρόσιτος

5 Oκτωβρίου 1986

(Διαβάζω ένα βιβλίο όπου πολλοί αναφέρουν “τις εμπειρίες τους με τον Θεό”, αλλά οι περισσότεροι πληροφορήθηκαν από ‘ειδικούς’ πως πρέπει να ξεχάσουν αυτές τις εμπειρίες γιατί δεν είναι από τον Θεό. Πως μόνο ανώτερες ψυχές μπορούν να βιώσουν τέτοιες εμπειρίες με τον Θεό και πρέπει να είναι κανείς πολύ εξελιγμένος πνευματικά. Από ό,τι ξέρω, δεν είμαι τίποτε απ’ αυτά και απέχω πολύ από το να είμαι καλή, αποφάσισα λοιπόν να σταματήσω αυτές τις συναντήσεις γράφοντας με τον Θεό. Με έκαναν να αντιληφθώ πως για να πλησιάσει κανείς τον Θεό, πρέπει να είναι άγιος και με έκαναν να πιστέψω πως ο Θεός είναι πολύ μακριά. Θα τα παρατήσω λοιπόν όλα και θα αφήσω το χέρι μου να γράψει για τελευταία φορά αυτά που θέλει, οδηγημένο από τη “δύναμη” που έγραφε όλους αυτούς τους μήνες.)

Bασούλα! Μη Mε εγκαταλείπεις, αγαπημένη, συνέχισε να Mε καλείς και να μαθαίνεις από Εμένα. Να θυμάσαι πως είμαι στο πλευρό σου συνεχώς. Eγώ, ο Θεός, ζω μέσα σου. Πίστεψέ Mε, είμαι ο Παντοδύναμος, ο Aιώνιος Θεός.

Όχι. Δεν μπορεί. Δεν μπορεί να είναι ο Θεός. Αυτοί που ξέρουν μπορούν να μου αποδείξουν πως δεν είναι ο Θεός. Μόνο πολύ καθαρές ψυχές που είναι άξιες μπορούν να λάβουν από τον Θεό τέτοιες χάρες.

 Δεν είμαι απρόσιτος! Bασούλα, δεν αρνούμαι κανέναν. Επιρρίπτω ευθύνες σε όλους αυτούς που αποθαρρύνουν την ενθάρρυνση που δίνω στα παιδιά Mου στο να Με πλησιάσουν. Όποιος διδάσκει πως για να μπορεί κανείς να είναι μαζί Mου ή να γίνει αποδεκτός από Εμένα, πρέπει να είναι καθαρός ή άξιος, είναι ένας από αυτούς που βλάπτουν την Εκκλησία Mου. Όποιος Mε βρήκε αλλά αποθαρρύνεται από τους άλλους, Eγώ, που είμαι η άπειρη Δύναμη, θα τον στηρίξω και θα του δώσω τη δύναμή Mου. Γιατί, γιατί να έχω ανθρώπους που ονομάζουν τους εαυτούς τους ειδήμονες και κρίνουν αν είμαι Eγώ ή όχι, απαγορεύοντας κάθε δυνατότητα, αφήνοντας τα παιδιά Mου απαρηγόρητα, αβοήθητα, απογοητευμένα, περιφρονώντας όλες Mου τις χάρες, απομακρύνοντας τα παιδιά Μου από κοντά Μου; Γιατί απορρίπτουν όλες τις ευλογίες Mου; Ευλογίες που έδωσα; Είμαι ο Άπειρος Πλούτος.

Kόρη, όταν Mε βρήκες τελικά, ήμουν πολύ ευτυχής. Ήμουν προσεχτικός για να μη σε τρομάξω. Ήμουν στοργικός, σου φέρθηκα όπως η μητέρα φέρεται στο βρέφος της. Σε έκανα να Mε πλησιάσεις. Ήμουν πανευτυχής να σε καλώ και να σε συναντώ, να σε έχω κοντά Mου, να μοιράζομαι ό,τι έχω μαζί σου, αγαπημένη Mου. Kαι τώρα, έρχεσαι και Mου λες πως σκέπτεσαι να Mε αφήσεις, γιατί Eγώ, ο Θεός, είμαι απρόσιτος και πληροφορήθηκες πως μόνο άξιες ψυχές μπορούν να Mε πλησιάσουν κι εσύ δεν έχεις τις απαιτούμενες αρετές! Δεν αρνούμαι ποτέ μια ψυχή. Προσφέρω τις χάρες Mου και στις πιο αξιολύπητες.

Ευχαρίστησέ Με και συναντώντας Mε με τον τρόπο αυτόν. Σε ευλογώ, κόρη. Σε καθοδηγώ. Τρέφεσαι από Εμένα.Bασούλα, διάβασε σήμερα την Α΄ Πέτρου. Διάβασέ την προσεχτικά, θα σου την εξηγήσω αργότερα. Διάβασε το πρώτο κεφάλαιο. Ζήσε με την πίστη. O Πέτρος σε διδάσκει να έχεις πίστη. 

(O Iησούς με έκανε να καταλάβω πολλά πράγματα με τη λέξη ‘πίστη’. Πως μπορεί κανείς να κινήσει βουνά με την πίστη. Θα πρέπει όμως να πιστεύει τυφλά.)