Είμαι Η Ζωή Σου - Μείνε Το Θύμα Μου
26 Μαρτίου 1989
(Μετά την επίσκεψή μου στο Γκαραμπαντάλ.)
Σου ζήτησα να καθαγιάσεις το Γκαραμπαντάλ. Εγώ σε ανέβασα εκεί και το έκανες τώρα.
Θυμήσου, οι Δρόμοι Μου δεν είναι οι δρόμοι σας, σε δίδαξα να εγκαταλείπεσαι πλήρως σε Εμένα, να αφήνεις χώρο για να φυσήξει μέσα σου το Πνεύμα Mου. Βλέπεις; Ποτέ δεν θα σε εγκαταλείψω, ποτέ. Θα σε χρησιμοποιήσω ως το τέλος για να εκπληρώσεις την αποστολή σου. Επίτρεψε στο Δάχτυλό Μου να αναπαυθεί πάνω σου, για να χαραχτούν πάνω σου οι επιθυμίες του Θεού σου.
Ρόδο Μου, σε αγαπώ. Όταν έρχεσαι κοντά Μου με τον τρόπο αυτόν, φυλάς τις διδαχές Μου, Μου προσφέρεις τη θέλησή σου. Έχε Με στην πρώτη θέση, χωρίς ποτέ να μετράς το χρόνο που περνάς μαζί Μου. Να επιθυμείς πάντα να βρίσκεσαι σε συνεχή σύνδεσμο μαζί Μου, Είμαι η Ζωή σου. Η προσκόλλησή σου πάνω Μου είναι ευνοϊκή για εσένα. Θα σε φέρω πιο βαθιά στην Ιερή Μου Καρδιά και θα οδηγήσω την ψυχή σου στην τελειότητα.
Ευχαρίστησέ Με λοιπόν με τον τρόπο αυτόν, εγκαταλείποντας τον εαυτό σου στα Χέρια Μου. Νιώσε σιγουριά. Έλα, ευχαρίστησέ Με υμνώντας Με. Η Μητέρα Μου, που είναι και δική σου Μητέρα, σε φυλάει, σε οδηγεί, σε βοηθάει. Κόρη, ευλόγησέ Την. Ποτέ μην παύεις να προσεύχεσαι.
Σε λατρεύω, Θεέ μου.
Λάτρευέ Με πάντα.
(Αργότερα την ίδια μέρα, ένιωσα εξουθενωμένη. Ένιωσα να με συνθλίβει το έργο που μου ανέθεσε ο Θεός. Όλες αυτές οι θυσίες θα φέρουν κάποιο αποτέλεσμα ή θα πάνε χαμένες; Θα έχω πάντα τη δύναμη να συνεχίσω σα να μη μπορώ ποτέ να σταματήσω; Ή κάποια μέρα δεν θ’ αντέξω άλλο και θα παραιτηθώ;)
Έχε την Ειρήνη Μου. Άκουσέ Με, η Σοφία σε δίδαξε, μη φοβάσαι. Νιώσε ευτυχής που σε διάλεξα να συμμετέχεις στα παθήματά Μου. O Σταυρός Μου, ο τόσο πολύτιμος, αναπαύεται πάνω σου. Χρειάζομαι ανάπαυση, όσα Μου δίνεις δεν θα πάνε χαμένα ... Τίποτε δεν πάει χαμένο. Δοξάζομαι.
Μείνε το θύμα Μου, το αγαπημένο θύμα που το ευνόησε ο Πατέρας να μοιραστεί μαζί Μου τον Σταυρό Μου Ειρήνης και Αγάπης. Oι δοκιμασίες σου ως θύματος δεν θα είναι ελαφρές στον κόσμο αυτό. Κατάλαβε πως δεν ανήκεις πια στον κόσμο αυτόν και γι’ αυτό ο κόσμος θα σε κατηγορήσει που δεν είσαι σαν κι αυτούς. Θα σε γελοιοποιήσουν, λησμονώντας πως τα σώματά τους θα γίνουν χώμα. Φυλάξου, λοιπόν, από ανώφελα παράπονα. To μόνο που ζητώ από εσένα είναι να μοιράζεσαι, να μοιράζεσαι από αγάπη με Αγάπη. Το Ποτήρι της Αγάπης έχει πικρή γεύση, πολύ πικρή. Θέλεις να Το μοιραστείς μαζί Μου; Mη Μου αντιστέκεσαι! Σου αντιστάθηκα ποτέ Εγώ ακούγοντας τις παρακλήσεις σου από τη γη; Σε βεβαιώνω, τίποτε δεν θα πάει χαμένο.
Από καταβολής κόσμου ήξερα πως είσαι ευάλωτη. Όπως το ρόδο χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα, έτσι κι εσύ έχεις τη φροντίδα Μου. Κλαδεύω τα κλαδιά σου όταν πρέπει, η Ματιά Μου είναι συνεχώς πάνω σου και σε φυλάει ζηλότυπα, ξένος να μη σε κόψει. Δεν αφήνω κανένα να σε αγγίξει, τα δάχτυλά τους να μην τσαλακώσουν τα πέταλά σου. Σε προσέχω μέρα και νύχτα. Είμαι ο Φύλακάς σου, γι' αυτό να είσαι βέβαιη πως δεν θα αφήσω κανέναν να σε βλάψει.
(Το ίδιο βράδυ, εξαντλημένη από ένα μεγάλο ταξίδι 12 ώρες με το αυτοκίνητο της προηγούμενης μέρας, πήγα να προσευχηθώ το Ροδάριο, με τα μάτια στραμμένα στο άγαλμα της Φάτιμα. Ήμουν στο τέταρτο μυστήριο όταν ξαφνικά ο μανδύας και το φόρεμα της Παναγίας άρχισαν να γυαλίζουν σαν ασημένια. Ήταν τόσο έντονο αυτό το ασημένιο φως που έμοιαζε να ‘βγαίνει’ απ’ το άγαλμα. Αυτό δεν πρέπει να κράτησε περισσότερο από πέντε δευτερόλεπτα. Ήταν όμορφο κι αυτό με ενθάρρυνε να προσευχηθώ καλύτερα και με έκανε πολύ ευτυχισμένη!
Την επομένη, ενώ προσευχόμουν πάλι το Ροδάριο και κοιτούσα το άγαλμα της Παναγίας της Φάτιμα, παρατήρησα ξαφνικά ότι το ελάττωμα (που με ενοχλούσε) στο ένα Μάτι δεν υπήρχε πια και τα δυο Μάτια ήταν τώρα τέλεια. Ήταν ένα μικρό ελάττωμα, μια παράλειψη στο σχεδίασμα των βλεφάρων και συχνά σκεφτόμουν να σχεδιάσω αυτή την άσπρη γραμμή καφέ, καθώς και τις βλεφαρίδες που έλειπαν. Και τα δυο Μάτια είναι τώρα τέλεια.)
| 
