Είμαι Ο Άγιος Σας, Αλλά Με Καταδικάζετε

15 Νοεμβρίου 1988

(Σήμερα ένιωσα πάνω στους ώμους μου τον Σταυρό του Ιησού. Ένιωσα την Καρδιά Του γεμάτη φοβερό πόνο, υποφέρει πολύ για τον κόσμο που Τον απορρίπτει.)

Κύριε;

Εγώ είμαι. Νιώσε τον Σταυρό Μου, ανάπαυσέ Με, παιδί του Φωτός Μου. Είμαι πολύ κουρασμένος, μείνε κοντά Μου. Έχω ανάγκη από παρηγοριά μέσα σε τούτη την ερημιά. Βασούλα Μου, άκουσέ Με και γράφε:

Ω Δημιουργία! Σπόρε Μου! Είμαι ο Άγιός σας, κι όμως Με καταδικάζετε. Σας αγάπησα από καταβολής κόσμου, κι όμως Με περιφρονείτε. Σας λύτρωσα από τον Θάνατο, κι όμως Μου επιτίθεστε. Σας τρέφω καθημερινά με τον Άρτο Μου και σας ποτίζω με τον Οίνο Μου, κι όμως μέσα στην κακία σας Με προσβάλλετε. Διψώ γι’ Αγάπη, κι όμως Με εγκαταλείπετε στη δίψα Μου. Σας υποδέχομαι όταν σας βλέπω κουρασμένους, για να σας αναπαύσω μέσα στην Καρδιά Μου, ωστόσο, όταν Εγώ είμαι κουρασμένος, Με απορρίπτετε. Σας ανοίγω την Καρδιά Μου για να σας δείξω πόσο Την έχετε πληγώσει, αλλά εσείς γεμάτοι μοχθηρία επαναλαμβάνετε τις μαχαιριές σας και Με πληγώνετε βαθιά. Ανοίγω τα Χέρια Μου για να σας υποδεχθώ και να σας αγκαλιάσω, αλλά Μου γυρίζετε την πλάτη. Γεμάτος στοργή, ανοίγω την Ιερή Μου Καρδιά για να σας ζεστάνω, κι όμως όταν έρχομαι σε εσάς, Μου κλείνετε την πόρτα καταπρόσωπο αφήνοντάς Με έξω στο κρύο.

Σαν τον ζητιάνο σας φωνάζω όλη μέρα και σας απλώνω τα Χέρια, για να σας σηκώσω και να σας γιατρέψω, εσείς όμως, αντίθετα, Με αγνοείτε και Με απορρίπτετε. Τα Μάτια Μου καθώς και της Μητέρας Μου είναι εξαντλημένα από τον πόνο. Το Σώμα Μου, ταλαιπωρημένο από τις Πληγές Του έχει γίνει αγνώριστο. Το μόνο που ζητώ από σας είναι Ειρήνη και Αγάπη, κι όμως αρνείστε να ακούσετε τις παρακλήσεις Μου … Ήρθα πρώτα στους δικούς Μου, αλλά και πάλι με απέρριψαν, Με περιφρόνησαν και Με κυνήγησαν. Με κυνηγήσατε, Με αντιμετωπίσατε σαν φαιδρό υποκείμενο, Με προδώσατε¹ ... Η προδοσία σας Μου στοίχισε όλα τα δάκρυα που απέμειναν στα Μάτια Μου, η κακία σας έχει διαπεράσει την Αιωνιότητα, αφήνοντας ακόμη και τους δαίμονες κατάπληκτους από την κακία σας.

Ααχχ, Βασούλα… Ήρθα από οίκτο και μεγάλη Ευσπλαχνία, για να σας προειδοποιήσω και να σας ελευθερώσω από τον Θάνατο. Σε έστειλα στους δικούς Μου, αλλά κατέπνιξαν τη Φωνή Μου, για να μη μαθευτεί και αποκαλυφθεί η ανομία τους. Αφού καταπνίγουν τη Φωνή, Μου και δεν υποδέχονται το Πνεύμα Μου της Αλήθειας, θα επιτρέψω σε ξένους να εκθέσουν τις αμαρτίες τους. Θα κάνω τη Φωνή Μου να ηχήσει σαν σάλπιγγα πάνω στις στέγες των σπιτιών σας…²

Με υποδέχθηκαν ξένοι που δεν Με γνώριζαν. Χτύπησα την πόρτα τους και Με άφησαν να μπω. Παρά τη φτώχεια τους, Με άφησαν να μοιραστώ το γεύμα τους. Επειδή ήταν φτωχοί, δεν Με αναζήτησαν, κι όμως Με βρήκαν. Τους έδειξα τις Πληγές που Μου προξένησαν οι πιο καλοί Μου φίλοι κι αυτοί γονάτισαν μπροστά στις Πληγές Μου, όταν τις είδαν. Κατάπληκτοι από το βάθος Τους, κατάπληκτοι από την αγριότητα με την οποία βασανίστηκε το Σώμα Μου, οι καρδιές τους έλιωσαν σαν το κερί. Μην κλαις, παιδί Μου.

… Η Φωνή Μου θα μεταφερθεί από ξένους. Όταν θα ακούσετε την ηχώ της, μάθετε πως βγήκε από Εμένα. Θα Με υμνήσουν ξένοι που δεν Με αναζήτησαν ποτέ, θα Με δοξάσουν αυτοί που δεν Με γνώρισαν ποτέ. Και θα γίνω ο Κύριός τους και θα τους διδάξω, και τα σφάλματά τους θα τα σκορπίσω. Θα μιλήσω στην καρδιά τους και θα Με καταλάβουν. Αυτοί θα γιατρέψουν τις Πληγές Μου.

Είμαι Ο Ποιμένας, και θα συγκεντρώσω τα πρόβατά Μου, αφού τα χτύπησαν οι ποιμένες τους και τα σκόρπισαν. Ω Βασούλα, όλα αυτά θα πραγματοποιηθούν πολύ σύντομα τώρα.

Έλα να αναπαυθείς σε Εμένα. Επίτρεψέ Μου να αναπαυθώ σε εσένα. Δεμένοι με την αγάπη, έλα να μοιραστούμε.

Ναι, Κύριέ μου.

Εμείς;

Αιώνια, αμήν.

1 Η φωνή του Ιησού ήταν γεμάτη πίκρα. 
2 Μικρή παύση. Ύστερα, θλιμμένα.