Η Αποστασία Σας Σας Καταδικάζει
Για Μια Ψυχή Αδιάφορη

29 Mαρτίου 1988

Ιησού, ω Ιησού, τι απάντηση πρέπει να δώσει κανείς στους ιερωμένους που γελούν περιφρονητικά ακούγοντας τη λέξη "εμφανίσεις"! Είμαστε αβοήθητες¹ και δεν ξέρουμε τι να πούμε σε δηλώσεις όπως η πρόσφατη: «Εμφανίσεις; Αναζητήστε την Αλήθεια και όχι τις εμφανίσεις!» Αυτά είπε στη φίλη μου ένας ιερέας καθολικός. Εκείνη δεν ήξερε τι να πει, ούτε κι εγώ. Είμαστε αβοήθητες Κύριε!

Λουλούδι, σε βεβαιώνω πως είμαι η Αλήθεια και ο Λόγος Μου² είναι Αλήθεια, όμως πολλοί από τους δικούς Μου λησμόνησαν τα Λόγια Μου. Έγιναν σκληρόκαρδοι και ψάχνουν στο σκοτάδι. Η Γραφή³ λέει ότι το Πνεύμα Μου πλουσιοπάροχα θα το χαρίσω σε κάθε άνθρωπο και τα παιδιά Μου θα προφητεύσουν ξανά, όνειρα και οράματα θα δώσω σε πολλούς, ακόμα και στους πιο άσημους θα δώσω. Θα σας δώσω την ελπίδα και θα σας ενθαρρύνω, δείχνοντας θαυμαστά σημάδια στον ουρανό και στη γη, αυτά είναι τα σημερινά Μου σημάδια⁴! Είπα ότι εκ στόματος νηπίων θα ακούσετε Την Αλήθεια!

Σε όσους λοιπόν καταδικάζουν τα σημερινά Μου Θεία Έργα, τούτο τους λέω: Η αποστασία σας, σας καταδικάζει ⁵ Όλοι εσείς που αρνείστε να πιστέψετε και έχετε ερημώσει τον Κήπο Μου, ελάτε σε Εμένα και μετανοήστε!!

Έλα παιδί Μου, σε αγαπώ. Έχε την Ειρήνη Μου. Θρέψου από Εμένα, κρατήσου από Εμένα. Είμαι στο πλευρό σου.

Σε αγαπώ, Κύριε. Δοξασμένο το Όνομα του Κυρίου!

Προσπάθησε να φυλάξεις τις Διδασκαλίες Μου και να Τις τηρήσεις. Εγώ, ο Κύριος, σε αγαπώ. Είμαι Παρών όπου κι αν είσαι, γι’ αυτό χαμογέλα Μου όταν Με αντικρύζεις! … Μακάριοι όσοι έχουν απλή καρδιά, γιατί σ’ αυτούς ανήκει η Βασιλεία των Ουρανών.

Η Δικαιοσύνη θα υπερισχύσει και ο Oίκος Μου θα ανακαινιστεί με την Απλότητα, ζωσμένη με την Ευθύτητα. Επίτρεψέ Μου, παιδί Μου, να χαράξω πάνω σου τα Θεία Μου Λόγια. Δεν θα σε εγκαταλείψω. Αναπαύσου στην Καρδιά Μου και άφησε τον Κύριό σου να αναπαυθεί στη δική σου.

Ιησού, δώσε μου τη δύναμη,
την πίστη και την αγάπη,
για να κάνω το Θέλημά Σου.
Δίδαξέ με να Σε υπακούω
και να ταπεινώνω τον εαυτό μου, 
δίδαξέ με να συγχωρώ τους διώκτες μου
και να ανταποδίδω με καλό το κακό.

Σε διδάσκω, Βασούλα. Ναι,⁶ χαμογέλασέ Μου, πίστεψε στην Παρουσία Μου, μείνε πιστή σε Εμένα, γίνε η εικόνα Μου. Ναι Βασούλα, το Σώμα Μου πονεί, στο κέντρο της Καρδιάς Μου είναι χωμένη η αιχμή της λόγχης.

Πού, Κύριε;

Μέσα στο Ιερό και στα βάθη του Καθιδρύματός Μου, η Ιερή Μου Καρδιά αιμορραγεί. Από την αγωνία Μου γύρεψα να τους προειδοποιήσω. Σήκω, κόρη! Η Εκκλησία σε χρειάζεται, ο Οίκος Μου βρίσκεται στο σκοτάδι από την αποστασία και την ανομία. Και εξαιτίας των αμαρτιών τους, το ποίμνιό Μου έχει σκορπίσει. Φωνάζω απ’ τον Σταυρό Μου, αχ, Πέτρο!!⁷ Έρχομαι σε εσένα, γιατί ξέρω πως  παρέμεινες πιστός σε Εμένα. Ω⁸ Πέτρο, κοίτα την Καρδιά Μου..., άκου τις κραυγές Μου, αγαπημένη ψυχή. Εγώ, ο Κύριος, δεν βρίσκω καμιά αγάπη και αγιότητα σε αυτούς τους Κάιν. Είναι πολλοί, έχουν ερημώσει τον Οίκο Μου. Με τι θα τραφούν τα πρόβατά Μου, αφού είναι άδεια τα χέρια τους; Δεν έχουν τίποτε να τους προσφέρουν, αφού ερήμωσαν το Καθίδρυμά Μου. Προσευχήσου Πέτρο, και θα σε σηκώσω για να δουν τα μάτια σου από ψηλά τούτη την ερημιά και θα σε αφήσω να εισχωρήσεις στην Πληγή της Καρδιάς Μου. Θα σε αφήσω να δεις την αιχμή της λόγχης, η καρδιά σου θα φωνάξει με πόνο όταν την δεις. Πέτρο, θα σου δώσω τη δύναμη και το θάρρος που θα χρειαστεί για να την αφαιρέσεις.⁹

(Αργότερα:)

Βασούλα, η αγωνία Μου για τις ψυχές που βαδίζουν στο σκοτάδι, ψυχές γεμάτες ρύπους, πληγώνει την Καρδιά Μου. Βασούλα Μου, βρίσκομαι έξω από την πόρτα της και χτυπώ αλλά δεν θέλει να ανοίξει, οι καθημερινές της ασχολίες δεν της αφήνουν χώρο για τον Σωτήρα της και η ψυχή της βυθίζεται σε πυκνότερα σκοτάδια. Αν και της έχω δώσει τη χάρη της νόησης και της διάκρισης, δεν έχει διάθεση να αλλάξει εφόσον Μου αρνείται την είσοδο. Δεν έχω καμιά απαίτηση, το μόνο που ζητώ είναι λίγη αναγνώριση, λίγη αγάπη, κατάλαβες, Βασούλα;

(Ο Ιησούς ήταν λυπημένος.)

Η δημιουργία της ήταν χαρά για Εμένα, αλλά πώς θα τα μάθει όλα αυτά όταν Με έχει κλείσει απ' έξω; Ναι,¹⁰ Βασούλα. Αγάπα Με, Βασούλα Μου, Με παρηγορείς. Επανόρθωσε για αυτούς που δεν έχουν καμιά αγάπη για Εμένα.

(O Ιησούς έγραψε τα παραπάνω για ένα άτομο από την οικογένειά μας που ήρθε να περάσει λίγες μέρες κοντά μας. Όταν άκουσε για τα μηνύματα, μου ζήτησε να της τα δείξω. Διάβασε μερικά μηνύματα του Οκτωβρίου 1987 κι ύστερα μου είπε με ένα χασμουρητό: «Υποθέτω πως όταν βγω στη σύνταξη θα φροντίσω τον κήπο μου και την πνευματική μου ζωή, όχι όμως τώρα.» Ζήτησε να με δει την ώρα που γράφω, για να ικανοποιήσει την περιέργειά της και να παρατηρήσει το φαινόμενο, αλλά της το αρνήθηκα. Κανένας δεν με βλέπει, εκτός κι αν το επιτρέψει ο Θεός. Αυτό συνέβη δυο φορές, τη μια για μια ειδική περίπτωση και την άλλη, στο Καθολικό Χαρισματικό Κέντρο στην Ντάκα. Είναι μια ιερή στιγμή και δεν πρέπει να βεβηλωθεί από περιέργεια.)

1 Η Beatrice κι εγώ.
2 Η Αγία Γραφή.
3 Ο Ιησούς ήταν πολύ θυμωμένος. Φώναζε! Μου θύμισε τον τρόπο με τον οποίο φώναζε στους Φαρισαίους εκείνη τη μέρα στο Ναό!
4 Ιωήλ 3:1-4. Πράξεις 2:17-20
5 Ο Ιησούς ήταν πολύ θυμωμένος, φώναζε ακόμη πιο δυνατά!
6 Του χαμογέλασα.
7 Η λέξη «Πέτρο» ακούστηκε σαν μια μακρόσυρτη κραυγή «Πέεετροο».
8 Έμοιαζε περισσότερο με βογκητό πόνου.