Μήπως Το Αίμα Μου Χύθηκε Άδικα; Ω, Γενεά, Χωρίς Καθόλου Πίστη
17 Mαρτίου 1988
Βασούλα, άκουσε τη Φωνή Μου, όπως στην αρχή του καλέσματός Μου.
Πολύ πριν γεννηθείς, κάλεσα πολλούς για να Με υπηρετήσουν. Ναι, αυτοί ήταν οι Ενάρετοι Καιροί που ήταν ευπρόσδεκτες οι ευλογίες Μου. Κάλεσα άθλιες ψυχές που ποτέ δεν αμφέβαλαν πως τις καλούσα Εγώ, ο Θεός τους και Σωτήρας τους. Ούτε το περιβάλλον τους αμφέβαλε όπως αμφιβάλλει σήμερα. Η γενεά σου είναι νεκρή, Βασούλα. Έφτιαξαν μια έρημο καταδικάζοντας τα σημερινά Μου Έργα και εξαπλώνοντας έτσι αυτήν την έρημο. Το Αίμα Μου χύθηκε για να ποτίσει τις καρδιές σας και να σας επιτρέψει να ζήσετε μέσα στο Φως Μου.
Ω δημιουργία, μήπως το Αίμα Μου χύθηκε άδικα; Τούτη η γενεά θα σας πει: «Μην ακούτε, κλείστε τ’ αυτιά σας γιατί η φωνή που ακούτε είναι σίγουρα του διαβόλου.» Και αυτούς τους οποίους ευλόγησα, δίνοντάς τους οράματα, αυτές οι ευλογημένες ψυχές θα τις χλεύαζαν σήμερα οι δικοί Μου, και θα τις αποθάρρυναν, από το εσωτερικό του Οίκου Μου. Θα ήταν αποφασισμένοι και πολύ έτοιμοι να Με καταδικάσουν, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι καταδικάζουν Εμένα ενώπιον των ανθρώπων, όταν απορρίπτουν τα Δώρα Μου. Όταν οι Ευλογίες Μου ήταν ευπρόσδεκτες, τα λόγια που άκουγα από τους δικούς Μου σε εκείνους που τους μιλούσαν για το κάλεσμά Μου, ήταν τα εξής: «Άνοιξε τ’ αυτιά σου, γιε μου, γιατί μπορεί πράγματι να είναι ο Θεός που σε καλεί.» Ας διαβάσει ξανά η δημιουργία Μου το κάλεσμα του Σαμουήλ.1 Αυτοί ήταν οι Ενάρετοι Καιροί, όταν ήταν ευπρόσδεκτες οι ευλογίες.
Θα ήθελα να μπορούσα σήμερα να πω για εσένα, δημιουργία: «ολιγόπιστη γενεά», όπως είπα άλλοτε, αλλά το μόνο που μπορώ να πω για εσένα σήμερα είναι: «Ω γενεά χωρίς καθόλου Πίστη!»
Κόρη, είμαι κουρασμένος. Άφησέ Με να αναπαυθώ στην καρδιά σου, παιδί Μου.
Ω, έλα, Κύριε!
Εμείς;
Ναι, Κύριε.
(O Ιησούς φαινόταν πολύ θλιμμένος και κουρασμένος.)
Γράψε.
Ναι, Κύριε.
(Ο Θεός είναι λυπημένος, γιατί πολλοί θα προτιμούσαν τον διάβολο από τον Ίδιο. Η Αγία Θηρεσία της Άβιλα λέει: «Δεν καταλαβαίνω αυτούς τους φόβους. Λέμε: ‘ο διάβολος, ο διάβολος’, ενώ θα μπορούσαμε να πούμε: ‘Ο Θεός! Ο Θεός!’ και να κάνουμε τον διάβολο να τρέμει από τον φόβο.» Κι αυτό γίνεται σε μεγάλο βαθμό σήμερα, βάζουμε πρώτα τον διάβολο. Επιπλέον, είναι αυτοί που θα ειρωνευτούν και θα πουν: «Πήγαινε αγαπητή μου να σε εξετάσουν, έχουμε καλούς γιατρούς σήμερα.» Ή ακόμη αυτοί που περηφανεύονται για τις γνώσεις τους στην παραψυχολογία, γι’ αυτούς τα θεϊκά καλέσματα είναι ‘ξεπερασμένα’. - Αλλά το χειρότερο απ’ όλα στα Μάτια του Θεού είναι η Υποκρισία. Είναι η διπλωματική απάντηση που δεν είναι ούτε ναι αλλά ούτε και όχι. Συμπεριφέρονται όπως ο Πιλάτος, απλά νίπτουν τα χέρια τους, όπως έκανε ο Πιλάτος για τον Κύριό μας. Και ξέρετε γιατί; Γιατί λείπει η Πίστη.)
| 
