Έχετε Πέσει Τόσο Χαμηλά Όσο Τα Σόδομα

10 Mαρτίου 1988

Ιησού;

Εγώ είμαι. Ειρήνη σε εσένα. Είσαι πρόθυμη να συνεχίσεις να εργάζεσαι για Εμένα, Βασούλα;

Είμαι πρόθυμη να συνεχίσω, ναι, αν είναι αυτό το θέλημα του Κυρίου.

Είμαι ο Κύριος, μικρή Μου. Εγώ, ο Ιησούς, σε τρέφω. Θέλω να ομορφύνεις τον κήπο Μου. Θέλω να ζωογονήσεις την Εκκλησία Μου. Ακολούθησέ Με και θα δράσω μέσα σου, μέσα από εσένα. Ανακούφισε τη δίψα Μου.

Θυσιαστήριο! Φύλαξε τη Φλόγα Μου ζωντανή για να ζεστάνει τους παγερούς ανέμους που εισχώρησαν στις καρδιές των παιδιών Μου. Ω γενεά, έχεις πέσει τόσο χαμηλά όσο τα Σόδομα! Και οι απόγονοί σου είναι απόγονοι του Κάιν! Ελάχιστοι είναι σαν τον Άβελ. Η γενεά σου έχει γίνει σκληρόκαρδη. Ξέρεις γιατί, δημιουργία; Γιατί λείπει μεταξύ σας η Αγάπη. Με λησμονήσατε και δεν πιστεύετε στα σημερινά Σωτήρια Έργα Μου.

Ναι, δημιουργία... Πέρασαν οι ενάρετες μέρες που οι ευλογίες ήταν ευπρόσδεκτες. Αξιολύπητη γενεά, θα σου ξαναδώσω ζωή! Θα πλημμυρίσω τις νεκρές σας καρδιές με τον Χυμό Μου που θα σας γιατρέψει! Ω πόσο σας αγαπώ όλους!

Γράφε.

Ναι, Κύριε.

 (O Θεός ακουγόταν πληγωμένος και θλιμμένος. Μπορούσε, αν δεν ήταν Πολυεύσπλαχνος και Πολυέλεος, να μας τιμωρήσει και να ξεμπερδέψει μαζί μας. Αλλά από το Άπειρο Έλεός Του και την Άμετρη Αγάπη Του μας λυπάται, μας συγχωρεί και θα μας γιατρέψει.)

Ναι, σας αγαπώ όλους παρά το κατάντημά σας. Θα σας εγκαταλείψω Εγώ ποτέ; Ποτέ!