Θα Αναστήσω Τη Ρωσία Όπως Ανέστησα Το Λάζαρο
4 Iανουαρίου 1988
Βασούλα! Αχ Βασούλα! Έχω μια απ' τις αγαπημένες Μου κόρες να κείτεται νεκρή! Μια αδερφή σου!
Ποια κείτεται νεκρή, Κύριε;
Η αγαπημένη Μου κόρη, η Ρωσία. Έλα! Έλα και θα σου την δείξω.
(O Θεός με πήγε στην άκρη μιας ερημιάς και μου έδειξε με τον δείχτη, με τεντωμένο το Χέρι Του, πολύ μακριά, κάτω από έναν καυτό ήλιο, την κόρη Του και αδερφή μου να κείτεται νεκρή, το σώμα της αδυνατισμένο από την τυραννία, να κείτεται νεκρή στο μέσο μιας ερημιάς. Φαινόταν εγκαταλειμμένη ακόμα και στο θάνατό της. Πέθανε ολομόναχη χωρίς κανέναν δίπλα της να την παρηγορήσει. Όταν είδα αυτό το οδυνηρό θέαμα, ξέσπασα σε κλάματα από λύπηση γι’ αυτήν. Έκλαψα πικρά όταν την είδα.)
Μην κλαις. Θα την αναστήσω Βασούλα. Θα την αναστήσω για τη Δόξα Μου. Θα της ξαναδώσω ζωή όπως ξανάδωσα ζωή στο Λάζαρο.
Ω, Θεέ, μου προκαλείς μεγάλο πόνο...
Ο πόνος που νιώθεις δεν είναι τίποτα μπροστά στον δικό Μου. Την αγαπώ, Βασούλα, λυπήσου την κι εσύ. Δεν θα την αφήσω να κείτεται νεκρή και εκτεθειμένη στους καυτούς ανέμους. Βασούλα, αγάπησε την αδερφή σου. Λυπήσου την, πήγαινε κοντά της, αγάπησέ την, αγάπησέ την γιατί κανένας δεν την αγαπά!
Βασούλα, με είχε εγκαταλείψει και είχε στραφεί εναντίον Μου. Στράφηκε εναντίον Μου όταν μεγάλωσε και ήρθε η ώρα της να αγαπήσει. Την κάλεσα να μοιραστεί τον μανδύα Μου, αλλά αντί γι' αυτό απομακρύνθηκε. Νιώθοντας ώριμη, πίστεψε πως θα μπορούσε να τραφεί μόνη της. Μου γύρισε την πλάτη και απομακρύνθηκε, σαν άπιστη σύζυγος έφυγε μακριά.
Αγαπημένη Μου, ξέρεις πώς είναι να χάνεις μια κόρη; Η Καρδιά Mου έγινε κομμάτια. Έκλαψα. Σα να μην αρκούσε αυτό, περήφανα και χωρίς την παραμικρή τύψη, κήρυξε ανοιχτά πόλεμο ενάντια σε Εμένα, τον Πατέρα της, και ενάντια σε όλους τους αγίους μάρτυρες! Έπαψε πια να πιστεύει σε Εμένα. Έπαψε να Με λατρεύει, να ελπίζει σε Εμένα και να Με αγαπά! Έδειχνε να έχει λησμονήσει την αγάπη που μοιραστήκαμε κάποτε μαζί.
Της είχα δώσει γιους και θυγατέρες αλλά εκείνη, μέσα στον θυμό της έσφαξε τα παιδιά Μου και τα παρέδωσε στον Σατανά, όπως προσφέρουν μια θυσία. Και τότε, σα να μην αρκούσε αυτό, στράφηκε στον Σατανά και έκανε μαζί του μια συμφωνία να του είναι πιστή και να τον λατρεύει, με αντάλλαγμα να της προσφέρει όλα όσα επιθυμούσε. O Σατανάς δέχθηκε, υπό τον όρο να δράσει ελεύθερα. Και τότε ο Σατανάς την απέσπασε ολότελα από Εμένα. Τον άφησε να κόψει τους δεσμούς μας. Την έπεισε να τον εμπιστευθεί. Δόλιος καθώς είναι, οδήγησε πρώτα την κόρη Μου σε βαλτότοπους, όπου θα αναγκαζόταν να στηριχτεί πάνω του. Για να μη βυθιστεί μέσα στην κινούμενη άμμο, του ζήτησε να της επιτρέψει να στηριχθεί εξολοκλήρου πάνω του.
Βασούλα, όπως η Ιερουσαλήμ άλλοτε, που εγκατέλειψε τον Οίκο Μου, τον Άγιο Οίκο Μου, για να γίνει μια κόρη ανήθικη και να προσφέρει τα παιδιά της το ένα μετά το άλλο θυσία, η κόρη Μου η Ρωσία, θεώρησε φρόνιμο να πράξει το ίδιο. Πήρε τα Άγια Δώρα Μου και τα πρόσφερε στον Σατανά που τα μετέτρεψε όλα σε όπλα. O Σατανάς την τύφλωσε με την αίγλη του και στην τύφλωσή της την έβγαλε από το βάλτο και την πήγε στην έρημο για να διψάσει και να πεθάνει. Την είδα να περπατάει γυμνή και να παλεύει μέσα στο ίδιο της το αίμα, την κάλεσα αλλά αρνήθηκε να ακούσει. Την ξανακάλεσα, αλλά αγνόησε το κάλεσμά Μου. Με προκάλεσε αντίθετα, καλώντας τις νεότερες αδερφές της να υποστηρίξουν τα ήθη της. Αν αρνιόντουσαν, τις εξανάγκαζε με το σπαθί της. Δεν είπα: “Όποιος σηκώνει μάχαιρα, θα χαθεί από μάχαιρα”;
Της περιόρισα τον άρτο της για να χρειαστεί τον δικό Mου Άρτο, αλλά εκείνη προτίμησε να λιμοκτονήσει παρά να τραφεί από Εμένα. Εξαντλημένη και πεινασμένη, έστειλε τις νεότερες αδερφές της να συνεχίσουν στα κρυφά τα πονηρά της έργα αφού η ματαιοδοξία της εμπνεόταν από την ίδια τη Ματαιοδοξία που είναι ο Σατανάς. Η γη της δεν απέδιδε αρκετόν καρπό για να τη θρέψει. Κατάντησε, θα μπορούσε να πει κανείς, ‘εξαρτημένη’ από τον εχθρό Μου.
Κόρη, μην κάνεις άλλο τώρα, θα συνεχίσω αυτό το Μήνυμα αύριο. Έλα άφησέ Με να σε ευλογήσω, κόρη.
Θρέψου από Εμένα. Εμείς;
Ναι, Κύριε.
|