Η Ειλικρίνεια Θα Εξαλείψει Το Κακό Για Χάρη Μου Θέλεις Να Μάθεις Το Ροδάριο;
28 Δεκεμβρίου 1987
(Αν ξεχαστώ και τολμήσω να κάνω κριτική για κάποιον, ή νομίσω πως καταλαβαίνω περισσότερα από τους άλλους, αμέσως ο Θεός μου υπενθυμίζει σε ‘ποιον’ δίνει το Μήνυμά Του. Με μια διαπεραστική Του Ματιά με βάζει στη θέση μου, εκεί που πρέπει να είμαι. Και μόνο με αυτές τις τρεις λέξεις: «χώμα και στάχτη», μου υπενθυμίζει πως είμαι ένα τίποτα και το τελευταίο από τα πλάσματά Του. Όχι, μερικοί δεν θα το καταλάβουν αυτό. Θα σκεφθούν πως αφού διάλεξε εμένα για να μου δώσει τον Λόγο Του, αξίζω, μα δεν καταλαβαίνετε; Διαλέγοντας εμένα, που είμαι η τελευταία απ’ όλους, ο Θεός δείχνει το άπειρο Έλεος που έχει για εμάς. Πως δίνει ακόμη και στους πιο άσημους. Δεν θα δώσει λοιπόν ΠΟΛΥ περισσότερα σε όσους είναι πολύ πιο άξιοι από εμένα στα Μάτια Του, όταν ζητήσουν με πίστη; Δεν προσέξατε την υπομονή που έχει μαζί μου; Αντί να με πλήξει, η Αγάπη Του αναβλύζει πιο άφθονη. Πώς μπορούν και Τον απορρίπτουν τα πλάσματά Του; Αλλά εγώ δεν πρέπει να μιλώ αφού ανήκα πριν στην κατηγορία αυτή. Τώρα λέω: “Αγαπήστε τον Θεό σας όπως αγαπάτε την ανάσα σας, αφού δίχως ανάσα θα πεθάνετε. O Θεός μας έδωσε ζωή φυσώντας μέσα μας, η Ανάσα Του είναι η ζωή μας. O Θεός είναι η Ανάσα μας, ο Θεός είναι η Ζωή μας.”)
Ω Βασούλα! O Άβελ Μου θα ζήσει τούτη τη φορά. Η ειλικρίνεια θα καταργήσει τον πονηρό. Μακάριοι όσοι ενθαρρύνουν τον Λόγο Μου, μακάρια τα πρόβατά Μου που αναγνωρίζουν τη Φωνή Μου, μακάριοι εκείνοι που θα θρέψουν πάλι τα πρόβατά Μου.
Μακάριοι όσοι έχουν απλότητα καρδιάς, μακάριοι εκείνοι που θα προσευχηθούν το Ροδάριο την ημέρα της καθιέρωσης του Γκαραμπαντάλ και θα γονατίσουν για να απευθύνουν το 'χαίρε' στη Μητέρα Μου. Μακάριοι εκείνοι που θα σηκώσουν τον Σταυρό Μου Ειρήνης και Αγάπης, ενωμένοι. Μακάρια τα πρόβατά Μου που θα επιστρέψουν στον Πέτρο. Μακάριοι όσοι ταπεινώνουν τους εαυτούς τους και ακολουθούν το παράδειγμά Μου. Μακάριοι όσοι τηρούν την εντολή Μου και αγαπούν ο ένας τον άλλο όπως Εγώ σας αγαπώ. Μακάριοι όσοι ομολογούν για Εμένα και δεν χάνουν την πίστη τους σε Εμένα.
Βασούλα, αγαπημένη της Ψυχής Μου, έχε πίστη και ελπίδα σε Εμένα. Είμαι ο Θείος σου Διδάσκαλος. Ποτέ μην αμφιβάλλεις για τον Λόγο Μου. Έλα, είσαι αδύναμη, έλα να στηριχθείς πάνω σε Εμένα που είμαι η Δύναμή σου.
Ναι, Κύριε, Σε χρειάζομαι. Δεν μπορώ να κάνω δίχως Εσένα.
Αγάπα Με, επιθύμησέ Με. Γίνε ο παράδεισός Μου. Αχ, Βασούλα, θυσιάζεσαι τώρα για Εμένα, αλλά σύντομα θα σε πάρω κοντά Μου.
Ανυπομονώ να έρθει εκείνη η μέρα.
Μείνε κοντά Μου, θέλω να σου ζητήσω κάτι.
Ναι, Κύριε;
Για χάρη Μου, Βασούλα, για δική Μου χάρη, θέλεις να μάθεις το Ροδάριο; Να ‘χαιρετάς’ τη Μητέρα Μου σε κάθε περίσταση, θέλεις να το κάνεις για Εμένα, Βασούλα;
Ναι, Κύριε, θέλω να το μάθω. Κύριε, βοήθησέ με να το μάθω.
Να τι θέλω να ακούσω από όλους εσάς που δεν ξέρετε, τα ίδια λόγια: “Ναι Κύριε, θέλω να μάθω. Κύριε, βοήθησέ με να μάθω.” Θα σας διδάξω όλους εσάς που θέλετε να μάθετε.
Έλα, κόρη, αναπαύσου σε Εμένα. Ποτέ δεν θα σε εγκαταλείψω.
(O Ιησούς θα πρέπει να ένιωσε πόσο Τον αποζητώ και υποφέρω όντας εδώ. Έχω ξανά αυτό το κύμα ‘επιθυμίας για τον Θεό’, να θέλω να είμαι η θυσία Του, να απομονωθώ πλήρως. Φαίνεται πως ταλαντεύομαι: παραμένοντας εδώ, ίσως ‘θρέψω’ κάποια πρόβατά Του που ποτέ δεν αρνούνται τον νέο Του Άρτο, να Του δώσω χαρά με την επιστροφή καινούργιων ψυχών. Το να είμαι μαζί Του θα είναι κι αυτό υπέροχο για εμένα. Ποιο είναι το καλύτερο;)
|