Είμαι Η Μοναδική Σου Αγάπη
Ο Σταυρός Μου Είναι Η Πόρτα Για Την Αληθινή Ζωή

8 Nοεμβρίου 1987

Ιησού;

Εγώ είμαι.
Αν δεν σε είχα ελευθερώσει, θα ήσουν και σήμερα ακόμη μέσα σε βαθύ ύπνο.

Νιώθω μεγάλη ντροπή. Είμαι πράγματι η τελευταία που δικαιούμαι να μιλώ. Ό,τι κι αν κάνω για να προσπαθήσω να επανορθώσω και να Σε ευχαριστήσω, Κύριε, δεν θα είναι ποτέ αρκετό για να καλύψει αυτό που έκανες Εσύ για εμένα. Ακόμη κι όταν θέλω να προσευχηθώ για τους άλλους, νιώθω ένοχη και δισταχτική γιατί, Κύριε, πώς να τολμήσω εγώ να προσευχηθώ για τους άλλους που είναι πολύ καλύτεροι από εμένα; Πώς μπορεί ‘η πιο άθλια’ να προσευχηθεί για κάποιον καλύτερο από την ίδια; Αυτό μου θυμίζει τα λόγια Σου σχετικά με το δοκάρι στο μάτι μας και το άχυρο στο μάτι του άλλου. Νιώθω πως έχω ένα δοκάρι, ένα ολάκερο δάσος, πώς λοιπόν να τολμήσω εγώ με όλο αυτό το ξύλο στο μάτι να πω οτιδήποτε; Μόνο αν με ελευθερώσεις Εσύ, Κύριε. Σου ζητώ να μου επιτρέψεις να Σου ζητήσω να με καθαρίσεις. Ελέησε την ψυχή μου. Αν θέλεις, κάνε με άξια για να μπορώ να προσεύχομαι με αξιοπρέπεια για τους αδερφούς μου.

Βασούλα, τα λόγια σου Με ευχαριστούν, γιατί μόνο όταν αντιληφθείς την αναξιότητά σου θα αρχίσεις να βαδίζεις προς την τελειότητα.

Αν είναι σύμφωνο με το θέλημά Σου,
επίτρεψέ μου, Πατέρα,
να ζητήσω τη βοήθειά Σου.

Κόρη, γέμισε το λυχνάρι σου από Εμένα, μην περιμένεις. Προόδευσε μέσα στο φως Μου, μικρή Μου. Αυτός που ΘΑ  πιστέψει σε αυτό το Μήνυμα, δεν θα πιστέψει σε εσένα αλλά σε Εμένα. Εγώ, το Φως, κατεβαίνω στον κόσμο μέσα από εσένα, ώστε όποιος πιστεύει στο Μήνυμά Μου, να μη μένει πια στο σκοτάδι. Oι δικοί σου μάρτυρες γνωρίζουν την αλήθεια, ξέρουν πως αυτά τα λόγια δεν είναι δικά σου λόγια, όχι, Βασούλα Μου, ό,τι είναι γραμμένο προέρχεται από Εμένα, τον Κύριο. Σε βεβαιώνω πως όποιος σε καλοδέχεται, καλοδέχεται Εμένα.

Όχι Θεέ Μου, δεν είμαι άξια!

Γιατί, Βασούλα, δεν σε καθάρισα, δεν σε έχρισα ο Ίδιος για να γίνεις δική Μου; Στην πραγματικότητα, θα φανερώσω τον Εαυτό Μου μέσα από εσένα, τίμησέ Με λοιπόν, κόρη.

Έλα, θα σου διδάξω τους δρόμους Μου. Εγώ κι εσύ. Άφησέ Με να φυσήξω μέσα σου, άφησέ Με να αναπαυθώ μέσα σου, κόρη. Ανάπαυσέ Με από όσους πληγώνουν την Ψυχή Μου. Βασούλα, αν ήξερες μόνο… Το Αίμα Μου σήμερα χύνεται και πάλι ποτάμι.

Ω, Θεέ και είναι Κυριακή! Γιατί;

Μικρή Μου, τρυπούν την Καρδιά Μου πέρα ως πέρα.

Θεέ μου, ας τρυπήσουν εμένα στη θέση Σου!

Άκουσέ Με, θα γίνει κι αυτό. Θα σε τρυπήσουν. Έλα τώρα, επίτρεψέ Μου να αναπαυθώ σε εσένα, μοιράσου, κόρη, το Ποτήρι Μου.

(Γιατί, γιατί να είναι έτσι, τι συμβαίνει, γιατί να το κάνουν αυτό στον Θεό μας; Έναν Θεό Αγάπης, Ειρήνης, έναν Πατέρα, έναν Φίλο; Πώς μπορούν; Αυτό με αρρωσταίνει. Ο Ιησούς σήμερα αιμορραγεί και πάλι, υποφέρει από την κακία μας. Ο κόσμος, θα έλεγε κανείς, έχει αρπαχτεί από τον Σατανά, και ο Ιησούς προσπαθεί να μας σώσει ξανά.)

Θεέ μου, μου προξενείς μεγάλο πόνο που Σε νιώθω τόσο πληγωμένο. Εσύ που είσαι η Άπειρη Αγαθότητα και Άβυσσος Αγάπης, γιατί Σε βασανίζουν; Δεν αντέχω άλλο τα παθήματά Σου, αλλά νοιάζομαι για τα παθήματά Σου, για τους πόνους Σου. Κύριε, νοιάζομαι και Σε αγαπώ.

Βασούλα, δική Μου Βασούλα, θύμα της Ψυχής Μου, θύμα της Καρδιάς Μου, σήκωσε τα παθήματά Μου και μοιράσου τα μαζί Μου, πιες από το Ποτήρι Μου, νιώσε αυτούς που Με μαστιγώνουν. Αγαπημένη της Ψυχής Μου, και τι δεν θα κάνω από αγάπη για εσένα! Θα σου επιτρέψω να μοιραστείς τα παθήματά Μου. Σε διάλεξα να γίνεις το θύμα της Αιμορραγούσης Καρδιάς Μου, με όλες τις θλίψεις που μπορεί να αντέξει η καρδιά σου. Το θύμα της Ψυχής Μου με όλες τις αγωνίες, τις απορρίψεις και τους εμπαιγμούς που μπορεί να αντέξει η ψυχή σου. Έλα, θα μοιραστείς τον Σταυρό Μου.

Είμαι η μοναδική σου Αγάπη. Πέτυχα τον στόχο Μου. Επίτρεψέ Μου να είμαι το γλυκό μαρτύριο του νου και της ψυχής σου. Με ευχαριστείς, γιατί ξερίζωσα όλους τους αντιπάλους Μου,  έχουν φύγει όλοι, δεν έμεινε κανείς! Εγώ μονάχα, ο Ιησούς σου, έμεινα μαζί σου! Πώς χαίρομαι! Και τώρα άφησέ Με να σε αγαπώ ελεύθερα, άφησέ Με να σε εξουσιάζω. Βρήκα έναν τόπο για τη μεγαλοσύνη Μου και τη γενναιοδωρία Μου. Δεν σε αγαπώ γι’ αυτό που είσαι, αλλά γι' αυτό που δεν είσαι.

Έλα, η μηδαμινότητά σου με θέλγει, η ανικανότητά σου Με αφήνει άφωνο.

Κύριε, νιώθω αμήχανη.

Βασούλα, μη ζητήσεις ποτέ να είσαι κάτι, μείνε ένα τίποτα γιατί όλα αυτά τα θεϊκά έργα που θα επιτελέσω θα είναι καθαρά δικά Μου και όχι δικά σου.

Η Εκκλησία Μου θα γίνει μία, υπό μία Εξουσία. Εγώ ο Ίδιος δεν ζήτησα από τον Πέτρο να ποιμάνει τα αρνιά Μου; Δεν τον διάλεξα για να ποιμάνει τα πρόβατά Μου, δεν πρόφερα ο Ίδιος αυτά τα λόγια:

"Είσαι ο Πέτρος και πάνω σε τούτη την πέτρα
θα οικοδομήσω την Εκκλησία Μου."

Γιατί αυτή η υπεροψία ανάμεσα στα έθνη, οι μάταιες συνωμοσίες ανάμεσα στους ανθρώπους; Διάλεξα τον Πέτρο, έναν άνδρα σύμφωνα με την Καρδιά Μου, την πέτρα, πάνω στην οποία θα οικοδομούσα την Εκκλησία Μου. Γιατί λοιπόν διαστρεβλώνουν την Εντολή Μου;

Σε ποιους αναφέρεσαι, Κύριε;

Απευθύνομαι σε όσους μηχανορραφούν και συνωμοτούν ενάντια στα θεμέλιά Μου, δεν αντιλαμβάνεστε πως θα καταλήξουν μάταιες οι συνωμοσίες σας;

Κύριε, δεν ξέρω σε ποιους αναφέρεσαι.

Το ξέρω, Βασούλα, όλα αυτά είναι δυσνόητα για εσένα αλλά καθαρά σαν το φως της ημέρας γι’ αυτούς τους απατεώνες! Τα Μάτια Μου είναι καρφωμένα πάνω τους, η ρομφαία Μου υψωμένη και έτοιμη να πέσει. Οι ίδιοι το ξέρουν  και πίστεψέ Με, οι μέρες τους είναι μετρημένες. Ναι, κοιτάξτε γύρω σας, απατεώνες! Γιατί ξαφνιάζεστε; Θα χαθείτε, γιατί θα κάνω κάτι τούτο τον καιρό που θα δυσκολευόσασταν να το πιστέψετε αν σας το έλεγαν!

Αγαπημένη, θα απαντήσω στην ερώτηση που έχεις στο νου σου. Το Μήνυμά Μου θα διαβαστεί και από τους απατεώνες. Αγαπημένη, νιώσε Με. Υποφέρω όπως κι εσύ. Ο Σταυρός Μου είναι πάνω σου, σήκωσέ Τον με αγάπη. O Σταυρός Μου είναι η πύλη που οδηγεί στην αληθινή ζωή. Αγκάλιασέ Τον πρόθυμα. Βασούλα, η αυταπάρνηση και ο πόνος οδηγούν σε ένα θείο δρόμο, τον δρόμο της αγιότητας και των αρετών.¹

Ω έλα, αγαπημένη, είμαι μαζί σου.²

Κύριε, νιώθω μεγάλη θλίψη, ξέρω πως δεν πρέπει να χύνω άλλα δάκρυα και να τα φυλάξω γι’ αργότερα, σαν επανόρθωση. Είμαι όμως έτοιμη να χύσω το αίμα μου στη θέση των δακρύων μου, αν έχουν στερέψει.

Βασούλα Μου, θυμήσου, δεν είσαι από αυτόν τον κόσμο, ανήκεις σε Εμένα. Μπορείς να δεις την Ιερή Μου Καρδιά;³  Μπες στην Ιερή Μου Καρδιά. Στα βάθη Της θα βρεις την ανάπαυσή σου. Θα σε πάρω και θα σε ρίξω μέσα στα βάθη Της. O πόνος Μου είναι αφόρητος.⁴  Θυμάσαι όταν ήσουν μικρό παιδί, τι σου έκανα;

(O Ιησούς μού έδωσε το ίδιο όραμα που είχα όταν ήμουν περίπου δέκα ετών. Αυτό ήταν το πρώτο κάλεσμα.)

Ήσουν ανίκανη να κινηθείς. Είμαι θεϊκή Εξουσία, αγαπημένη, ανήκεις εκεί.⁵ Έλα τώρα, χρειάζομαι παρηγοριά, ας αναπαυθούμε ο ένας στον άλλο.

(O Ιησούς υπέφερε πολύ και ήταν θλιμμένος.)

Πώς να παρηγορήσω τέτοια θλίψη;

Αγαπώντας Με διακαώς. Αγάπα Με και παρηγόρησέ Με, Βασούλα. Αγάπα Με με όλη σου την ψυχή.

Σε αγαπώ και το ξέρεις, Κύριε.

Αγάπα Με απεριόριστα!

Δίδαξέ με να Σε αγαπώ απεριόριστα.

Εγώ Είμαι. Έλα τώρα, έχω ένα μυστικό που θέλω να σου πω. Μη φοβάσαι, θα σου το ψιθυρίσω στο αυτί.

(Ο Ιησούς μου είπε το μυστικό που μου έδωσε μεγάλη χαρά!)

Ω, Θεέ, θα το κάνεις πράγματι αυτό;

Θα το κάνω, αγαπημένη, θα το κάνω. Ποτέ μην αμφιβάλλεις, όλα θα γίνουν κατ' ευχήν, Βασούλα Μου.

Ιησού, Θεέ μου, Σε ευχαριστώ. Επίτρεψέ μου να Σε ευλογήσω.

Σε ευλογώ κι Εγώ, αγαπημένη. Έλα, είναι αργά. Θα αναπαυθούμε ο ένας στον άλλο.

Ναι, Κύριε.

Πάμε λοιπόν.