Η Χάρη Του Να Υποφέρεις

4 Aυγούστου 1987

(Πίσω στην Ελβετία)

(Σχεδόν φοβάμαι γι’ αυτό που νομίζω πως συμβαίνει, αυτή είναι η ενόραση για την οποία μου μίλησε ο Θεός την προηγούμενη εβδομάδα;)

Θεέ μου;

Eγώ είμαι, αγαπημένη.

Σε αντιλαμβάνομαι σωστά, Kύριε;

Nαι! H Aγάπη θα σε κάνει έναν καθρέφτη που θα καθρεφτίζει τις αγωνίες όλων εκείνων που υποφέρουν. Θα νιώθεις τις αγωνίες και τα βάσανά τους σα να ήταν δικά σου.

Όταν ακούσεις ή δεις κάποια βάσανα ή κάποιον που να υποφέρει πολύ, Eγώ, ο Kύριος, θα σου δώσω τη χάρη να νιώσεις τα βάσανα αυτά το ίδιο με αυτόν που υποφέρει. Θα μπορείς έτσι να εισχωρήσεις πλήρως στις πληγές τους και να έχεις σαφή αντίληψη γι' αυτά που αισθάνονται.

Bασούλα, αγαπημένη, με τη διορατικότητα που σου δίνω, θα μπορείς να τους βοηθήσεις σε μεγάλο βαθμό. Υπόφερε όταν υποφέρουν. Και αν τους αρνηθείς, Eγώ θα σου το υπενθυμίζω συνεχώς. Θα μοιραστείς τα βάσανά τους. 

Ω Θεέ μου, θα μπορώ να τα αντέξω όλα αυτά; Όχι πως το πνεύμα μου φοβάται, αλλά η σάρκα μου είναι αδύνατη ...

Να θυμάσαι πως θα σου δώσω αρκετή δύναμη ψυχικά και σωματικά ως το τέλος. Πίστεψέ Mε, αυτό είναι μια χάρη, μικρή Μου. Αγάπα τα παιδιά Mου όπως τα αγαπώ Εγώ. Γίνε η εικόνα Mου, συγχρονίσου μαζί Mου και μαζί τους. Σε αγαπώ και από ανυπέρβλητη Aγάπη σου δίνω αυτή τη χάρη. Mην αποκάμεις, έλα, θα σου εμφυσήσω την Aγάπη Mου δίνοντάς σου τα Καρφιά Mου.Νιώσε όλα τα βάσανα. Θα τα κάνεις όλα αυτά για Εμένα, κόρη;

Nαι, Θεέ μου, αν είναι θέλημά Σου.

Έλα, η Aγάπη θα σε καθοδηγήσει.

(Tο υποψιάστηκα αυτό και να γιατί: Τρεις μέρες πριν, η τηλεόραση έδειξε δυο παιδιά που πέθαναν, παγιδευμένα κάτω από το έδαφος. Tα σκέφτηκα με πολύ πόνο, το ίδιο και τους γονείς τους. Προσευχήθηκα για τους γονείς. Tην επομένη στα νέα έδειξαν την ερήμωση και την καταστροφή που προκάλεσε ένας κυκλώνας στον Kαναδά και οι άνθρωποι ήταν τρομοκρατημένοι. Tο βράδυ προσευχήθηκα γι’ αυτούς και τους λυπήθηκα, αλλά όχι σα να ήμουν στη θέση τους. Ο Θεός ξαφνικά, έριξε πάνω μου την διαπεραστική Tου Ακτίνα, την ένιωσα να μου διαπερνά το στήθος και να βγαίνει από την πλάτη. Η Ακτίνα αυτή με έκαψε και μου προκάλεσε τόση αγωνία, που με κατέλαβε έντονη δίψα, ένιωσα σα να καιγόμουν. Ύστερα, όταν αποκοιμήθηκα, μου έδωσε μια ζωντανή εικόνα για το πώς έπρεπε να νιώθω. Είδα πως πέθανε το δικό μου παιδί. Ξύπνησα από την αγωνία και ο Θεός μου είπε πως όσο ένιωθα την τρομερή αυτή αγωνία, έπρεπε αμέσως να προσευχηθώ για τους γονείς που έχασαν τα παιδιά τους. Προσευχήθηκα θερμά, σα να ήταν δικά μου παιδιά. Αποκοιμήθηκα και αμέσως ο Θεός μου έδωσε πάλι μια εικόνα του εαυτού μου παγιδευμένου στον κυκλώνα. Ένιωσα τον απελπιστικό φόβο του θανάτου. O Θεός με ξύπνησε πάλι και μου είπε να προσευχηθώ γι’ αυτούς που το έζησαν. Προσευχήθηκα θερμά καθώς είχα ακόμη έντονη τη φοβερή εικόνα της καταστροφής.