Ήμουν και παραμένω πάντα ο Δάσκαλός σου
5 Ιανουαρίου 2006
Τώρα πια, μετά από όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν,
δεν έχω καμιά αμφιβολία, Κύριε, ότι ήρθε σ' εμένα ο Λόγος Σου.
που πέρασαν, δεν έχω καμιά αμφιβολία
πως ήρθε σε μένα ο Λόγος Σου.
Ναι, Κύριε, μέσα από ένα αδύναμο πλάσμα,
που με τη δική σου Δύναμη και Εξουσία
κατόρθωσε να μεταδώσει στους άλλους
το Λόγο Σου…
Μου αποκάλυψες, με τόσο ανέκφραστο τρόπο,
την Αγιότητά Σου και το Θέλημά Σου.
Μου εμπιστεύθηκες το Λόγο Σου,
για να υπενθυμίσω στα έθνη
το χρέος τους απέναντί Σου, και
να μεταβιβάσω σε όλα τα πλάσματα
πως προσκαλείς τους πάντες
να συμφιλιωθούν μαζί Σου και
με τους συνανθρώπους τους.
Με έστειλες να φέρω πίσω τα έθνη
στην υπακοή και στην αγάπη.
Με έστειλες στους ποιμένες Σου
για να οδηγήσω τις εκκλησίες στη μετάνοια
για το αμάρτημα της διαίρεσής τους,
να συμφιλιωθούν μεταξύ τους και να ενωθούν.
Μια πολύ δύσκολη αποστολή,
που ξεπερνά τις ανθρώπινες δυνάμεις.
Γιατί το Μήνυμα αυτό από μόνο του
έχει τη μορφή μιας σειράς από απειλές.
Ποιος ανάμεσά τους δέχθηκε
ταπεινά τις κατηγορίες Σου;
Ποιος, πες μου Κύριε, από τους
κυβερνώντες χαμήλωσε και άκουσε;
Ζύγισε το λαό Σου, Κύριε…αξιολόγησέ τους…
Ποιος μέχρι τώρα ήταν στο πλευρό Σου;
Δέχομαι περιφρόνηση από τους δικούς μου
όταν τους μεταφέρω τα λόγια Σου για την Ενότητα.
Ναι, Κύριε, μέσα από μια αδύναμη ύπαρξη,
η οποία, με τη Δύναμη Σου και την Εξουσία Σου,
κατόρθωσε να μεταδώσει στους άλλους τον Λόγο Σου...
Μου φανέρωσες, με τρόπο που δεν περιγράφεται με λόγια,
την Αγιότητά Σου και το Θέλημά Σου.
Μου εμπιστεύθηκες τον Λόγο Σου, για να υπενθυμίσω
στα έθνη το χρέος τους απέναντί Σου, και
να αναγγείλω σε όλους τους ανθρώπους ότι
τους καλείς όλους να συμφιλιωθούν μαζί Σου
και με τους αδελφούς τους.
Με έστειλες για να επανέλθουν τα έθνη
στην υπακοή και στην αγάπη.
Με έστειλες στους ποιμένες Σου
για να οδηγήσουν τις εκκλησίες στη μετάνοια
για το αμάρτημα της διαίρεσής τους,
να συμφιλιωθούν μεταξύ τους και να ενωθούν.
Μια πολύ δύσκολη αποστολή,
που υπερβαίνει τις ανθρώπινες δυνάμεις.
Επειδή αυτό το Μήνυμα από μόνο του παίρνει
τη μορφή μιας σειράς από απειλές.
Ποιος ανάμεσά τους δέχθηκε ταπεινά όσα τους προσάπτεις;
Ποιος, πες μου Κύριε, από τους κυβερνώντες
υποχώρησε και άκουσε;
Ζύγισε τον λαό Σου, Κύριε… αξιολόγησέ τους…
Ποιος μέχρι τώρα ήταν με το μέρος Σου;
Δέχομαι περιφρόνηση από τους δικούς μου
όταν τους μεταφέρω τα λόγια Σου για Ενότητα.
Ναι, Βασούλα µου, ο διάβολος τους κρατάει χωρισµένους. Γαλήνεψε, ωστόσο, κάνε υποµονή… Μίλησε στον λαό Μου και ποτέ µην αποθαρρύνεσαι. Μη Με κάνεις να θλίβομαι. Ξέρεις τώρα πια ότι µπορώ να κάνω σπουδαία πράγµατα! Μην ανησυχείς! Μην ξεχνάς πως ήμουν και παραμένω πάντα ο Δάσκαλός σου που σε έχρισε. Το χρίσµα αυτό άνοιξε τα µάτια της ψυχής σου και σου δίδαξε όλα όσα έπρεπε να µάθεις. Χρίστηκες µε την Αλήθεια και όπως την διδάχθηκες, το ίδιο θα την διδαχθούν και οι άλλοι. Είναι γνωστό ότι έχω συντρίψει ισχυρούς βασιλείς, διάσηµους βασιλείς. Πάντα θα σώζω το λουλούδι Μου από τους καταπιεστές του. Και θα σου δώσω Πνεύµα Ανδρείας. Μείνε λοιπόν ενωµένη µαζί Μου, για να αντλείς από Εμένα ζωή. Είναι απερίγραπτη η ομορφιά του Παραδείσου, παιδί Μου. Μαζί Μου, θα ζεις στον Παράδεισο. Στην πληρότητά Του …
Και ο Θεός θα είναι γύρω μου, μέσα μου
και πάνω μου, εσωτερικά και εξωτερικά.
Παράδεισος είναι όταν γίνεσαι φως και ζεις
μέσα στο Φως και γίνεσαι ένα με το Φως…
Απορροφημένος και εξαφανισμένος μέσα το Φως…
Και τότε υπάρχεις, ζεις...
Τα πάντα μέσα στο Φως, όλα τα επίγεια πράγματα,
ό,τι ανήκει στο παρελθόν και στο παρόν
και κάθε σκέψη μέσα μας, ξεχνιούνται,
σβήνουν, παύουν να υπάρχουν,
και τη θέση τους καταλαμβάνει η απερίγραπτη,
σαγηνευτική γλυκύτητα του Θεού
και μια απέραντη χαρά στην ψυχή,
μια ελευθερία πνεύματος, μια δίψα να συνεχίσεις
να γεύεσαι τις παρηγορίες και τις χάρες
που ο Θεός και μόνον Αυτός, στην θεϊκή Του αγκάλη,
μπορεί να δώσει στην ψυχή.
Δεν είναι να απορεί κανείς που όσοι είχαν μια
εξωσωματική εμπειρία και είδαν τον Θεό,
και Τον αντίκρισαν για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου,
δεν ήθελαν να επιστρέψουν στη γη!
Ξέρω τώρα πως Σε κατέχω όπως με κατέχεις κι Εσύ
και όλες τις χαρές που γεύομαι στην Παρουσία Σου
μου τις δίνεις Εσύ, Φιλάνθρωπε Θεέ!
Είναι μια ζωή πέρα από την ύπαρξη,
μια ζωή στην αιωνιότητα,
μια ζωή που φωτίζει τον υπόλοιπο κόσμο.
Όλα όσα σου δίδαξα πλουσιοπάροχα, σου δόθηκαν δωρεάν. Αυτό και µόνο σου αρκεί… Σου παρέδωσα Βυζαντινές διαλέξεις µε τρόπο πατρικό, για να σε ενσωµατώσω σ' Εμένα. Σου έδωσα ζωντανές εικόνες από το παρελθόν και του μέλλον. Με τη χάρη, σου φανέρωσα την Καρδιά Μου και σου επέτρεψα να µετρήσεις τους παλµούς Της. Έβαλα ένα τέρμα στην ανταρσία σου και σε οδήγησα στην Καρδιά Μου για να Την κάνεις κατοικία σου. Θύµα της Ψυχής Μου, κινήσου µέσα σ' Εμένα, ανάσανε µέσα σ' Εμένα, ζήσε µέσα σ' Εμένα. Ο Λόγος τώρα ενοικεί στην καρδιά σου κι αυτό Με γεμίζει χαρά! Είσαι, τελικά, έργο των Χεριών Μου και σε διέπλασα χωρίς προσπάθεια. Σε έβαλα να ταξιδέψεις µέσα από δύσβατους δρόµους, αλλά αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο φέρομαι, ναι, στους φίλους Μου. Γίνε η άρπα Μου, ευλογημένη της Ψυχής Μου και κάνε Με να χαρώ µε τις εκφράσεις σου, εκφράσεις που διδάχθηκες από Εμένα. Μη Μου στερείς το χέρι σου και τον χρόνο σου. Εγώ, ο Κύριος, σε ευλογώ…. IC
| 
