Ποιο είναι το κλειδί της Γνώσης;
2 Μαρτίου 2004
Ο Θεός χρίζει τους δικούς Του για να τους οδηγήσει
σε μια τέλεια μυστική ένωση. Κι όμως, όταν Εσύ, Θεέ μου, επιτελείς τόσα εκπληκτικά και θαυμαστά έργα, έργα που υπερβαίνουν τον ανθρώπινο νου, πώς και δεν πιάνει φωτιά η γη;
Ο Θεός μας επισκέφθηκε με λαμπρότητα και δόξα,
λουσμένος μέσα στο Φως Του,
και μας κοιτάζει γεμάτος μεγαλοπρέπεια,
ακολουθούμενος από τους Αρχαγγέλους Του,
κατεβαίνει με τον ένδοξο αυτόν τρόπο
- ένα φοβερό θέαμα - για να μας μιλήσει.
Ανοίγει το Στόμα Του κι ευθύς
μια αχτίδα εκτυφλωτικού Φωτός
φωτίζει περισσότερο το Άγιο Πρόσωπό Του.
Μας πλησιάζει τότε, με φλόγες πάθους,
για να μας υπενθυμίσει πως έχει τη δύναμη
να μας δώσει την Κληρονομιά μας, ενώ συγχρόνως
μας προσκαλεί να φτάσουμε την τελειότητα,
μέσα από μια ανέκφραστη ένωση με τον Θείο.
Ωστόσο, ω απερίγραπτη Ομορφιά,
Βασιλική Αρχή και Εξουσία, ο ήχος από τους άπιστους
που είναι θαμμένοι στο σκοτάδι, μου τρυπάει τ' αυτιά!
Κι όμως, παρά την απιστία τους, η σπλαχνική Μου ματιά
είναι στραμμένη πάνω τους.
Ναι, δείξε έλεος σε όλους αυτούς που Σε προσβάλλουν και
είναι προσκολλημένοι στη ματαιοδοξία και τα σχετικά της,
γιατί είναι βαθιά χωμένοι στο λάκκο της φθοράς.
'Άπιστη γενεά! Βλασφήμησες το Θέλημα του Θεού
και ο πνευματικός σας καρπός είναι το Χάος!
Ελάτε να συνοψίσεις στη διάρκεια της ζωής σου
και να δεις τι σε προσμένει:
ψυχική σήψη και ολοκληρωτικός Θάνατος...
Η αμαρτία είναι Θάνατος!"
Είναι τώρα δεκαεννέα χρόνια, Κύριε
που καταγράφω τα λόγια Σου.Μου εμπιστεύθηκες, Θεέ μου,
αν και γνώριζες την αθλιότητά μου, τούτη την εκλεκτή Ωδή Αγάπης, την Αναστάσιμη Ωδή, κι από τότε οι βασανιστές μου κόντεψαν σχεδόν να με καταπιούν σχεδόν ζωντανή, με συκοφάντησαν και με διέσυραν χωρίς λόγο.
Κι όμως, Εγώ σου πρόσφερα προστασία και σε αντάμειψα με ευλογίες… Ύψωσε ψαλμούς και ύμνους ως Εμένα, γίνε αιτία να σαγηνευθεί η Καρδιά Μου. Κάτι μικρό σαν κι αυτό είναι ευωδιαστή θυσία για Εμένα…
Ένιωσα κάπως, στο παρελθόν, την κρίση Σου όταν έδειξα περιφρόνηση, πριν συναντήσω Εσένα και τον Νόμο Σου.
Κι όμως, ήρθες κοντά μου, και από οίκτο με ανέστησες…
Φύσηξες μέσα μου και με έκανες πλήρη. Φιλεύσπλαχνε Θεέ! Άνοιξε τα μάτια του λαού Σου. Είναι πολυάριθμοι αυτοί που δεν βλέπουν…
Μπορεί να τρέμουν συθέμελα τα όρη και οι θάλασσες, να λιώνουν μπροστά Μου σαν κέρινοι οι βράχοι, μα αυτοί που Με σέβονται, χάρη θα βρουν…
Κύριε, το να Σσε βλέπει κανείς είναι πράγματι εκπληκτικό θέαμα. Μεγαλόπρεπο και θαυμαστό, το Όνομά Σου, κυριαρχεί σε γη και ουρανό και ακούγεται σαν ποίημα στ’ αυτιά μου. Σε ευλογώ Εσένα που είσαι ο Σύμβουλός μου, και όταν κοιμάμαι, η Δέησή μου.
Ο Λόγος Σου σαν αστραπή απλώνεται παντού στη γη
και όπου φτάνει ανασταίνει τους νεκρούς.
Η Βασιλεία Σου είναι Βασιλεία παντοτινή.
Χίλια πετράδια σχημάτιζαν τον μανδύα Σου,
όταν σε είδα να προβάλεις ανάμεσα στα σύννεφα.
Σαν τον Νυμφίο που κατεβαίνει αργά μια σκάλα,
προχώρησες, και με απλωμένα τα χέρια μου μίλησες:
«Είσαι για Εμένα η κατοικία Μου, αφού σε έχω συγχωρήσει.
Θα γίνεις τώρα μαθήτριά Μου, υπό τις οδηγίες Μου,
και θα σου διδάξω τον δρόμο που πρέπει να πάρεις…
Θα ψάλλεις ένα νέο άσμα προς τιμή Μου,
για να ανατρέψεις τα πονηρά σχέδια των εχθρών Μου,
που βλάπτουν την Εκκλησία Μου.
Μη έχεις φόβο, ακόμη κι αν δεν ακούς κανένα λόγο
ή ήχο από Εμένα. Είμαι πάντα μαζί σου…
Θα γίνω το Λυχνάρι σου για να φωτίζω τα βήματά σου.
Ακόμα κι αν πέσουν πάνω σου οι διώκτες σου σαν χιονοστιβάδα, μη φοβηθείς, στο πλευρό σου Εγώ Είμαι.
Σε έζωσα με τη δύναμή Μου για να νικήσεις και
να ανορθώσεις την Εκκλησία Μου από τη λάσπη
και να Με δοξάσεις.»
Επίτρεψέ μου τότε, Κύριε, για μια ακόμη φορά να ανέβω
στο Χερουβίμ Σου και να πετάξω κοντά Σου, Θεέ μου,
με του ανέμου τα φτερά,1 για να ακούσω τη φωνή του Θεού μου και να ανασηκώσω το πέπλο του Νυμφίου και να ατενίσω την Γλυκύτητά Του και την Θεότητά Του.
Γιατί η Αγάπη Σου θα είναι ενώπιόν μου.
Το πνεύμα μου με θέρμη θα συνεχίσει να ρωτά την καρδιά μου:
Ωσπότε θα σου κρύβει το Πρόσωπό Του;’ Ωσπότε θα σε κάνει να περιμένεις να με μεταφέρει2 στα ύψη, να με ανεβάσει ως τις Αυλές Του, όπου θα λάβω Διδαχή και Γνώση,
και θα έχω πρόσβαση σε άλλες αναβάσεις, θα φτάσω σε άλλα ύψη, σε περισσότερο φως Κατανόησης,
θα εισχωρήσω στις ανεξιχνίαστες φλόγες της Θεϊκής Αγάπης,
θα εισχωρήσω στα βάθη του ίδιου του Φωτός;
Εκεί, το πνεύμα μου, γεμάτο δέος, θα αντικρίσει τον πιο Ωραίο, μακράν τον πιο Ωραίο απ' όλους τους αγγέλους.3
Εκεί, ο Θεός μπορεί να κάνει γνωστό τον εαυτό Του στον άνθρωπο. Εκεί ο εξωτερρικός κόσμος εξαφανίζεται, ενώ οι δικοί Του συγχωνεύονται και γίνονται οστό από το Οστό Του και σάρκα από τη Σάρκα Του. Βασιλικό Σκήπτρο Ευθύτητας…
Μύρο Μου, αδελφή Μου, µη φοβάσαι, γιατί είµαι µαζί σου για να γράψεις τα λόγια Μου. Πάντα θα σε βοηθώ και θα σπεύδω να σε συνδράµω. Όταν οι άνθρωποι σε ρωτούν «ποιο είναι το κλειδί της γνώσης,» να τους απάντάς έτσι: “µπορείτε να το ονομάσετε Φως της γνώσης και η χάρις του Αγίου Πνεύµατος, που σας δίνει πλήρη αντίληψη των Μυστηρίων Μου και του εαυτού Μου. Το κλειδί της γνώσης είναι µια ακτινοβολία καθαρού Φωτός που πληµµυρίζει και φωτίζει όσους το χρησιµοποιούν, για να εκφράσουν όσα λέω µε τον τελειότερο τρόπο.” Είναι αυτό που είπες: «για να εισχωρήσουν στα βάθη του Ίδιου του Φωτός…» Συνεπώς, εσύ που έχεις κληθεί να συνδιαλέγεσαι µαζί Μου στις Βασιλικές Αυλές Μου και να καταγράφεις τα λόγια Μου, τα οποία σου φανερώνουν µυστικά κρυµµένων µυστηρίων, γέμισε με χαρά και αγαλλίαση! Γέμισε με χαρά, γιατί γαλουχήθηκες μέσα στον κόρφο Μου. Σε έθρεψα µε θεία χάρη, ένα θεραπευτικό µέσο που γιατρεύει τις αναπηρίες της ψυχής και του πνεύµατος, ώστε να Με ακολουθήσεις στα αχνάρια Μου, στον δρόµο της οδύνης, της αυταπάρνησης, της υποταγής στο Θέληµά Μου και της απάθειας. Κατοικώντας µέσα σου, σε έκανα να ανθίσεις, αφού σε γαλούχησα μέσα στον κόρφο Μου, σε µεταµόρφωσα και σε ένωσα μαζί Μου. Σταµάτα λοιπόν να νιώθεις ανασφάλεια, είµαι µαζί Σου.
| 
