Ωδές της Αγίας Τριάδος (ο Πατέρας)
3 Φεβρουαρίου 2003
Βασούλα, διηγήσου σε κάθε έθνος όλα τα θαυμάσιά Μου. Η αθωότητα και η ευθύτητα θα Με δεχθούν με ανοιχτές αγκάλες και θα ωφεληθούν από τα θαυμάσιά Μου. Είναι ανάγκη να επανεκπαιδεύσω το λαό Μου για να μάθουν να αποδίδουν τιμή στον Πατέρα, σε Μένα και στο Άγιο Πνεύμα. Να αποδίδουν τιμή στη δόξα και τη δύναμή Μας, τιμή στο έλεος και την αγαθότητά Μας, τιμή στα σημεία και τα θαύματά Μας. Για αυτό, πρέπει να τους επανεκπαιδεύσω για να μάθουν πώς να αναζητούν το Άγιο Πρόσωπό Μου και να Το αναγνωρίζουν. Όταν τα θεμέλιά σας καταρρέουν, δεν θα πρέπει να παρέμβω; Δεν διαβάσατε ότι δεν έπαψα ποτέ να εργάζομαι; Κι όμως, το να πιστεύετε ότι έπαψα να πλουτίζω τη δημιουργία Μου με άφθονα δώρα όπως τον παλιό καιρό, αυτό είναι η πιο επιζήμια αίρεση! Όλα τα έργα που επιτελώ είναι γεμάτα δόξα και μεγαλοπρέπεια. Τα Έργα Μου είναι ανυπέρβλητα και όσοι βρίσκουν ευχαρίστηση σ΄ αυτά, δίκαια καρφώνουν πάνω τους το βλέμμα τους. Αγγελιαφόρε Μου, σπεύσε κατ’ εντολήν του Βασιλιά σου να γράψεις τούτη την Ωδή, τιτλοφορώντας την:
"Ωδές της Αγίας Τριάδας"
Ύστερα, κάνε την γνωστή σε κάθε πόλη, σε κάθε επαρχία και τίμησέ Μας. Θα σου μιλήσει τώρα ο Πατέρας...
(Ήταν ο Ιησούς Χριστός)
Ο Πατέρας:
Δημιουργία, μην κλαις και μη θρηνείς αλλά γέμισε χαρά και αγαλλίαση! Μη μοιρολογείς άλλο όταν σου ψάλλει ο Δημιουργός σου! Άνοιξε, αντίθετα, την καρδιά σου ώστε η Δόξα και το Φως Μου να σε ντύσουν μεγαλόπρεπα. Και μην κλείνεις τ΄ αυτιά στον Βασιλιά σου που σου φέρνει τούτο τον θησαυρό από τον ουρανό. Αυτός που Τον θεωρούσες απρόσιτο, αόρατο ή απόκρυφη ουσία, σου προσφέρει τώρα τις υπηρεσίες Του! Χαίρε στους καιρούς αυτούς του Ελέους και ευφραίνου! Ω, γένος τόσο πολύ αγαπητό! Γιατί άφησες την ερήμωση και τον όλεθρο να σε περιζώσουν και να σε κυριεύσουν σε τέτοιο βαθμό! Πες Μου, τι καλό έλαβα από τα χέρια σου; Όταν ο λαός Μου στενάζει και θρηνεί κάτω από το βάρος της καταπίεσης ή φωνάζει κάτω από την τυραννία των εχθρών του, κανείς δεν σκέπτεται να ρωτήσει: «Πού είναι ο Θεός που κάνει να αντηχούν χαρούμενες ωδές;» Κανείς δεν ομολογεί ότι λέρωσε τα χέρια του με την ασέβεια. Καταδικάζεις την ίδια σου τη ζωή, δημιουργία! Η Ωδή Μου, τώρα, έχει σκοπό να σε οδηγήσει στη μετάνοια και στην επίγνωση του εαυτού Μου. Αν και είσαι από σάρκα και οστά και γήινο υλικό, Εγώ σε προίκισα με το Πνεύμα Μου και σε έπλασα σύμφωνα με την εικόνα Μου.
Πολλοί από σας ρωτούν σήμερα με δυσπιστία: «Πώς μπορεί αυτή η απόκρυφη ουσία, ανώτερη από κάθε ουσία, εντελώς ασύλληπτη, που είναι ο Θεός, να φανερώνεται με αυτό τον άκρως μυστικό τρόπο στους μοντέρνους μας καιρούς και να εκφράζεται με λόγια τόσο άμεσα, διαμέσου κάποιας από εμάς που είναι κι αυτή χώμα και στάχτη;» Αφού εσείς δεν μπορείτε να υπερβείτε τα ανθρώπινα όριά σας για να Με φτάσετε, Εγώ, με το υπερβατικό Φως Μου και τη Γνώση Μου, θέλησα να απευθύνω τις Ωδές Μου σε τούτη εδώ τη γενεά που έχει απελπιστική ανάγκη σωτηρίας, αποκαλυπτόμενος σ’ εσάς με τον τρόπο αυτό...
Έτσι, λοιπόν, είμαι ελεύθερος να σας ψάλλω και να σας υπενθυμίσω τα πραγματικά σας θεμέλια. Σας ψάλλω για να σας ενδυναμώσω και να σας παρηγορήσω, να κάνω να σκιρτήσουν οι ραγισμένες καρδιές και να θαυματουργήσω μέσα στην καρδιά σας. Η Ωδή Μου θα είναι για όλα τα στόματα γλυκιά σαν μέλι και σαν μουσική σε γιορτή κρασιού. Αφού είμαι ο Δημιουργός των πάντων και η αιτία όλων των δημιουργημάτων, είμαι πανταχού παρών και κανείς δεν μπορεί να πει για Μένα: «ο Θεός δεν εκφράζεται με τον τρόπο αυτό.» Πώς μπορείτε να λέτε αυτά τα λόγια όταν βρίσκεστε στο σκοτάδι; Αντίθετα, σκιρτήστε τώρα από αγαλλίαση και προσπαθήστε να διακρίνετε μεσ΄ από το δικό σας σκοτάδι, γιατί ποιος είναι όμοιός Μου;
Πατέρας, Εγώ Είμαι,
Ύμνος λειτουργικός της ψυχής σας, Εγώ Είμαι,
φωτεινή Θεότητα, Εγώ Είμαι.
Οι Γραφές λένε: «μακάριοι όσοι έχουν καθαρή καρδιά, γιατί αυτοί θα δουν το Θεό.» Σήμερα, Βασούλα, ο καθένας βλέπει όσο μακριά μπορεί να δει, κι όμως Εγώ λέω σε όλους σας ότι κι εσείς μπορείτε να πάρετε θέση ανάμεσα στους αγίους Μου που αξιώνονται να Με βλέπουν, αν επιτρέψετε στο Άγιο Πνεύμα Μου να περάσει από μέσα σας και να συντρίψει όλες σας τις ακαθαρσίες, κι από τη στιγμή που θα επιτευχθεί η καθαρότητα, θα σας δοθεί η θέαση του εαυτού Μου.
Α, γενεά, ευθύς εξ αρχής σε πλάσαμε κατ’ εικόνα της δικής Μας Φύσης, με τα λόγια αυτά: «Ας φτιάξουμε τον άνθρωπο κατ’ εικόνα και ομοίωσή Μας.» Κι όμως, όπως ξέρετε, ο διάβολος από φθόνο και μίσος για Μένα και για σας, σας έφερε όλους αντιμέτωπους με τον Θάνατο. Πέρασε όμως ο Χειμώνας και η Άνοιξη ήρθε η ίδια πάνω στη γη και σας λύτρωσε, για να σας ντύσει γι’ άλλη μια φορά με το ένδοξο και θείο Κάλλος Της. Τι έχετε, λοιπόν, να φοβηθείτε;
Ελάτε, τώρα, όλοι εσείς που Με ποθείτε και συναχθείτε γύρω Μου. Ελάτε να ακούσετε τούτη την Ωδή που βγαίνει από τα αποθέματα του ουρανού...
Μακάριος όποιος Με αγκαλιάζει, γιατί με την ένωσή μας θα τον ενδυναμώσω. Αφήνω σήμερα τα ύψη των ουρανών για να σας καλέσω να γίνετε ένα μαζί Μου. Σας προσφέρω τον εαυτό Μου για να ανακαλύψετε τη Μεγαλοσύνη Μου και τη Θεότητά Μου. Αυτή είναι η μυστική ένωση ανάμεσα στον Δημιουργό και το δημιούργημά Του. Ο Νυμφίος, που είναι και ο Βασιλιάς σας, σας προσκαλεί να Τον νυμφευθείτε. Σαν τον νυμφίο που βγαίνει από τον χρυσό κοιτώνα του λάμποντας σαν ήλιος με χάρη, ακτινοβολώντας μέσα στο φως του, αφήνω τον ουρανό για να σας προσκαλέσω στον χρυσό Νυμφώνα της Καρδιάς Μου, που είναι η αγκάλη Μου και η αγάπη Μου.
Εσύ, που ποτέ σου δεν κατάλαβες τα βάθη της θεϊκής Μου Αγάπης, ούτε ότι η Καρδιά Μου είναι η νυμφική σου κλίνη, έλα να διδαχθείς τη γλώσσα Μου… Προσκαλώ την ψυχή σου την ευαίσθητη να απολαύσει τη γλυκύτητά Μου. Η επιθυμία Μου, και θα προσθέσω, η δίψα Μου, είναι να σε σώσω και να σε ανυψώσω για να ανέβεις στον ουρανό, εκεί όπου ανήκεις.
Έλα σε Μένα, δική Μου, στον χρυσό Νυμφώνα της αγκαλιάς Μου και θα παραχωρήσω στην ψυχή σου τη θέα του Αγίου Μου Προσώπου. Αγαπημένη, όποιος Με άκουσε, αναγεννήθηκε, όποιος Με είδε, υπάρχει. Τι καλύτερη προσφορά από το να σου προσφέρει κάποιος ευδαιμονία παντοτινή για μια ολόκληρη ζωή μαζί Του; Και για όλη την αιωνιότητα; Μέσα στην άβυσσο του Ελέους Μου μπορώ να σε πλύνω από κάθε ρύπο και να σε καθαρίσω απ’ όλες σου τις αμαρτίες, για να κερδίσεις την κληρονομιά Μου...
Για να ντυθείς κατάλληλα και να αρωματιστείς και να γίνεις άξια να μπεις στον Νυμφώνα του Θείου και να Το νυμφευθείς, πρέπει να σε μεταμορφώσω για να μοιάζεις με τον αυγερινό, με το ολόγιομο φεγγάρι, με το ουράνιο τόξο που λαμπυρίζει πάνω στα φωτεινά σύννεφα. Όταν το Πνεύμα Μου το Άγιο θα σου φορέσει το λαμπρό Ένδυμα, θα μοιάζεις με δέσμη σμύρνας, με ρόδα την άνοιξη. Όταν θα φορέσεις τον ίδιο τον Χριστό, τη νυμφική στολή σου, θα είσαι ντυμένη με λαμπρή τελειότητα, έτοιμη να ανέβεις στον άγιο βωμό για να συναντήσεις τον Νυμφίο σου, εκεί που θα σε οδηγήσει η Θεία Χάρη… Θα σου παραχωρήσω τότε, δική Μου, τη θέα του Θείου Μου Προσώπου. Αν και θα βρίσκεσαι πάντα στη γη, θα είσαι ενωμένη μαζί Μου και στη θέα του εαυτού Μου, η καρδιά σου θα ανυψωθεί στον ουρανό μέσα σε θείο Φως, με τα φτερά της θεϊκής αγάπης και της ευσέβειας και τότε θα αντιληφθείς ότι Αυτός που στέκεται μπροστά σου, μέσα στο άρρητο και ένδοξο Κάλλος Του, δεν είναι άλλος από τον Πλάστη και Δημιουργό σου. Κι εσύ, γεμάτη θαυμασμό και έκσταση, θα Μου φωνάξεις:
"Τι Μεγαλειότητα! Τι φοβερή Μεγαλοπρέπεια είναι αυτή που βιώνει η καρδιά μου; Μυστήριο όλης της πλάσης, Καβαλάρη των ουρανών, Μορφή θαυμαστή, πανέμορφε, κι αυτή η σελήνη χάνει τη λαμπρότητά της μπροστά στη δόξα Σου, Κύριέ μου. Και τα αστέρια φαντάζουν ακάθαρτα μπροστά στο ανάστημά Σου που απαστράπτει. Απαράμιλλη και ασυναγώνιστη, με ζαφείρια σκεπασμένη, η δόξα Σου είναι ασύγκριτη. Γλυκιά είναι η μελωδία της φωνής Σου. Κάτω από τη γλώσσα Σου, μέλι και γάλα. Βαθιά μέσα στα μάτια Σου, δυο εκτυφλωτικές αχτίδες φωτός. Μα πώς θεωρήθηκα εγώ άξια να μπω στον βασιλικό Νυμφώνα Σου, Μεγαλειότατε; Πώς αξιώθηκα να είμαι τόσο προνομιούχος, τόσο ευλογημένη για να ενωθώ σύντομα και να γίνω ένα με τον Παντοδύναμο Θεό; Η ψυχή μου τώρα είναι χορτάτη από χαρά. Εσύ είσαι εδώ, στον χρυσό Σου θόλο που καλύπτει τον βασιλικό Σου Θρόνο και με προσκαλείς, εμένα την ανάξια, με καλείς κοντά Σου με ύφος αρχοντικό. Κι εγώ, τρέμοντας και δειλιάζοντας, ολότελα νικημένη και λαβωμένη από τη θεϊκή Ματιά Σου πάνω μου, χάνω κάθε μνήμη του κόσμου μπροστά στη θαυμαστή θέα που Εσύ, μέσα στην πληθωρική Σου αγάπη, μου δίνεις. Ετοίμασες για χάρη μου, μέσα στην ευσπλαχνία Σου, ένα μονοπάτι φλογερό που οδηγεί τα βήματά μου σε Σένα. Με τον πλέον διακαή πόθο τώρα να ενωθώ με τον Αγαπημένο μου, σαν περιστέρι θα πετάξω με πάθος στην αγκαλιά Σου και θα λιώσω, θα χαθώ μες στο λαμπρό Σου Φως και θα γίνω η ίδια φως."
Και τότε ο Βασιλιάς σου, έμπλεος αγάπης, θα γείρει προς τη νύφη Του και θα της κρατήσει απαλά το κεφάλι αναπαύοντάς το πάνω στο στήθος Του και με Φωνή μελωδική θα σου πει τα λόγια αυτά: «Σε κρατάω γερά τώρα», ενώ συγχρόνως μια ακτίνα λαμπερού φωτός θα ξεχυθεί από το στόμα Μου και θα σε καλύψει...
"Σου προσφέρω τον εαυτό Μου για να Με κατέχεις και να Με ανακαλύψεις μέσα στην καρδιά σου, δική Μου. Ανακάλυψέ Με μέσα στο υπερβατικό Μου Φως και τότε κάθε σου μέλος θα φωτιστεί, όπως φωτίστηκε το πρόσωπο του Μωυσή όταν Με είδε πρόσωπο με Πρόσωπο. Δείξε προθυμία και θα φωτίσω κάθε σου μέλος."
Α, μακάρια όποια Με αγκαλιάζει, γιατί θα μοιάζει με φωτιά και με λιβάνι σε θυμιατό, με δοχείο από χρυσάφι σκαλιστό, σκεπασμένο με κάθε λογής πολύτιμα πετράδια, από τη λαμπρότητα της Μεγαλοσύνης Μου. Αυτή είναι η στιγμή που ετοίμασα για όλους σας από την αρχή της δημιουργίας σας:
Ο Νυμφώνας που οδηγώ όλες τις ψυχές για να μετέχουν στους μυστικούς Μου Γάμους...
Τούτη η ένδοξη φανέρωση από τον ουρανό σού αποκαλύπτεται για να σε εξαγιάσει και να σε αγιοποιήσει με την ενατένιση του μεγαλείου του Τριαδικού σου Θεού. Ας χαρεί η ψυχή σου για το έλεος του Κυρίου.
Και τώρα, λέω στη νύφη Μου: «αγαπημένη, μη φοβάσαι, δεν θα πεθάνεις αν και σε λάβωσαν οι ακτίνες της Ματιάς Μου πάνω σου και νιώθεις να λιγοψυχείς, αφού Εγώ που είμαι η Ζωή, σε κρατάω γερά τώρα και δεν θα σε αφήσω να φύγεις. Βλέπεις; Ο χειμώνας πέρασε, οι βροχές φύγανε, διαβήκανε, τα άνθη προβάλλουνε στη γη, έφτασε η ώρα της γαμήλιας τελετής. Δεν το’ξερες ότι είσαι από βασιλική καταγωγή και ο Βασιλιάς σου σε προσμένει;
Ερωτευμένος με τη νύφη Μου, κοιτάζω το δώρο των χεριών Μου. Βλέπω σε σένα τον εαυτό Μου κι αυτό που βλέπω Με χαροποιεί. Βλέπω γι’ άλλη μια φορά αυτό που τώρα είναι η ιδιοκτησία Μου, ο αμπελώνας Μου, ο κήπος Μου. Βλέπω τον σπόρο Μου, το οστό από τα Οστά Μου, τη σάρκα από τη Σάρκα Μου και μολονότι βλέπω την πληγή που η μεγάλη Μου Αγάπη σου προξένησε και σε έκανε να ανέβεις στα ύψη των ουρανών, χαίρομαι για το λουλούδι , το μόνιμο σημάδι που άφησε πάνω σου η Αγάπη Μου… Η πληγή αυτή είναι το σημάδι της γης της επαγγελίας, της ανακάλυψης του μαργαριταριού, είναι το σημάδι της πληθωρικής Μου Αγάπης, το σημάδι της ανάστασής σου, το σημάδι του κενού τάφου.
Αυτό που αντικρίζουν τώρα τα μάτια σου είναι η Αρετή πάνω στο θρόνο Της. Αγαπημένη και θυμίαμα εύοσμο της Καρδιάς Μου, η τρυφερή Μου φιλία θα γλυκάνει και θα ανακουφίσει την ψυχή σου. Νυμφευμένη, επιτέλους! Έλα τώρα στην αγκαλιά Μου και ατένισε το Φως Μου, την Καρδιά Μου, τον Πλούτο Μου, το Έλεός Μου, που θα πλουτίσουν και θα λαμπρύνουν την ψυχή σου και θα την κάνουν μεγαλύτερη από όλους τους βασιλείς και τα βασίλειά τους. Η μοναδική σου φιλοδοξία στο εξής πρέπει να είναι να ικετεύεις ενώπιόν Μου για τους άλλους, παρακαλώντας για τις αμαρτίες τους. Όντας ενωμένη μαζί Μου, θα γεμίσεις με πνεύμα φρόνησης και θα σκορπίσεις πάνω σε τούτη τη γενεά λόγια σοφίας.
Και τότε, ενώ θα αναπαύεσαι πάντα στην αγκαλιά Μου, την αυγή, θα καταφύγεις με όλη σου την καρδιά σε Εκείνον που σε έπλασε, θα απευθύνεις ευχαριστίες σε Εκείνον που σε αρωμάτισε με μύρο. Κοντά σε Μένα και στην αγκαλιά Μου, η σκέψη σου και η γνώση σου θα μπουν σε ίσιο δρόμο. Θα στοχάζεσαι τα κρυμμένα Μου μυστήρια και την αγγελική αρετή της απάθειας. Κι Εγώ, τότε, θα σε στέλνω πότε-πότε στον κόσμο για να φανερώνεις τις διδαχές που έλαβες. Διαμορφωμένη τώρα μέσα στην Καρδιά Μου, θα αποκτήσεις νέο πνεύμα. Θα γνωρίσεις το Θέλημά Μου και θα μάθεις ό,τι είναι καλό αφού Εγώ θα είμαι ο Οδηγός σου. Εγώ κι εσύ θα γίνουμε συνεργάτες. Έλα λοιπόν να συνεργαστείς μαζί Μου για να πάμε μαζί στις υπόγειες περιοχές, σ΄ αυτούς που κατεβαίνουν στην άβυσσο και να τους ελευθερώσουμε, ώστε κι αυτοί σιγά-σιγά να Με γνωρίσουν, Εμένα τον Θεό τους. Κατάλαβες;
Θα μάθω στην περιστερά Μου να πετάει ψηλά στους ουρανούς αρωματίζοντας τα έθνη και, στάζοντας ακόμη βάλσαμο και μύρο, από την αγκαλιά Μου, τα χείλη σου θα ψάλλουν στους συμπολίτες σου, ασχέτως χρώματος ή φυλής, τις θεϊκές Ωδές. Τα χείλη σου, ποτισμένα με τη χάρη, θα ψάλλουν στον ήχο της χρηστότητας και της ευσέβειας και σύμφωνα με τον θείο Νόμο της Αγάπης και της Σωτηρίας, ενώ θα χαρίζεις άφθονα στους πολίτες βάλσαμο και μύρο. Θα καλύψεις τις ανάγκες τους από τα αποθέματα του ουρανού.
Δημιουργία, σε δημιούργησα για να γεμίσω την καρδιά σου με τη γλυκύτητά Μου και τη θεϊκή Μου Αγάπη. Μύρωσα την καρδιά σου φυσώντας μέσα σου και την έπλασα με τέτοιον τρόπο που να μπορεί να χωρεί και να συγκρατεί τη δική Μου ανυπέρβλητη αγάπη και γλυκύτητα. Γιατί η αγάπη Μου είναι καλύτερη κι από την ίδια τη ζωή. Δεν στερώ ποτέ καμιά καρδιά από τούτη τη χαρά του εαυτού Μου επειδή, όταν έχετε Εμένα στην καρδιά σας, χωρίς καμιά από μέρους σας αντίσταση, οι πνευματικές παρηγορίες εδραιώνονται τόσο καλά μέσα σας που η καρδιά σας μόνο όφελος θα αποκομίσει από τη γλυκύτητά Μου, την αγάπη Μου και τη Θεότητά Μου και θα οδηγηθείτε έτσι με δεσμά αγάπης στο μονοπάτι της υιοθεσίας, για να συγκυβερνήσετε με Μένα, τον Βασιλιά σας. Η συμμετοχή σας στη διακυβέρνηση μαζί Μου θα σας ντύσει με το κάλλος της Δόξας Μου, ενώ οι άγγελοι και όλη η ουράνια Αυλή θα σας περιβάλουν με τον μανδύα της Χρηστότητάς Μου και θα σας σηκώσουν σαν θυμιατό γεμάτο θυμίαμα, για να αρωματίσετε τη γη.
Αν, όμως, βρω μια καρδιά χλιαρή, οποιαδήποτε αγάπη και γλυκύτητα κι αν περιείχε από τη γέννησή της, αυτή η καρδιά ποτέ δεν θα μπορέσει να ωφεληθεί από την Παρουσία Μου. Θα είναι σαν στέρνα ραγισμένη που συνεχώς αδειάζει το περιεχόμενό της χωρίς ποτέ να το συγκρατεί, κι όσο κι αν τη γεμίζουν πάντα θα στερεύει και θα παραμένει αδειανή… Μια τέτοια καρδιά στερείται τελικά τη χαρά που γνωρίζουν οι άγιοί Μου από έλλειψη πίστης και επειδή προτίμησε τις γήινες απολαύσεις και τα πολυτελή αγαθά από τον πνευματικό Μου πλούτο. Αυτές οι καρδιές, αφού γέμισαν με την Παρουσία Μου, Με χάνουν σταδιακά όπως το νερό που διαρρέει από τα ραγίσματα της στέρνας. Και ο Σατανάς, μη βρίσκοντας αντίσταση, τις τυλίγει τότε με το σκοτάδι του.
Εσύ, λοιπόν, που ποτέ δεν γεύθηκες τη γλυκύτητά Μου αλλά είσαι πάντα γεμάτος κακία, σήκω τώρα και πλησίασε, γιατί δεν υπάρχει παρά μια δόξα, μια ευφροσύνη, μια στιγμή ανέκφραστης χαράς που μπορεί να γίνει παντοτινή, μια ψυχική ανάταση, κι αυτή είναι το να Με ατενίζεις και να γεύεσαι Εμένα, τον Θεό σου.
Ναι, Βασούλα, η ψυχή σου λιγοθύμησε τις προάλλες όταν σου φανερώθηκα με χάρη και καθώς Με ατένιζες, σα να κουνήθηκε η γη κάτω από τα πόδια σου όταν η ματιά Μου έπεσε πάνω σου. Μαγεύτηκες. Η φανέρωσή Μου σου έδωσε νέο πνεύμα και νέα ζωή. Η γλυκιά Μου συνομιλία μαζί σου σε έκανε νύφη Μου. Η ευωδία Μου πάνω σου σε μύρωσε για να ενωθείς κι εσύ με την χορεία των αγγέλων και των αγίων Μου γύρω από την Παρουσία Μου και να ψάλλεις μαζί τους ευχαριστήριο ύμνο. Για να διαλαλείς όλα τα θαυμαστά κι εκπληκτικά Μου έργα και να αγαπάς τις ουράνιες Αυλές Μου, τον τόπο όπου σκηνώνει η δόξα Μου.
Αυτός που είπε κάποτε: «Να γίνει φως μέσα σου, φίλη Μου», Αυτός που γεμίζει τα πάντα χωρίς να περιορίζεται από τα όριά τους, σε προσκαλεί να αντικρούσεις καθετί κακό. Ο Βασιλιάς σου, ο Πλάστης σου και ο Νυμφίος σου, σου προσφέρει σήμερα ένα δείπνο μεγαλόπρεπο. Με γενναιοδωρία και απλοχεριά, εξουσιοδότησα με βασιλική διαταγή όλους τους αγγέλους Μου να πάνε από το Βορρά στο Νότο κι από την Ανατολή στη Δύση για να σας συγκεντρώσουν όλους και να σας αναγγείλουν ότι ο Τριαδικός Θεός σκοπεύει, με τρόπο που δεν εκφράζεται με λόγια, να μεταμορφώσει τη δημιουργία Του. Οι άγγελοι αυτοί φυλάνε το κατώφλι της Βασιλείας Μου.
Αυτές θα είναι οι ημέρες κατά τις οποίες η ψυχή σου θα πρέπει να είναι προετοιμασμένη και στολισμένη για τον Νυμφίο. Φανερώνω τα πλούτη και τη λαμπρότητα της Βασιλείας Μου και τη δόξα της μεγαλοσύνης Μου, που σου ανήκουν για να τα χαρείς. Κατεβαίνω στη γη, όπως σου είπα, ως Νυμφίος στις μέρες αυτές του σκότους και της καταχνιάς, της θλίψης και του πόνου, της καταπίεσης και των μεγάλων ταραχών, όπου οι δαίμονες αφήνονται ελεύθεροι να πάνε προς κάθε κατεύθυνση και να εξαπατήσουν όχι μόνο τους άθλιους και όσους δεν έχουν καθαρή καρδιά, αλλά και τους εκλεκτούς. Ω, μακάρια ανακαίνιση! Ω, μακάρια μεταμόρφωση! Αιχμάλωτοι σήμερα, αλλά ελεύθεροι αύριο...
Σε βεβαιώνω ότι κι εσύ θα λάβεις μέρος στην πομπή γύρω από το θυσιαστήριο μαζί με τους αγγέλους και τους αγίους Μου, αν είσαι ανοιχτή στο θέλημά Μου και αφεθείς με τον τρόπο αυτό να οδηγηθείς στον βασιλικό Νυμφώνα του Βασιλιά, με συνοδεία αγγέλων και αγίων. Οι φύλακες στο κατώφλι της Βασιλείας Μου θα φωνάξουν τότε με μια φωνή:«Άνοιξε, πύλη, και υψώσου, ένδοξη θύρα, να μπει η νύφη! Ο Βασιλεύς της δόξης, ο Άρχων των εθνών που βασιλεύει αιώνια, ο Αγαπημένος της, προσμένει τη νύφη Του."
Αφού, λοιπόν, διαβείς το βασιλικό Κατώφλι, θα βρεθείς μπροστά στον Βασιλέα της δόξης, στο καταφύγιο της ζωής σου, στον πιο ωραίο. Πιστότητα και Αρχοντιά είναι τα εμβλήματά Του. Ο Νυμφίος σου, καθισμένος στον βασιλικό Του Θρόνο, με ένα χρυσό, αστραφτερό σκήπτρο στο χέρι Του, φορώντας τη λαμπρή στολή Του όλο χρυσάφι κα ζαφείρια – ένα θέαμα φοβερό – στο άκουσμα του βήματός σου θα σηκώσει το Πρόσωπό Του, και λάμποντας από μεγαλοπρέπεια θα πει:
«Έλα σε Μένα και δέξου Με όπως θα σε δεχθώ κι Εγώ. Μέσα στην αγκαλιά Μου θα σε καλλωπίσω με μεγαλοσύνη και λαμπρότητα. Η οικεία γνώση του εαυτού Μου και η τιμή του Θεού σου θα γίνουν το ένδυμά σου, στολίζοντας την ψυχή σου και τελειοποιώντας την. Θα μετέχεις τώρα στους πνευματικούς μας γάμους, σε τούτη τη θεϊκή Ένωση κατά την οποία θα λάβεις ανείπωτες ευλογίες που υπερβαίνουν κάθε μακαριότητα.»
Αν είσαι ανοιχτή στο θέλημά Μου, αυτό θα γίνει. Γενεά, μπροστά στα μάτια σου βάζω την Αγάπη Μου και μολονότι η Αγάπη Μου είναι ασύλληπτη για τον ανθρώπινο νου, έλα, στάσου για λίγο και συλλογίσου και μάθε ότι είμαι Θεός αλλά συνάμα και Πατέρας. Δεν χρησιμοποιώ σκληρές εκφράσεις, δεν είναι αυτός ο τρόπος με τον οποίο αναδεικνύω αγίους και μάρτυρες. Θρησκεία και αρετή είναι η γλυκιά Μου συνομιλία μαζί σου. Απευθύνω τις Ωδές Μου δίχως σπαθί στο πλευρό Μου. Τα θεία Μου μυστήρια είναι αξιαγάπητα και σου αποκαλύπτονται με έλαιο αγαλλίασης. Αν και είδα την αθλιότητά σου και γνώριζα τη μιζέρια της ψυχής σου, δεν απομάκρυνα το πρόσωπό Μου από σένα αλλά αντίθετα, σε θυμάμαι με αγάπη. Καλοσύνη και αγάπη είναι οι δρόμοι που διάλεξα για σένα, γιατί οι δρόμοι Μου είναι Αγάπη και Αλήθεια. Για να τιμήσω το Άγιο Όνομά Μου, ζωογόνησα την ψυχή σου, κόρη Μου, και συγχώρησα την ενοχή σου. Έβαλα στο πλευρό σου την αρετή και την ακεραιότητα για να είναι οι χαρούμενοι σύντροφοί σου. Για να χαίρεσαι κοντά Μου, αγαπημένη, και να βαδίζεις στην παρουσία Μου και μαζί Μου στη γη των ζωντανών, σου πρόσφερα τη δυνατότητα να κερδίσεις τη Σοφία και πρόθυμα έντυσα το σώμα σου με το υπερβατικό Μου Φως.
Η Γραφή λέει: «Μακάριος είναι αυτός που εκλέγεις, που τον προσκαλείς μες στις αυλές σου για να κατοικεί.» Πράγματι, γιατί όποιος έχει προσκληθεί δεν είναι πια μόνος. Όσοι ήταν μόνοι είναι τώρα ενωμένοι μαζί Μου και μακάριοι. Απαρνήθηκαν τον κόσμο, τους φίλους και τους συγγενείς τους, αποκολλημένοι για τη δική Μου δόξα. (Μου δίνει περισσότερη δόξα και δέχομαι περισσότερη τιμή όταν η αποκόλληση προέρχεται από ανθρώπους που ζούνε μέσα στον κόσμο, με τόσους πολλούς πειρασμούς να τους περιβάλλουν, αλλά με την ελεύθερη βούλησή τους γυρίζουν την πλάτη σε όλα αυτά τα κακά και πρόθυμα Μου προσφέρουν τη θέλησή τους.)
- Με το θείο Φως Μου προστατεύω
όλους αυτούς που είναι ενωμένοι μαζί -
Ελάτε να ακούσετε τις Ωδές Μου όλοι εσείς που Με φοβάστε. Ακούσατε ποτέ ότι λησμόνησα να δείξω Έλεος, ή ότι η οργή Μου υπερνίκησε τη στοργή Μου; Ό,τι κάνω γίνεται με πιστότητα και δικαιοσύνη.
Μπροστά στα μάτια των εχθρών σου σε έκλεισα μέσα στην αγκαλιά Μου, Βασούλα. Ας ντροπιαστούν οι καταπιεστές σου, ας ντροπιαστούν όσοι γεμίζουν την καρδιά τους με μοχθηρή μανία και σε ζηλεύουν επειδή η ματιά Μου έπεσε πάνω σου και φώτισε τον εσωτερικό σου άνθρωπο. Το ότι σε σύρω στα βήματά Μου τους έχει εξοργίσει, το ότι σου ψιθυρίζω στο αυτί τις αγαπητικές Μου Ωδές έγινε αφορμή για να σου επιτεθούν. Εγώ, όμως, σε έκανα να μοιάζεις με ζαρκάδι, να πηδάς πάνω από τα βουνά κι ελεύθερη, έκανα την καρδιά σου να μοιάζει με κρίνο, ελεύθερη από φροντίδες. Σου παραχώρησα τις ευλογίες Μου με το να σε σηκώσω από το χώμα και να σου προσφέρω μια θέση παντοτινή στον χρυσό Νυμφώνα της Καρδιάς Μου. Οι άνθρωποι αυτοί θα πιουν μια μέρα από το πικρό ποτήρι τους που είναι γεμάτο φαρμάκι.
Γι’ αυτό λοιπόν, τα λόγια Μου ας σε παρηγορήσουν τώρα, ας γίνουν πάνω σου σαν βάλσαμο. Πλησίασε, τώρα, το αυτί σου για ν’ ακούσεις το άσμα Μου. Η βασιλική Εξουσία έριξε τη ματιά Της πάνω σου πριν ακόμη γεννηθείς για να δείξω σε σένα και μεσ’ από σένα τη Δόξα Μου και το δρόμο για τη Βασιλεία Μου, ένα δρόμο θαυμαστό! Κι από τότε, έγινα άστρο φωτεινό στη νύχτα της ψυχής σου και ήλιος την ημέρα… Το πανίσχυρο χέρι Μου, δεν του έλειψαν τα μέσα για να σου μοιράσει τα δώρα Μου κι όμως, οι δικοί Μου αψήφησαν τα δώρα Μου και Με μέτρησαν.
Κυβερνώ με μεγάλη επιείκεια για να φωτίσω, να μορφώσω και με μεγάλη αφθονία να ρίξω άγιο μύρο στο κεφάλι εκείνων τους οποίους επιλέγω και τους κάνει να προφέρουν λόγια προφητικά, μυστήρια που είναι κρυμμένα από τους γραμματείς και τους σοφούς. Το να θέλεις να καταστρέψεις και να βασανίσεις την ψυχή που Εγώ αγαπώ και ευνόησα και γέμισα με αινιγματικά ρητά, με άσματα εκλεκτά και ωδές βασιλικές, σου το λέω, σε σένα που σχεδιάζεις το κακό: η ίδια σου η κακία θα σε τιμωρήσει. Και κατά την Ημέρα της Κρίσεως, θα υπενθυμίσω στους καταπιεστές αυτούς τις επαίσχυντες αμαρτίες τους.
Εγώ εξουσιάζω το πνεύμα σου και κανείς δεν θα μπορέσει ποτέ να σε κλονίσει. Η γλυκιά Μου συνομιλία μαζί σου θα συνεχιστεί, κάνοντας να αναβλύσουν μεσά από την καρδιά σου μεγάλα ποτάμια και μαζί, αγαπημένη Μου, θα σκορπίσουμε σε όλο τον κόσμο τη λεπτή Μου ευωδία, αρωματίζοντας το ένα έθνος μετά το άλλο. Και τότε, θα μπορεί να πει κανείς: «Ο χειμώνας πέρασε, οι βροχές φύγανε, διαβήκανε, τα άνθη προβάλλουνε στη γη.» Γι’ αυτό, σε έχω κλεισμένη στην Καρδιά Μου όπου μπορείς να λάβεις από Μένα θωπείες παρηγορητικές, περίμενε όμως και θα δεις πόσο περισσότερο θα παρηγορηθείς στον ουρανό, στη Βασιλεία Μου, για κάθε επίθεση που σου έγινε! Όλα μετριούνται… Στον βασιλικό Νυμφώνα της Καρδιάς Μου, η νάρδος Μου θα συνεχίσει να αναδίδει το άρωμά της στην καρδιά σου και ο πικρός αέρας που εισέπνευσες από τους κατηγόρους σου γρήγορα θα εξανεμιστεί, αφήνοντας το πνεύμα σου γαλήνιο και ειρηνικό. Παρηγορημένη από τις αρωματικές οσμές, δεν θα αφήσεις ποτέ πια τη βασιλική Μου Καρδιά, ποτέ… Περισσότερο από ποτέ θα προσκολληθείς σε Μένα, τον αληθινό Θεό.
Πες Μου τώρα, πού θα αναπαυθείς το μεσημέρι;
Θα αναπαυθώ στον χρυσό Νυμφώνα της Καρδιάς Σου.
Πες Μου, θέλω να μάθω, αγαπημένη Μου, πού θα αναπαυθείς το βράδυ;
Θα αναπαυθώ στον χρυσό Νυμφώνα
της βασιλικής Σου Καρδιάς.
Και πού θα αναπαυθείς για την υπόλοιπη ζωή σου;
Θα αναπαυθώ στον χρυσό Νυμφώνα
της βασιλικής Σου Καρδιάς,
Θα ριζώσω, Κύριε, Πατέρα, Νυμφίε
και Φιλάνθρωπε,μέσα στην Καρδιά Σου.
Θα ακολουθήσω τα ίχνη της βασιλικής Σου Καρδιάς,
εκεί που λησμονιέται κανείς ατενίζοντάς Σε...
Κύριε! Η αγάπη Σου είναι Λειτουργία για τον άνθρωπο.
Ανώτατε Άρχοντα, μέσα στο Έλεός Σου
θέλησες να με τυλίξεις με το Φως το λαμπρό Σου,
και όχι μόνο να σκορπίσεις το σκοτάδι,
αλλά και την αμαρτία.
Θεέ Παντοδύναμε,
Εσύ που κρατάς τα σύμπαντα μέσα
στην παλάμη του Χεριού Σου,
μένω όχι μόνο κατάπληκτη, αλλά κι ολότελα νικημένη
όταν προσαρμόζεις τον εαυτό Σου, χωρίς καμιά δυσαρμονία, σε μένα και την δική μου ζωή!
Αντί να με πετάξεις μακρυά,μέσα στην ευσπλαχνία Σου,
γεμίζεις την ψυχή μου με γαμήλια δώρα,
που σταλάζουν από τα αποθέματα του Ουρανού.
Και τότε, από την πληθωρική Σου αγάπη,
ενώνεσαι μαζί μου με γάμο θεϊκό,πνευματικό,
και γεύομαι τη γεύση των φιλιών Σου
που ξεπερνά την ευωδία της σμύρνας και
του λιβανιού και όλα τα αρώματα.
Η ψυχή μου, τότε, μέσα στην αγκαλιά Σου,
λέει στον καθένα:
«Κι εσύ μπορείς να αποκτήσεις τις ίδιες χάρες
και τα ίδια παρ’ αξίαν δώρα,
αν αποφασίσεις να περάσεις μια ζωή με το Θεό.
Καθισμένος κι εσύ στα γόνατά Του,
προσκολλημένος στη βασιλική Καρδιά Του,
πιασμένος από τα μυρωμένα άμφιά Του,
ενώ θα ευφραίνεσαι μέσα στην αγκαλιά Του,
σε βαθιά περισυλλογή και χαμένος στην ενατένιση
του άρρητου Κάλλους Του...
Η ψυχή σου θα χορτάσει από τη μακαριότητά Του,
που υπερβαίνει κάθε χαρά, κάθε γλυκύτητα, κάθε δόξα.»
Με τη χάρη Του,
μου δόθηκε η άδεια να διδαχθώ επιμελώς
το Aλφάβητο του Θείου...
Γιατί αυτή είναι η γλυκιά Μου διδασκαλία, ο διάλογός Μου. Η διδασκαλία και ο διάλογος που θα’πρεπε να διδαχθούν σε όλη την ανθρωπότητα. Θέλω να υπενθυμίσω σε όλους σας τη γλώσσα Μου και να σας επανεκπαιδεύσω. Τέτοιες Ωδές θα πρέπει να διδαχθεί η ανθρώπινη καρδιά, γιατί η Σοφία και η ιερή έννοια της Αλήθειας κρύβονται μέσα στη Βασιλική Μου Καρδιά.
(Το μακροσκελές αυτό μήνυμα χρειάστηκε πολλές μέρες για να γραφτεί.)
|
Iωαν. 5:17
