Θεοφάνεια
6 Ιανουαρίου 2003
Θεοφάνεια
Θέλω να υμνήσω το Θεό μου για την καλοσύνη Του
και για τα θαυμαστά Του έργα σε αντάλλαγμα
για όλα όσα έκανε για μας και για τη μεγάλη
και τρυφερή ευσπλαχνία που μας έδειξε.
Εκείνος που υπερβαίνει τους ουρανούς,
Εκείνος που είναι περιβεβλημένος δύναμη βασιλική,
Εκείνος που είναι ντυμένος αστραφτερά ζαφείρια,
δεν μας εγκατέλειψε ποτέ, εμάς το λαό Του,
αφού είμαστε οστό από τα Οστά Του,
σάρκα από τη Σάρκα Του
και πνοή του ζωοποιού Του Πνεύματος.
Κι όπως λέει η Γραφή για το κάλλος Του:
"Η κεφαλή Του είναι καθάριο μάλαμα,
και τα μαλλιά Του χουρμαδιάς κλαδιά,
μαύρα σαν το κοράκι."
Τα μάτια Του μοιάζουν γαλαζοπράσινη διάφανη λίμνη,
κι όταν πέφτει πάνω σου η ματιά Του, και μόνο
με αυτή τη ματιά η ψυχή σου λιποθυμά, καθώς σου
μαγεύει την καρδιά, τη θρυμματίζει, τη λαβώνει.
Οι σπανιότερες ευωδίες είναι δικές Του
κι όταν περνάει δίπλα σου, η αύρα
που φέρνει ως εσένα το άρωμα του Κυρίου μας
υπερβαίνει κάθε δόξα.
Κι αυτό είναι ένας διάλογος από μόνο του...
Όταν ανοίγει το στόμα και βγαίνει ο λόγος,
μια φωτεινή αχτίδα που σε καταυγάζει
ξεχύνεται συνάμα, λαμπρότερη από κάθε ήλιο,
φωτίζοντας όλη την οικουμένη,
δίνοντας ζωή στο κάθε τι.
Σα Νυμφίος που φορεί το γαμήλιο στεφάνι του,
προχωρεί με αρχοντιά και η ψυχή μου χαίρεται
και μόνο που Τον βλέπει να περνάει δίπλα μου...
ενώ εγώ λιώνω μέσα στο Φως Του...
Η ωδή σου, λουλούδι, Με έχει συνεπάρει. Και είμαι ικανοποιημένος με τον εαυτό Μου που το έργο των χεριών Μου Με εξυμνεί και Με δοξάζει.
Βασούλα, ποτέ δεν θα ήσουν ικανή να Με δοξάσεις αν δεν ήμουν ενωμένος μαζί σου. Και ποτέ δεν θα μπορούσες να φέρεις εις πέρας το έργο αυτό που υπερβαίνει τις δυνατότητές σου, αν δεν είχα ενωθεί μαζί σου. Ναι, τι ικανότητα έχει ο άνθρωπος, αν δεν του δοθεί από ψηλά;
Τώρα λοιπόν, κόρη Μου, πήγαινε να διαλαλήσεις στα έθνη όλα όσα έκανα για σένα κι όλα όσα είδες και πώς αντιμετώπισα στην αρχή την ενοχή σου, και πώς σε νυμφεύθηκα με τρόπο που δεν εκφράζεται με λόγια.
Επισκέπτομαι κατά καιρούς τη γη, για να ποτίσω την έρημό της και να κάνω ποτάμια να ξεχειλίζουν λαμπερό νερό, για να δώσει καρπό . Και τότε, όσοι είναι πρόθυμοι να συνάξουν τη σοδειά, θα τη φάνε και θα ωφεληθούν, δοξολογώντας Με. Όσοι αρνούνται να συνάξουν τη σοδειά, ενώ δεν υπάρχει καρπός, αυτοί θα πεθάνουν...
Η Παρουσία Μου είναι Φως και Ζωή. Η Παρουσία Μου είναι Ελπίδα και Σωτηρία. Κοιτάξτε, είμαι όπως ο ανατέλλων ήλιος που σκορπίζει το φως του μετά το σκοτάδι για να φωτίσει εκείνους που ζουν σαν τα τσακάλια στο σκοτάδι, κι αυτούς που ζουν σε χώρα βαθιάς σκιάς, μια χώρα που τη σκοτείνιασαν οι ίδιοι για να κρύψουν τα αδικήματά τους.
Είμαι όσο ποτέ παρών στις "μέρες σας του πάθους", με τις γήινες φιλοδοξίες που κυνηγάτε και που δεν σας οδηγούν σε Μένα. Όμως Εγώ είμαι εδώ, εδώ είναι ο Θεός σας, στο κατώφλι της καρδιάς σας. Είμαι εδώ και ακτινοβολώ, λαμπρότερος από χίλιους αστερισμούς μαζί, όπως λες συχνά κόρη Μου, για να φωτίσω τα βήματά σας και να σας οδηγήσω στο δρόμο της Ειρήνης.
Βλέπετε; Οι δρόμοι Μου δεν είναι οι ανθρώπινοι δρόμοι. Η Παρουσία Μου είναι Φως και το Φως ενοχλεί το Σκοτάδι. Το Σκοτάδι τώρα μάχεται το Φως και θα ήθελε να σβύσει το Φως και να μη σας δίνει πια το φως της μέρας. Εγώ όμως είμαι σαν ένας αιώνια λαμπρός Ήλιος που ποτέ δεν δύει, για να σας ντύσω όλους με τη λαμπρότητά Μου.
Όπως είπα και πρωτύτερα, πήγαινε εσύ που γαλουχήθηκες με τα βασιλικά Μου πλούτη και συνέχισε να αναγγέλλεις στα έθνη τη Βασιλεία και ότι Εγώ είμαι ο Σωτήρας σας που σ' Αυτόν ενοικεί όλη η δόξα, Εγώ είμαι ο Λυτρωτής σας και κανένας άλλος. Πήγαινε να διακηρύξεις στις στάχτες -και να τις κάνεις χρυσάφι- ότι θα βρουν την ελευθερία τους σε Μένα που είμαι το Φως. Πήγαινε και πες τους πώς είχες πιαστεί η ίδια και φυλακιστεί σαν περιστέρι και πώς Εγώ, από οίκτο, ήρθα κι έσπασα το κλουβί και σου έδωσα την ελευθερία σου. Σε ελευθέρωσα από τον πονηρό και σε μύρωσα με το μύρο του Ασπασμού Μου στο μέτωπό σου και σε σφράγισα δική Μου... Πήγαινε να ανακουφίσεις και να παρηγορήσεις το λαό Μου στο Όνομά Μου, ομόρφυνε τους κήπους Μου και δώσε τους την αληθινή γνώση της σωτηρίας. Στόλισε την καρδιά των θυσιαστηρίων Μου.
Κάθε μέρα της ζωής σου, γενεά, σου φανερώνω τη χάρη Μου και όπως λάμπω πάνω σε όλο το ανθρώπινο γένος για να το κάνω να συμφιλιωθεί με Μένα και τον πλησίον, το ίδιο θα λάμψουν κι εκείνοι μεταξύ τους, αν θελήσουν μόνο να δώσουν προσοχή στα λόγια Μου. Είμαι ο Ελευθερωτής σου, Βασούλα Μου, και σε έκανα να ανθίσεις καθώς και άλλους με τις Ωδές αυτές, όπως τα ρόδα που φυτρώνουν στην όχθη του νερού, κι όπως λένε οι Γραφές: "δώσε ωραία ευωδιά σαν το λιβάνι, άνθισε σαν το κρίνο, σκόρπισε το άρωμά σου και ψάλε έναν ύμνο δοξαστικό. Για όλα τα θεϊκά Μου έργα ευλόγησέ Με και διακήρυξε το μεγαλείο του Ονόματός Μου!
Αυτό είναι το χρέος σου. Μη φοβάσαι να τα κάνεις όλα αυτά στο Όνομά Μου, αφού Εγώ είμαι ενωμένος μαζί σου. Η Αγάπη είναι μαζί σου και στο πλευρό σου κάθε στιγμή της ζωής σου.
Να είστε ένα.
 Εγώ Είμαι.
| 
