Γίνε Αθλητής!
7 Ιανουαρίου, 2002
Την ειρήνη Μου σου δίνω, λουλούδι Μου. Θέλεις κάτι να Μου πεις;
Ναι, Ιησού,θέλω κάτι να σου πω.
Μήπως είμαι ο αθλητής Σου;
Σε παρακαλώ, μην παραβλέψεις την ερώτησή μου.
Δεν θα παραβλέψω την ερώτησή σου. Μπορώ να διακρίνω από την έκφρασή σου ότι κατάλαβες τελικά ότι σε προσέλαβα για έναν αγώνα. Ναι, είσαι ο αθλητής Μου. Είμαι ο Εκπαιδευτής σου και σε εκπαίδευσα για τον σκοπό αυτό, έτσι;
Ας είμαι τότε ένας αθλητής
με αδάμαστο ζήλο για τον Οίκο Σου.
Ας γίνει λοιπόν έτσι, ώστε τα λόγια Μου από το στόμα σου να αντηχήσουν τώρα και για τις μέλλουσες γενεές. Τα λόγια Μου θα σταματήσουν τους ασύνετους, τους διανοούμενους καθώς και τους ασεβείς χαρακτηρισμούς όλων εκείνων που μέχρι σήμερα δεν Με έχουν ανακαλύψει αλλά βασίζονται, αντίθετα, στις δικές τους δυνάμεις. Το γεγονός ότι κατέχουν τη ρητορική τέχνη, δεν σημαίνει ότι αυτό θα τους ανεβάσει στα κρυμμένα μυστήρια του Αγίου Πνεύματος!
Α, Βασούλα κόρη Μου, βλέπεις, δεν είναι ελαφρύ φορτίο το σήκωμα του Σταυρού της Ενότητας. Χρειάστηκε να διαπλάσω κάποιον και να τον κάνω αθλητή για να τρέξει μαζί Μου, στερούμενος όλα τα ελκυστικά πράγματα που μπορούσαν να καθυστερήσουν αυτόν τον αγώνα. Σε έκανα αθλητή για να σου επιτρέψω να αφιερώσεις καρδιά και νου στο να συμβαδίζεις με Μένα και τα πόδια σου να μην καθυστερούν την πρόοδό σου.
Ρώτησα κάποτε: "ποιος μπορεί να υπομείνει συκοφαντίες, πόνους, αναποδιές, εμπτυσμούς και διώξεις; Ποιος μπορεί να εφοδιάσει το λαό Μου, την Εκκλησία Μου, ακούραστα, με όλη τη Γνώση που θα του δοθεί από την αγία Σοφία και να είναι συγχρόνως στη διάθεση όλων; Ποιος θα είναι υπάκουος στο θέλημά Μου και στις εντολές Μου και θα διακρίνει το ψεύτικο από το αληθινό, το σωστό από το λάθος; Ποιος θα εκφραστεί όπως θα εκφραζόμουν Εγώ και θα συναινέσει σε πολλές προσταγές Μου; Ποιος θα κάνει τα λόγια Μου κήρυγμα με τρόπο βασιλικό και μελωδικό, φλογίζοντας τις καρδιές του λαού Μου; Και ποιος θα ανεχθεί υπομονετικά κάθε δοκιμασία και κάθε πλήγμα, όταν θα μαρτυρεί για τη μυστική ένωση ανάμεσα σε Μένα και τα δημιουργήματά Μου;"
Για να αντέξει και να φέρει εις πέρας όλα αυτά, χρειάστηκε να βρω μια ψυχή αποδυναμωμένη, αδύνατη και εύθραυστη. Σε τέτοιου είδους φτώχεια, βρίσκω το πλάτος και το εύρος, το ύψος και το βάθος για να γεμίσω τον μεγάλο αυτόν χώρο με τον θαυμαστό Πλούτο Μου. Στην αδυναμία της, θα είμαι η πληθωρική της Δύναμη και η βασιλική Αυθεντία της. Στην ασθενικότητά της, θα είμαι η άφατη Γενναιοδωρία της."
Έτσι λοιπόν, μέσα στη σπλαχνική Μου συγκατάβαση, καταδέχθηκα να σε ξεχωρίσω, να σε εκπαιδεύσω και να σε κάνω αθλητή. ? Έχω τώρα την ικανοποίηση να σε βλέπω πρόθυμη να Με ευχαριστήσεις πηγαίνοντας θεληματικά στο πεδίο της μάχης. Να έρχεσαι πάντα να Με γυρεύεις αυθόρμητα όποτε θέλεις.
Είμαι ο Αδερφός σου, ο οικείος σου. Εγώ, που είμαι το λαμπρό φως της δόξας του Πατέρα και το τέλειο αντίγραφο της θεϊκής Του φύσης, σε ευλογώ.
Κύριε, οι επισκέψεις Σου με ανέστησαν και δοξάζω το αμέτρητο Έλεός Σου. Ωστόσο, Κύριε, έχω ακόμη μια ερώτηση:
Πώς γίνεται, όταν λες ότι από το στόμα μου θα αντηχήσουν τα λόγια Σου και θα επηρεάσουν πολλούς, τα λόγια Σου μερικές φορές, ακόμη κι όταν λέγονται με ζήλο, να έχουν τόσο λίγη επιρροή; Ακόμη κι όταν προέρχονται από την ίδια τη Θεότητα και πλημμυρίζουν την καρδιά μου από Αγάπη θεϊκή, δεν τους αγγίζουν όλους. Ναι, υπάρχουν μάλιστα μερικές ψυχές που ο λόγος Σου δεν φαίνεται να τις διαπερνά και παραμένουν αδιάφορες. Μήπως ο αθλητής σου γυρίζει σε άδειους κύκλους;
Τα χείλη Μου πρόθυμα διαλαλούν τη δικαιοσύνη Σου, τα θαυμάσιά Σου, και ήλπιζα να βρω μια ανταπόκριση συμπαθητική που να σε παρηγορήσει, να σε βγάλει από τη Γεσθημανή και να Σου επιτρέψει να εισπνεύσεις λίγον καθαρό αέρα στη θέση του πικρού και αγωνιώδους αέρα της Γεσθημανής.
Νιώθω μερικές φορές ότι ο αθλητής Σου σε απογοητεύει και ένα μεγάλο μέρος του αθλητικού έργου πάει χαμένο. Κοπιάζω και παιδεύομαι να υπακούσω στην εντολή Σου να ζωογονήσω, να ομορφύνω και να ενώσω την Εκκλησία, ξαναχτίζοντας το οικοδόμημα της Εκκλησίας με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Προσπαθώ να ακολουθήσω πιστά την εντολή που μου έδωσες, αλλά φαίνεται ότι μετά από πολύ ιδρώτα και πολύ αγώνα, αφού αναπλάστηκε μέρος του τοίχου του οικοδομήματος, ποιος καταφθάνει; Οι καταπιεστές. Οι καταπιεστές βγαίνουν τη νύχτα για να γκρεμίσουν με ένα χτύπημα τον φρεσκοχτισμένο τοίχο. Αφού φόρεσαν όλα τους τα εμβλήματα για να δείξουν την εξουσία τους, γλιστρούν σαν φίδια και κάνουν τη δουλεία τους. Όλος ο ιδρώτας και το αίμα που χύθηκαν όλα αυτά τα χρόνια πήγαν χαμένα;
Αν οι δαίμονες δεν διάλεγαν ανθρώπους για να πραγματοποιήσουν μέσα απ' αυτούς τα πονηρά τους έργα, ποιος τότε υπαγορεύει στους ανθρώπους αυτούς τα στυγερά τους εγκλήματα και τις δαιμονικές και μανιώδεις αυτές πράξεις;
Πες μου, Κύριε και Δέσποτα, ικανοποίησα τις απαιτήσεις Σου; Έκανα κάποιο ορατό οικοδόμημα που να Σε τιμά; Μήπως τυχόν η ματιά μου μένει πολύ πάνω σε ματαιότητες; Φάνηκε κάποιο φως για την ενότητα ή προχώρησε κανά δυο βήματα; Με όλες τις χάρες που έλαβα, έκανα τίποτε για να Σε τιμήσω; Ή γυρίζω σε κύκλους; Προίκισες το πνεύμα μου με χάρισμα προφητικό, τι Σου έδωσα σε αντάλλαγμα, Κύριέ μου, για όλα αυτά που με στόλισες μες στην πληθωρική Σου αγάπη;
Με ποιον τρόπο υπήρξα αμελής;
Εσύ που ανεβάζεις σε θρόνους βασιλείς, είσαι γνωστός ότι αν γίνονται περήφανοι για την απεριόριστη εξουσία τους, τότε τους αλυσοδένεις με τα δεσμά της δυστυχίας.
Είμαι μάρτυρας και μπορώ να μαρτυρήσω ότι είδα και πρόσεξα μεγάλους άνδρες να πέφτουν όταν δεν Σε άκουσαν. Η θεία δίκη Σου έπεσε πάνω τους σαν αστροπελέκι και κατέστρεψε αυτούς και την υπερηφάνειά τους. Κι όμως, το Έλεός Σου δεν παρέλειψε πολλές φορές να τους δείξει αυτά που έκαναν κι όλα τα αμαρτήματα που διέπραξαν από αλαζονία.
Τον πρώτο καιρό, χρειάστηκε να υποφέρω για να μάθω να μην απομακρύνομαι από κοντά Σου. Τον τελευταίο καιρό, υπέφερα πάλι βλέποντας τους αλαζόνες να Σε προσβάλλουν. Αυτόν τον καιρό, υποφέρω πάντα βλέποντας να δείχνουν τόση αδιαφορία στο σπλαχνικό Σου κάλεσμά. Ο πόνος έχει γίνει το καθημερινό μου ψωμί...
Εγώ σου έδωσα την Πηγή της προφητείας και, μέσω των διδαχών Του και της καλής Του συμβουλής, εσύ μου έδωσες την καρδιά σου και τη θέλησή σου. Αυτά τα δύο πράγματα Μου είναι αρκετά. Όσο για τις παραλείψεις σου και τα κενά σου, Εγώ αναπλήρωσα εκεί που εσύ υστερούσες και η πληθωρική αγάπη που έχω για σένα Με ώθησε να φροντίσω ο Ίδιος εκεί που εσύ διέψευσες τις προσδοκίες Μου. Μέσα στο πατρικό Μου Έλεος, έβλεπα τις απροσεξίες σου όπως ο πατέρας θα έβλεπε τις απροσεξίες του μικρού του παιδιού: με συμπόνια και προθυμότερος από ποτέ να βοηθήσω στοργικά, ψυθυρίζοντας γλυκά λόγια αγάπης για να μη σε τρομάξω, ενώ συγχρόνως σου έδειχνα άλλη μια φορά πόσο ενδιαφέρομαι για σένα και την πρόοδό σου.
Όσο για τις στενοχώριες που υποφέρεις για χάρη της Εκκλησίας Μου και για δική Μου χάρη, αδελφή Μου, ναέ Μου, μην απελπίζεσαι. Με μια και μοναδική ματιά Μου, ξαναχτίζω ό,τι έχει πέσει. Σου έδειξα κάποτε το Ποτήρι Μου και σου έγνεψα να Με ακολουθήσεις για να σου φορέσω το Μανδύα Μου, να σε ζώσω με την αποκάλυψή Μου και να σου εμπιστευθώ το Λόγο Μου.
Ω, αγαλλίαση του Πατέρα, που ήσουν έτοιμη να ορμήσεις στις κοιλάδες, στις θάλασσες και στα βουνά! Πλασμένη για τον σκοπό αυτόν, να ποδοπατήσεις τους υπερήφανους και τους αλαζόνες και τα θορυβώδη πανηγύρια τους και να τους αναγκάσεις να σωπάσουν.
Όταν σου έδειξα το Ποτήρι Μου, σηκώθηκες και είπες: "Ιησού, επίτρεψέ μου να πιω απ' Αυτό και να σου προσφέρω έτσι ό,τι μπορεί να σου δώσει παρηγοριά." Κι Εγώ, συγκινημένος κι ευχαριστημένος από την προσφορά σου, έγειρα πάνω σου και σε αγκάλιασα. Αγκάλιασα με τα χέρια Μου ένα μικρό ασφόδελο , νεογέννητο, που μόλις είχε συνέλθει από την κακή του υγεία, ωστόσο όλο καρδιά. Η ευπάθειά σου Με έκανε να δακρύσω περισσότερες από μια φορές και πιο πολύ από οποιονδήποτε σε όλο τον κόσμο! Ήσουν εδώ, νεογέννητη, έτοιμη ωστόσο να απαρνηθείς κιόλας το θέλημά σου και να Μου προσφέρεις ψυχή και σώμα, χωρίς περιορισμό. Πάνω απ΄ όλα, απλώνοντας θαρραλέα τα μικρά σου χέρια στο Ποτήρι Μου, σπεύδοντας στο Ιερό για να Το σηκώσεις στα χείλη σου και να πιεις από Αυτό!
Όταν σε είδα να τρέχεις με αποφαστιστικότητα προς το Ιερό, φωνή μεγάλη ακούστηκε στον ουρανό να ψάλλει: "Αλληλούϊα! Δόξα στον Κύριό μας που την κατέκτησε!" Ύστερα, σήκωσα το Ποτήρι στα χείλη σου και σου παρήγγειλα να Το γευθείς μόνο αλλά να μην αδειάσεις το περιεχόμενό Του. Είπα: "Φέρε κοντά Μου το λαό Μου και σύναξέ τους γύρω από ένα Θυσιαστήριο. Κήρυξε σε όλα τα έθνη την υπακοή της πίστης, για να τιμηθεί το Όνομά Μου. Δείξε τους πόσο παράλογο είναι να παραμένουν διηρημένοι. Εγώ θα είμαι πάντα στο πλευρό σου."
Αναπέμπω ευχαριστίες σε Σένα, Κύριέ μου,
για την Αγάπη Σου και την Πιστότητά Σου.
Εμπνέω την αγάπη. Στις αυλές του Οίκου Μου, μπορείς να μείνεις για πάντα. Εκεί, κυβερνώ με μεγαλοπρέπεια και με αρχοντικό ύφος, φέρομαι φιλικά στους επισκέπτες Μου και τους συμβουλεύω πάντα ποια πορεία να ακολουθήσουν. Με τον τρόπο αυτό τους καθοδηγώ εκεί που έχω επιλέξει ...
Να είσαι δυνατή και με άφοβη καρδιά, αθλητή Μου. 
| 
