Μεγάλη Παρασκευή και Περιγραφή της Σταύρωσης - Θεϊκή Δουλεία
28 Απριλίου 2000
Μεγάλη Παρασκευή με το Ορθόδοξο ημερολόγιο
Κύριέ μου, Ανάστασή μου, Μακαριότητά μου,
τίποτε δεν μου λείπει εμπρός στην Αγία Σου Παρουσία.
Κύριε, ανοίγεις το Στόμα Σου να μου μιλήσεις
και Φως με πλημμυρίζει από το Στόμα Σου.
Λειτουργία μου, Λιτανεία Μου, το Φως της Σοφίας,
στέκεται εμπρός μου.
Και σήμερα πάλι, είναι η μέρα
που αθώο Αίμα χύθηκε για χάρη μου,
κι ενώ ο διάβολος ξερνάει το φαρμάκι του
στο Άγιο Όνομά Σου, εγώ έρχομαι σε Σένα
για να Σε παρηγορήσω και να Σε λατρέψω.
Αχ! Αμνέ του Θεού, δεν ανέτρεψες τους μαστιγωτές Σου
και δεν τους πρόσταξες να αφήσουν το μαστίγιο.
Δεν άνοιξες το Στόμα να ικετεύσεις:
"Είμαι εξαντλημένος από τα χτυπήματα
που Μου καταφέρνετε",
αλλά παρέμεινες σιωπηλός απέναντι σους βασανιστές Σου,
επειδή κρυφόκαιγε το Πάθος στην Καρδιά Σου.
Παρέμεινες σιωπηλός.
Παρέμεινες σιωπηλός για να μην επιβαρύνεις
τους Αγγέλους Σου που ήταν ήδη καταπονημένοι.
Οι φίλοι Μου και οι σύντροφοί Μου οπισθοχώρησαν βλέποντας τις Πληγές Μου, και οι πιο αγαπητοί έμειναν σε απόσταση ... Με εγκατέλειψαν... Δεν ήταν εκεί ούτε για να στηρίξουν τα βήματά Μου και να Με εμποδίσουν να πέσω όταν κουβαλούσα τον Σταυρό Μου. Η Καρδιά Μου χτυπούσε δυνατά και η δύναμή Μου Με εγκατέλειπε. Το φως των Ματιών Μου έσβηνε, ενώ οι άνθρωποι Μου επιτίθονταν με βία, κομπάζοντας με λόγια που ήταν στα χείλη τους σαν σπαθιά, η Καρδιά Μου σπαρταρούσε μέσα Μου. Θα μπορούσα να ζητήσω από τους Αγγέλους να Μου δώσουν φτερά σαν του περιστεριού για να πετάξω και να βρω ανάπαυση, να βρω καταφύγιο από τη θύελλα της κακομεταχείρισης, αλλά είχα αποκριθεί όταν με κάλεσε ο Πατέρας.
Ο Πατέρας Σου άκουσε την παράκλησή Σου
και Σε ελευθέρωσε έναντι λύτρων
και Σου έδωσε την Ειρήνη Του,
από την έχθρα εναντίον Σου.
Ψευδομάρτυρες παρουσιάστηκαν,
κι όμως έκλαψες Εσύ, όταν
ήταν άρρωστοι και ετοιμοθάνατοι.
Όπως θρηνεί κανείς τη μητέρα του
έκλαψες γι' αυτούς.
Η ντροπή και η ατίμωση δεν Σε ένοιαξε καθόλου,
αντιμετωπίζοντας τον Σταυρό.
Αλλά μπροστά στους βασανιστές Σου,
φώναξες ξανά στον Πατέρα:
«Ηλί, Ηλί, λαμά σαβαχθανί;»
Αλλά η προσοχή του Πατέρα ήταν στραμμένη πάνω μας,
κοίταξε όλο το ανθρώπινο γένος και μας λυπήθηκε ...
Γι' αυτό, ο Πατέρας Σου αρνήθηκε ακόμη μια φορά όσα
Τον εκλιπαρούσαν τα Χείλη Σου,
όπως αρνήθηκε την ικεσία Σου και στη Γεθσημανή.
Ο Γιαχβέ έσκυψε από τα ύψη του Αγιαστηρίου Του και επιβλέποντας τη γη, άκουσε τους στεναγμούς των αιχμαλώτων και για να ελευθερώσει αυτούς που ήταν καταδικασμένοι να πεθάνουν,
Θυσίασε τον Μονογενή Του Υιό ...
Ναι, πράγματι, ο Πατέρας Μου Με δώρισε σε όλους εσάς για τη σωτηρία σας, και μάλιστα με όλη Μου τη Θέλησή.
Κι όμως, Πανάγιε,
Εσύ που είσαι αχώριστος από τον Πατέρα
και ο Πατέρας αχώριστος από Σένα,
Εσύ, για χάρη μου προτίμησες να γίνεις
πάνω στον Σταυρό, όνειδος γι' αυτούς που
Σε τριγύριζαν και περίγελος για τους δικούς Σου.
Η ΑΚΡΑ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ
"Ας τον σώσει ο Γιαχβέ", είπαν, "αν και είναι φίλος Του ο Γιαχβέ ας Τον γλιτώσει!" αλλά Εγώ δεν άκουγα τίποτα σα να ήμουν κουφός, σα να ήμουν μουγκός δεν έλεγα λέξη. Ήμουν σαν κάποιος που αφού δεν ακούει τίποτε, δεν μπορεί να δώσει σκληρή απάντηση.  Η δύναμή Μου Με εγκατέλειπε σιγά-σιγά, το Φως είχε σβήσει από τα Μάτια Μου...
Αχ, Κύριε, όταν σκοντάφτουμε,
το δυνατό Σου Χέρι είναι εκεί για να μας σώσει,
όταν όμως σκόνταψες Εσύ στο δρόμο για τη Σταύρωση,
το πλήθος μαζεύτηκε με χαρά, συγκεντρώθηκαν γύρω Σου.
Άγνωστοι που δεν τους γνώριζες ποτέ
Σε τραβούσαν αδιάκοπα με βία.
Όταν έπεσες για πρώτη φορά
Σε περικύκλωσαν και Σου έτριζαν τα δόντια
πιστεύοντας πως ήδη είχες παραδώσει το Πνεύμα
και δεν θα κατάφερνες να φτάσεις στη Σταύρωση.
Η γη τραντάχτηκε και σείστηκε. Σείστηκαν τα θεμέλια των βουνών.
"Δεν θα παραβώ τη Διαθήκη Μου.
Δεν θα αθετήσω το Λόγο Μου.
Μια φορά ορκίστηκα στην Αγιότητά Μου,
... Η δυναστεία Μου θα παραμείνει παντοτινά."
Και τότε, ο Χρισμένος παρέδωσε το Πνεύμα ...
Είναι ένα Ποτάμι που τα νερά του
αγιάζουν την κατοικία του Υψίστου.
Και όταν ο Θεός βρίσκεται μέσα στην πόλη, δεν θα πέσει. Σήμερα, τούτη την κρίσιμη ώρα, που ο διάβολος έχει συγκεντρώσει όλες τις πονηρές δυνάμεις του εναντίον σας, ξερνώντας την καταφρονησή του πάνω σε εκείνους που έχουν ευγενική καταγωγή, Εγώ με τη σειρά Μου, φωνάζω τους εκλεκτούς Μου, αφού το σχέδιό Μου ήταν να συνεχίσω να εξαπλώνω την Εκκλησία Μου και να την κάνω να προοδεύει και να φέρει στους κόλπους Της πολλά παιδιά Μου για να μοιραστούν τη Δόξα Μου, θεώρησα σωστό να υπομείνω μαρτύρια και να γίνω παράδειγμα γι αυτούς που θα Με ακολουθούσαν στο μέλλον και θα γινόντουσαν οστό από το Οστό Μου, και σάρκα από τη Σάρκα Μου, και θα συνέχιζαν να επανορθώνουν για τα αδέλφια τους.
Ποτέ δεν έπαψα να αναδεικνύω προφήτες και να τους βάζω στο δρόμο της Αλήθειας για το Σωτήριο Σχέδιό Μου. Τους κάνω να εκπληρώσουν των ευγενείς όρκους που πρόφεραν τα χείλη τους στη διάρκεια της Θεϊκής αγαπητικής μας συνάντησης. Όταν επέτρεψαν, από μεγάλη αγάπη για Μένα και από ευγενική πεποίθηση να δεσμευτούν στο Σωτήριο Σχέδιό Μου, προχώρησα και με το Βασιλικό Σκήπτρο Μου τους σφράγισα, με τα ίδια σημάδια που σφραγίστηκα κι Εγώ για να είναι όμοιοι με Μένα και να είναι κατ’ εικόνα Μου.
Όλοι εκείνοι που Με δέχθηκαν ειλικρινά, δεν ντρέπονται για Μένα κι ούτε ντρέπονται για τα θεϊκά αυτά σημάδια που δείχνουν πως δεν ανήκουν πια στον κόσμο. Θα τους αναγνωρίσετε σήμερα από τον ζήλο που έχουν για τον Οίκο Μου, τον Οίκο Μου που τους ενδύει ένα ζήλο που τους κατατρώγει. Θα τους αναγνωρίσετε όταν τους δείτε να ανέχονται για χάρη Μου προσβολές, συκοφαντίες, εμπτυσμούς και διώξεις. Ναι, για χάρη Μου θα δεχθούν να τους σύρουν στη λάσπη και να τους απειλούν συνεχώς. Δεν θα κρύψουν το πρόσωπό τους από τις δυσκολίες, αλλά θα υπομείνουν ειρηνικά όλες τις δοκιμασίες και οι καρδιές τους δεν θα ραγίσουν αλλά θα εξαγιαστούν. Και δεν θα παραβούν τον πιστό τους όρκο να μετέχουν στον Σταυρό Μου.
Γι' αυτό, αν τύχει να προσέξετε τις πληγές τους και τους ρωτήσετε: "ποιος σου έκανε αυτές τις πληγές;" θα σας πουν όλοι:
«Πρόσφερα τη ράχη μου για να επανορθώσω για σένα. Αυτές οι πληγές που βλέπεις τις δέχθηκα με αγριότητα στο σπίτι των φίλων του Κυρίου μου ... Είναι επειδή τους είπα την αλήθεια που με έκαναν εχθρό τους και μου φέρθηκαν ανάλογα. Για να γλυτώσουν τις διώξεις για τον Σταυρό του Σωτήρα μας, δεν τηρούν το Νόμο της Αγάπης. Αλλά δεν έχει σημασία και δεν δίνω προσοχή στις πληγές μου γιατί αυτό που είναι σημαντικό για μένα είναι να γνωρίσω τον Σταυρό, που είναι το όργανο της σωτηρίας μας. Τον Σταυρό του Λυτρωτή μας, που πάνω του ο κόσμος είναι σταυρωμένος για μένα κι εγώ για τον κόσμο. Πιο πολύ πρέπει να υπακούμε στον Θεό παρά στους ανθρώπους, λέει η Γραφή, γι' αυτό κι εγώ υπάκουσα και ακολούθησα τις ουράνιες οδηγίες που μου δόθηκαν.»
«Τι είπες όταν σου επιτέθηκαν σαν κατακτητές, αυτοί οι ίδιοι που σε πλήγωσαν και λένε ότι είναι φίλοι του Διδασκάλου σου;»
«Δεν αναρωτήθηκα ποτέ γιατί συνέβη αυτό σε μένα, αφού έκανα όρκο στον Θεό και Σωτήρα μας, υπογράφοντάς τον με το αίμα μου, να γίνω δούλος του Σωτήρα μας.»
«Και τι λέει ο Θείος Διδάσκαλός σου για όλα αυτά;»
«Εκείνος που περικλείει τα πάντα χωρίς να περιορίζεται από τα όριά τους, θρηνεί για τους δικούς Του. Πολλοί από τους ποιμένες Του έχουν ερημώσει τον Οίκο Του. Στην ανταρσία τους, ποδοπάτησαν τους Κανόνες Του και τους ένδοξους λειμώνες Του τους μετέτρεψαν σε ερημότοπο. Όλος ο αμπελώνας τους έχει ρημάξει κι αυτός. Και το ποίμνιο, βρίσκοντας μόνο άγονη γη και τίποτα για να βοσκήσει, εξαχρειωμένο, πέθανε, κι αυτοί επίσης πέθαναν μαζί τους... Όλα αυτά συμβαίνουν και κανένας τους δεν φαίνεται να το παίρνει στα σοβαρά. Κυριεύθηκαν από τους ανθρώπινους κανόνες τους και Τον εγκατέλειψαν.»
«Πώς ξέρεις τόσα πολλά και τα βλέπεις;»
«Μόνο με το Φως του Σταυρού μπορεί να διακρίνει κανείς ό, τι είναι αόρατο για το μάτι. Μόνο με το μάτι του Λυτρωτικού Οργάνου, του Οργάνου της Σωτηρίας μας βλέπει κανείς όλες τις πλευρές του. Όταν όμως τίθεται θέμα γνώσης αυτών των πραγμάτων, μόνο με τη θεϊκή ένωση με τον Χριστό, μόνον όταν ενωθεί μαζί Του, μπορεί να τα μάθει αυτά από το Ίδιο Του το Στόμα, και εφόσον δεχθεί να σφραγιστεί ως ‘Δούλος του Χριστού’. Ναι, να δεχθεί τη θεϊκή δουλεία. Και τότε η καρδιά του δεν θα μπολιαστεί μόνο στην Θεϊκή Καρδιά του Ιησού, αλλά θα μπολιαστεί και στον Σταυρό Του, με ό, τι συνεπάγεται αυτό. Μπορεί να είναι λύπες, μπορεί και χαρές. Είμαι πεπεισμένος πως ανήκω στον Χριστό και στον Άγιο Σταυρό, αφού το είπε Εκείνος ... Ο Θείος μας Διδάσκαλος αλλά και Νυμφίος, μας φυτεύει στην Καρδιά Του και όταν ριζώσουμε και ανθίσουμε στην Καρδιά Του, θα δώσουμε πλούσιο και καλό καρπό. Έχουμε γίνει κληρονόμοι της Βασιλείας Του και συμμέτοχοι στη θέωση, παιδιά Του εξ υιοθεσίας.
«Ο Θεός δε μου στερεί τη Γνώση, αλλά μου μιλάει ξεκαθαρά, πρόσωπο με πρόσωπο, και η Φωνή Του είναι μουσική στα αυτιά μου. Με μεγαλόπρεπη δύναμη μου στέλνει τις σκέψεις Του και φωτίζει τη νόησή μου για να κατανοήσω το κρυφό νόημα των παροιμιών, και χαμογελώντας και με χαρά αποκαλύπτει αινιγματικά ρητά από τις Γραφές που παρέμεναν κρυφά από τα μάτια μας.
«Ναι, υπάρχει η κατάλληλη ώρα για καθετί που κάνει. Ο Κύριός μου και ο Θεός μου με σφράγισε με θεϊκά φιλήματα, σφράγισε την ψυχή μου με τη σφραγίδα της Τριαδικής Του Αγιότητας, για να με προσελκύσει περισσότερο στην πληρότητα της Θεότητάς Του.»
Αχ, Βασούλα, βλέπεις πώς σε δίδαξε ο Πατέρας Μου; Χαίρε λοιπόν και ευτύχησε!
Άφησες τον Βασιλικό Σου Θρόνο και τη Δόξα Σου
για να μας πλησιάσεις, Κύριε,
πήρες μορφή δούλου για να μας υπηρετήσεις.
Ποτέ δεν ακούστηκε βασιλιάς
να υπηρετεί τους υπηκόους του,
κι όμως Εσύ, Αιώνιε Βασιλέα,
Βασιλέα των βασιλέων, ήρθες για να
υπηρετήσεις τους υπηκόους Σου ...
Φανερώθηκες ως άνθρωπος,
το Πνεύμα απέδειξε ποιος ήσουν,
φανερώθηκες στους αγγέλους,
κηρύχθηκες στους εθνικούς,
σε πίστεψε ο κόσμος, αναλήφθηκες με δόξα...7
Ήρθες για να στολίσεις τη δημιουργία Σου
με θαυμαστή Αγάπη που σκανδάλισε τα πλήθη,
όταν αποδέχθηκες τον Σταυρό και έκανες
να χάσκουν πολλά στόματα σαν τάφοι ανοιχτοί.
Συνεπαρμένος από Αγάπη για μας,
δέχθηκες να πεθάνεις και να ποτίσεις
τα παρτέρια Σου8 με το Αίμα Σου,
για να ανοίξεις τον Παράδεισο και να μας
ελευθερώσεις από τη δουλεία της αμαρτίας.
Χαρά του Πατέρα,
ποτάμια πιστής Αγάπης
ανάβλυσαν από την Καρδιά Σου,
και από την παράφορη Αγάπη Σου,
Φιλάνθρωπε, Θεέ,
δέχθηκες το σκάνδαλο του Σταυρού
με όλα Του τα παθήματα.
Ω, Άνοιξη του σύμπαντος ,
που ευωδιάζεις τον κόσμο,
αξιολάτρευτε Νυμφίε, επισκέπτεσαι
άλλη μια φορά τη γη αρωματίζοντας
το ένα έθνος μετά το άλλο.
Ως πότε όμως αυτοί που περιφέρονται
τούτη τη γη δεν θα προσέχουν το Άρωμά Σου;
Είμαι η Θύρα από την οποία μπαίνουν οι ενάρετοι. Μόνο όταν μετανοήσουν και κάνουν επανορθώσεις, θα ανοίξουν τα ρουθούνια τους για να εισπνεύσουν το γλυκό Μου άρωμα και να ζωογονηθούν. Όσο για σένα, θέλω να είσαι σαν το κρίνο που στάζει αγνότητα, που στάζει μύρο πάνω στην Εκκλησία Μου, για να ευωδιαστεί ο Οίκος που εξαγόρασα με το Αίμα Μου δια της Σταυρικής Μου Θυσίας.
Μείνε κοντά Μου για να σκορπίσεις ολόγυρα το άρωμά σου. Σήκωσε τον Σταυρό Μου με στοργή και μείνε πάντα ερωτευμένη μαζί Του.
Έχε την Ειρήνη Μου. IC.
| 
