Άσμα Του Νυμφίου (IV)

22 Ιουνίου 1998

(Συνέχεια.)

Έλα, κόρη ... Εγώ είμαι η εσωτερική Πηγή δύναμης μέσα σου, που σου έψαλε τις γλυκύτατες μελωδίες της και αντηχούν τώρα σε όλα τα έθνη.

Δεν έγραψα για σένα, περιστέρι Μου, χιλιάδες σελίδες αγάπης, συμβουλής και γνώσης, για να μπορείς να εκθέσεις την Αλήθεια σ' αυτή τη στερημένη γενεά; Δεν σε γέμισα, νύφη Μου, με φρόνιμα λόγια για να απαντάς σε όσους σε ρωτούν; Από Μένα αναπνέεις, λουσμένη στο Φως Μου. Μέσα σε Μένα κινείσαι και ζεις¹ και δεν παύεις ποτέ να υπάρχεις, επειδή το Μεγαλείο Μου υπερβαίνει γη και ουρανό και όσα υπάρχουν μέσα τους.

Κι ακόμη, από το Στόμα Μου που είναι γεμάτο χάρη, αναβλύζουν πλούτη και τιμή και πλουτίζουν όσους Με αγαπούν. Τους πλουτίζουν για να αναγνωρίσουν σε Εμάς τον Τριαδικό και Ομοούσιο Θεό. Τους διδάσκουν με ευσπλαχνία την ουράνια πραγματικότητα, υψώνοντας το πνεύμα τους για να περιστρέφεται μόνο γύρω απ' αυτά που είναι στον ουρανό.

Εγώ έπλασα τον εσωτερικό σου ανθρωπο και σε σχημάτισα στα σπλάχνα της μητέρας σου. - Και καθώς έβλεπα καθημερινά, συνεπαρμένος από χαρά, τα κόκκαλά σου να σχηματίζονται και να διαμορφώνονται κρυφά, γιόρταζα κιόλας  για τους αρραβώνες μας. Σε βεβαιώνω, αν έβρισκα το πνεύμα σου πρόθυμο και διψασμένο να Με γνωρίσει, Εγώ που από τη γέννησή σου ανυπομονούσα να σε κατέχω και να σε κάνω νύφη Μου, με την πρώτη πρόσκληση θα έσπευδα κοντά σου και θα σου σφράγιζα το μέτωπο με το πύρινο βαπτιστικό Μου φιλί, θεϊκό σημάδι της γαμήλιας τελετής Μας. Και ύστερα, αγαπημένη Μου, θα σε στεφάνωνα με ένα στεφάνι από τα πιο ευωδιαστά λουλούδια, που κάθε πέταλό του θα αντιπροσώπευε και μια αρετή.

Εγώ είμαι η Θύρα από την οποία μπαίνουν οι ενάρετοι. Και όπως το εγγυήθηκε ο λόγος Μου, θα αναζωπυρώσω την αγάπη σου για το ευαγγέλιο, ώστε ο ζήλος σου για να διαδώσεις το ευαγγέλιο της ειρήνης να μοιάζει με εκείνον των πρώτων μαθητών. Και όπου πηγαίνεις, θα αφήνεις πίσω σου το άρωμά Μου, ευωδιάζοντας το ένα έθνος μετά το άλλο, γιατί θα είμαι πάντα μαζί σου

Θα φροντίσω να αυξηθεί η αγάπη σου όχι μόνο για Εμάς άλλα και για τους αδελφούς και τις αδελφές σου, ώστε να Μας ψάλλεις τον ψαλμό:² "Πόσο ωραίο είναι, πόσο ευχάριστο να κατοικούν μαζί τα αδέλφια..." 

Θα γίνω ο προσωπικός σου Βοηθός και Σύντροφος καθώς και η οικογένεια σου, ο αδελφός σου και η αδελφή σου. Θα γίνω ο φορέας σου,³ θα γίνω το αμήν σου στον Αμήν⁴ και το άσμα σου σ' Αυτόν που σου ψάλλει τώρα ... Θα σου αποκαλύψω, νύφη Μου, αυτά που δεν θα σου αποκαλύψει ποτέ άνθρωπος, θα σου αποκαλύψω τα μύχια της καρδιάς σου, και τα βάθη και το νου του Θεού.

Θα σε ελεήσω αυξανόμενος μέσα σου, ενώ εσένα θα σε μικραίνω. Θα ανατείλει μέσα σου η Αυγή ενώ η νύχτα θα αργοπεθαίνει.

Είμαι το Φως της ψυχής σου και όμορφος σαν Παρουσία μέσα σου, θα φωτίσω και θα εγκαινιάσω, μαζί με όλους τους αγγέλους και τους αγίους Μου, την ένωση της θεϊκής μας Αγάπης. Θα εορτάσουμε τους γάμους μας ...

Μαζί Μου, θα απολαύσεις την ελευθερία. Χωρίς Εμένα, η ψυχή σου θα παραμείνει αιχμάλωτη και θα πέσει στις παγίδες του πονηρού που θα σε αιχμαλωτίσει. Γι’ αυτό μην προσβλέπεις σε κανέναν άλλο, αγαπημένη Μου, παρά μόνο στο Θεό σου που είναι Τρισάγιος. Μη χαίρεσαι με κανέναν άλλο πάνω στη γη παρά μόνο με Εκείνον που από τις Πηγές Του σε ποτίζει Νάματα Ζωής. Μη λιώνεις από αγάπη για κανέναν άλλο πάνω στη γη παρά μόνο για τον Βασιλέα των βασιλέων, τον Πρώτο και τον Έσχατο και για τον Οίκο Του.

Κι εσύ, Βασιλική, που πάνω σου ήρθα και έκατσα⁵ και Με με έσφιξες στο μάγουλό σου με πολύ τρυφερότητα και στοργή σε ένδειξη αγάπης και φώναξες: "Βρήκα Εκείνον που η καρδιά μου αγαπά!" και Με έσφιγγες στο μάγουλό σου και δεν Με άφηνες να φύγω, αλλά κι Εγώ επίσης βρήκα πρασιές από μυρωδικά, βραγιές από λουλούδια ευωδιαστά.

"Θα σου χαρίσω την Αγάπη Μου" είπα. Και τότε, σαν σταγόνες ανόθευτης σμύρνας, τα λόγια Μου έσταξαν στο αυτί σου και το άνοιξαν για να μπορεί να ακούει τις επιθυμίες Μου: "Είμαι η Ζωή σου. Αφέσου να καθοδηγηθείς από τη χάρη, στο εξής από Μένα. Τα χείλη σου ας γίνουν σαν τα κρίνα,⁶ στάζοντας ανόθευτη σμύρνα. Μην εγκαταλείπεις τον αγώνα, Εγώ θα είμαι μαζί σου. Σήκωσε τον Σταυρό του Χριστού και ερωτεύσου Τον, κι Εγώ θα είμαι μαζί σου. Στήριζε την ελπίδα σου στον Θεό και δόξασε το Όνομα του Πατέρα. Ενθάρρυνε τη γενεά σου να γνωρίσει τον Πατέρα. Πες τους πως είναι ένας Πατέρας στοργικός κι ένας Θεός παρηγοριάς. Εξάπλωσε τη βαθιά Του Γνώση, κι Εγώ θα είμαι μαζί σου. Πες σε τούτη τη γενεά ότι το Όνομα του Αμήν γεμίζει όλη την οικουμένη με το πιο εξαίσιο άρωμα, την πιο λεπτή ευωδία. Γίνε σαν ζαρκάδι που τρέχει στα λαγκάδια και διασχίζει τις κοιλάδες με το Λόγο Μας. Κι Εγώ θα είμαι μαζί σου. Γίνε σαν το κρίνο, με τις αγνές προθέσεις σου, και στάξε καθαρή σμύρνα επάνω στην Εκκλησία που Την εξαγόρασε ο Χριστός με το Ίδιο Του το Αίμα. Για να μπορούμε να πούμε μια μέρα: πιότερο αξίζει η ευωδία των μύρων σου από όλα τα αρώματα. Κι Εγώ θα είμαι μαζί σου και θα συνεχίσω να πνέω πάνω σου, πάνω στον κήπο Μου, για να ξεχυθούν τα μύρα σου. Ρίζωσε σε Μένα και δυνάμωσε την πίστη σου με τη Δύναμή Μου. Έτσι μόνο θα μπορέσεις να συλλάβεις ποιο είναι το πλάτος και το μήκος, το ύψος και το βάθος, και να γνωρίσεις την Αγάπη του Υιού που ξεπερνάει κάθε ανθρώπινη γνώση, έτσι ώστε η ζωή σου να γεμίσει με την πλούσια χάρη του Θεού.» Αυτά τα λόγια σου είπα …

Και τώρα, νύφη Μου, εσύ που νυμφεύθηκες και ντύθηκες τον Χριστό, που στολίστηκες με το άρρητο Φως Μου και στερεώθηκες πάνω Μου σαν βασιλικό πετράδι, πάρε θάρρος, είμαι μαζί σου, ο αληθινός σου Σύντροφος. Ευάλωτη νύφη του Υψίστου και Πατέρα όλων που είναι Νυμφίος όλων, φύλαξε στο νου σου στραμμένο στη Βασιλεία Του και στη Μεγαλοσύνη Του και θρέψου απευθείας από το Στόμα Του, βάζοντας το στόμα σου πάνω στο δικό Του για να λάβεις το μεγαλείο του Λόγου Του. Η ροή του Λόγου Του είναι πιο γλυκιά από το νέκταρ.

Μείνε προσκολλημένη στον Κόρφο του Νυμφίου σου και θα λάμψεις στον κόσμο σαν λαμπρό αστέρι, γιατί θα προσφέρεις στον κόσμο το Λόγο της Ζωής. Ο αγώνας σου δεν τελείωσε, αγαπημένη Μου, όμως Εγώ είμαι μαζί σου. Αν και θα υπάρξουν ακόμη πύρινα βέλη που θα σε στοχεύουν γιατί δέχθηκες τον Θείο Λόγο από Μένα, έχε θάρρος γιατί είμαι η Πανοπλία σου. Συνέχισε να σκορπίζεις το γλυκό σου άρωμα σε όλα τα έθνη, χωρίς ποτέ να λησμονείς πως Εγώ είμαι ο γλυκός σου Αγαπημένος, ο Κύριος ο Θεός, και πως εσύ την οποία έπλασα γι' αυτό τον σκοπό, είσαι η νύφη Μου, που ανήκει τώρα στη Βασιλική Μου Οικογένεια.

Εγώ είμαι η φανέρωση⁷ του Υιού και ο Υιός η φανέρωση του Πατέρα. Και η τέλεια σοφία Μας δώρισε σε τούτη τη γενεά και στις μελλοντικές, ποικίλες χάρες όπως ποτέ άλλοτε. Για να τους σώσω, ανέδειξα προφήτες για να τους βοηθήσουν να κατανοήσουν και να γνωρίσουν σε βάθος το Θείο Μας Θέλημα. Σε παρέδωσα πλήρως στη διάθεσή τους για να τους νουθετήσεις με τη βοήθεια του Άσματος⁸ και να τους βοηθήσεις να Μας καταλάβουν και να Μας γνωρίσουν και να ακολουθήσουν την οδό της σωτηρίας, όπου είναι κρυμμένο όλο το πλήρωμα της χάριτος.

Όλοι οι άγιοι και οι άγγελοι ομολογούν τώρα με μελωδική φωνή:

" Σε ευχαριστούμε, ω Πανάγια και
Λατρευτή Τριάδα, Αιώνια Σοφία,
γιατί η άφατη και απύθμενη γενναιοδωρία Σου
τροφοδότησε την οικουμένη  
με το Άσμα της Ελπίδας και της Αγάπης,
γραμμένο για να οδηγήσει πολλούς
στην αιώνια Σωτηρία.
Με εξαιρετική χάρη έστρωσες ένα δρόμο,
τον αρωμάτισες με τη γλυκειά ευωδία
των μύρων Σου και τον σκέπασες με ζαφείρια, 
ώστε όλοι να τον ακολουθήσουν και να βρουν
τη γλυκύτατη ανάπαυσή τους για την αιωνιότητα.
Μέσα στη θεϊκή Σου καλοσύνη
βρήκες το φάρμακο αυτό
για να γιατρέψεις τούτη τη γενεά.

Ω, Άνοιξη του σύμπαντος,
λατρευτή Τριάδα, μυριοπόθητε Νυμφίε,
επισκέφθηκες πάλι τη γη,
για να μιλήσεις στα παιδιά Σου καρδιά με καρδιά,
και να σκορπίσεις πάνω τους περίσσιες χάρες,
μαζί με τη μυρωμένη και
φωτεινή γνώση του εαυτού Σου.

Εσύ, Φωτεινή Θεότητα,
προσδοκούσες τούτη την Εορτή⁹
πολύ πριν τη δημιουργία Σου.
Την ημέρα εκείνη που, ξεχωρίζοντας
τους αγαπημένους Σου,
θα προσκαλούσες τη δημιουργία Σου,
από τον κατώτερο ως τον ανώτερο,
σε κοινωνία γάμου με τη Θεότητά Σου.
Στις γιορτινές εκείνες ημέρες,
θα μοιραζόσουν μια στενότερη κοινωνία μαζί τους,
έχοντάς τους στερεωμένους πάνω Σου
σαν βασιλικό πετράδι,
και θα συνδιαλεγόσουν μαζί τους,
στα μύχια της καρδιάς τους.

Η σπλαχνική Σου Καρδιά είχε προβλέψει
τη μοναδική γλυκύτητα αυτής της θείας ένωσης
αφού θα ήσουν συνεχώς μαζί τους
και θα μοιραζόσουν τη ζωή τους εδώ στη γη,
όπως μοιράζεσαι τη δόξα Σου με τους αγγέλους Σου.

Ας υμνήσουμε και ας ευχαριστήσουμε
τη λατρευτή Τριάδα 
που ποτίζει τις πρασιές Της¹⁰
και στέλνει το φως Της στα πέρατα του κόσμου.
Σε ευχαριστούμε, Θεέ,
καθώς ιστορούμε τα θαυμάσιά Σου.

Για να φτάσεις στην άβυσσο
της ανθρώπινης αδυναμίας, άφησες
το Θρόνο Σου και το βασιλικό Σου Στέμμα,¹¹
για να στολίσεις τη δημιουργία Σου
με ένα ξεχείλισμα θεϊκής Αγάπης.
Και ύστερα, συνεπαρμένος
από την Αγάπη Σου γι' αυτούς,
τους έδωσες το Άγιο Πνεύμα Σου
για να τους προσελκύσει στο νυμφώνα Σου¹²
και στη νυμφική παστάδα,¹³
και να ενωθούν αυθόρμητα μαζί Σου.

Ω Αγία Τριάδα,
Θησαυρέ των αγίων και των αγγέλων,
όταν η δημιουργία Σου γεμίσει
από θεϊκή Αγάπη, θα Σου φωνάξει:
""Κύριε ελέησoν, Κύριε ελέησoν..."
ενώ Εσύ θα τους ψιθυρίζεις στο αυτί:
"αφού αγκαλιάσατε την απάθεια,
βρήκατε πνευματική ζωογόνηση
στην αγκαλιά Μου."

Εσύ που Χορηγείς τη Ζωή
και μοιράζεις ανεκτίμητα δώρα,
κάλεσες από την ευσπλαχνία Σου
πλούσιους και φτωχούς να συναχθούν
γύρω από το Βασιλικό Σου τραπέζι,
για να τους προσφέρεις Δείπνο βασιλικό.

Δόξα στον Ύψιστο Θεό,
Πηγή ανείπωτης χαράς,
Κρήνη που κάνει έφορους τους κήπους,¹⁴
Πηγάδι Ζωντανού Νερού,
ποτάμια πιστής Αγάπης
αναβλύζουν από την Καρδιά Σου.
Φιλάνθρωπε Θεέ,
Νυμφίε της δημιουργίας Σου,
Σε λατρεύουμε και υμνούμε
το Άγιο Όνομά Σου το Τρισάγιο.
Αμήν"

Ναι, Βασούλα, όλος ο ουρανός χαίρεται που από μεγάλη συγκατάβαση σπλαχνιστήκαμε τούτη τη γενεά. Ο Χριστός είπε: "Αν κάποιος Με αγαπά, θα τηρήσει το Λόγο Μου και ο Πατέρας Μου θα τον αγαπήσει και θα έρθουμε σε αυτόν και θα κατοικήσουμε μαζί του.¹⁵" Και αυτό ακριβώς θα κάνουμε...

Ω, ευλογημένε σπόρε!¹⁶ Αν θελήσεις να φυτευτείς σε Μένα, ο θερισμός σου θα είναι ο Παράδεισος. Αν θελήσεις να αυξηθείς σε Μένα, θα ανθίσεις και τα ανοιξιάτικα λουλούδια σου, εφόσον ανθίσουν στην ίδια την Άνοιξη, θα ευωδιάσουν τη γη και η γη, ζωογονημένη από το ευωδιαστό σου άρωμα, θα προφέρει την πρώτη της λέξη "Πατέρα!" και θα σωθεί.

Κέρδισες με το μέρος Σου την ατίθαση καρδιά μου.
Με περίσσια στοργή και αγάπη έσφιξες
τα μικρά μου χέρια μέσα στα δικά Σου,
με τράβηξες κοντά Σου και μέσα Σου
και φύσηξες στην ψυχή μου νέα ζωή.
Το βαπτιστικό Σου φιλί έβαλε τέλος στην ανταρσία μου.

Ω, απερίγραπτη χαρά της ψυχής μου,
με επισκέφθηκες χωρίς να τολμήσεις να μου δείξεις
στην αρχή την απεραντοσύνη της Αγάπης Σου,
μήπως και η καρδιά μου θα ήταν 
πολύ μικρή για να την χωρέσει.

Δεν μου φανέρωσες όλη τη θέρμη της αγάπης Σου,
μήπως και το έβαζα στα πόδια
από ανθρώπινη αδυναμία.
Αλλ' όμως, με την πληθωρική Σου Αγάπη,
με νυμφεύθηκες...

Με νυμφεύθηκες παρά τη μεγάλη μου αθλιότητα και ανομία,
ενώνοντάς με πλήρως με την Τριαδική Σου Αγιότητα.
Αυτό το χάρισμα που μου δόθηκε από το Θέλημά Σου,
που δόθηκε σε ένα ανάξιο σκουλήκι σαν εμένα,
και σήμερα ακόμη με σαστίζει ...

Ω, λαμπρό άστρο της ψυχής μου,
Εσύ που με τόση λεπτότητα με έθρεψες
με μέλι και με γάλα,¹⁷ είσαι τώρα εδώ
και επισκέπτεσαι ακόμη μια φορά τη γη.
Κι όμως η γη δυσπιστεί πάλι προς Εσένα
και αρνείται να Σε καλωσορίσει.

Ο Αγαπημένος μου κατέβηκε στον κήπο Του,¹⁸
στις πρασιές μυρωδικών,^19|
για να ποιμάνει στον κήπο το ποίμνιό²⁰ Του
και να συνάξει τα κρίνα.²¹

Ο Αγαπημένος μου ήρθε για να να καλέσει το Ποίμνιό Του
και να συνάζει στους αγρούς κρίνα,
που δεν έχουν άλλη φροντίδα από το να ΑΓΑΠΟΥΝ.
Ήρθε για να συνάξει τα κρίνα Του,
σύμφωνα με το καλόβουλο Θέλημά Του.

Η Θεϊκή Σοφία επισκεύθηκε τη γη
για να θυμίσει στους δικούς Της,
πως υπάρχει μόνο μια θεολογία,
η ενατένιση της Τριαδικής Σου Δόξας.

Επίτρεψέ μου λοιπόν, γλυκύτατε Νυμφίε,
να γίνω το δίχως αγκάθια ρόδο Σου
και Εσύ, το Ζωντανό Νερό μου.
Κι εκεί ο μίσχος μου, στο Ζωντανό αυτό Νερό,
δεν θα πεθάνει, θα αντλήσει αντίθετα ζωή
και αιώνια θα ζήσει, αφού θα είμαι βυθισμένη 
στον Ίδιο τον Αιώνιο Θεό.

Σου δόθηκε η χάρη να οσφρανθείς την οσμή της ευωδίας Μου²² και σου επέτρεψα να ατενίσεις το Άγιο Πρόσωπό Μου που έφεξε πάνω σου.²³ Όχι, η θύμηση του Αγίου Μου Προσώπου δεν θα σβήσει ποτέ από τη μνήμη σου. Η δόξα και το μεγαλείο Μου κυριαρχούν σε γη και ουρανό και το Όνομά Μου μόνο υπερέχει και υψώνει τους ταπεινούς για να Με συναντήσουν. Κινούμαι μέσα σ' αυτούς κι αυτοί κινούνται μέσα σε Μένα. Η πληθωρική Μου Αγάπη, όπως σε ενέπνευσα να την ονομάσεις, σου πρόσφερε άφθονα χαρίσματα, επειδή Μου αρέσουν αυτοί που Με σέβονται²⁴ και ελπίζουν στο έλεός Μου.

Όχι, δεν ήρθα για να σου επιβάλω τιμωρία, ήρθα αντίθετα για να σε νυμφευθώ και όπως ο νυμφίος γεμίζει τη νύφη του με δώρα, έτσι κι Εγώ σε στόλισα με τα θεϊκά Μου δώρα. Δεν είναι τα ωραία λόγια που Με συγκινούν και Με εντυπωσίαζουν αλλά ένα πνεύμα συντετριμμένο. Δεν σας διδάσκει η Γραφή να αγαπάτε την αρετή; Αν Με ζητήσετε με απλότητα καρδιάς και δεν Με δοκιμάσετε, τότε Εγώ, που είμαι Πανάγαθος, θα κατέβω σαν αστραπή από τον ουρανό στο σώμα σας και θα γίνω το λυχνάρι σας.

Μάθατε ότι το λυχνάρι του σώματός σας είναι τα μάτια σας και έτσι είναι, γιατί τα χαλασμένα μάτια δεν βλέπουν και είναι στο σκοτάδι, ενώ τα γερά μάτια βλέπουν καθαρά. Εγώ είμαι αυτό το λυχνάρι  και όποιος Με έχει μέσα του, θα αναζητήσει την αληθινή αρετή και όχι την ανηθικότητα. Εγώ είμαι το πραγματικό λυχνάρι του σώματός σας που γεμίζει όλο σας το σώμα με τα πλούτη και τα μεγαλεία της Βασιλείας Μας. Αυτά τα πλούτη και τα μεγαλεία είναι οι αρετές. Όπου υπάρχει Φως εκεί υπάρχει και αρετή, όπου υπάρχει Σκοτάδι υπάρχει και ανηθικότητα. Μην κάνεις το λάθος να προσκολληθείς στον κόσμο αυτό που αργοπεθαίνει, μείνε πιστή σε Μένα και θα ζήσεις μαζί Μου με αγάπη. Αγάπησε την αρετή.

Στην αρχή, Βασούλα, σου ζήτησα να ζεις μια άγια ζωή και να είσαι άγια. Σε συμβούλεψα επίσης πως αν έριχνες βαθιά τις ρίζες σου σε Μένα, δεν θα ταλαντευόσουν στον άνεμο και δεν θα έσπαζαν τα κλαδιά σου από την καταιγίδα. Ο καρπός σου θα ήταν άφθονος, αρκετός για να θρέψει πλήθη και γενεές. Είπα πως αν έμενες πιστή σε Εμάς, θα σου έδινα ιδιαίτερες χάρες, κι αυτό ακριβώς έκανα. Σε στερέωσα μέσα Μου σαν βασιλικό πετράδι και σου μίλησα. Σε ζωογόνησα και σε έθρεψα για να προοδεύσεις σε αρετές. Σου έδωσα αρετές όπως αγάπη και υπομονή, σοφία, γνώση, καρτερία και επιμονή. Ο Χριστός σου πρόσφερε τη δική Του υπομονή και συγχρόνως τη χάρη της ελπίδας. Για να στηρίξω την ελπίδα σου πως η αγιότητα θα ανταμειφθεί μια μέρα, σε έμαθα να υπομένεις όλες τις δοκιμασίες με άγια υπομονή.

Ζήτησες, παρά την ανθρώπινη αδυναμία σου, να Μας ευχαριστήσεις, γι’ αυτό κι Εμείς σκύψαμε πάνω σου και σε αγαπήσαμε. Η Σοφία δίνεται στoυς ταπεινούς κι Εμείς, με την Τριαδική Μας Αγιότητα, βρήκαμε μια απλή καρδιά και σε πληροφορήσαμε πως θα έπρεπε να αποκτήσεις τη Σοφία, αλλά πως θα σε βοηθούσαμε. Είπαμε πως θα σε βοηθούσαμε να Μας μιμηθείς και να γίνεις το ζωντανό Μας θυσιαστήριο πάνω στο οποίο θα τοποθετούσαμε τη γνώση Μας, για να Μας κατανοήσεις και να Μας γνωρίσεις.

Ζήτησες να Μας ευχαριστήσεις κι Εμείς βρήκαμε σε σένα παρηγοριά. Εγώ είμαι το Πνεύμα που διδάσκει και δίνει σωφροσύνη. Ψυχή, ας σβήσουν περισσότερο οι σπίθες σου. Η στενή σχέση σου μαζί Μας είναι πλούτος για την ψυχή σου. Ναι, η στενή σχέση σου με τη βασιλική Μας Γενναιοδωρία σε κάνει όχι μόνο να επιμένεις στην αποστολή σου, αλλά και να φτάσεις στην ακατανίκητη αγιότητα. Σου είπα, αγαπημένη Μου, να αγαπάς την αρετή και σε παρομοίασα με δένδρο που έχει πολλά κλαδιά και πλούσιοφύλλωμα, επειδή ήσουν ριζωμένη σε Μένα, την Πηγή της Αγάπης, και ποτιζόσουν από αυτή την Πηγή για να δώσεις πολλούς και ποικίλους καρπούς, καρπούς αρετών. Λέω ποικίλες αρετές επειδή όποιος είναι ριζωμένος στην Αγάπη που είναι το βασικό στοιχείο όλων των αρετών, θα καρποφορήσει όλες τις άλλες αρετές.

Η Γραφή λέει: «Η Αγάπη είναι πάντα μακρόθυμη και γεμάτη καλοσύνη, η Αγάπη δεν ζηλοφθονεί, δεν κομπάζει, ούτε υπερηφανεύεται, είναι ευπρεπής, δεν είναι εγωίστρια, ούτε ευερέθιστη, ξεχνάει το κακό που της έχουν κάνει. Δεν χαίρεται για το κακό που γίνεται, αλλά χαίρεται με το Άγιο Πνεύμα και μετέχει στη χαρά για το σωστό. Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, για όλα ελπίζει, όλα τα υπομένει.»

Σου έδωσα την αρετή της ανδρείας σαν βασικό στοιχείο όλων των άλλων αρετών, αφού ετοίμαζα την ψυχή σου για τη μάχη των καιρών σας, όπου κάθε καλό παραμορφώνεται σε κακό. Στην αρχή ο Χριστός και ο Πατέρας σε πληροφόρησαν, μέσα από Μένα, πως θα σε στέλναμε, αγαπημένη Μου, στα άθλια βάθη της αμαρτίας, εκεί που η ανομία και η ανηθικότητα φοριούνται σαν κορώνα από κείνους που ξανασταυρώνουν τον Χριστό. Σου δείξαμε με οράματα τα οποία υποβάλαμε στο νου σου, ότι θα σε στέλναμε στη φωλιά με τις οχιές, έτσι λοιπόν, με την αρετή της πίστης σε Εμάς μαζί με την αρετή της ανδρείας, θα μπορούσες να υπομένεις και να επιμένεις.

Υπέμεινες όλες τις αδικίες, τα φαρμακερά βέλη εναντίον σου με αυτή την αρετή. Υπέμεινες μεγάλες δοκιμασίες για χάρη του Ονόματός Μας και μολονότι σε αντέκρουσαν πολλοί, δεν μπόρεσαν να σε τσακίσουν. Αν και εξωτερικά έδειχνες ευάλωτη, σε έκανα εσωτερικά δυνατή, απόδειξη πως κατοικώ μέσα σου και πως η αρετή σου είναι πράγματι ριζωμένη στην Αλήθεια. Όπως είπα, αν ριζώσεις σε Μένα, που είμαι η Πηγή της Θεϊκής Αγάπης, θα αποκτήσεις την αρετή της αγάπης και σαν μικρά κλωνάρια, η Αγάπη θα γεννήσει τις άλλες αρετές. Είναι πολυάριθμές οι αρετές που δίνονται σε όποιον ανορθώθηκε με τη χάρη Μου για να Με αγαπήσει. Και καθετί που μοιράζεται, μοιράζεται από Μένα.

Σου είπαμε κάποτε, στην αρχή, ότι δεν θα έχεις καμιά ανάπαυση και η θλίψη σου μερικές φορές θα είναι αφόρητη βλέποντας την αδιαφορία και το πείσμα ορισμένων ψυχών, όμως με το να υποφέρεις για χάρη Μας, έδειξες την υπομονή σου που συνδέεται, όπως σου είπα, με την Πηγή που είναι η αγάπη. Για να μεγαλώσω τον χώρο της Κατοικίας Μου,²⁵ αφαίρεσα κάθε τι που Μου ήταν εμπόδιο, και το Φως Μου έλαμψε στο σκοτάδι και το σκοτάδι σου έγινε σαν του μεσημεριού το φως. Δυνάμωσα τα κόκκαλά σου και η Παρουσία Μου σε έκανε να ανθίσεις.

Γίνε δυνατή και φανού αντάξια νύφη Μου, αφού νυμφεύθηκες την Αλήθεια. Έχε επιμονή και δύναμη με το Πνεύμα Μου της ανδρείας, για να συνεχίσεις να ομολογείς την Αλήθεια με ζήλο και με θάρρος. Με αυτή την αρετή που η χάρη Μου δίνει στους μάρτυρες, μπορείς να υπερνικήσεις όλους τους διώκτες σου και όλους αυτούς που ποτέ δεν παύουν να χαιρετίζουν το θάνατο του αγγέλου Μου.²⁶  Σαν τον ήλιο θα συνεχίσεις να λάμπεις με την Τριαδική Μας Παρουσία και σε κάθε έθνος που σε στέλνουμε. Ζητάς να Μας ευχαριστήσεις υπομένοντας κόπους μεγάλων ταξιδιών για να ζωογονήσεις την Εκκλησία και να Την υπερασπίσεις.

Όσοι υπερασπίζουν πιστά την Εκκλησία και δίνουν μαρτυρία είναι, για Εμάς, σαν ζωντανές λαμπάδες επειδή τα λόγια τους φεγγοβολούν στο σκοτάδι του κόσμου. Τους δίνω καρδιά πολεμιστή, για να αγωνιστούν τον καλό αγώνα της πίστεως και της δικαιοσύνης και να λάβουν μέρος στην πνευματική μάχη των καιρών σας μαζί με τους αρχαγγέλους Μου Μιχαήλ και Γαβριήλ, ισχυρότατους σε δύναμη και γενναίους πολεμιστές της δικαιοσύνης, που βλέπουν μέσα από το Φως Μου όλες τις πράξεις των ανθρώπων ... Ζήτησες να Μας ευχαριστήσεις, με αφοσιωμένη αγάπη και πιστότητα, γι’ αυτό κι Εμείς σε κρύψαμε στη σκιά του Χεριού Μας και αναλάβαμε τη φροντίδα σου.

Μεσίτης όλων, Εγώ Είμαι. Εγγυητής του καλού σας, Εγώ Είμαι. Αξιοθαύμαστη Πηγή Ενότητας των Χριστιανών, Εγώ Είμαι. Υπέρτατη Ενότητα Πατέρα και Υιού, Εγώ Είμαι. Χρίσμα για τους ταπεινούς Εγώ Είμαι. Αδιάλειπτη Προσευχή μέσα σας, Εγώ Είμαι. Νυμφίος όλων και Αιώνιος Σύντροφός σας, Εγώ Είμαι.

Αγαπημένη Μου νύφη, διδάχθηκες τώρα από το Στόμα Μου και με τη χάρη με τρόπο που δεν εκφράζεται με λόγια, ό,τι Μας αφορά. Σου έμαθα ότι η γνώση του Θεού, μέσα από Μένα, είναι γνώση Τριαδική, για να αντικρούεις τις αιρέσεις και τα παρόμοια. Αχ, Βασούλα! Εκείνος που Του επέτρεψες να ριζώσει μέσα σου είναι η Αλήθεια που μεταμορφώνει τις ψυχές σε έναν ευχάριστο Παράδεισο, όπου μπορεί κανείς να βρει διάφορα δέντρα που αντιπροσωπεύουν κάθε είδους αρετές. Αυτοί είναι οι ουρανοί μέσα στους οποίους κατοικούμε μόνιμα.

Σου τραγούδησα τώρα, όπως ο νυμφίος θα τραγουδούσε στη νύφη του, ένα άσμα αγάπης. Ένα άσμα θεϊκής αγάπης για να υπενθυμίσω σε όλους σας πως είστε οι  κληρονόμοι της Βασιλείας Μας. Σας το έψαλε ο Ίδιος ο Ύμνος²⁷  για να επιτρέψει σε όλους σας να γευθείτε, όσο είστε ακόμη στη γη, την εξαιρετική Μου γλυκύτητα, παντοτινά ενωμένη μαζί σας.

Ο Νυμφίος λοιπόν σας υποδέχεται με αυτά τα λόγια: «Ελάτε τώρα, με πνεύμα συντετριμμένο και χορτάστε από Μένα! Όλοι όσοι διψούν ας έρθουν! Έχω το Νερό της Ζωής και το δίνω απλόχερα.» Εγώ, ο Φιλάνθρωπος, ο Κύριος ο Θεός, σου ζητώ, κόρη της Τριάδας, να πάρεις τα άλλα δύο Άσματα που σου έψαλαν ο Πατέρας και ο Υιός, μαζί με αυτό και να ονομάσεις το Έργο Μας:

Άσμα του Νυμφίου.

Το Θεϊκό Μας Άσμα περιέχει πολλά ρητά της Τριαδικής Μας χάρης, μαζί με  διδαχές αγάπης, για να προκόψουν και να αναπτυχθούν πολλά δένδρα. Όσο για τα άγονα δένδρα, θα έρθω με στρατιά αγγέλων και θα τα ξεριζώσω χειμώνα και ο θάνατός τους θα είναι διπλός.

Χαράξτε στις καρδιές σας, όλοι εσείς, τούτη τη βασική αλήθεια: «Ο Κύριος ο Θεός γνωρίζει τους δικούς Του και τους αφήνει να Τον πλησιάσουν.» Αυτοί είναι που προορίζονται να φτάσουν στην τελειότητα με τη θεϊκή και στενή κοινωνία τους μαζί Μας. Έχουν κληθεί να μεταμορφωθούν σε Εμάς και να ενώθούν μαζί Μας. Ο παλιός εαυτός τους δεν θα υπάρχει πια, αλλά με τρόπο που δεν περιγράφεται με λόγια και που έδινα πάντα στους αγίους Μου, θα τους θεοποιήσω με την ένωσή Μας. Θεοποιώ, μέσα από Μένα, όλους αυτούς με τους οποίους ενώνομαι και δεν μιλούν πια με το δικό τους νου αλλά με τον τρόπο που θα μιλούσα Εγώ. Δεν βλέπουν πια με τα δικά τους μάτια αλλά με τον τρόπο που θα έβλεπα Εγώ. Οι πράξεις τους θα είναι πράξεις Μου.

Την ημέρα των πνευματικών σου γάμων, σου δόθηκε ένα χρυσό δαχτυλίδι,²⁸  ένα στολίδι από ατόφιο χρυσάφι, που συμβολίζει τη συμμετοχή σου στον Σταυρό. Σε προσκαλώ λοιπόν ακόμη μια φορά να υπομείνεις με καρτερία τις δοκιμασίες σου.

Δώσε Μας το χρόνο σου, αγαπημένη Μας κόρη και έλα τώρα να αναπαυθείς σε Εμάς.

Ας ζητήσουμε να καταλάβουμε
με απλή και καθαρή καρδιά τον αόρατο Θεό.

Ας ζητήσουμε να καταλάβουμε 
 την πληθωρική Του Αγάπη,
με τη θεϊκή ένωση και κοινωνία
που η Μεγαλοσύνη Του καταδέχτηκε να μας προσφέρει,
με το  να εγκαταλειφθούμε πλήρωςσ’ Αυτόν.

Από μεγάλη συγκατάβαση έψαλες,
Φιλάνθρωπε Θεέ, για να μας χαροποιήσεις.

Όπως ο νυμφίος ετοιμάζει δείπνο για τη νύφη του,
ετοίμασες για όλους εμάς δείπνο βασιλικό,
για να απολαύσουμε όλοι τον πλούτο του οίκου Σου.
Μας δίνεις να πιούμε από το ποτάμι της ευδαιμονίας Σου.

 Ναι, αφού μαζί Σου, Κύριέ μου, είναι η πηγή της Ζωής,
από το δικό Σου Φωε βλέπουμε Φως.

Όπως η ελαφίνα αποζητά τα τρεχούμενα νερά, 
το ίδιο Σε αποζητά η ψυχή μου, Κύριέ μου.
Είν’ η ψυχή μου διψασμένη για το Θεό, το Θεό της Ζωής,
το Θεό της Ελπίδας, το Θεό της Παρηγοριάς. Πότε θα ξαναδώ το Πρόσωπο του Θεού;

Η καρδιά μου είπε για Σένα: 
«Γύρεψε το Άγιο Πρόσωπό Του.»
Κι όπως ένας βασιλιάς τιμά τη βασίλισσά του,
με τον ίδιο τρόπο η τέλεια καλοσύνη Σου
τίμησε την ανάξια ψυχή μου
δείχνοντάς μου την ωραιότητά Σου,
δείχνοντάς μου το Άγιο Πρόσωπό Σου.

Φρούριο της ψυχής μου, ποίμανέ με
ώστε η ψυχή μου να χαρεί τη γλυκύτητά Σου.
Δυνάμωσες ασθενικά χέρια και με νουθέτησες 
μιλώντας μου με τον πιο ευχάριστο τρόπο
ρίχνοντας το Φως Σου, στο σκοτάδι
και στη σκιά του θανάτου.

Εκεί, μέσα στο σκοτάδι, κατέβηκε η Μεγαλοσύνη Σου,
με θλίψη στα Μάτια, για να ελευθερώσει 
τη δούλη-του-σκοτεινού-κόσμου 
και να φτάσει στον τάφο μου.

Είχα πεθάνει από έλλειψη Σοφίας. 
Ποια ήμουν εγώ, Αγαπημένε μου,
για να ασχοληθείς τόσο μαζί μου;
Ήταν σωστό, Βασιλιά μου, 
να ρίξεις πάνω μου τη Ματιά Σου
και να στολίσεις βασιλικά την ψυχή μου με το Λόγο Σου,
με κίνδυνο να περιφρονηθούν εξαιτίας μου τα Έργα Σου; 

Ναι, χάθηκα από τη γέννησή μου.
Σαν ένα βρέφος που χάθηκε πριν την ώρα του
ήρθα στον κόσμο, με ένα σύννεφο μετέωρο πάνω μου.
Πίστευα ότι ζούσα αλλά δεν ζούσα, 
ώσπου ήρθες Εσύ να φυσήξεις μέσα μου πνοή ζωής. 

Όταν άνοιξα τα μάτια κι αγνάντεψα την Παρουσία Σου,
η καρδιά μου άνθισε σαν το  λουλούδι,
και ό,τι ήταν μέσα μου σαν σάπιο, θρυμματισμένο ξύλο,
στη στιγμή μεταμορφώθηκε σε κήπο. 

Γέλια πλημμύρισαν το στόμα μου, 
όταν είδα τον Σωτήρα μου να στέκεται κοντά μου,
κι από τα χείλη μου βγήκε χαρούμενη κραυγή,
μόλις πήρα την πνοή της Ζωής.

Τα Έργα Σου, Εμμανουήλ, είναι μεγάλα και ανεξιχνίαστα,
τα θαυμαστά Σου Έργα, Εμμανουήλ, αναρίθμητα.
Και τώρα, θα αφήσω ελεύθερη τη χαρά μου, 
μέσα από την αγαλλίαση της ψυχής μου θα μιλήσω:

 Σήμερα δεν λέω τον τάφο που κειτόμουν: 
«νυμφίο μου», «φίλους και αδέλφια» τα σκουλήκια.

Σήμερα λέω τη Ζωή «Νυμφίο μου,
φίλο, αδελφό και αδελφή μου.»
Από Σένα τρυγώ το μύρο μου, με τρέφεις με μέλι,
κρασί και γάλα μου δίνεις να πιω.

Γι’ αυτό, προσεύχομαι γονατιστή και Σε παρακαλώ
να συνάξεις όλα τα Λουλούδια²⁹ για να μάθουν
πως η συναναστροφή Σου, Πανάγιε,
είναι ακτινοβολία για την ψυχή,
πλούτη που δεν μετριούνται.
Η συντροφιά Σου, Μύρο της ψυχής μου,
είναι καθαρή ευχαρίστηση.

 Είμαι τώρα σαν ευτυχισμένο, ευδιάθετο παιδί.
Κι αν κάποιος τολμήσει να εκτοξεύσει
καυτή ανάσα στο παιδί Σου, το δυνατό Σου Χέρι 
θα είναι εκεί για να το προστατέψει.

 Το κακό ποτέ δεν θα νικήσει την αγάπη
και εκεί που υπάρχει αγάπη, υπάρχεις κι Εσύ…
Ποτέ δεν θα με εγκαταλείψεις…

Νομίζεις πως δεν συγκινήθηκα,³⁰ αγαπημένη Μου, με όλη Μου την Καρδιά; Μην ακούς όλο το θόρυβο που γίνεται γύρω σου. Είσαι κλεισμένη στην Καρδιά του Σωτήρα σου. Εκεί βρίσκεται η αναψυχή σου. Μείνε μέσα Μου, αδελφή Μου, δική Μου. Άνοιξε το χέρι σου …³¹

Επειδή αναγνώρισες την αναξιότητά σου, με αυτή σου την πράξη Μου πρόσφερες μια ανθοδέσμη και την εγκατάλειψή σου. Αναγνώρισες ότι Εγώ, που είμαι η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή, ήρθα στον τάφο σου και σε ανέστησα. Και όλες οι χάρες και οι δωρεές που σου δόθηκαν, δόθηκαν σε μια ψυχή που δεν τις άξιζε.

Υπηρέτησε το καλό και θα τερματίσεις την πορεία σου με τιμή μπροστά στο Θρόνο Μου. Ξεχώριζε το καλό από το κακό.

Σε ευλογώ. Είμαι μαζί σου.