Εγώ, Ο Γιαχβέ Είμαι Ο Νυμφίος Όλων
Αυτό Που Πρέπει Να Προσέξουν Είναι Να Θυμούνται Την Παρουσία Μου
25 Σεπτεμβρίου 1997
Σε επικαλούμαι, Γιαχβέ μου, Πατέρα μου,
επειδή ξέρω πως όταν το κάνω,
η Μεγαλειότητά Σου θα έρθει λαμπρή
από τον ουρανό και θα κατέβει
μεγαλόπρεπη στο κατάλυμά μου.
Η Παρουσία Σου, Θεέ μου,
στην απρόσιτη δόξα του θεϊκού και άπειρου Φωτός Σου
έχει μια ασύλληπτη λαμπρότητα.
Εσύ, ο Θεός μου φανερώνεις τον εαυτό Σου
και θέλεις να ενωθείς μαζί μου,
στην επιθυμία Σου να γίνεις γνωστός.
Εσύ και μόνο Εσύ μπορείς να με πλησιάσεις
γιατί το χάσμα, η τεράστια άβυσσος,
ανάμεσα σε Σένα και σε μένα, δεν θα υπάρχει πια.
Κύριε, γεμίζεις τα πάντα χωρίς
να περιορίζεσαι από τα όριά τους,
και από την ίδια τους την ύπαρξη.
(Ενώ συνέχιζα να επικαλούμαι το Όνομα του Γιαχβέ, ξαφνικά μου φανερώθηκε μια θαυμαστή μορφή που έμοιαζε με τον Υιό του Ανθρώπου στην ένδοξη Μεταμόρφωσή Του. Ο Άμορφος πήρε μορφή. Ποιος νους είναι ικανός να συλλάβει ή να εννοήσει Εκείνον που περικλείει όλα τα δημιουργήματα; Αν και το όραμα δεν ήταν καθαρό,1 με έκανε να Τον αναγνωρίσω, και το αισθάνθηκα αυτό! Ο αόρατος Θεός δέχθηκε να γίνει ορατός, να μιλάει και να ακούει σαν φίλος με φίλο. Αόρατος, ωστόσο πρόσωπο πρόσωπο.)
Ο Γιαχβέ, ο Κύριος των κυρίων,
μου φανερώθηκε ζωσμένος μεγαλοπρέπεια.
Ο ουράνιος χιτώνας Του,
έλαμπε σαν αδαμαντοποίκιλτος,
αν και ήταν άχρωμος.
Και καθώς κοιτούσα ζαλισμένη και σαστισμένη
αυτό το σαγηνευτικό όραμα χάρης
και απαράμιλλης ομορφιάς,
ο Γιαχβέ πρόβαλε απαλά πίσω από τα σύννεφα
με μια κίνηση τόσο χαριτωμένη,
που ένιωσα την καρδιά μου να ανθίζει.
Η Μεγαλειότητά Του μου θύμισε νυμφίο
που βγαίνει από τον κοιτώνα του.
Η Παρουσία Του ακτινοβολούσε τέτοια χάρη
που ακόμη κι αν προσπαθούσα να την περιγράψω
όλη μου τη ζωή, δεν θα το κατάφερνα ποτέ.
Η Παρουσία Του ακτινοβολούσε αγάπη
και τόση γλυκύτητα και στοργή
που η ψυχή μου παρέλυσε μέσα μου.
Το ωραίο Του κεφάλι έγερνε ελαφρά στα δεξιά,
όπως στα αγάλματα που αναπαριστούν την Ιερή Καρδιά.
Είσαι ωραίος, Θεέ μου.
Αν και διακρίνω μέσα από ένα πέπλο,
βλέπω τις σκούρες μπούκλες των μαλλιών Σου
που φτάνουν στους ώμους Σου,
και το ωραίο Σου προσώπο
με τη φιλντισένια χλωμάδα μαγεύει το βλέμμα.
Η στάση του Γιαχβέ έμοιαζε συνεσταλμένη,
αλλά μην με παρεξηγήσετε, δεν ήταν από συστολή
αλλά από μεγαλοπρέπειας και χάρη.
Ω Γιαχβέ, Εσύ που είσαι ανυπέρβλητος
σε μεγαλείο και πληρότητα,
Εσύ που είσαι ο Θεός,
πήρες μορφή με αδιανόητο τρόπο
για να φανερωθείς σε μιαν ανάξια.
Αλήθεια, πώς μπορεί η γλώσσα να εκφράσει με λόγια
"αυτά που μάτι δεν είδε και αυτί δεν άκουσε,
πράγματα που ξεπερνούν το ανθρώπινο μυαλό;"
Ω, έλα να φυσήξεις πάνω στον κήπο μου2
και να σκορπίσεις στην καρδιά μου τη γλυκύτητά Σου.
Ποια είμαι εγώ που αξιώνομαι να ατενίζω τη μορφή Σου;
Πώς είναι δυνατόν Εσύ με τόση δόξα και λαμπρότητα,
να έλκεσαι από την αθλιότητά μας;
Με έχεις θαμπώσει και μένω σαστισμένη
από την Αρχοντική Σου Ομορφιά.
Πώς θα είναι άραγε να Σε ατενίζουμε
όλη μέρα στον ουρανό με γυμνό μάτι;
Πώς και πού θα βρω τα λόγια για να περιγράψω
τη Χάρη Σου και την Ομορφιά Σου;
Δεν βρίσκω κατάλληλα λόγια,
ιδίως για να περιγράψω την ελαφριά κίνηση
που έκανες βγαίνοντας από τα σύννεφα.
Μήπως θα πρέπει να επινοήσω νέα λόγια αινέσεως
για να εξυμνήσω την άφθαστη Ομορφιά Σου;
Τα ανθρώπινα λόγια αινέσεως είναι μηδαμινά
και ποτέ δεν θα είναι αρκετά για να εκφράσω
αυτό που θέλω να εκφράσω.
Με κρατάει αιχμάλωτη η Τέλεια Ομορφιά Σου.
Η γοητεία Σου με αφήνει σαστισμένη και εκστατική,
και σαν άνοιξη κάνεις την καρδιά μου να ανθίζει.
Μια ματιά Σου αρκεί για να νιώσει η ψυχή μου
νυμφευμένη με τον Δημιουργό μου,
τον Δημιουργό μου που με ελευθέρωσε
με μια Του ματιά και με στέλνει δεξιά κι αριστερά
να διακηρύξω το γαμήλιο άσμα Του.
Με φυλάς, και καθώς βαδίζω
στρώνεις με ζαφείρια το δρόμο μου,
και φυλάς την ψυχή μου ως κόρη Οφθαλμού.
Περνάω μέσα απ' τη φωτιά και βγαίνω άθικτη.
Κι όταν ο πονηρός ρίχνει πάνω μου,
σα λάσπη, ποτάμια προσβολές,
η Δεξιά Σου με στηρίζει με λόγια πιο γλυκά από το μέλι
και πιο μεθυστικά από το κρασί,
ενώ μου σκεπάζεις το κεφάλι με τις ευλογίες Σου
και με στολίζεις σα βασίλισσα.
Κι όταν οι καταπιεστές μου χαρούμενοι
αποπνέουν εχθρότητα και συκοφαντίες γύρω μου,
η Μεγαλοσύνη Σου σαν αστραπή,
μου στέλνει ένα χερουβείμ που υψώνει την ψυχή μου
για να πετάξει ψηλά με του ανέμου τα φτερά.
Και τότε, με την Ειρήνη Σου και τα χαμόγελά Σου,
κοιτάζω από ψηλά αυτούς που δεν παύουν
να χαιρετίζουν το θάνατό μου,
αλλά δεν μπορούν να με αγγίξουν,
ενώ τρέμουν από οργή και μανία.
Όχι, ο εχθρός δεν θα υπερισχύσει εναντίον του Θεού μου.
Θα συντρίψει ο Ίδιος τους καταπιεστές μου.
Και τώρα, απλώνω τα χέρια μου σε Σένα.
Ας μάθουν όλοι τελικά ότι ο Τρισάγιος Θεός μας
είναι Καλοσύνη και Ευσπλαχνία.
Βρίσκομαι ανάμεσά σας. Μάθε, μικρή Μου Βασούλα, ότι οι φτωχοί θα λάβουν περισσότερη Σοφία από τους πλούσιους, που καμαρώνουν για τη δόξα τους που δεν είναι δόξα. Σε άλειψα με το μύρο Μου,3 ώστε με αυτό το μύρο του βαπτίσματος να κερδίσω από σένα νίκες για τη δόξα Μου αλλά και για τον εξαγιασμό σου.
Με τη γλυκύτητά Σου κάνε να βρω κοντά Σου Έλεος.
Εγώ, ο Βασιλεύς της Δόξης και Νυμφίος σου, θα χορτάσω τους φτωχούς και εσύ θα βρεις έλεος και την ίδια γλυκύτητα που έχω δώσει στον Υιό Μου.
Έλα να ακούσεις τον Ανώτατη Άρχοντα να σου ψιθυρίζει στο αυτί. Έλα να γράψεις τα Λόγια Μου και να τα φυλάξεις. Εγώ είμαι ο Φύλακας της ψυχής σου και από τα Χείλη Μου δεν θα ακούσεις κολακείες αλλά την αλήθεια. Έλα να γείρεις το κεφάλι σου κοντά στην Καρδιά Μου, ώστε με την εγγύτητα αυτή να ακούσεις την αποκάλυψη που βγαίνει από το καμίνι4 της Αγάπης, και όταν Με ακούσεις, επιλογή του Υιού Μου, η ψυχή σου δεν θα αντέξει να μην ακολουθήσει το δρόμο της ευθύτητας και της καλοσύνης. Και στο τέρμα αυτού του δρόμου θα βρεις τη χαρά σου.
Δεν άκουσες, αγαπητό Μου παιδί, ότι Εγώ ο Γιαχβέ, ο Δημιουργός σας, έχω νυμφευθεί τη Δημιουργία Μου και είμαι ο Νυμφίος όλων;5 Μέρα και νύχτα σκοντάφτεις, δημιουργία, κυνηγώντας σκιές και ούτε μια φορά δεν προσπάθησες να διεισδήσεις σε τούτο το μυστήριο. Αν χάνονται πολλοί από σας, είναι επειδή οι περισσότεροι περιφρονήσατε τη Γνώση Μου. Ξεχάσατε τις διδασκαλίες Μου.
Κοίταξα τους απογόνους Μου και αναρωτήθηκα: "Τι να κάνω μ' αυτούς; Έχουν οχυρωθεί μέσα στη δολιότητά τους. Πώς να κάνω όλους αυτούς που δεν διακρίνουν το δεξί τους χέρι από το αριστερό να καταλάβουν ότι είμαι ο Νυμφίος τους και το μόνο που θέλω από αυτούς είναι αγάπη και όχι θυσία, επίγνώση της Καρδιάς Μου και όχι ολοκαυτώματα και καθιερωμένες εορτές".
Ω, βασιλική Μου γενιά, έχεις ανταλλάξει τη δόξα σου με την ντροπή! Δεν άκουσες ότι μπορώ να χαμηλώσω τους ουρανούς και να έρθω κοντά σου; Δεν ύψωσα αρκετά τη Φωνή Μου για να Με ακούσεις, δημιουργία; Ωσπότε θα κυνηγάς τον άνεμο; Ωσπότε θα σε βλέπω να κυνηγάς σκιές; Έλα σε Μένα! Η Καρδιά Μου είναι σα λυχνάρι στα πόδια σου κι απ' τα Χείλη Μου που στάζουν χάρη και τη δρόσο της θεότητας, βγαίνουν ποταμοί χάριτος και ατέλειωτα σπλαχνικά καλέσματα.
Μέρα και νύχτα, αγαπημένοι Μου, σκοντάφτετε πάνω σε σκιές. Ελάτε σε Μένα και θα αγγίξω την καρδιά σας και η διαστροφή σας θα εξαφανιστεί. Και τότε, από την άπειρη Αγάπη Μου για σας θα έρθω πάνω σας σαν δρόσος και η Θεότητά Μου θα πλημμυρίσει τη μιζέρια σας περικλείοντάς την για να μείνετε μόνιμα στη λαμπρότητά Μου και να γίνετε σκεύη φωτός και ένα πνεύμα με το Πνεύμα Μου.
Αχ, Βασούλα,6 εσένα που ευλόγησα με το χρίσμα του Ονόματός Μου, η Καρδιά Μου φλέγεται ζηλότυπα κάθε φορά που η καρδιά σου φέρεται απερίσκεπτα και φτερουγίζει μακριά από τη δική Μου κυνηγώντας περιττά πράγματα αντί για τη Θεϊκή Μου δύναμη. Σε βεβαιώνω, αγαπημένη Μου, φύλαξε τις εντολές του Νυμφίου σου και στερέωσέ τες στην καρδιά σου. Θα σου ζεστάνουν την καρδιά και θα εμποδίσουν την προσοχή σου να αποσπαστεί από την Παρουσία του Νυμφίου σου, ο οποίος θέλει μόνο να σε ελεήσει εσένα που αγαπώ τόσο πολύ. Και αν σου ζήτησα να φανερώσεις γράφοντας το γαμήλιο άσμα7 Μου, ήταν από τη ζηλότυπη αγάπη που τρέφω για κάθε ψυχή και επειδή θέλησα οι αγαπημένοι μου να έχουν αρκετή τροφή διασχίζοντας αυτή την έρημο... Σου εμπιστεύθηκα ένα τάλαντο για να Μας8 αποδώσεις το αντίστοιχο κέρδος. Έκανες καλά, γιατί Μας έδειξες με το ζήλο σου να Μας ευχαριστήσεις, την αξιοπιστία σου.
Έλα λοιπόν τώρα να αποσυρθείς κοντά Μας. Έλα να αποσυρθείς στην Καρδιά Μου και να γευθείς, όπως παλιότερα, τις ιδιαίτερες χάρες της Καρδιάς Μου. Είθε η ουσία της Αγάπης Μου να πλημμυρίσει σαν ποτάμι την καρδιά σου, ώστε όλες οι μικροαπιστίες σου που έγιναν αιτία να δυσανασχετήσω, να εξαφανιστούν.
Δες, τυπώνω τώρα πάνω σου τα λόγια Μου για τη σωτηρία πολλών αμαρτωλών. Ήρθα κοντά σου με ευσπλαχνία, νύφη Μου, για να ανακαινίσω το μυστικό Σώμα του Υιού Μου.
Πρόσεξε τώρα, Εγώ, ο Δημιουργός σου, σε καλώ αφού σε έκανα νύφη Μου, ώστε με την ένωσή Μας αυτή να έχω την ευχαρίστηση να σε στολίσω με πιστότητα και με ζήλο. Ναι, πάνω στον εύθραυστο αυτό πηλό, έχω τυπώσει παντού το Όνομά Μου, από τη μέρα εκείνη που η ψυχή σου Με φώναξε: "Αββά!" Και από τότε ίσιωσα το μονοπάτι σου στη γη και σε δίδαξα να χαίρεσαι εντός Μου και να απολαμβάνεις συνεχώς την Παρουσία Μου.
Μάθε, Βασούλα Μου, πόσο επιθύμισα να Με αγαπήσεις με όλη σου την καρδιά και πόσο επιθύμησα να μετατρέψω όλη σου τη ζωή σε μια μόνιμη επιθυμία και δίψα για Μένα, το Θεό σου. Θέλησα να σου δείξω τη Βασιλεία Μου και το νυμφώνα Μου όπου θα μπορούσαμε, ιδιαιτέρως, να χαρούμε ο ένας τον άλλο. Εγώ, ο Νυμφίος σου, γεμάτος αγάπη, θα διαλεγόμουν με οικειότητα μαζί σου, και θα σε μάθαινα τη γνώση των θείων πραγμάτων. Κι εσύ, προσκολλημένη γερά στην Καρδιά Μου, θα αντλούσες χάρη από την πνοή του Παντοδύναμου, για να παραμείνεις ζωντανή..
Όχι, εκλεκτή Μου, η στενή κοινωνία Μας δεν μοιάζει με τη θύμιση κάποιου εφήμερου καλεσμένου. Δεν θα προκαλέσω ταραχή στην καρδιά σου αφαιρώντας τη στενή κοινωνία Μου μαζί σου. Θα προσέξω την εύθραυστη φύση σου, Βασούλα Μου. Βλέπεις, αγαπημένη Μου, θέλησα να σε φέρω κοντά Μου, όπως αυτός που αγαπά θέλει να μείνει μόνος με την καλή του.
Εγώ, ο Φιλάνθρωπος Θεός, ο Νυμφίος της δημιουργίας Μου, θέλω να σε ελκύσω τώρα κοντά Μου... Έλα να αποσυρθείς εντός Μου9... Θα έχεις ακουστά πως ο νυμφίος επιθυμεί να μείνει μόνος με τη νύφη του μετά το γάμο; Σου προσφέρω αυτή τη χάρη σαν προοίμιο της εορτής μας.10 Ναι, τη μέρα εκείνη που ανταποκρίθηκες στο Θείο Θέλημα Μου ... Κι αφού άνοιξες την καρδιά σου στο Κάλεσμά Μου, την εμπλούτισα από τη δική Μου για να σπείρεις παντού αργότερα αυτούς τους θησαυρούς. Αυτοί οι θησαυροί είναι οι σπόροι11 που σου δίνω, για να τους σπείρεις στις χώρες που σε στέλνω.
Την ημέρα που παραδόθηκες στο Θείο Θέλημα Μου, και Μου επέτρεψες να εξουσιάσω την ζωή σου, στάθηκα μπροστά σου στοργικά και σε προσκάλεσα με αυτά τα λόγια: "είναι αδύνατο για μια ψυχή να Με αγαπήσει όπως θέλω Εγώ να Με αγαπήσει, αν Με κρατήσει σε απόσταση. Πλησίασέ Με για να γευθείς τις χαρές Μου. Επιθυμώ να γίνεις οικεία μαζί Μου. Αν μείνεις μακριά από την αγκαλιά Μου, δεν θα μπορέσεις να Με γνωρίσεις.12 Με τη στενή κοινωνία Μας και με το χρίσμα της Αγάπης Μου, σε στόλισα Με τη Γνώση, τη Γνώση για το πώς να Με βρεις και να Με γνωρίσεις.
Αφού σε διάλεξα ανάμεσα σε χιλιάδες, δεν πρέπει πια να αμφιβάλλεις. Εργάσου ταπεινά για να συνεχίσω να σε υψώνω κοντά Μου... Σου έπλυνα τα χέρια και το στόμα, ώστε με χέρια καθαρά, να γράψεις τα Λόγια Μου και να κρατήσεις τα βιβλία Μου και με το στόμα σου να ευωδιάσω όλα τα έθνη. Με τη χάρη Μου στολίζω13 την ψυχή σου με το ένδυμα της δύναμής Μου, αλλά πάνω απ' όλα Εγώ, Βασούλα Μου, σε στόλισα με τα μεγαλόπρεπα Έργα της Σοφίας Μου, ώστε από τα χείλη της αγαπημένης Μου που τα έχρισε η Μεγαλοσύνη Μου, να ακούμε14 δοξολογία και τιμή για την Τριαδική Μας Αγιότητα.15
Συνέχισε να κηρύττεις έναν Χριστό Αναστημένο και να γεμίζεις την οικουμένη όλη με καρπούς. Πες τους ότι ο Χριστός μέσα στη Θεϊκή Του Αγάπη σκύβει από τον Ουρανό για να ζωογονήσει με την Παρουσία Του το έργο των Χεριών Του.16 Με αυτά τα ενθαρρυντικά νέα, θα Μας γνωρίσουν πολλά έθνη σε μια οικεία σχέση. Πες τους, κόρη, πόσο χαιρόμαστε όταν Μας βλέπετε στην καθημερινή σας ζωή σαν τον Άγιο Σύντροφό σας ...
Μίλησε ως απεσταλμένη Μου και θύμισε στο λαό Μου ότι Εγώ, ο Γιαχβέ, είμαι ζωντανός και δραστήριος, ύστερα πήγαινε σε αυτούς17 τους ιερωμένους που δεν Με αναζητούν πια και ρώτησέ τους: "Γιατί δεν ρωτάτε ποτέ: πού είναι ο Θεός;" Όταν έρθει η Ημέρα Μου, θα κρίνω αυτούς τους ποιμένες που έχουν άγνοια για Μένα και δεν γεύθηκαν ποτέ εσωτερικά τη γλυκύτητά Μου. Αυτοί οι ποιμένες σήμερα Με έχουν ανταλλάξει με κάτι που δεν έχει καμιά αξία ή δύναμη. Αυτό που πρέπει να προσέξουν είναι να θυμούνται την Παρουσία Μου. Δεν Με προσέχουν ... Πώς να πω: "είναι το θυμίαμα του Υιού Μου", όταν η μόνη τους μυρωδιά είναι η οσμή του θανάτου;
Σου έδωσα, δημιουργία, δώδεκα χρόνια18 ανείπωτης εύνοιας και δεν θέλησα να ενεργήσω βιαστικά πάνω στην οργή Μου. Για να σε παρηγορήσω τα ευνοϊκά αυτά χρόνια μίλησα, στερέωσα καρδιές που ήταν ραγισμένες και έβαλα Ειρήνη σ' αυτές τις καρδιές. Η δική Μου Καρδιά είναι Πηγή Ζώντος Ύδατος που πλημμυρίζει στα ευνοϊκά αυτά χρόνια, τούτο τον ξερότοπο, δίνοντας ανάπτυξη εκεί που δεν υπήρχε παρά μόνο σκουριά.
Ήθελα πάντα να σας κατατάξω μεταξύ των δικών Μου. Τις μέρες αυτές σας βεβαιώνω πως Εγώ, ο Νυμφίος της δημιουργίας Μου, προσκαλώ τον καθένα σας: Νυμφευμένη Μου,19 γιατί αυτή η απειλητική κατήφεια απέναντι στη γλυκύτητα του Στόματός Μου;20 Δυστυχισμένο πλασματάκι, απομακρυσμένο από τη γνώση Μου, έλα! Σε προσκαλώ να πέσεις στην αγκαλιά του Νυμφίου σου και θα σου δείξω πώς Εγώ, ο Γιαχβέ, μπορώ να στολίσω το πνεύμα σου, προσφέροντάς σου γενναιόδωρα ένα χείμαρρο από τη Θεϊκή Μου Αγάπη, για να Μου ανταποδώσεις κι εσύ αυτόν το χείμαρρο Αγάπης.
Περίμενε τότε και θα δεις, τη μέρα που θα σε οδηγήσω στο νυμφώνα της Καρδιάς Μου, θα ανθίσεις όπως το ρόδο που φυτρώνει στην όχθη ενός ρυακιού, για να διακηρύξεις το μεγαλείο του Ονόματός Μου, αποκαλώντας Με: «Πατέρα μου». Στο νυμφώνα της Καρδιάς Μου, η καρδιά σου θα βλαστήσει γεμάτη δοξολογίες και όπως ο νυμφίος χαίρεται με τη νύφη του, το ίδιο θα χαρώ κι Εγώ μαζί σου κι εσύ μαζί Μου. Το δυνατό Μου Χέρι θα σε στηρίξει και δεν θα θελήσεις να Με αποχωριστείς ποτέ ξανά. Πράγματι, το πνεύμα σου, πλουτισμένο με τη γλυκύτητά Μου και την πληρότητα του Πνεύματός Μου, θα φωνάξει σε όλα τα έθνη: «Η ομορφιά και η δόξα βρίσκονται κοντά στον Δημιουργό μας! Στην Ελπίδα μας και στον Κύριό μας!»
Κόρη-της-επιλογής-Μου, άκουσε και γράφε: Θέλω να ομολογήσεις για την Αγιότητά Μου και την Θεϊκή Μου Γλυκύτητα, να γίνεις σαν ηχηρό βιβλίο, ένα βιβλίο γραμμένο από τον Τριαδικό Θεό. Όσο για τώρα, σε θέλω μόνο για Μένα. Θέλω να είμαι με την εκλεκτή Μου και να ιππεύσω τους ουρανούς μαζί σου, μακριά από τις ταλαιπωρίες εκείνων που χαιρετίζουν καθημερινά το θάνατό σου. Θέλω να σε απομακρύνω από τη φασαρία και την αναταραχή, την αντιζηλία, τη ζηλοτυπία και την έλλειψη αγάπης. Και τότε, στην ενατένιση σου, ενώ θα αναπαύεις το κεφάλι σου στο Στήθος Μου, θα αυξήσω στην καρδιά σου τις Θείες διδασκαλίες Μου.
Θα μάθεις να κάνεις το καλό όλες τις μέρες της ζωής σου και θα αυξηθείς έτσι στην Καρδιά Μου, αναδύοντας ένα γλυκό άρωμα σαν τα κρίνα. Και όταν θα σε στέλνω στα διάφορα έθνη, θα σκορπίζεις πάνω τους το άρωμά σου που θα γίνεται δεκτό σαν ευλογία, γιατί θα προοδεύεις μέσα στην Καρδιά Μου.
Δες, σε έντυσα με τη Μορφή21 του Υιού Μου, του Ιησού Χριστού, για να καταλάβουν ότι είσαι δικό Μου Έργο, δοσμένο από τη Χάρη Μου για να γίνειςη ηχώ Μου. Συνέχισε λοιπόν να είσαι η Ηχώ Μου, τα Λόγια Μου σαν κρασί ας ξεχυθούν από τα χείλη σου, μεθώντας τις καρδιές των γιών και των θυγατέρων Μου.
Κύριε, είμαι και παραμένω πάντα
γεμάτη θαυμασμό από την Ομορφιά Σου.
Εμφανίστηκες στη νύχτα της ψυχής μου,
μια θαυμαστή μορφή,
σαν τον Υιό του Ανθρώπου στη Μεταμόρφωσή Του.
Ω, Νυμφίε Τριαδικέ,
γεμάτε χάρη και αρχοντιά,
ωραιότερε από όλους τους αγγέλους μαζί,
τι σημαίνουν όλα αυτά;
Τι είναι αυτό που παρακίνησε
την Καρδιά Σου να με κοιτάξει;
Αλλά θα τολμήσω να πω αυτό που θέλω:
Από ποια παράφορη αγάπη η Καρδιά Σου
Σε ώθησε να κοιτάξει την αθλιότητά μου;
Παρά την πλήρη μου αναξιότητα,
είσαι εδώ για να μου θυμίσεις
τους γαμήλιους δεσμούς μας,
και να με προσελκύσεις πιο βαθιά στην Καρδιά Σου,
για να γευτώ τις χαρές που κρύβει μέσα της,
και να ωφεληθώ από τον χείμαρρο της Θεότητάς σου,
που θα με κρατήσει ζωντανή.
Κόρη, αν σκόρπισα και συνεχίζω να σκορπίζω πάνω σου τη χάρη Μου, είναι γιατί θέλω η ψυχή σου να γίνεται ωραιότερη και λαμπρότερη κάθε μέρα που περνά, ώσπου να φτάσει στην τελειότητα που επιθυμώ. Και τότε θα μπορώ τότε να πω "αυτή η καρδιά Μου απέδωσε όσα της ζήτησα και κέρδισα μεγάλες νίκες από αυτό. Αποκόμισα και μεγάλη ευχαρίστηση απ' αυτό, και με τη χάρη Μου θα συνεχίσω να πληθαίνω σε τούτη την καρδιά τις εύνοιές Μου και τα δώρα Μου για να συνεχίσει να ψάλλει σε όλα τα έθνη τον Ύμνο της Αγάπης Μου. Θα συνεχίσω να γεμίζω την καρδιά σου με χάρες και παρηγοριές, όπως ρίχνει κανείς με μια κανάτα νερό σε ένα ποτήρι, έτσι κι Εγώ θα γεμίζω την καρδιά σου με την Αγάπη Μου.22
Μια σκιά πέρασε από το μυαλό μου, και σκεπτόμουν πάλι αυτούς, Κύριέ Μου, που συκοφαντούν το μήνυμά Σου με μανία. Eιδικά την αγαπητική Σου γλώσσα.
Προσευχήσου γι' αυτούς κι ευλόγησε τους διώκτες σου να αξιωθούν να βρουν Έλεος την ημέρα της Κρίσεως. Άνθρωποι από σάρκα και αίμα θα σκέπτονται πάντα πονηρά και θα ευχαριστιούνται να κάνουν το κακό. Αυτές οι ίδιες ψυχές δεν μιλούν για την γλυκύτητά Μου ούτε για τη Θεότητά Μου γιατί ο νους τους δεν ξέρει πως να ξεχωρίσει την Θεϊκή Μου γλυκύτητα από τις δικές τους σαρκικές επιθυμίες. Όχι, δεν βλέπουν ότι υπάρχει διαφορά. Όταν μιλώ, περιστέρι Μου, με τα Χείλη Μου που στάζουν χάρη, αγιοσύνη και γλυκύτητα, δεν αντιλαμβάνονται τα λόγια Μου και δεν μπορούν να εμβαθύνουν στην καθαρότητά που υπάρχει στη Μεγαλοσύνη Μου. Οι καρδιές τους είναι τόσο σκληρές που αδυνατούν να κατανοήσουν τη λαμπρότητα και τη Θεότητα της Καρδιάς Μου. Γι’ αυτό το λόγο οι καρδιές αυτές στερούνται το Φως Μου, και με το φθαρτό τους σώμα και μυαλό Με κατηγορούν πως τα λόγια Μου είναι υπερβολικά και συναισθηματικά. Αυτοί είναι για τους οποίους λέω: «Μου είναι ξένοι και δεν Με γνωρίζουν ...»
Αχ, ευαίσθητη ψυχή Μου, γεύθηκες τη γλυκύτητα της Θεότητάς Μου και επέτρεψα στην ψυχή σου να γευθεί τη Μεγαλοσύνη Μου και τώρα δες τον εαυτό σου, δες την ακόρεστη δίψα σου για Μένα. Σου έδειξα, νύφη Μου, όπως ένας νιόγαμπρος, πώς να είσαι οικεία και άνετη μαζί Μου, γιατί δεν υπάρχει τίποτα σκοτεινό στη συναναστροφή Μου. Και πολλοί έμαθαν από σένα και αποκόμισα μεγάλους θριάμβους από τη χάρη που σου έδωσα. Όταν η καρδιά σου είναι ενωμένη με τη δική Μου δεν υπάρχει τίποτα σκοτεινό παρά μόνο ευφροσύνη και χαρά όλες τις μέρες της ζωής σου.
Γιαχβέ, Εσύ που βγήκες από τον Ουρανό,
όπως ο νυμφίος βγαίνει από τον κοιτώνα του,
μου έδειξες το Πρόσωπό Σου,
για να θεωρώ τη χάρη Σου.23
Οι πονηροί που κακολογούν
ας ακούσουν και ας μάθουν
από τους ψαλμούς του Δαυίδ
πως η εχθρότητα τους απέναντι
στη γλυκύτητα της Γλώσσας Σου είναι αβάσιμη.
Ας μάθουν διαβάζοντας τους ψαλμούς Σου
πως Εσύ είσαι ο Ψαλμός των ψαλμών Σου
και τα Λόγια Σου, Φιλάνθρωπε Θεέ,
είναι γλυκύτερα από το μέλι
κι από κερήθρας στάλαγμα.24
Για αυτό, και μόνο η θύμηση από το όραμα
που μου έδωσες χάρη στην άπειρή ευσπλαχνία Σου,
κάνει την ψυχή μου να λίωνει
και να κολλάει στο χώμα.
Τι να προσθέσω σ' αυτό;
Τι να προσθέσει κανείς σε τόσο υπέροχο όραμα;
Αλλά η μεγαλοψυχία Σου καταδέχθηκε
να φανερωθεί σε κάποιον ανάξιο σαν εμένα.
Αυτό ήταν ένα δώρο από τη μεγάλη Σου αγάπη.
Δεν χρειάστηκε να πάρεις την άδεια κανενός!
Θέλησες να φανερώσεις τον εαυτό Σου,
την μακαριότητά Σου, το γόητρό Σου, τη λάμψη Σου,
το τέλειο κάλλος Σου και τη γλυκύτητά Σου.
Μεγάλο είναι το Μεγαλείο Σου
και ποτέ δεν θα ξεχάσω το γλυκό αυτό όραμα
που χαράχτηκε στη μνήμη μου.
Βρίσκω ευχαρίστηση στις ψυχές που Με αφήνουν να τις ανορθώσω... Αχ, Βασούλα, θέλω να φέρω όλες τις ψυχές κοντά στην Καρδιά Μου και να τις μπολιάσω πάνω Μου με τον ίδιο τρόπο που σε έφερα κοντά στην Καρδιά Μου.
Να γιατί, παιδί Μου, χαράζω με μεγάλη ευσπλαχνία ένα μονοπάτι που μπορούν να το ακολουθήσουν όλοι. Ένα μονοπάτι δικαιοσύνης που οδηγεί σε Μένα. Γι' αυτό κι Εγώ, σαν ερωτευμένος νιόγαμπρος, είμαι ερωτευμένος με τη δημιουργία Μου: το Έργο των Χεριών Μου. Και θα φανερώσω σε κάθε άνθρωπο τη φλόγα της Καρδιάς Μου, είτε είναι φίλος είτε εχθρός.
Σήμερα, πολλοί από σας εξετάζετε σχολαστικά την Αγάπη Μου και τη γλυκύτητά Μου και Με πλάθετε σύμφωνα με τα σαρκικά σας πάθη. Σας βεβαιώνω: όσοι Με γνωρίζουν τηρούν τα άγια πράγματα με αγιότητα. Αυτοί μια μέρα θα γίνουν άγιοι. Όσο για κείνους που δεν Με γνωρίζουν και δεν φέρονται σε ό,τι είναι άγιο με αγιότητα, θα κριθούν όπως τους αξίζει.
Η Καρδιά Μου πάλλεται από αγαπητικά καλέσματα για αγάπη, και το επαναλαμβάνω: φίλοι ή εχθροί, είστε όλοι καλεσμένοι να μετάσχετε στις χαρές της Καρδιάς Μου και όταν θα το κάνετε, θα αντιληφθείτε πως Με υποτιμήσατε όλη σας τη ζωή, υποτιμήσατε τη Μεγαλοσύνη Μου με την άκρως αδύναμη φύση σας και τις αμαρτωλές κλίσεις σας, και γιατί πιστέψατε πως οι εξωτερικές απολαύσεις και χαρές που επιθυμούσε η σάρκα σας, ήταν κυρίαρχες και σημαντικές. Αυτές οι σαρκικές απολαύσεις και χαρές δεν μπορούν ποτέ να μετρηθούν με τη Θεότητά Μου και τη γλυκύτητά Μου. Οι δικές σας χαρές, με τις δικές Μου, είναι σαν κόκκος άμμου μέσα στο σύμπαν όταν συγκριθούν με την ευδαιμονία που θα αποκομίσετε με τη γλυκύτητα Μου που θα σας οδηγήσει στην αιώνια χαρά.
Κι εσύ Βασούλα, εσύ που μπήκες στις χαρές της Τριαδικής Μας Αγιότητας και αντιλήφθηκες την τρυφερή στοργή Μας και την άπειρη Αγάπη Μας, χαιρόμαστε που δέχθηκες εκούσια να στηρίξουμε πάνω σου το Έργο Μας και να γίνεις στο εξής ένα ζωντανό θυσιαστήριο, αυξάνοντας έτσι τη χαρά Μας. Σε μεταστρέψαμε και σε οδηγήσαμε στην ενατένιση του Νυμφώνα, σε στενή κοινωνία με τη Μοναδικότητά Μας. Ύστερα, από την αγκαλιά Μας σε στείλαμε στην έρημο για να υπερασπίσεις την Αλήθεια. Τώρα όμως, μετά τους σκληρούς σου κόπους, θέλουμε να αναπαυθείς στην Καρδιά Μας και να έχεις την ευκαιρία να ατενίσεις την Τριαδική Μας Αγιότητα. Στην προσηλωμένη αυτή ανάπαυση, θα γαλουχηθείς από τη Θεότητά Μας.
Σήμερα σου προσφέρω και πάλι την Καρδιά Μου, και όπως ο νυμφίος βγαίνει από τον κοιτώνα του για να συναντήσει τη νύφη του, βγήκα κι Εγώ για να ενώσω την Καρδιά Μου με τη δική σου και να χαρώ μαζί σου, και να ανταλλάξουμε με χάδια την αμοιβαία αγάπη μας. Ας γίνει όπως και στον ουρανό:
Αγάπη με αγάπη
Καρδιά με καρδιά.
Ναι! Δεν αρνήθηκες να Με αναγνωρίσεις για Πατέρα σου, στην Τριαδική Μου Αγιότητα. Και σαν ένα δοχείο γεμάτο νερό, η καρδιά σου, αφού Με αναγνώρισε, γέμισε με το Ζωντανό Μου Νερό, για να οδηγηθεί στην τελείωση των αρετών που της πρόσφερα. Τα Έργα Μου θα ήταν στείρα αν δεν τελειοποιούσα την αγάπη σου. Σε τι θα Μου χρησίμευαν τα έργα σου και τι είδους τιμή θα ήταν για Μένα, αν Μου τα πρόσφερες χωρίς να Μου χαρίσεις πρώτα όλη σου την καρδιά; Αλήθεια, έλα να μάθεις τι σημαίνουν αυτά τα λόγια: «Την αγάπη σας θέλω και όχι θυσίες, να Με αναγνωρίσετε για Θεό σας θέλω, παρά να Μου προσφέρετε ολοκαυτώματα.» Κανέναν δεν θα τιμωρήσω εφόσον τον βρίσκω πρόθυμο. Δεν ακούσατε: «ο καθένας είναι ευπρόσδεκτος με όσα μπορεί να δώσει.» Γι’ αυτό εσύ που Με διαβάζεις και είσαι έργο Μου, έλα κοντά Μου όπως είσαι κι Εγώ, με την τέλεια Αγάπη Μου, θα σε τελειοποιήσω.
Θα σαγηνέψω την καρδιά σου για να πάρω απ’ αυτήν τα πιο σπάνια και λεπτά αρώματα. Και τότε, όπως σηκώνει κανείς ψηλά τα χέρια του, κρατώντας ένα χρυσό θυμιατό γεμάτο θυμίαμα, για να θυμιάσει την Αγιότητά Μου, έτσι κι Εγώ θα σηκώσω την καρδιά σου, κρατώντας την ψηλά κι αφήνοντας αυτά τα σπάνια αρώματα να στροβιλίζονται πάνω στη γη και να σκορπίζουν τη γλυκιά σου ευωδία γύρω Μου, για δική Μου τέρψη και τέρψη όλων των αγίων και αγγέλων στον ουρανό.
Η χαρά Μου θα είναι τέτοια που θα μοιάζει με γαμήλιο χορό,25 ενώ τα στόματα των αγγέλων Μου θα γεμίζουν με γέλια και τα χείλη τους με τραγούδια. Κι Εγώ, γεμάτος χαρά, στη μηδαμινότητά σου, θα μετατρέψω σε ένα κόσμημα την καρδιά σου και με τα Χέρια Μου ακόμα τεντωμένα, υψώνοντας την καρδιά σου, θα σε χρίσω, κόσμημά Μου, και θα σε ευλογήσω.
Κι όπως σε έβαλα κάποτε με στοργή στα σπλάχνα της μητέρας σου για να τραφείς και να αναπτυχθείς, θα σε βάλω στην Καρδιά Μου για να θρέψω την ψυχή σου με τη Θεότητά Μου, και να προοδεύσει με την Αγιότητά Μου.
Αυτή θα είναι η απόδειξη της Αγάπης Μου για σένα. Κι εσύ θα γνωρίσεις τον Γιαχβέ, το Νυμφίο σου τον Τρισάγιο, όπως ποτέ άλλοτε. Και τότε η ψυχή σου θα προσκολληθεί τόσο βαθιά στην Καρδιά Μου και σε Μένα, που δεν θα Με ξεχάσεις ποτέ γιατί η ψυχή σου θα αιχμαλωτιστεί εκούσια από τα θέλγητρά Μου.
Κι Εγώ, που πάντα ενεργώ από αγάπη, θα στερεώσω τη μικρή σου καρδιά στην ευθύτητα, την προθυμία και την αγάπη και θα την φλογίσω με θεϊκή φωτιά. Θα σε κάνω να γευθείς τη γλυκύτητά Μου, κάνοντας σε μέτοχο με τον Υιό Μου τον Ιησού, Αυτόν που είναι μέσα στην αγκαλιά Μου, της Μακαριότητάς Μας και προσκαλώντας σε να εισχωρίσεις στην Αληθινή και Μοναδική Γνώση της Τριαδικής Μας Θεότητας. Αυτή η Επίγνωση του εαυτού Μας θα σου μάθει ότι μπορούμε να σου επιστρέψουμε τη θεότητά σου και να οδηγήσουμε την ψυχή σου στη θέωση και στην Αιώνια Ζωή. Και ότι το Θείο Μας Φως μπορεί να ακτινοβολήσει επίσης στην ψυχή σου και στο σώμα σου, ώστε να ζεις μέσα στο Φως Μας και μέσα σε Εμάς.
Και τότε, αγαπημένε Μου, θα πλουτίσω την ψυχή σου με τη Χάρη, κι ενώ θα σε κρύβω στην Καρδιά Μου, θα ξεπλύνω τις αμαρτίες σου, για να κινείσαι μέσα στο Πνεύμα και να εισπνέεις τις εμπνεύσεις της Καρδιάς Μου, ενώ συγχρόνως θα σε σφραγίζω με τη σφραγίδα της αφιέρωσης, με το χρίσμα του Αγίου Μου Ονόματος. Και δεν θα ανήκεις πια στον εαυτό σου αλλά σε Εκείνον που σε κινεί σε κοινωνία με τη Μοναδικότητά Μας.
Εγώ, ο Ύψιστος, ο Νυμφίος της δημιουργίας Μου, θα σου δείξω τέτοια πληρότητα αγάπης και στοργής, που η ψυχή σου θα έχει μια πρόγευση του ουρανού ενώ θα είσαι ακόμη στη γη. Η γλυκύτητά Μου θα είναι τέτοια που θα αισθανθείς σα να μέθυσες με κρασί, γιατί θα έχεις γευθεί την Αγάπη του Παντοδύναμου, την Αγάπη αυτή που θα μοιάζει με παράδεισο ευλογίας και θα στολίσει την ψυχή σου με κάτι περισσότερο από δόξα.
Νιώσε τη μεγάλη Αγάπη Μου, Βασούλα. Σε διάλεξα από όλους τους ζωντανούς και σε μετέτρεψα σε κρίνο, επιτρέποντάς σου να ακούσεις τη Φωνή Μου. Σου εμπιστεύθηκα το Έργο αυτό για να φωτίσεις τον σκοτεινό αυτό κόσμο της αποστασίας. Σε έστειλα για να ευωδιάσεις με το Έργο Μου την έρημο της δημιουργίας Μου και να φωτίσεις πάνω τους τις εντολές Μου και το Νόμο Μου, και ο κόσμος, μια μέρα, να δει σε σένα την υπέρτατη ισχύ Μου και να πει: "Αλήθεια, ο Θεός κρυβεται σε σένα", αλλά θα το λένε αυτό στο αναπαυμένο πνεύμα σου. Ναι!26 Πράγματι είσαι ένας αληθινός μάρτυρας του Υψίστου αφού έκανα το στόμα σου ένα κοφτερό σπαθί.
Θεέ μου! Μερικές φορές νιώθω να με κυκλώνουν οι καταπιεστές μου, ακόμη και τη νύχτα βλέπω τα δόντια τους έτοιμα να με κατασπαράξουν, σκαρώνοντας ψευτιές για να με δουν καταδικασμένη. Προστάτεψέ με από τους περήφανους! Ωσπότε θα κρατάς τα μάτια τους κλειστά;
Ωσότου ολοκληρωθεί η υπηρεσία που Μου προσφέρεις και λήξει η Τελετή.
-Τα Μάτια Μου ήταν πάντα στραμμένα στους συντριμμένους και τους ταπεινούς, κι Εγώ που είναι γνωστό πως ξαναδίνω ζωή, θα δώσω στη δημιουργία Μου τέτοια αναγέννηση, ευλογημένη από το Άγιο Πνεύμα Μου, που όμοιά της δεν υπήρξε ποτέ. Η Φλόγα της Καρδιάς Μου θα είναι ο εξαγνισμός σου, δημιουργία, κι αυτή θα εκτελέσει την κρίση Μου.27 Και θα γίνει αυτό για να σου αφαιρέσω το πέπλο και να Με δεις ντυμένο λαμπρή ομορφιά και αγιότητα. Θα πραγματοποιήσω τη σπλαχνική Μου πράξη28 για να σε κερδίσω με το μέρος Μου.
Τότε κι εσύ, με τη σειρά σου, θα στραφείς σε Μένα. Θα γίνεις κι εσύ μάρτυρας της Αγάπης Μου. Κι όταν ο κόσμος έκπληκτος από την αλλαγή της καρδιάς σου, σε ρωτήσει για την αιτία της ταπεινής σου συμπεριφοράς, θα απαντήσεις: "Διδάχθηκα από τον Πατέρα μου. Άκουσα τον Νυμφίο Μου και έγινα παιδί του φωτός. Ο Θεός μου είναι το Φως Μου και αιώνια ζωή είναι να Τον αναγνωρίζουμε ως τον μόνο Αληθινό Θεό και Κυρίαρχο της δημιουργίας. Και τότε, φίλοι Μου, θα ανήκετε κι εσείς στο Νυμφίο παντοτινά και αιώνια".
Αχ, γενεά, δεν άκουσες τον Υιό Μου, τον Ιησού Χριστό, να σου λέει: "Πλησιάζει ο καιρός, έφτασε κιόλας, που οι νεκροί29 θα ακούσουν τη φωνή του Υιού του Θεού, και όσοι την ακούσουν θα ζήσουν. Γιατί όπως ο Πατέρας είναι πηγή ζωής, έτσι έκανε και τον Υιό πηγή ζωής".30 Γιατί λοιπόν σε φοβίζουν στους πονηρούς αυτούς καιρούς τα άφθονα πλούτη που σου χαρίζω απ' την Καρδιά Μου; Γιατί απορείς για τα σημερινά Μου θαύματα; Δεν είμαστε εμείς η Πηγή της Ζωής;
Τραντάζουν τα βουνά από την οσμή του θανάτου που ανεβαίνει από τη δημιουργία Μου και παφλάζουν τα νερά και ταράζονται με αγωνία, όταν ακούνε την αγωνία Μου να βλέπω το γένος Μου να αργοπεθαίνει μαζί με τον κόσμο που διαλύεται από την αμαρτία και την αδικία. Θα κρατήσουμε λοιπόν κλειστό το Στόμα Μας; Είμαστε η Πηγή της Ζωής και από αυτή την Πηγή, η Καρδιά Μας παρακινεί τη δική σας με το ευγενές Θέμα Μας: θα απευθύνουμε τον Ύμνο της Αγάπης Μας σε τούτη την ετοιμοθάνατη γενεά, και όποιος ακούσει, θα είναι ευλογημένος. Όποιος Τον ακούσει, θα γίνει ψηλός και δυνατός σαν ένα δένδρο, γιατί η ρίζα του θα μεγαλώνει μέσα στις Εντολές Μου και τις διδαχές Μου.
Πριν από λίγο καιρό φύτεψα ένα βλαστάρι,31 και σήμερα έγινε δένδρο και η κορυφή του έφτασε στον ουρανό, εισπνέοντας πότε πότε τα αρώματα και την ευωδιαστή αύρα του ουρανού. Τώρα είναι γνωστό σε όλα τα έθνη, αφού είναι ορατό από τα πέρατα της γης και από όλες τις πλευρές. Το πράσινο φύλλωμά του είναι βάλσαμο για τους αρρώστους, αλλά συγχρόνως ευχάριστη ευωδία για τους φτωχούς και τους ταλαίπωρους. Του έστειλα φιλήματα για να αυξήσω τον καρπό του και να τον τελειοποιήσω. Ο όμορφος καρπός του που είναι άφθονος, έχει σημαδευτεί με τη σφραγίδα του Αγίου Μου Πνεύματος. Όλα τα έθνη, ασχέτως φυλής ή προέλευσης, μπορούν να το πλησιάσουν και να χορτάσουν απ' αυτό. Ο καρπός του μπορεί να τους θρέψει όλους. Ακόμα και για τους ανάξιους, το δένδρο αυτό μπορεί να προσφέρει σκιά και ανακούφιση.
Εγώ είμαι ο Φύλακάς του. Έχω δει πολλές φορές ανθρώπους να σέρνονται και να γλιστρούν τη νύχτα, κρατώντας φωτιά στο χέρι τους, για να βάλουν φωτιά στο δένδρο Μου και να το καταστρέψουν. Επειδή όμως το είχα προβλέψει αυτό, για να το προστατέψω, συγκέντρωσα πολύ πριν απ' αυτό, στρατιές Αγγέλων Μου, για να το ποτίζουν με τη δρόσο του ουρανού.
Εξαφάνισα τους εχθρούς Μου όπως είδες. Γι' αυτό μη λες, αγαπημένη Μου: "Μα ο αετός δεν θα σπάσει τη ρίζα μου και δε θα αρπάξει τον καρπό μου, για να μαραθούν με μιας όλα τα φυλλαράκια την ώρα που ξεφυτρώνουν;" Όχι!32 Όχι, δένδρο Μου, σε βεβαιώνω, θα συνεχίσεις να μεγαλώνεις και να καρποφορείς με τη Σφραγίδα και την ευωδία του Αγίου Μου Πνεύματος. Θα πληθύνω το φύλλωμά σου και τον καρπό σου για να είναι αρκετός για όλους και για όλες τις νέες γενεές που θα έρθουν...
Κύριε, η καρδιά μου ζει για Σένα
και το πνεύμα μου ψάλλει ύμνους όλη μέρα για Σένα.
Εσύ φύλαξες στην Καρδιά Σου
κρυμμένη την ψυχή μου κι Εσύ με προστατεύεις.
Παρά το τεράστιο χάσμα ανάμεσα σε Σένα και σε μένα,
ζω μέσα Σου, μέσα στη Μεγαλοσύνη Σου κι Εσύ,
χωρίς να χάνεις την υπερβατικότητά Σου, ζεις μέσα μου.
Βασούλα, πολλά δένδρα θα κοπούν και ορισμένα θα τα ξεριζώσω εντελώς και θα κάψω τη ρίζα τους. Την Ημέρα εκείνη, θα σειστούν τα θεμέλια της γης στο άκουσμα της Φωνής Μου και ο Οίκος Μου θα γεμίσει από την κραυγή Μου: "Αρκετά! Φτάνει πια!"
Λυπήσου μας κι ευλόγησέ μας,
το βλέμμα Σου ευνοϊκό ας πέσει πάνω μας!
Για να γνωρίσουν όλοι πάνω στη γη πώς ενεργείς
και όλοι οι λαοί τη σωτηρία που δίνεις.33
Λουλούδι της Καρδιάς μου, τέτοια λόγια είναι η χαρά του Νυμφίου σου. Έλα τώρα να ακούσεις τους παλμούς της Καρδιάς Μου!
(Το παραπάνω μήνυμα, αν και έχει ημερομηνία 25 Σεπτεμβρίου 1997, τελείωσε στις 25 Οκτωβρίου 1997. Μου δόθηκε τμηματικά, όταν με καλούσε Εκείνος.)
| 
