Μια Πνευματική Ηχώ Ενότητας

Μια ομιλία της Βασούλας Ρυντέν στην Οικουμενική συνδιάσκεψη του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών

Αυτό που ακολουθεί είναι η αντιγραφή της προσφώνησης της Βασούλας Ρύντεν, στην Οικουμενική σύσκεψη του Οικουμενικού Συμβουλίου των Εκκλησιών, στις 23 Ιανουαρίου 1992, στην έδρα του COI, στη Γενεύη της Ελβετίας, με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Εβδομάδας προσευχών, για την Ένωση των Εκκλησιών.

Aκούστε μια μαγνητική εγγραφή αυτής της ομιλίας ΕΔΩ

[Η κα Βασούλα Ρύντεν, αποτελεί μια φωνή πνευματικότητας και ενότητας. Απευθύνεται σε όλους τους χριστιανούς, ορθόδοξους, καθολικούς και διαμαρτυρόμενους και τους μεταδίδει ένα μήνυμα ειρήνης, αγάπης και ενότητας. "Ίνα πάντες εν ώσιν" με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Πολυάριθμοι από αυτούς που έχουν ακούσει τα μηνύματα, έχουν ανακαλύψει μια βαθιά πηγή έμπνευσης. Ήρθε εδώ, ύστερα από πρόσκληση συναδέλφων, που ενδιαφέρονταν να την ακούσουν.] (από το υλικό παρουσίασης της ομιλίας της Βασούλας)

Θα σας κάνω μια σύντομη παρουσίαση του εαυτού μου και ύστερα θα σας διαβάσω μερικά μηνύματα για την ενότητα.

Βαπτίστηκα στην Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία. Οι γονείς μου ήταν Έλληνες και όλοι μας γεννηθήκαμε στην Αίγυπτο. Ο σύζυγός μου είναι Σουηδός και Λουθηρανός. Έχω δύο γιους και ασχολούμαι με τα οικιακά. Ποτέ δεν με έμαθαν κατήχηση κι ακόμη λιγότερο θεολογία. Είχα τελείως εγκαταλείψει τη θρησκευτική ζωή και ιδιαίτερα από τότε που παντρεύτηκα. Δεν είχα ποτέ ακούσει, ότι ο Κύριος μπορεί να δώσει εξαιρετικά χαρίσματα, όπως το χάρισμα του εσωτερικού θείου λόγου, εσωτερική όραση και φώτιση της διάνοιας.

Μια μέρα, εκεί που δεν το περίμενα, ο Θεός ήρθε ξαφνικά κοντά μου και με κυρίεψε. Ήταν στα τέλη του Νοέμβρη, 1985. Εκείνο τον καιρό ετοίμαζα μια έκθεση ζωγραφικής. Έπαιζα τένις από το πρωί μέχρι το βράδυ, (όποτε γύρευαν την Βασούλα μπορούσαν να τη βρουν στο γήπεδο του τένις!), και έκανα το μοντέλο επιδεικνύοντας ρούχα.

Ο Θεός ήταν πολύ μακριά μου. Όταν ο Θεός με πλησίασε, πρώτα έστειλε τον φύλακα άγγελό μου, που ήρθε όταν κοντά μου την ώρα που ετοίμαζα μια λίστα με ψώνια. Μου παρουσιάστηκε με το όνομα Δανιήλ. Τόσο απλά! Μπορείτε να φανταστείτε την έκπληξή και τη χαρά μου. Αργότερα, ανακάλυψα ότι μπορούσα να επικοινωνώ με τον άγγελο μου. Άκουγα την φωνή του μέσα στην καρδιά μου κι έγραφα, όπως γράφει κανείς όταν του υπαγορεύουν. Οι δικές μου σκέψεις, που επίσης τις κατέγραφα, έπαιρναν κι αυτές την απάντησή τους... Όλα, λοιπόν, ξεκίνησαν με αυτό τον τρόπο.

Την πρώτη μέρα όταν ο σύζυγός μου έμαθε γι αυτό, ούτε που μου πέρασε από το μυαλό ότι θα είχε κάποια αμφιβολία. Ήξερε ότι ήμουν στα λογικά μου. Δεν ήμουν ο τύπος που θα επινοούσε κάτι τέτοιο. Απλώς το πίστεψε. Η Παλαιά Διαθήκη συχνά μας αναφέρει αγγέλους που τους χρησιμοποιεί ο Θεός, όχι μόνο σαν αγγελιοφόρους αλλά και σαν όργανα.

Μια βδομάδα μετά, ο άγγελος μου, ζήτησε να διαβάσω την Αγία Γραφή, και καθώς δεν είχα στο σπίτι, μου είπε να πάω να βρω μία. Αυτό και έκανα, κι όταν την άνοιξα για να διαβάσω όπως μου είχε πει, έπεσα στους Ψαλμούς, και δεν καταλάβαινα τίποτα, παρόλο που ήταν στα Αγγλικά! Ήταν ο Θεός που προσπαθούσε να μου πει ότι ήμουν τυφλή, και στο σκοτάδι, κι έτσι δεν καταλάβαινα τι έλεγα.

Ο άγγελος μου έδωσε έναν εξαγνισμό. Άρχισε να μου δείχνει όλες τις αμαρτίες για τις οποίες δεν είχα μετανοήσει, με έναν ιδιαίτερο τρόπο, πολύ ιδιαίτερο, γιατ ήταν όπως τις βλέπει ο Θεός, και όχι όπως τις βλέπουμε εμείς... Και υπάρχει τεράστια διαφορά. Υπέφερα πολύ γιατί μισούσα τον εαυτό μου, και μισούσα όλα όσα είχα κάνει.

Ο άγγελος μου ζήτησε τότε να πάω στο ιεροδιδασκαλείο, που έτυχε να είναι ακριβώς απέναντι από το σπίτι μας, στο Μπαγκλαντές. Βρήκα έναν ιερέα, του φανέρωσα τα γραπτά μου και του είπα τα πάντα. Έμεινε άφωνος και δεν με πίστεψε. Συγκλονίστηκα γιατί στην άγνοια μου νόμιζα ότι θα με πίστευε, αφού μέρα νύχτα είχε να κάνει με το Θεό και τους αγγέλους! Από κει και μετά μου φερόταν σαν σε κάποια που ήταν διαταραγμένη στο μυαλό. Αργότερα, με έστειλε σε άλλον ιερέα ο οποίος έβγαλε το πόρισμα ότι είχα μπλέξει με τον Σατανά. Έτσι κατέληξα με τον ένα να πιστεύει ότι ήμουν τρελή, και με τον άλλο ότι ήμουν σατανική.

Μετά από μερικές βδομάδες, αντί για την τακτική επίσκεψη του αγγέλου μου, ήταν ο Κύριος που με επισκέφθηκε, ο ίδιος. Στην κατάσταση που βρισκόμουν, δεν αναπήδησα έκπληκτη! Αφού δεν γνώριζα τον Κύριο, θεωρούσα το ίδιο όποιον κατέβαινε απ’ τον ουρανό! Το πρώτο πράμα που μου είπε Εκείνος ήταν: «Εγώ, ο Θεός, σε αγαπώ. Αγάπα Με.» Ύστερα, μου ζήτησε να Του πω το Πάτερ Ημών.

Μερικές μέρες μετά, ο Ιησούς μου έθεσε μια ερώτηση. Είπε: «Ποιο σπίτι είναι πιο σημαντικό, το σπίτι σου ή το σπίτι μου;» εγώ απάντησα, «το σπίτι σου, Κύριε». Και τότε με ευλόγησε. Μετά είπε: «το σπίτι Μου είναι ερείπια. Ανακαίνισε το σπίτι Μου.». Σχεδόν φώναξα, γιατί είπα: «Πώς; Πώς μπορώ να κάνω οτιδήποτε; Δεν γνωρίζω τίποτα από την εκκλησία. Και δεν ξέρω τίποτα από κατήχηση, απολύτως τίποτα. Ζητάς κάτι που δεν μπορώ να κάνω.»

Εντωμεταξύ, ο πρώτος ιερέας, που νόμιζε ότι ήμουν φρενοβλαβής, άρχισε να υποψιάζεται ότι μπορεί όλα αυτά να είναι από το Θεό, και είπε «Βασούλα, σε λυπάμαι, γιατί ο Θεός δεν έρχεται σε κάποιον με τέτοιο τρόπο, δίνοντας τόσες χάρες, χωρίς να ζητάει κάτι».

Πράγματι. Μια μέρα ο Ιησούς με ρώτησε. «Θα ήθελες να Με υπηρετήσεις;» και εγώ δεν απάντησα γιατί φοβήθηκα. Αφού όλα καταγραφόντουσαν, σήκωσα το χέρι μου, γιατί δεν ήθελα αυτό να γραφεί... Πραγματικά με τρόμαξε. Δεν ήξερα τι θα μου ζητούσε ο Θεός... Σκέφθηκα ίσως να μου πει να αφήσω την οικογένεια μου και να τρέξω να γίνω Καρμελίτισσα! Δεν ήμουν έτοιμη. Έτσι Τον απομάκρυνα. Αλλά δεν μπορούσα να ησυχάσω όλη μέρα κι όλη νύχτα γιατί είχε προσθέσει: «Μπορώ να κατοικήσω μέσα σου, παρά την απίστευτη αδυναμία σου...». Μετά αισθάνθηκα πολύ, πολύ λυπημένη κι έτσι αποφάσισα να βυθιστώ σχεδόν στο σκοτάδι. Την άλλη μέρα, άρχισα με τη δική Του ερώτηση, και είπα: «Θα ήθελες να Σε υπηρετήσω;» κι Εκείνος είπε: «Θα σε ανορθώσω για να πραϋνεις τη δικαιοσύνη Μου. Θα σε ανορθώσω για να χαροποιήσεις την ψυχή μου. Δεν έχεις κανένα προσόν, απολύτως κανένα, αλλά Εγώ σε ευνόησα παρά την αθλιότητα σου, γιατί η πιστότητα Μου και η πραότητα Μου είναι απέραντες.»

Μια μέρα, ο Κύριος μου έδωσε το όραμα τριών σιδερένιων ραβδιών που στέκονταν κοντά το ένα στο άλλο. Η εικόνα αυτή με κυνηγούσε όλο το πρωί. Ο Κύριος, τότε με φώτισε για ν΄αντιληφθώ το νόημα της, κι όταν συνειδητοποίησα ότι τα ραβδιά αντιπροσώπευαν τους Καθολικούς, τους Προτεστάντες και τους Ορθόδοξους, πανικοβλήθηκα και είπα: «Όχι δεν θέλω να ανακατευτώ σε αυτά τα πράγματα. Ωραία ήταν που ήμασταν μόνο εγώ κι Εσύ, αλλά τώρα που πρόκειται να μιλήσεις για τις εκκλησίες δεν θέλω να ανακατευτώ σε αυτά τα μηνύματα. Κράτησέ με απ΄έξω... Όπως και να έχει, δεν έχω ιδέα για τα προγράμματα των εκκλησιών. Πάρε κάποιον που τα γνωρίζει όλα αυτά, και έχει κύρος και τον σέβεται η Εκκλησία.»

Αλλά ο Κύριος είπε: «Εγώ θα σε πλάσω και θα σε διδάξω.» Εγώ είπα: «Αλλά δεν ξέρω τίποτα απολύτως.» Και Εκείνος απάντησε: «Σε διάλεξα επειδή δεν έχεις κανένα κύρος, και είσαι ένα μηδέν. Μέσω της δικής σου μηδαμινότητας, θα φανερώσω την Μεγαλοσύνη Μου, μέσω της αθλιότητάς σου, θα φανερώσω το Έλεος Μου και μέσω της αδυναμίας σου, τη δύναμη Μου. Μείνε ένα τίποτα για να είμαι Εγώ τα πάντα. Εγώ δεν θέλω αντίζηλο. Πέθανε για τον εαυτό σου, ώστε το Πνεύμα Μου να πνεύσει μέσα σου. Σβύσε τον εαυτό σου για να φανώ μόνο Εγώ. Σε διάλεξα, ακατάλληλη για αυτό το έργο, αβοήθητη και μικρή, χωρίς κύρος, για να δείξω μέσα από σένα, την ένθερμη Αγάπη Μου. Η Εκκλησία Μου χρειάζεται ανανέωση. Ήρθα για να στερεώσω την Εκκλησία Μου, επίτρεψέ Μου, λοιπόν να σε χρησιμοποιήσω.»

Ο Θεός με καλούσε κάθε μέρα για να μου υπαγορεύει. Ο Κύριος πάντα ζητά την άδειά μου, «Επίτρεψέ Μου να χρησιμοποιήσω το χέρι σου, επίτρεψέ Μου να χρησιμοποιήσω το χρόνο σου.» Ποτέ δεν με πίεσε. Με την άδειά μου άρχισε να με αποσπά από κάθε τι που είχε πάρει την θέση Του. Τα πρώτα μαθήματα ήταν να μάθω να Τον αγαπάω. Το μόνο που είχε να κάνει ήταν να μου φανερώσει την Καρδιά Του, και μόλις είδα το βάθος της Αγάπης Του για όλους εμάς, και τις πληγές που ακόμα του προκαλούμε, δεν μπορούσα παρά να παραδοθώ και να Τον αγαπήσω. Ο Κύριος μου ζήτησε να ακουμπήσω πάνω στην Καρδιά Του, όπως ο Ιωάννης... Όταν ο Ιωάννης ακούμπησε στην Καρδιά του Ιησού, άντλησε το κουράγιο να βρεθεί μαζί Του κάτω από το Σταυρό.

Ο Κύριος με κράτησε κρυμμένη, διδάσκοντάς με και υπαγορεύοντάς μου, για τρία χρόνια. Ήμουν ολομόναχη. Δεν είχα κανένα για να με συμβουλέψει. Ο Ιησούς μου εξήγησε τα προβλήματα μέσα στην Εκκλησία. Μου εξήγησε επίσης κομμάτια από την Αγία Γραφή, για παράδειγμα: Αποκάλ. 11: 12,13,21,22.

Και, τότε, μετά από 3 χρόνια ακριβώς, ο Κύριος με έσπρωξε να βγω έξω δημόσια. Δεν είχα την παραμικρή ιδέα ότι τα μηνύματα είχαν οικουμενικό χαρακτήρα, ούτε ότι ήταν διαποτισμένα με διδαχές απ΄το Άγιο Πνεύμα. Έχω λάβει 9 προφητείες για την Ρωσία, που η μία απ΄ αυτές επαληθεύτηκε.

Το επόμενο σημαντικό θέμα που ο Ιησούς φέρει στο προσκήνιο, είναι η ενότητα, κι αυτό θα σας διαβάσω σήμερα. Θα χρησιμοποιήσω απευθείας τα λόγια Του, που είναι τυπωμένα και νομίζω πως έχετε αντίγραφα. Θα σας αναφέρω μόνο αποσπάσματα, γιατί τα μηνύματα στο σύνολό τους είναι πολύ μεγάλα.

Να ένα από τα μηνύματά Του:

«Πες τους ότι όποιος ισχυρίζεται ότι είναι δίκαιος κι όμως παραμένει διηρημένος, θα φάει από τον καρπό που έσπειρε και θα πεθάνει. Πες τους επίσης πόσο απεχθάνομαι ανειλικρινείς καρδιές, οι ιεροτελεστίες τους και οι λόγοι τους Με κουράζουν. Πες τους πόσο αποστρέφομαι την υπεροψία τους και την ακαμψία τους. Η κρίση τους φαίνεται πράγματι μεγάλη και εντυπωσιακή στους ανθρώπους αλλά όχι σε Μένα, δεν μπορώ να συγχαρώ μια φθίνουσα Εκκλησία, κοντά στη σήψη. Πες σ'αυτούς που θέλουν ν'ακούσουν ότι: αν δεν χαμηλώσουν τη φωνή τους, δεν θα ακούσουν ποτέ τη δική Μου Φωνή. Αν χαμηλώσουν τη φωνή τους, τότε θ'αρχίσουν να ακούνε τη δική Μου και έτσι θα κάνουν το Θέλημά Μου.»

"Είμαι Ένας, κι όμως κάθε ένας απ'αυτούς έφτιαξε έναν δικό του Χριστό. Είμαι η Κεφαλή του Σώματος Μου, κι όμως το μόνο που βλέπω είναι τα δικά τους κεφάλια, όχι το δικό Μου. Πες τους να χαμηλώσουν τα κεφάλια τους και θα δουν το δικό Μου, πες τους να χαμηλώσουν για να μπορέσω να τους υψώσω σε Μένα. Πες σε όλους ότι θα εγκαθιδρύσω τη Βασιλεία Μου ανάμεσα στη φτώχεια σ'αυτούς ακριβώς που έχουν το χρόνο ν'ακούσουν το Πνεύμα Μου, να Με λατρέψουν και να κάνουν το Θέλημα Μου, σ'αυτούς χαίρεται η Ψυχή Μου!». " (7 Οκτωβρίου 1991)

"«...Αυτό το φρούριο που έκτισαν για να σας διαιρέσουν είναι ήδη καταδικασμένο από Μένα. Είστε όλοι αδέλφια εντός Μου, αυτό πρέπει να τους μάθεις να πιστεύουν και να τους πείσεις να εφαρμόζουν. Όσο για κείνους που παραμένουν διηρημένοι στο σώμα και στο πνεύμα, διαφοροποιούμενοι υπό το Άγιο Όνομά Μου, τους λέω όπως είχα πει στην εκκλησία των Σαρδέων: "το όνομά σου λέει πως είσαι ζωντανός στα μάτια του κόσμου όχι όμως και στα Μάτια του Πλάστη σου. Ξύπνα και στήριξε τους άλλους γιατί κινδυνεύουν να πεθάνουν και όπου υπάρχει πτώμα εκεί θα μαζευτούν και τα όρνια."

Ενωθείτε !
Συναθροιστείτε!
Επικαλεσθήτε μαζί το Ονομά Μου!
Καθαγιάστε μαζί το Σώμα Μου και το Αίμα Μου!
Μην διώκετε την Οδό!

Ταπεινωθείτε και λυγίστε για να μπορέσετε να ενωθείτε και να Με δοξάσετε. Μιλάτε για το Πνεύμα αλλά δεν ενεργείτε σύμφωνα με το Πνεύμα. Μιλάτε για την Οδό αλλά είστε οι πρώτοι που Την φράζετε! Πόσο λίγο Με γνωρίζετε... Επικαλείστε το Ονομά Μου κι όμως δολοφονείται τα παιδιά Μου μεταξύ του ιερού και του θυσιαστηρίου. Σας διαβεβαιώνω, όλ'αυτά θα σας καταλογιστούν την Ημέρα της Κρίσεως. Μπορείτε να Με αντακρύσετε και ειλικρινά να πείτε "Είμαι συμφιλιωμένος με τους αδελφούς μου"; Μπορείτε αληθινά να πείτε "δεν έκανα καμιά διάκριση μεταξύ αδελφών, υπό το Άγιο Ονομά Σου, τους φέρθηκα όπως σε ομοίους μου"; Όταν θα παρουσιάσετε την υπόθεσή σας μπροστά Μου, τότε θα σας πω καταπρόσωπο" φύγετε. Δεν φερθήκατε στους αδελφού σας όπως σε ίσους, σφαγιάσατε καθημερινά το Σώμα Μου. Που είναι ο θριαμβός σας; Ενώ έκτιζα, εσείς γκρεμίζατε, ενώ συγκέντρωνα εκ νέου, εσείς σκορπίζατε, ενώ ένωνα, εσείς διαιρούσατε! Όμως, ακόμη και σήμερα, εάν έρθετε σε Μένα όπως είστε, μπορώ να σας θεραπεύσω, μπορώ να σας μεταμορφώσω και θα Με δοξάσετε."

"Φωνάζω και προσπαθώ να διαπεράσω την κώφωσή σας για να σας σώσω και αν σας επιτιμώ, αυτό γίνεται εξ'αιτίας του Μεγαλείου της Αγάπης που έχω για σας. Πες ότι η Καρδιά του Κυρίου είναι Αγάπη και ότι η Καρδιά του Νόμου βασίζεται στην Αγάπη. Πες στον λαό Μου ότι δεν θέλω διαχειριστές στον Οίκο Μου, δεν θα δικαιωθούν κατά την Ημέρα Μου διότι αυτοί είναι που μετέτρεψαν τον Οίκο Μου σε οίκο εμπορίου. Σας έστειλα το Πνεύμα Μου να ζει μέσα στις καρδιές σας, γι'αυτό το Πνεύμα που ζει μέσα σας θα σας δείξει ότι η Εκκλησία Μου θα ανοικοδομηθεί μέσα στην καρδιά σας και θα αναγνωρίσετε ο ένας τον άλλο σαν αδελφό σας μέσα στην καρδιά σας». (14 Oκτωβρίου, 1991)

Και ο Ιησούς ρωτά,
"Θα περάσω, αδελφέ, ακόμη μια φορά τον πόνο που περνώ χρόνο με το χρόνο; ή θα Μου δώσεις ανάπαυση αυτή τη φορά; Θα πιω ακόμη μια φορά το Ποτήρι της διαίρεσή σας; ή θα αναυπάσεις το Σώμα Μου και θα ενώσεις για χάρη Μου, την Εορτή του Πάσχα; Ενώνοντας την ημερομηνία του Πάσχα, θα ανακουφίσεις τον πόνο Μου, αδερφέ, και θα χαρείς σε Μένα κι Εγώ σε σένα και πολλοί θα ξαναβρούν το φως τους. "Αγαπημένε Μου! Πλάστη Μου! Αυτός που είναι ο Νυμφίος μου μας φανέρωσε αυτά που κανένα ανθρώπινο χέρι δεν μπορεί να πραγματοποιήσει!" αυτό θα φωνάξετε, μόλις ξαναβρείτε το φως σας, στο Όνομά Μου, και θα έρθω σε σας."
"Σας μιλώ με σοβαρότητα: καλέστε, συναχθείτε όλοι σας και ακούστε με προσοχή αυτή τη φορά τον Ποιμένα σας. Θα σας οδηγήσω στο δρόμο που πρέπει να βαδίσετε. Στείλτε το Μήνυμά Μου στα πέρατα της γης". (14 Οκτωβρίου, 1991)

"«... Η Δικαιοσύνη ήταν πάντα πρόδρομός Μου και η Ειρήνη ακολουθούσε τα Βήματά Μου, μπορώ να πω το ίδιο και για σας; Ποιος μπορεί να επανορθώσει για τα χρόνια της διαίρεσής σας; Οι πανηγυρισμοί και οι ομιλίες δεν Με ενδιαφέρουν. Η υποκρισία και ο φαρισαϊσμός δεν Με ξεγελούν. Ω, κόρη Μου, αυτό που θέλω να καταλάβουν, ιδίως όσοι ζουν μέσα στις Πληγές Μου, είναι το μέγεθος της θλίψης Μου. Και ο λόγος που έδωσα έμφαση σε ορισμένα πράγματα είναι για να τους αξιώσω να διακηρύξουν με το Πνεύμα και όχι με το γράμμα. Θέλω να πλημμυρίσω το πνεύμα τους με το Υπερβατικό Μου Φως για να δουν τα πράγματα με τα δικά Μου Μάτια και όχι με τα δικά τους, για να δουν τα πράγματα με το Θείο Μου Φως και όχι με το δικό τους. Είναι γνωστό ότι είμαι Πιστός και Δίκαιος και το γεγονός ότι στερούνται πιστότητας και δικαιοσύνης δεν σημαίνει ότι και Εγώ θα τους δείξω λιγότερη Πιστότητα, Δικαιοσύνη και Ειρήνη και ότι δεν θα έλθω για να τους σώσω. Ακόμη και αν όλοι τους απομακρυνθούν από Μένα και από τους Δρόμους Μου, Εγώ θα παραμείνω Πιστός και Αληθινός." (25 Οκτωβρίου, 1991)

"Το Πνεύμα Μου θα εργάζεται για την αποκατάσταση της ειρήνης μεταξύ αδελφών και διαμέσου του Σταυρού Μου και των Πληγών Μου θα σας ενώσω όλους σε ένα Σώμα και θα σας κάνω να με δοξάσετε γύρω από μία Τράπεζα και το φράγμα που σας κρατεί χωρισμένους θα πέσει. Καμιά αφορμή για κατάρα δεν θα υπάρχει πια και ο Θυσιαστήριος Θρόνος Μου θα βρίσκεται στη θέση του. Ελάτε σε Μένα σα μικρά παιδιά, για ν'ανοίξω τα μάτια της ψυχής σας, ώστε να δείτε πόση Ελπίδα περικλείει για σας το Κάλεσμά Μου." (25 Οκτωβρίου, 1991)

"Πες Μου, δεν είστε όλοι όμοιοι, πλασμένοι από τα ίδια Μου τα χέρια; Ποιός δεν έχει πλαστεί κατ' εικόνα και ομοίωσή Μου; Εξαιτίας της ταπεινής ανθρώπινης έπαρσης, το Ποτήρι του Πατέρα Μου είναι γεμάτο από τη Δικαιοσύνη Του. Εξαιτίας της ακαμψίας τους, έχουν μείνει ακατοίκητοι! Πολλοί απ' αυτούς μιλούν για ενότητα και αδελφοσύνη αλλά τα λόγια τους είναι δόλια, κενά.

Αποδειχθείτε άξιοι στα Μάτια του Δημιουργού σας, ενοποιώντας την ημερομηνία του Πάσχα.
Αποδειχθείτε άξιοι στα Μάτια Μου με τη συμμετοχή σας στο Κοινό Ποτήριο.
Περιβληθείτε μεγαλοπρέπεια και λαμπρότητα με την ταπεινοφροσύνη και όχι με μια επιφανειακή ευσέβεια!
Μετανοήστε!

Κάποτε ζούσατε με ταπείνωση, απλότητα και απεριόριστη αγάπη, με μια πλούσια τροφή που γέμιζε το τραπέζι σας. Ναι, το μεγαλείο της Εκκλησίας Μου ξεπερνούσε καθετί και κάθε ζωντανή ύπαρξη, γιατί η Θεία Ευχαριστία ήταν η ζωή της Εκκλησίας Μου. Αν σήμερα η Εκκλησία Μου στερείται λάμψης είναι γιατί πολλές εκκλησίες Μου έχουν καταργήσει την Παντοτινή Μου Θυσία. Μπορεί κανείς να εξιχνιάζει μέσα σ' αυτό το ζοφερό σκοτάδι και να συνεχίζει να ισχυρίζεται ότι βλέπει; Μπορείτε να καυχιέστε πως γλυτώσατε τις παγίδες μέσα σ' αυτό το σκοτάδι; Αλλά όσο λέτε: "βλέπουμε" η ενοχή σας παραμένει! Είπα ότι έχω κι άλλα πρόβατα που δεν ανήκουν σ' αυτή τη μάντρα και ότι πρέπει κι εκείνα να τα οδηγήσω. Αλλά δεν προλαβαίνω να φέρω πίσω στη μάντρα ένα πρόβατο που πλανιέται, για να ζήσει μια αληθινή Ζωή μαζί Μου, δεν προλαβαίνω να του ξαναδώσω το φως του και του επιτίθεστε για να του αφαιρέσετε τη Βασιλεία των Ουρανών. Μπορεί ο διάβολος να ανοίξει τα μάτια ενός τυφλού; Μπορεί να τον κάνει να φωνάξει "Αββά". Γι' αυτό, εκτός κι αν μετανοήσετε, το Χέρι του Πατέρα Μου θα πέσει επάνω σας. Δεν μπορώ να συγκρατήσω άλλο το Χέρι Του να μην πέσει. Αν δεν συγχωρήσετε ο καθένας από σας τον αδελφό σας από τα βάθη της καρδιάς σας, το χέρι του Πατέρα Μου θα πέσει πιο γρήγορα απ' ό,τι νομίζετε." (25 Νοεμβρίου, 1991)

"Και τώρα κάνω ιδιαίτερη έκκληση σε όλους αυτούς που είναι κάτω από το Όνομα Μου και εργάζονται για την Ενότητα και την Ειρήνη. Σας ζητώ να Με πλησιάσετε σαν τα παιδιά και να Με αντικρίσετε απαντώντας Μου σ' αυτές τις ερωτήσεις: Αδελφοί, κάνατε ότι μπορούσατε για να διαφυλάξετε την ενότητα του Σώματός Μου; Πέστε Μου, αδελφοί, πού είναι η Ειρήνη που σας κληροδότησα, το Δώρο που σας έδωσα; Γιατί διαφοροποιείστε συνεχώς στο Όνομα Μου; Κάνετε ειλικρινείς προσπάθειες για να ξαναενωθείτε στην πίστη και στην πράξη; Σας ζητώ με σοβαρότητα να ανακαινίσετε το νου σας με μια πνευματική επανάσταση, μια επανάσταση αγάπης. Συγχωρήστε τις μνησικακίες που έχετε ο ένας εναντίον του άλλου κι ελάτε σε Μένα ανανεωμένοι, ελάτε σε Μένα καθαροί. Ξυπνήστε από τον ύπνο σας! Στέκομαι στις πόρτες σας και χτυπώ. Μην είστε σαν το αλάτι που έχασε τη γεύση του, να είστε σαν ένα δένδρο που βγάζει χαριτωμένους βλαστούς και καρποφορεί αγιότητα. Τηρήστε το Νόμο Μου με την ενότητα και την αλληλοβοήθεια όπως χθες. Υψώνω τα μάτια Μου στον Πατέρα και προσεύχομαι σ' Αυτόν: "Πατέρα Άγιε, φύλαξε αυτούς που μου έδωσες πιστούς στο Όνομα Σου, για να είναι ένα, όπως Εμείς. Είθε να είναι όλοι ένα. Πατέρα Δίκαιε, θύμισε τους την πραότητά Μου, την ταπείνωσή Μου, την ειλικρίνειά Μου και τη μεγάλη Μου Αγάπη, για να βάλουν ένα τέλος στην Αγωνία Μου, αυτή την Αγωνία που προκαλεί τόση αιμορραγία στο Σώμα Μου. Να αναγνωρίσουν τα λάθη τους και να συμφιλιωθούν, ώστε όταν έρχονται να Με δεχθούν, να έρχονται επάξια. Πατέρα, κάλεσε τους ποιμένες και δίδαξε τους να είναι υποχωρητικοί και υπάκουοι ο ένας στον άλλο, αφανείς και ταπεινοί. Είθε να εννοήσουν τη Θυσία Μου αυτές τις μέρες της Σαρακοστής και να ζητήσουν την αληθινή Σοφία σε Μένα. Αμήν. Μακάριος αυτός που Με ακούει, μακάριοι αυτοί που ακολουθούν τους Δρόμους Μου, μακάριος αυτός που ταπεινώνεται, μακάριοι οι φτωχοί στο πνεύμα, η Βασιλεία των Ουρανών τους ανήκει.

Εγώ, ο Κύριός σας,
ευλογώ εσάς και τις οικογένειές σας, αφήνοντας το Στεναγμό της Αγάπης Μου στα μέτωπά σας και την Ειρήνη Μου μέσα στις καρδιές σας.
Ποτέ μην ξεχνάτε πως η Αγάπη είναι πάντα μαζί σας.
Να είστε ένα." (10 Μαρτίου, 1990)