Οι Παρακλήσεις Σου Δεν Πάνε Χαμένες

13 Ιουλίου 1996

Έλα, Κύριε,
στο εσωτερικό του σπιτιού Σου.

Έλα στο τραπέζι μου, Κύριε,
για να ευλογήσεις αυτό που
θα μοιραστούμε, πλάι-πλάι.

Έλα Κύριε na me φράξεις,
μπρος και πίσω, φράξε με
στην Ιερή Σου Καρδιά.

Το Φως Σου ας με σκεπάσει 
κι ας με περιβάλει,
για να μην υπάρξει πια σκοτάδι
μέσα μου ή γύρω μου.

Έλα, Πιστέ Επισκέπτη,
να με επισκεφθείς τώρα.
Βλέπετε, ο Θεός θα με επισκεφθεί τώρα...

Ο Ων είναι μαζί σου. Σου δίνω την Ειρήνη Μου.

Ο Επισκέπτης σου σε ρωτάει: Ξέρεις κανένα που να Με υπερβαίνει σε Ομορφιά και Τελειότητα; Όχι, δεν υπάρχει κανείς... Ούτε υπάρχει κανείς που να Με ξεπερνάει σε Σοφία, συμβουλή και σύνεση. Έχεις τον Τέλειο Επισκέπτη να στέκεται στο κατώφλι σου. Πράγματι προσκάλεσες στο τραπέζι σου το Άλφα και το Ωμέγα, τον Δίκαιο, που δεν θα προχωρήσει μόνο στον εσωτερικό χώρο του σπιτιού σου για να δειπνήσει στο πλευρό σου, αλλά θα ανάψει και το λυχνάρι σου. Έλα τώρα, στηρίξου σε Μένα και ικανοποίησε τη δίψα Μου για ψυχές. Αντίθετα από ό,τι νομίζεις, οι παρακλήσεις σου δεν πάνε χαμένες.

Αχ... Βασούλα Μου, είμαι επίσης και ο Ποιμένας σου, ακούμπησε λοιπόν το κεφάλι σου στην Ιερή Μου Καρδιά για να αποκτήσεις τις χάρες της Καρδιάς Μου και να γίνεις πιο πρόθυμη από ποτέ να επανορθώνεις για τους αδελφούς και τις αδελφές σου... Μη φοβάσαι, παιδί του Πατέρα Μου, Εγώ θα σε κατευθύνω όπως πάντα.

Έλα, εμείς; Εγώ, ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού και Σωτήρας, θα αγιάσω το υπόλοιπό Μου με το Άγιο Πνεύμα Μου.