Θα Σας Έρθω Ξαφνικά Με Στήλη Διάπυρης Φωτιάς!

29 Σεπτεμβρίου 1992

Κύριε, η γενεά μας είναι ένοχη για βαριές βλασφημίες και, αχ, Κύριε ...

Πες το!

Δεν βλέπω ούτε την απαρχή της ΕΝΟΤΗΤΑΣ!

Ναι;

Ίσως αυτό που είπες Κύριε, το «σύντομα», να μην είναι το δικό μου «σύντομα», αλλά το δικό Σου! Το δικό Σου σημαίνει πολύ ΧΡΟΝΟ, μια μεγάλη αναμονή!

Θα σας έρθω ξαφνικά με στήλη διάπυρης Φωτιάς! Μιας Φωτιάς που θα αλλάξει το πρόσωπο τούτης της γης ...

Έλα, πάρε θάρρος, παιδί Μου. Κάθε βήμα που κάνεις Εγώ, ο Κύριος, το ευλογώ. Αν ο κόσμος είναι εναντίον σου, αυτό οφείλεται στο ότι είδες τη Δόξα Μου. Οφείλεται στο ότι μοιράστηκα το γεύμα σου πλάι-πλάι με σένα. Οφείλεται στο ότι μπήκα στο σπίτι σου για να δοξάσω πάλι το Όνομά Μου...

Δεν έχω το δικαίωμα να είμαι γενναιόδωρος; Με κατηγορείς επειδή είμαι γενναιόδωρος με την ψυχή σου; Δεν συμφωνήσαμε πως θα Με αφήσεις ελεύθερο να σε κάνω ό, τι θέλω; Έλα, είσαι αδύναμη, πρόσφερέ Μου την αδυναμία σου και την αθλιότητά σου

Α, και κάτι ακόμη, αν του σιταριού ο σπόρος δεν πέσει στη γη και δεν πεθάνει, παραμένει ένας σπόρος, αν όμως Βασούλα Μου, πεθάνει, θα δώσει άφθονο καρπό...

Είσαι η υιοθετημένη κόρη Μου, μάθε τι εννοώ. Οι σκέψεις σου, οι επιθυμίες σου, τα πάντα, να μοιάζουν με τα δικά Μου! Σήκωσε λοιπόν τον σταυρό σου και ακολούθησέ Με

Σε αγαπώ παράφορα γι’ αυτό κι εσύ αγάπα τον Σταυρό Μου παράφορα. Αγάπα Με παράφορα.